4ycan
Time never comes again
Hiçbir ütopya, toplumun bütün bireylerine sonsuza dek tatmin sağlayamaz.
617 posts
Don't wanna be here? Send us removal request.
Last Seen Blogs
tayloucanbemymother
Sem título
bandofbrothers-actors-reallife
Band of Brothers - Actors and Real-Life Heroes
tulipesart
kiwi¡!
mitskibaby222
teen idle
tulipesart
kiwi¡!
Text
Belki dünya havada süzülüyordur, bilmiyorum.
Belki yıldızlar dev makaslarla kesilmiş küçük el işi kağıtlardır.
Belki ay donmuş bir gözyaşıdır, bilmiyorum.
Belki tanrı sadece sağırların duyduğu kalın bir sestir, bilmiyorum.
belki ben hiç kimseyim.
Doğru, bir bedenim var ve ondan kaçamıyorum.
Kafamdan dışarı uçmak isterdim ama bu imkansız.
Yani burada, bu insan formu içinde kalmam kader kitabında yazılı.
Hal böyleyken derdime dikkat çekmek istiyorum.
İçimde bir hayvan var, kalbimde sımsıkı yapışan, kocaman bir yengeç
Bastınlı doktorlar pes ettiler.
Neşterler, iğneler, zehirli gazlar ve benzeri şeyler denediler
Yengeç hala orada. Büyük bir yük bu.
Unutmaya çalışıyorum, kendi işime bakmaya, brokoli pişirmeye, açıp kapatmaya kitapları.
Dişlerimi fırçalamaya ve ayakkabılarımı bağlamaya.
Dua etmeyi de denedim, ama ben dua ettikçe
Daha sıkı tutunuyor yengeç ve acı büyüyor.
Bir keresinde bir rüya görmüştüm
Bir rüyaydı belki de, yengeç
Benim tanrıya dair cehaletimdi, ama ben kimim ki
Rüyalara inanıyorum.
0 notes
Photo
Pal Sokağı Çocukları - Ferenc Molnar
0 notes
Text
“I wish you to know
that you have been the last dream of my soul.”
—Charles Dickens, A Tale of Two Cities
32K notes
·
View notes
Text
Ölüm
Ben hep “baba” kavramından eksik olarak büyüdüm. Bu kavramın yerini hep birileri doldurmaya çalıştı. Diğerleri her ne kadar senin eksikliğini hissettirmemeye çalışsa da ben hep kimseye belli etmeden o eksikliği yaşadım. Özel günlerde etrafta senin varlığını aradım ama bulamadım. Senin kötü bir baba olman yüzünden kız kardeşime hem abi hem baba olmak zorunda kaldım. Yıllardır kendimi senin olmadığına alıştırmıştım. Ancak yine de her ne kadar öfke ve nefret dolu da olsam oralarda bir yerlerde yaşadığını biliyordum. Bugün ben bu yazıyı yazarken sen artık toprağın altındasın. Bir baba kaybettiğim için mi üzülüyorum bilmiyorum ama bana yıllarca hissettirdiklerin için arayıp sormadığın ve asla yanımızda olmaya çalışmadığın için sana aşırı nefret doluyum. Artık yoksun o yüzden içimdeki bu kavganın da bir anlamı yok. Öbür tarafta vericek bir hesabın var.
Mekânın cennet olsun.
1 note
·
View note
Text
Bisiklete binen bir adamı gözünüzün önüne getirin. Kim olursa olsun, onun hakkında üç şey söyleyebiliriz. Biliyoruz ki bisiklete binip, hareket edecek. Bir noktada durup, bisikletinden ineceğini biliyoruz. Hepsinden önemlisi, başlangıç ve bitiş noktası arasındaki herhangi bir noktada hareket etmezse ve bisikletten inmezse, düşeceğini biliyoruz. Bu her canlının ve topluluğun hayat boyu yolculuğunun metaforudur.
0 notes
