Όταν ακουμπούσες το χέρι σου
στο γόνατο μου ή στον ώμο μου
ή στην μέση μου
άλλαζε στάση ο κόσμος.
.
Γιάννης Ρίτσος
678 notes
·
View notes
Aφού έζησα όλο το μαρτύριο της ελπίδας,
έφτασα στο πιο απάνθρωπο έγκλημα:
να πιστέψω στους ανθρώπους
Τάσος Λειβαδίτης
861 notes
·
View notes
Είχες μια τρυφερή καρδιά.
Πίστεψε αν αδέξια την έσφιγγα
δεν το κανα για να πονάς.
Ήθελα να σ’αγαπώ
μα ήσαν πολλά τα όσα ξέραμε
ήσαν πολλά τα όσα δεν είχαμε μάθει ακόμα.
- Τίτος Πατρίκιος
65 notes
·
View notes
Σου γράφω πάλι από ανάγκη λοιπόν, δανεικός στίχος ολοδικο μου συναίσθημα
Πάνε μήνες που φύγαμε για άλλες Ιθάκες κι εγώ ακόμη ταξιδεύω στα πελάγη
Δεν μου λείπουν οι στιγμές μας πια ούτε μας νοσταλγώ αγάπη μου, η θάλασσα με ηρεμεί
Κι όταν με τρομάζουν τα κύματα κρύβομαι στο κατάρτι
Μόνο όταν έρχονται οι φλύαροι μνηστήρες νιώθω έντονα την απουσία σου
Εκείνη τη στιγμή μονάχα εμφανίζεσαι για να μου υπενθυμίσεις πως δεν θα ερωτευτώ ξανά
Κι έπειτα χάνεσαι και πάλι στις θάλασσες για να βρεις την Καλυψώ σου
Μα πώς ξεχάσαμε ότι μία είναι η Ιθάκη;
218 notes
·
View notes
ο οκτωβρης είναι πάντα ο μήνας που χανόμαστε.
/
βούρτσιζα τα μαλλια μου
και έτρεμε η καρδιά μου.
Πότε μάκρυναν τόσο;
68 notes
·
View notes
Απόψε κοιμηθήκαμε στην αγκαλιά της Άνοιξης
ακουμπώντας το κεφάλι στην καρδιά της
ακούγαμε στον ύπνο μας τις ανάσες των πουλιών και την καρδιά μας.
- Γιάννης Ρίτσος
45 notes
·
View notes
Και εσυ τα δέχεσαι με απελπισία αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, για άλλα κλαίει.
.
Καβάφης.
520 notes
·
View notes
Και τώρα προσπαθω
Να πλευσω σε δικά μου μονοπάτια
Βλέποντας το δικό σου
Ίσως να με φαντάζομαι και συνοδηγό σου
Μέσα στα ταραγμένα νερά και στα ήσυχα λιβάδια.
Μα ξέρω πως την άκρη πρέπει να βρω
Με δικους μου τροπους
Να πλευσω μακριά
Σε μια δική μου εκδοχή
Απελευθέρωσης ψυχικης
Και ίσως τότε
Τα μονοπάτια μας ξανά σμιξουν
Μακριά από την ρουτινα
Που μέχρι σήμερα με τρώει.
-Παρίσι 2024
24 notes
·
View notes
Καληνύχτα.
Πολλή Κυριακή για έναν άνθρωπο.
Ένα σκληρό χαμόγελο στο πρόσωπο του κόσμου.
Με κούρασε πολύ το πρόσωπο του κόσμου.
Κι εσύ να είσαι ένα ποτήρι
στο πάνω πάνω ράφι
που δεν φτάνω.
Κική Δημουλά
143 notes
·
View notes
Τόσα πράγματα προσφέρει ο πολιτισμός για την ευτυχία μας και εμείς επιμένουμε αναχρονιστικά να ‘μαστε δυστυχισμένοι.
-Τάσος Λειβαδίτης
23 notes
·
View notes
"[...]ίσως να μην έχουμε ανάγκη την ποίηση και
αντί για σ’αγαπώ
θα έπρεπε
να λέμε
σώσε με"
-β.γ.
40 notes
·
View notes