Tren raylarının biraz uzağında, yüzüne çarpan soğukluğu bir kez daha hissetmişti.. yalnızdı, yeryüzünde o kadar yalnızdı ki bir kibrit çöpüne benzediğini düşündü yandı, yandı... ve sona varınca kül oldu...
23 notes
·
View notes
"Sahip çıkmadığınız her değere birgün bir başkası sahip çıktığında anlayacaksınız neyi kaybettiğinizi.
Sırası var. Acelesi yok."
109 notes
·
View notes
Sizi anlıyorum sayın kediler,
Muhterem köpekler,
Saygıdeğer kuşlar
Hepinizi anlıyorum
Ben de sizin gibiyim
İnsanları çözemiyorum.
22 notes
·
View notes
Kırılsa bile kanamayacak bir kalbe sahiptim. Parçalanacaktı, boğazım düğümlenecekti, beni de parçalayacaktı ama kanamayacaktı; kalbim kanamadığı için benim de canım yanmıyor sanacaklardı. Öyle değildi. Canım yanıyordu, kalbim kırılıyordu; artık benim kalbim hissetmeye başladığından beri kırılıyor ama onarılmıyordu. Çünkü avcumun içine kalbimi almıştım, insanlar kırık olduğunu görüyorlardı fakat sanıyorlardı ki o kalbi bile kendim kırmıştım. İnsan hiç kendi kalbini kırabilir miydi? Ben bile kendimin sorumlusu kendim sanıyorken başkası nasıl olurdu da beni suçlamazdı? İnsanlar bazen farkında olmadan bazen de farkında olarak kırılmış kalbimi elimden alıyorlardı, eziyorlardı, ayaklarının altına atıyorlardı, fırlatıyorlardı; ben öylece izliyordum. Sonra parçaları bana geri veriyorlardı. Şimdi ise ellerim bomboştu.
2 notes
·
View notes
Herkesin gidebileceği bir yer olmalı. Çünkü öyle bir an olur ki, insanın mutlaka bir yere gitmesi gerekir.
21 notes
·
View notes
Onun sessizligi,
yuz binlerce insanın cümlesinden daha güzeldi…
81 notes
·
View notes
Yine de kıyamıyorsun. seni paramparça etse de onun yanında ağlayıp, onun yanında gülmek istiyorsun. İşte burası, tamamen çaresizlik.
2 notes
·
View notes
Karanlıktan korkan çocuk karanlığa sığınır olmuş insanlardan kaçarken aydınlığı da yüz çevirmiş.Kalbi de gece gibi kararmaya başlamış belki korkusu gitmiş ama daha kötüsü kendi içinde yok olmuş,kendisi de kalbiyle birlikte zehirlenmeye başlamış...
5 notes
·
View notes