Ahh yıllar sonra yine ben karşınızda sizleri saygıyla selamlıyorum...
13 yaşında elime aldığım bi kitabın etkisi ile buraya düşmüştüm uzun bi süre burda takıldım ta ki sıkılana kadar. O zamanlar küçüklüğümden insanlara hayatım hakkında yalanlar söylemiştim, şimdi 16 yaşına girmek üzereyim ve telefonumun derinliklerinde matematik sınavına çalışırken bulduğum o *çocukluk* bloguma bir yazı yazıyorum... Hayat nasılda süprizlerle dolu aniden karşımıza beynimizin çatı katındaki üstü tozla kaplı sandığın içindeki bir anıyı getirebiliyor gözümüzün önüne.
annemin teyzesi vefat etti geçenlerde, sürekli torunlarından bahseder onların yaptığı her işi büyük bir şeymiş gibi anlatır gurur duyardı vefatindan bir gün sonra falan torunları gulerek fotoğraf paylaştı.. bir hafta sonra da dans etmeli bişiler falan. gerçekten hayat o kadar boş ki kime neden değer veresin yani çok sevdiğin insanlar ölümünü bir yas sebebi olarak bile gormuyor
Çöktü yüreğime bir sızı bir sıkıntı geçmişteki ben ile şimdiki ben arasındaki tutarsızlığı ile birbirine yabancılaşmasini gözlerimden akan iki damla yaş eşliğinde sessiz sedasız izledim durdum. 🥹🥹
ilk tb acitigim da billie faniydim fan da denmez cok dinliyodum simdi porcay faniyim porcay dinliyorum bena ne oldu seneler bena ne yapti ben ne ara boyle oldum