Tumgik
#ερωτευμενος
emptyenough · 8 months
Text
Αύγουστος
Κατ´ εξοχήν ο μήνας του έρωτα
Φωτισμένος με το πιο λαμπρό φως της καλοκαιρινής πανσέληνου.
Όμως και κατά βάση μελαγχολικός.
Γεμάτος όνειρα που μένουν για άλλον έναν Αύγουστο ανεκπλήρωτα.
Ξέγνοιαστος και δημιουργικός.
Αλλά ταυτόχρονα μοναχικός.
Αύγουστος
Ένα ανεπανάληπτα αξεπέραστο χάος που όλοι ανυπομονούμε να ζήσουμε ξανά.
58 notes · View notes
Text
3 Σεπτεμβρίου, 20:46
Καθυστερημένη,κακομαθημένη και τοξική, έτσι με έκανες να σε βλέπω :αυτό ήταν το τελευταίο σου μηνυμα
Μια νευριασμενη ματια μέσα από το παράθυρο του αυτοκινήτου : αυτό ήταν το τελευταίο σου βλεμμα
Ένα βιαστικό σαγαπω όταν με άφησες σπίτι: αυτό ήταν το τελευταίο μας σαγαπω
Ποσο λυπηρό που 4 χρόνια τελείωσαν τόσο γρήγορα και άσχημα…
14 notes · View notes
themis-tsak · 2 years
Text
Tumblr media
Για απόψε η θέα μου είσαι εσύ…
@themis-tsak
7 notes · View notes
Text
Αυτό που πολλοί άνθρωποι λένε έρωτα, δεν είναι άλλο απ' το διαλέγω μια γυναίκα και τη νυμφεύομαι.
Τη διαλέγουν, σ' το ορκίζομαι, τους έχω δει.
Λες και μπορείς να διαλέξεις τον έρωτα, λες και ο έρωτας δεν είναι το αστροπελέκι που σε σκίζει στα δύο και σ' αφήνει κεραυνόπληκτο στη μέση της αυλής.
Θα μου πεις ότι τη διαλέγουν γιατί την αγαπούν, αλλά εγώ πιστεύω ότι πάει αδοπάνα.
Τη Βεατρίκη δεν τη διαλέγεις, την Ιουλιέτα δεν τη διαλέγεις.
Δε διαλέγεις εσύ τη βροχή που θα σε μουσκέψει ως το κόκαλο όταν βγεις από ένα ρεσιτάλ.
- Χούλιο Κορτασαρ, Το Κουτσό
23 notes · View notes
kmarita · 2 years
Text
Σήμερα η μέρα ήταν λίγο πιο ξεχωριστή από τις άλλες .
Ήθελα πολύ να είσαι εδώ μαζί μου να χαιρόμασταν αγκαλιά
5 notes · View notes
megamhses · 2 years
Text
Άλλη μια μέρα που μπήκα να δω το προφίλ σου. Να μαζέψω λίγο το χαμόγελο σου... Το βλέμμα σου...
Και ξαφνικά σε είδα με αυτόν... Τι νόμιζες ότι δε θα το καταλάβω; Ή ήξερες ότι θα το καταλάβω και το έκανες για να με πονέσεις άλλη μια φορά;
Δε ξέρω αν του αξίζεις. Ελπίζω να του αξίζεις... Ελπίζω να σε κάνει να γελάς, όπως δεν έκανα εγώ. Εξάλλου αυτό μου είπες τότε, ότι είσαι καλύτερα μαζί του.
Γι αυτό δε θα πω "Γιατί με αυτόν;" ή "Μακάρι να ήμουν εγώ στη θέση του"... Αντιθέτως, χαίρομαι.
Να είσαι καλά, μόνο αυτό θέλω.
Αυτό είναι αγάπη... Σωστά;
4 notes · View notes
yourgreco · 1 year
Text
Είμαι ηλίθια που την περιμένω να γυρίσει καί νά μου στείλει
0 notes
nofuckinlabels · 4 months
Text
Tumblr media Tumblr media
30/11
Τελειωνει ο Νοεμβριος και θελω να μοιραστώ καποιες σκέψεις.
Για εμενα αυτος ο μηνας ηταν ισως ο πιο δυσκολος και ταυτοχρονα ο πιο ομορφος αυτης της χρονιας και ηταν τοσο εσωτερικο ολο αυτο που βιωσα. Ξερουν ελαχιστοι ανθρωποι ποσο ομορφα ηταν και ακομα λιγοτεροι ποσο δυσκολα. Αποφασισα οτι θελω να παω στην Θεσσαλονίκη κατι που αληθεια δεν ειχα καν στο πισω μερος του μυαλου μου. Εμαθα ποσο απρόβλεπτη μπορει να ειναι η ζωη και αυτο ειναι ομορφο. Ισως γιατι καθε στιγμη μπορεις να την αλλαξεις
Μια καθηγητρια μου μας ειπε να νιωθουμε και οταν νιωθουμε να το λεμε. Ειναι το πιο ομορφο πραγμα στον κοσμο ο ερωτας αλλα για να ερωτευτεις τον οποιονδήποτε πρεπει να εισαι ερωτευμενος με τον εαυτο σου
Θελει αρχιδια και ευφυΐα ο ερωτας.
Θελω να γινω η πιο ομορφη εξυπνη και γοητευτικη εκδοχη μου οχι για να μπορω να δοθώ η να κρατησω καποιον στην ζωη μου αλλα επειδη μου το χρωστάω
Και το λαθος που εκανα ειναι οτι γινομουν καλυτερη για εκδίκηση σε καποιον που με αφησε
Ομως οταν γινεσαι καλυτερη για χαρη κάποιου αλλου παντα ειναι εφήμερο.
Αυτο λοιπον που κραταω απο αυτον τον μηνα ειναι οτι ηρθε μια αφορμη και καταλαβα οσα επρεπε να καταλαβω
Μου ανοίγεται μια ζωη αυτην την στιγμη και ξερω πως θελω να την στολισω με τρυφερη αγαπη που με αφηνει να εκδηλωσω την πλευρα μου που θα αναγνωριζε ο 5χρονος εαυτος μου
Η ευτυχία πρεπει να επιδιώκεται
Και εγω θα αρχισω να την ψαχνω💗
7 notes · View notes
xehasmenesithakes · 3 months
Note
Πως εχει στιγματισει εσενα προσωπικα ο ερωτας;
Εμενα για πολλα χρονια η ζωη μου γυρνουσε γυρω απο αυτο το συναισθημα.Ο ερωτας ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου,γενικα εγω σε αντιθεση με πολλους ανθρωπους τον εχω βιωσει τον ερωτα αρκετες φορες για την ηλικια μου,ειναι διαφορετικη η ενταση αλλα το συναισθημα ειναι το ιδιο.Εχω βιωσει τον ερωτα πουγεννιεται απο φιλια,τον αρρωστημενο ερωτα που ειναι τοξικος ,τον απολυτο ερωτα που σε κανει να ξεχνας ολο τον κοσμο ,το παθος.Γενικα νομιζω ειναι και στον χαρακτηρα μου,ειμαι αρκετα των ακρων σαν ανθρωπος,ή τουλαχιστον ημουν τωρα νιωθω οτι εχω αναγκη τις ισορροπιες μου.Φουντωνω σα τη φωτια και θα καω ολοκληρος και θα ξαναγεννηθω και θα το ξανακανω,δινομαι και το συναισθημα μετρα πολυ για μενα,απλα εχοντας ζησει αυτα που ζησει νιωθω οτι ο ερωτας εχει μια δοση ναρκωτικου μεσα του..εχει τα highs και τα lows,σιγουρα μου αρεσει πολυ και η αισθηση του να σαι ερωτευμενος δε παιζεται αλλα το χω απομυθοποιησει μπορω να πω,θελω να επενδυω σε πιο στερεα συναισθηματα,δεν ειναι οτι ειμαι κλειστος απεναντι στον ερωτα αλλα σιγουρα δεν ζω αναμενοντας τον
4 notes · View notes
aidhmwn-sigh · 9 months
Note
17 28 50
17. Θα συγχωρουσες την απιστια;
Όχι. Θεωρώ πολύ ανώριμο να διαβείς στην απιστία από το να χωρίσεις και να κανείς ότι θέλεις. Επισης αυτά τα άτομα δεν τα έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση γιατί από κάτι τέτοια details καταλαβαίνεις πολλά για την προσωπικότητα τους.
28. Εισαι ερωτευμενος/η;
Όχι δεν είμαι.
50. Ποιο ειναι το πρωτο πραγμα που παρατηρεις σε καποιον;
Νομίζω το πρώτο πράγμα είναι το χαμόγελο του. Το όμορφο χαμόγελο μπορεί να με τραβήξει κατευθείαν στον άλλον. Και επίσης το χαμόγελο σε συνδιασμο με το δυνατό μυαλό (όχι τους επιδειξίες), εννοώ ώριμη σκέψη, λογική, όριο, τρέλα, το να είναι ο άλλος to the point είναι από τα βασικότερα. Και ρομαντισμός παιδιά , λείπει πολύ ο ρομαντισμός από τις μέρες μας και είναι βασικό.
2 notes · View notes
444juliee · 2 years
Text
Αν σε ρωτουσε καποιος «ποσο πολυ σου λειπει» τι θα λεγες; Γιατι αν απαντουσα εγω θα ελεγα οτι εμενα μου λειπεις πολυ. Ειδικα.. Η μυρωδια του κορμιου σου.. Μου ανοιγει νεες πυλες στον κοσμο των ονειρων. Και γιατι; Επειδη μυριζεις ονειρικα. Να διεισδυω το προσωπο μου στον λαιμο και στα χειλη σου για να μπορεσω να απορροφησω οσο το δυνατον περισσοτερο απο την μυρωδια σου. Ξερεις.. για να μεινει πανω μου, στα χερια μου στο στηθος μου, στα χειλη μου.. παντου. Να μπορω να πηγαινω ευτυχισμενη σπιτι. Να περνω το δικο μου σουβενιρ απο σενα χωρις να το ξερεις. Μου λειπει το αγγιγμα σου. Να μου αγκαλιαζεις ολο το κορμι με τα μεγαλα και ζεστα σου χερια. Να με φερνεις κοντα σου.. να γινομαστε ενα. Ξερεις εσυ. Να μου πιανεις τα μαγουλα και εγω να σε κοιταζω στα ματια χωρις να σπασω την επαφη με τα δικα σου. Τις ματαρες σου, που παντου καυχιεμαι για το ποσο ομορφα ματια εχει το αγορι που αγαπω. Και πιστεψε με σ’αγαπω πολυ. Μου λειπει να μιλαμε με τις ωρες οπως παλια. Λενε να μην κοιτας το παλια.. να φροντιζεις να δημιουργεις νεες αναμνησεις με τα ατομα που αγαπας.. αλλα.. εγω δεν μπορω να ξεχασω απο το που ξεκινησαμε εμεις οι δυο. Θυμασαι μωρο μου; Ποσο ερωτευμενος ησουν μαζι μου; Ποσο τρελαμενος ησουν με εμενα;.. το θυμαμαι σαν χθες που μου εστελνες επανελλημενα πολλα μηνυματα και περιμενες πως και πως να σου απαντησω. Για εμενα ηταν κατι εντελως καινουργιο. Δεν ηξερα πως να το διαχειριστω. Με εκανες να σε αγαπησω με τον τροπο σου θυμασαι; Τι κριμα που ειναι ομως που αυτες οι αναμνησεις δεν κρατουν για παντα και καποια στιγμη παυουν να υπαρχουν.. γιατι σταματησες μωρο μου να προσπαθεις για εμενα; Γιατι σταματησες να προσπαθεις για μας; Σε ειχα ως προτυπο αγαπης. Θαυμαζα παντα την δυναμη της ψυχης σου και της καρδιας σου να προσπαθει για εμενα. Οταν τα καταφερες σταματησες ομως.. Εγω δεν σταματησα ποτε να προσπαθω. Η δικη μου ιδεα της αγαπης ειναι παντα να προσπαθουν και οι δυο μεχρι τελικης πτωσεως, μεχρι να φυγουμε απο αυτη την ζωη. Γιατι η αγαπη δεν ειναι κατι το.. πως να το πω.. αυτονοητο και μονημο.. Αν σταματησεις να δινεις σταματαει και αυτη.. Μην την αφηνεις να φυγει μωρο μου. Δεν εχω ξανα αγαπησει τοσο πολυ ανθρωπο στην ζωη μου. Σε σκεφτομαι 24/7 και εχεις γινει ενα με το μυαλο μου. Δεν μπορω να κανω τιποτα στην καθημερινοτητα μου αν δεν το συνδεσω με σενα. Παντα εχω την μορφη του προσωπου σου μπροστα μου. Να με κοιταζει. Να μου λεει πως με αγαπαει. Πως ειναι εδω. Αυτο με κραταει καλα. Τα πρωινα. Οσο σε περιμενω. Σε περιμενω. Σε περιμενω ολη μερα. Η αναμνηση σου ειναι αυτη που με κρατησε ως εδω. Που με εκανε να αντεξω. Οι αναμνησεις αρχιζουν να σβηνουν. Να εξαφανιζονται. Δεν θυμαμαι πως εισαι. Αρχιζω να ξεχναω πως ηταν η αγαπη σου. Πως ησουν εσυ. Πως με εκανες να νιωθω. Εχει εισβαλει η στεναχωρια μεσα μου. Η μοναξια. Τι ειναι η αγαπη; Μπορει καποιος να μου μαθει ξανα; Αυτο ειναι αγαπη;.. αυτο λοιπον.. να μην μιλας ολη μερα με το ατομο που αγαπησες.. με το ατομο που περασες ενα τεραστιο διαστημα της ζωης σου. Και να εισαι οκ με αυτο. Αν φυγει ομως.. τι κανεις εκει; Οταν δεν θα ειναι εκει πια το ατομο αυτο που ηταν εκει για σενα να σου δινει την αγαπη του καθε μερα.. τι κανεις; Ποιος εισαι; Που στηριζεσαι; Η αγαπη δεν ειναι ευκολη υποθεση. Χανεις τον υπνο σου.. το μυαλο σου. Σε κανει να εχεις παραισθησεις και να τρελαινεσαι. Παναγιωτη σε αγαπησα περισσοτερο απο οτιδηποτε σε αυτο τον κοσμο. Στα δωσα ολα. Σου εδωσα εμενα. Ολοκρηρωτικα. Σου χαρισα τον εαυτο μου. Δεν σε νοιαζω πια; Δεν με αγαπας; Δεν μου αρκει να το ακουω. Θελω να το βλεπω. Απο λογια πηρα πολλα..Μεσα μου αυτη την στιγμη καιγεται μια φλογα η οποια δεν λεει να σβησει. Αυτη η φλογα καιει για σενα. Η αγαπη μου ειναι. Κραταει το μονοπατι φωτεινο για εσενα. Σαγαπαω. Πανο. Σαγαπαω. Οσο τιποτα στον κοσμο. Και θα σ αγαπαω μεχρι να πεθανω.. μη με ξεχασεις.
10 notes · View notes
emptyenough · 1 month
Text
Αν με βάλεις να σκεφτώ πως μοιάζει η δική μου γαλήνη. Θα σου περιέγραφα ένα μέρος με φως , γιατί με κούρασαν τα τόσα σκοτάδια εδώ. Ένα μέρος με χρώματα και λουλούδια ,πολλά λουλούδια ,περισσότερα από εκείνα που παλεύω να χωρέσω στο βάζο μου. Ένα μέρος με μουσικές και γέλια , γέλια από ανθρώπους που η ψυχή τους λάμπει στα μάτια τους. Ένα μέρος με βιβλία και αρώματα φρέσκου καφέ. Ένα μέρος με χορούς και αράγματα κάτω από τα αστέρια. Ένα μέρος με αγκαλιές πάνω σε θέες καθώς δύει ο ήλιος. Κατάλαβες λοιπόν γιατί δυσκολεύομαι να υπάρξω στην πραγματικότητα του σήμερα; Και γιατί συνεχίζω να είμαι μόνη μου;
18 notes · View notes
meeixeskaimexases · 1 year
Text
Ποτε δεν της μιλησα για ερωτα με λογια αλλα, αν τα βλεμματα ειχαν μιλια και ο πιος ανοητος θα καταλαβαινε οτι ημουν ερωτευμενος.
2 notes · View notes
koeenoyokan · 4 months
Text
Αυτή είναι μια ακόμη απόπειρα να γραψω, και λεω απόπειρα γιατι ακομα ειναι αγνωστο το αν θα υπαρξει δέκτης σ’αυτο μου το γραπτό. Έχω να γραψω τοσο καιρο που ντρεπομαι, οχι για τον καιρο που περασε αλλα για όσα προκειται να γραψω. Καποιος μου ‘χε πει οτι οταν ο ανθρωπος ειναι ευτυχισμενος (ποσο μαλλον ερωτευμενος) δεν γραφει, ζει. Εγω ειμαι εδω για να παω κοντρα σε αυτο το ρητό, οσο αντεχω. Ημουν σχεδον σιγουρη πως ακομα και η ιδεα του ερωτα απείχε απο εμενα κατι μίλια. Είναι σχεδον αστειο, λοιπον, το πως ολα εχουν την ροη τους, και με οση δυναμη και αν πιστευεις σε κατι, μια απλή μεταβολή της παλίρροιας ειναι αρκετη για να στο αλλαξει. Και λεω μικρη στην κυριολεξία. Μια μορφη, μια φωνη, ενα χαμογελο ή ενα ζευγαρι ματια. Κάστανα ματια. Που τείνουν προς το ανοιχτο. Και στον ηλιο μπορεις να δεις τις αναβαθμίσεις της ίριδας, τις αποχρωσεις του κάστανου. ‘Τι με επιασε;’.. Μακρηγορώ. Ηρθε και τυλίχτηκε αναμεσα απ’τα δαχτυλα μου και πριν προλαβω να το καταλαβω ειχε φτασει στο κεφαλι μου. Ποσο ευκολα αυτη μου η περιγραφή θα μεταφραζόταν σε καποιου ειδους αρρώστια. Είναι αραγε αυτο ο ερωτας; Κι εκει που παω να φανω απαισιόδοξη εσκεμμένα παλι εμφανίζεται (εκεινος) στο νου μου και τα γκρι μου συννεφα χανονται. Για ποια απαισιοδοξία μιλαω; Που απαρνήθηκα το ομορφότερο αισθημα του κοσμου. Αυτο που απ’την αρχη μεχρι το τελος μου θα με ορίζει. Αυτο που, επιτελους, εχει προσωπο.
0 notes
Text
Έχει μεγάλη ιστορία αυτό το Όσκαρ.
Δεν πήγα να το παραλάβω
στην απονομή και όταν χρειάστηκε
να φωτογραφηθώ με αυτό,
μου δάνεισε η Κατίνα Παξινού
το δικό της.
Είχε πάρει
Όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου στο
''Για ποιον χτυπά η καμπάνα''.
Μετά μου έστειλαν
από την Αμερική το δικό μου.
Μια μέρα που είχα τα νεύρα μου
το πέταξα στα σκουπίδια,
αλλά το βρήκε η καθαρίστρια
και το έδωσε στην αδελφή μου.
Έτσι ξαναγύρισε σε μένα
και τώρα μπορώ να το κρατήσω,
γιατί συμβολικά και πρακτικά
μου κρατάει την πόρτα ανοιχτή.
Το σπίτι μου το αγόρασα
με τα ''Παιδιά του Πειραιά''.
Είχα πουλήσει τα δικαιώματα
στον Ζιλ Ντασέν
και βρέθηκα ξαφνικά
με ένα πολύ μεγάλο ποσό.
Πέσανε τότε πάνω μου
οι φίλοι μου και με έπεισαν
να αγοράσω το διαμέρισμα.
Το έκανα περισσότερο
για τη μητέρα μου,
για να έχει έναν άνετο χώρο.
Εμένα μου αρκεί ένας έρωτας,
ένα πιάνο και μια καλύβα.
- Μάνος Χατζιδάκις
6 notes · View notes
ego-13 · 8 months
Text
Μιας και εχουν περασει 2 εβδομαδες απο το τρακ που βγηκε θα ηθελα να εξηγησω απο εδω το προγραμμα που φτιαχνω (και θα ηθελα να τηρησω,κλεσ).Πρωτα απο ολα περυσι,οταν δηλαδη αρχισα να δημοσιευω κομματια το μονο που ηθελα ηταν ανα ενα μηνα να δινω νεο τρακ.Κατι το οποιο τηρησα μεχρι το τελος του '22.Μετα κανοντας εναν απολογισμο διαπιστωσα οτι ειχα 5 ετοιμα τραγουδια(σολο) κατι το οποιο σημαινε οτι μεχρι τον Μάιο θα εδινα τραγουδια τα οποια θα μιλουσαν για εμενα αλλα ταυτόχρονα δεν θα μπορουσα να ειμαι στο μουντ το οποιο ημουν και τοτε.Τι σημαινει αυτο?Οτι εγω αν γραψω ενα τραγουδι που λεω οτι ειμαι ερωτευμενος και οταν παω να το ηχογραφησω δεν ειμαι,τοτε θα χαθει ολη η μαγεια,οχι μονο στην φωνη μου ή κατι τετοιο αλλα γενικα στην διαδικασια υλοποιησης του.Για αυτο και σκεφτηκα στην αρχη, να τα φτιαξω ολα μαζι και να τα δωσω ως ενα ep(μικρος δισκος).Αρχισα να το φτιαχνω αλλα δεν ενιωθα ετοιμος για δισκο καθως ο δισκος για εμενα ειναι απο τα μεγαλυτερα προτζεκτ τα οποια θα μπορουσε να κανει καποιος που ασχολειτε με μουσικη.Πραγμα το οποιο σημαινε πως δεν ηθελα να φτιαξω εναν δισκο απλα και μονο για να "ξεφορτωθω" κομματια.Θα ηταν αδικο για εμενα πρωτα απο ολα.Ετσι πηρα την αποφαση,και λογω των πανελελε, να σταματησω το καθε μηνα νεο τραγουδι και αν ηταν να βγαλω καποιο,να μην ηταν ουτε σολο αλλα ουτε και στο καναλι μου.Ετσι,μιλησαμε με τον Γιωργο(ακα @mr-fucking-grave) και βγαλαμε 3 κομματια μαζι στο καναλι του, εκ των οποιων μονο στο ενα ζητησα να αναλαβω την μιξη γιατι μου ειχε λειψει η διαδικασια( Κουτι της Πανδωρας).Παραλληλα,προσπαθουσα να φτιαξω στο μυαλο μου το πλανο το οποιο θα ειχε την σολο "επιστροφη μου",τον δισκο,και ενα νεο προτζεκτ, για το οποιο ψαχνομαστε ακομα.Εκανα την επιστροφη πριν μισο μηνα.Φτιαχνω τον δισκο με σχεδον ολα τα κομματια να ειναι με δικες μου παραγωγες/μιξη(προσωπικο στοιχημα) και θελω να συνεχισω στο, γνωστο, ενα κομματι τον μηνα.Να πω οτι ,ποτε θα κυκλοφορησει ο δισκος, δεν ειναι ακομα γνωστο καθως φευγω απο Ελλαδα και πρεπει σε ενα μηνα να εχω κανονισει παρα πολλα πραγματα και τους πρωτους μηνες σε αυτο το νεο περιβαλλον που παω δεν νομιζω να εχω προτεραιοτητα τον δισκο,μονο το ονομα ξερω αλλα δεν θα το πω ακομα(ΚΛΕΣ).Εφοσον το εκανα αυτο το κειμενακι θα ηθελα να πω ευχαριστω πρωτα απο ολα σε εσας που στηριζεται,χωρις να εχει σημασια αν ειστε γνωστοι μου ή οχι,μετα στον Γιωργαρα και τελος οσους μου δινουν εμπνευση...
UPDATE:Σε λιγες μερες κυκλοφορει το πρωτο τρακ απο τον δισκο με τιτλο "Μεγαλωνω"
(μπορει να μπει κ σποτιφαι)
0 notes