Tumgik
elnellabuzz-blog · 8 years
Photo
Tumblr media
Another milestone for us! We just started and look how far are we now. Thank you Lord for this! #PushAwardsElNellas
0 notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
Good Better BEST
Chapter 7: Yes, no, Maybe?
“Moses ano na? Lutang ka nanaman? Ano bang nangyayari sa'yo? Ilang araw na ee.” Jimboy asked him. Siya ang isa sa mga kanang-kamay at kabarkada niya. Di parin ito napansin ni Elmo kaya ginulat na niya ito. “Huy!” Jimboy shouted. Napalingon ito kay Jimboy at tumingin ng masama.
“May sinasabi ka?” he asked. “Wala naman. Ang sabi ko lang, tulala ka nanaman. Bro may problema ba? Wala ka bang tulog?” Jimoy asked him.
“Wala to. Oo di lang ako nakatulog kagabi. Madami kasi akong tinapos na reports para mamaya sa board meeting.” Elmo said. Napuyat siya oo pero yung gumawa ng report? Hindi. Hindi siya nakatulog dahil iniisip parin nito si Janella. Hindi parin siya makapaniwalang nawala sa memory ni Janella lahat lahat ng pinagsamahan nila noon.
“Sir Elmo, your board meeting will start in ten minutes.” His secretsry said. Nagayos na si Elmo ng mga gagamitin nito at nagtest na siya ng presentation niya.
Lumabas na siya ng kanyang opisina at saka na nagpunta sa conference room kung saan nagaantay na ang mga board members ng kompanya niya.
“Good afternoon everyone.” He greeted them saka na niya sinimulan ang report niya. Inilahad niya ang kanyang proposals. Isa sa mga ito ay ang pagtatayo nila ng mall kung saan mas mapapalawak pa ang abot ng line nila. He owns the Magalona group of Company. He’s the CEO and the youngest entrepreneur in Asia.
“Mr. Magalona, are you sure na advisable ito para sa company natin? We must make sure na kikita ang mall. Malaking pera ang ilalabas natin.” Mr. Nicolas said, one of his board member. Tumango naman ang mga iba pang members.
“Yes Mr. Nicolas. I’ve studied the area and it is really good for building a mall.” Elmo defended. Tumango si Mr. Nicolas at lahat ng members .
“So I guess we have to vote for this. Who’s in favor? Please raise your hand.” Ms. Clores said, another board member. Everyone raised their hands signalling Elmo that his propsal is approved.
“I guess it’s approved. Congratulations Mr. Magalona, another innovation for the company. We’re looking forward for this Project’s success.” Ms. San Jose said. Then the meeting was dismissed. Another project was approved from him and this will begin sooner.
“Kumusta proposal mo pre? Okay ba sa board?” Jimboy asked. Nakabalik na si Elmo sa opisina nito.
“Yes and I want to start the construction asap. Pre pwede mo bang icontact yung Salvador Firm? Yun yung gusto kong humawak ng project na to.” Elmo said. He’s serious like hell.
“Salvador Firm? Ee diba kay Janella yun? Sigurado ka ba pre? Baka naman…” “sigurado ako pre. Gusto ko sila ang hahawak ng project na ito.” He said saka na nagpack ng gamit nito at umalis. Perks of being the boss.
Where will he go? Siyempre sa bar. Always kapag problemado, bar. Kapag masaya, bar at kapag gustong mag chill, bar. Ito na ang naging kaugalian niya.
“Kuya isa nga yung pinakamatapang.” He ordered a drink. “Naku ser mukhang problemado tayo ah?” The bartender said. “Oo ee. Nakalimutan ako ee.” He said saka na kinuha yung drink na binigay nung bartender.
His vision’s now twirling. Nahihilo na siya yet he keeps on drinking until…
“Hi. Mukhang problemado ka ha? Wanna dance?” A sexy hot chic approached him. Dala narin ng tama at pagkahilo ay sumama na ito sa dancefloor at sumayaw. He consumed his time dancing and shouting. He is enjoying the night when someone punched him.
“Ano ba problema mo ha? Nakikita mong nagsasayaw yung tao ee.” He said. Agad na napukaw ang atensyon ng mga tao.
“Wag mo ngang bastusin tong girlfriend ko!” Sigaw nung lalaking sumuntok.
“Teka di ko naman siya binabashtosh ee. Siya unang lumapit shaakin.” He’s drunk. He’s tipsy. Agad na inilayo ng mga tao yung lalaking nanuntok kay Elmo. To the rescue naman si Jimboy na kararating din lang.
“Elmo pre ayos ka lang ba? Sinasabi ko na nga ba di ka pa okay ee tapos maglalasing ka pa. Hay jusko naman.” Jimboy slapped his face. Siya ngayon ang namromroblema dahil baka umabot itong nangyari sa mommy ni Elmo na talagang ikakasumpong nito.
“Di naman ako lashing ee. Shige na umalish umalish ka na okey na ako.” Elmo said. Okay na ba talaga siya? Yes, no, maybe.
“Ako pa talaga sasabihan mo ng ganyan ha? Halika sa unit mo at kwentuhan mo ako.” He said saka na inakay na ni Jimboy si Elmo papuntang kotse nito.
….. “Ano bang problema mo pre? Bigla ka nalang pupunta sa bar di man lang nag-aya.” Jimboy said. Hindi naman ganito si Elmo ee. Yes he does go to bar pero lagi niyang kasama si Jimboy.
“Kashi…” he began crying. “*Hik* Di niya ako maalala. Nakalimutan niya ako. *Hik* Mashakit pre. Sobrang sakit. Di ko na alam gagawin ko. Ang totoo kaya ko prinopose yung mall para magkaroon ng chance na magkasama kami. Kashiii balak kong sila ang gagawa nun *hik*. Ganun nalang ba kadaling kalimutan lahat? Pre tao din naman ako ee. Nasasaktan din ako.”
“Pre alam mo namang aksidente lang yung nangyari kay Janella diba? Alam mo kung kayo talaga ang para sa isa’t-isa, maaalala ka niya. Paano kung tumayo ka diyan at gumawa ka ng paraan para maalala niya? Hindi yung iiyak iyak ka lang para kang bata.” He said. Thanks to Jimboy, Elmo didn’t suffer from the man who punched him.
Natahimik dito si Elmo at parang nahimasmasan. Napagusapan na nila ni Mikee ang plano kung paano mapapabalik ang alaala ni Janella at sana sa pagkilos ni Elmo ay maging matagumpay ito. Mahal niya si Janella and he’s ready to do everything just to win her back.
“Yun ba pinunta mo sa bar? Jusko pre dapat sinama mo naman ako. Madaming chicababes doon oh? Tigang pa naman ako ngayon. Nagtatampo na si Junjun saakin.” Sa pagkasabi nito natawa si Elmo. Gago talaga si Jimboy. Problemado na nga si Elmo, nagawa pa niyang magpatawa.
“Ee gago ka pala ee. Di sana di mo nalang ako tinulungan at nagtake out ka ng babae doon. Tss.” Napangisi si Elmo saka na humiga sa kama nito umaasang pagkagising niya, magkaroon ng himala.
1 note · View note
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
Good Better BEST
Chapter 6: Blur Moments "Jea feeling better na?" Her mom asked. She was discharged a while ago at nasa family house nila ngayon sa Pampanga. "Not yet mom. Ang hirap naman nito. Pakiramdam ko bata ulit ako. I don't know who am I. I know you, dad and my sibs pero other than that nabura na. Mahirap makalimot lalo na kung di mo to gusto." She said. her frustration's killing her. Sino ba naman hindi mafrufrustrate kung nakalimutan mo lahat. "Jea anak, the doctor said you'll be fine. Just have some rest." Her mom said. Tumango na siya and laid her back sa kama niya. She's tired physically, mentally and emotionally. Iyak siya ng iyak noong nasa ospital siya pero di niya maipakita sa mommy niya dahil baka magalala pa ito. She's crying again. She's in pain. Then she fell asleep. "Dad, dad wait!" She saw her dad sitting on a bench sa park. She's confused whether it's a dream or real. The image is very vivid. "Anak Jea." He welcomed her with an open arms. Nagtataka narin si Janella bakit napapadalas ang panaginip nito kasama ang daddy niya. "Dad..." nagbreakdown na siya. Lagi siyang mahina sa harap ng daddy niya and now she's weak again but she's proud of her weakness. Ito lang yung kahinaang ipinagmamalaki niya, she being a daddy's girl. "What's wrong Jea?" Her dad asked. He's wiping Janella's tears. "Dad ang hirap. Ang hirap ng ganto. Para akong walang kwenta, para akong tanga. Dad para akong bobo, di ko maalala lahat. Para akong bata. Dad ang hirap. Dad it seems like I'm nobody." Humagulgol na siya ng tuluyan. Nahihirapan na siya sa kalagayan niya. "Jea, anak, you must be strong. Walang ginawa ang Diyos na problema na di kayang solusyunan. You are tough, I know that and He knows that." Her dad said sabay tingala sa taas. "Dad I feel helpless. Tulungan mo naman ako." "Someone will help you. Ay hindi let me correct myself, madaming tutulong sa iyo para makaalala. You're loved Hija. Mahal na mahal ka ng mga tao na nakapaligid sa'yo. You just have to trust them. Sa pagtitiwala sumasaya ang isang tao." His dad smiled and the dream shifted. She's on the beach. The scene is beautiful, sunset. She loves the skies, she remembered. She loves the view and she's really a sky lover. Nagtataka lang siya bakit siya nasa dalampasigan. Then someone came. Lalaki ito na may dalang bulaklak at chocolates from behind pero ang problema, blurr ang mukha nito. Iniabot niya yung flowers and chocolates at tatanggapin na sana ni Janella ang mga ito ng biglang... "Janella, gising na. Breakfast na anak." Her mom woke her. Tumingin ito sa orasan at nakitang alas diyes na ng umaga. Mukhang napasarap ito sa panaginip subalit di din siya mapakali. Nangyari nga ba yung panaginip niya na nasa dalampasigan ito? Kasi pakiramdam niya parang totoo lahat. "Are you okay? Parang matamlay ka." Her mom asked her. Okay nga ba siya? "Yes mom. I'm alright. Sila Julie at Arkin nasaan?" She asked. Di na kasi niya naabutan ang mga ito. "Naku kanina pa sila nasa schools nila. They had their breakfast naman na and sabi ko sasabay nalang ako sa'yo. May mga glimpse na ba ng past?" Her mom asked. She look worried. Nabigla si Janella. Parang oo na hindi. Hindi siya sigurado kaya umiling nalang ito. Hinawakan ng mommy niya ang kamay nito sabay sabing, "Maalala mo rin lahat. Mamaya, kwekwentuhan kita so that may knowlede ka." Her mom smiled. Thankful si Janella dahil kahit papaano ay nandiyan ang mommy niya na nakasuporta. Tinapos na nila ang agahan at nagdiretso sa kwarto ng mommy at daddy nito. Her mom took a photo album that marked "Janella". Sa kanya nga siguro itong album. Nagbuklat ang kanyang mommy at nakita niya ang kanyang sarili eleven years ago. She's with two people. "This is Jayson and this is Mikee. Sila yung mga high school bestfriends mo and until now ay best friends mo parin. They're so good to be with Janella and pakiramdam ko e ramdam mo din yun." Her mom explained their first year days pero wala parin itong naalala. Until... "Aghhh. Mom my head's aching." Agad lumapit ang mommy nito sa drawer and took her medicine para sa sakit ng ulo. "Jea normal lang daw ang pagsakit ng ulo. Just have some rest nalang muna sa room mo. Tara I'll escort you." Her mom said. ...... "Hoy baks ano sure ka ba? Baka di pa tayo naaalala ni Jea. Jusko ang hirap naman ng sitwasyon natin" napa buntong-hininga si Mikee habang nagmamaneho. Di parin kasi ito makapaniwalang nakalimutan sila ni Janella. "Baks ito lang yung paraan para maalala niya tayo. We have to do some actions para narin di nahihirapan si Jea. Nasesense ko na kung gaano tayo nahihirapan, mas lalo siya. Mahirap naman kasi talagang makalimot lalo na kung labag ito sa kalooban mo. Para kang wala, para kang lutang, di mo alam ang nangyayari." Jayson said. Si Jayson ang pinakamasiyahin sa kanilang tatlo pero pagdating sa mga ganitong bagay, siya ang malungkutin. "Baks malapit na tayo. Ano itutuloy ba talaga natin? Nakakatakot mareject ee." Mikee said. She's still hesistant sa gagawin nila. Natatakot siya sa rejection ee. "Baks kailangan nating gawin to. We have to work for economy! Charot. Tara na." Huminto na ang sasakyan nila at saka na sila nagdoorbell. Sa pangatlong pindot nito ay binuksan na ni aleng Rhea ang gate. "Ay sir Jayson, mam Mikee pasok po kayo! Ipasok niyo narin po yung sasakyan niyo oo. Para naman kayong mga bago ee. Hala sige tara." Aleng Rhea said. Ngumiti naman sila ng matamlay. Matagl din nilang hindi nakita si Aleng Rhea. Pumasok na sila sa loob. Hindi alam kung anong mangyayari at hindi rin sila sigurado sa mangyayari.
0 notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
Good Better BEST
Chapter 5: What now? "Bro okay ka lang? Di ka pa nagsasalita mula nung umuwi ka galing sa reunion niyo. Anong nangyari?" Frank asked him. Di niya napansin yun dahil siguro madami parin itong iniisip. "Huy! Ano na bro? Okay ka lang ba? You look pale." Frank said making another attempt for a conversation. "Yeah. I am." Elmo said saka na dumiretso sa kwarto niya. Agad niyang inayos ang mga gamit niya. He's planning to transfer house na from their family house to his own unit. Hindi alam ni Elmo na sumunod pala ang kuya Frank niya. Gustong gusto ni Frank na malaman ang dahilan ng pagiging matamlay ng kapatid. "You won't really spill?" He asked this time with conviction like he's charmspeaking. "Fine. As if namang tatantanan mo ako diba? Here it goes." He said saka na kinwento ang mga nangyari kagabi. Frank is a good listener dahil hindi ito nagiinterrupt sa mga sinasabi ni Elmo na ikinatuwa naman ng nagkwekwento. "Really? She had partial amnesia? So how's your plan? Paano na? She can't even remember you." Frank said. He noticed a tear dropping from the eyes of Elmo. Elmo is stronger physically but when it comes to him talking to his kuya, he's the most vulnerable person. Dahil narin siguro si Frank na ang tumayong daddy nila since iniwan sila noong mga bata pa. "It's okay bro. Maybe God has a plan. It's not yet apocalypse okay? Hindi pa end of the world. You can still change your fate if you want." Frank said saka na iniwan ang kapatid para makapag impake. He's planning to have sone despidida for him kasama ang family nila kaso bigla yun nasira dahil sa mga nangyari. He packed everything he needed from his coats to his underwears. He's ready. Is he? Her mom called him. "Hello mom. Yes I'm done packing my things. No no need for a dinner. I won't be away for good naman ee I'm just one drive away. Yes mom I still have my appointments from my investors ee. Yes mom okay I'll just see you around Manila. Yes mom. Thank you." He ended the call. He will leave again. He's driving when an unknown number called. "Hello who's this?" He asked. He isn't expecting any calls not until later. "Mikee? Like the Mikee friend of Dor...Jea. Yes. Magkikita tayo as in now na? Okay. Okay sa may Starbucks Bonifacio Global City nalang. Okay okay. See you." He finished the call and reversed his car. He needed this he guessed. Maybe this talk can answer everything. Maybe. He arrived at Bonifacio Global City and immediately saw Janella's two best friends. Lumapit siya and saw how worried their eyes were. Mababakas mo ang kalungkutan sa kanila dahil siguro pati sila ay nakalimutan ng kaibigan. "Hey" he greeted them. Malamya. Walang buhay. "Yow." Mikee said. Ganun din. Malamya, lanta, walang buhay. Nakakatawa yung facial expressions nilang tatlo at kung wala sanang problema ay baka nagtatawanan na sila dahil mukha talaga silang tanga sa mga itsura nila. Katahimikan ang naghari sa kanilang table ng biglang... "So ano yung paguusapan natin?" Elmo asked. He did the first move dahil baka doon na sila matulog sa sobrang tagal magsalita ng mga ito. "About sa nangyari last night. Magalona ano ba talaga yung nangyari kagabi? Naguguluhan parin kami kung bakit ganito nangyayari ee iniwan naman namin si Jea na matino sa'yo ee." Mikee said. "Believe me hindi ko din alam. I was just joking tapos bigla nalang siyang naluha tapos umalis na. Di ko alam kung ano yung nagawa ko ee usual lang naman lahat ng yun noong high school ee." Elmo said. Nilagay niya yung dalawa niyang kamay sa ulo nito at nag groan. Hirap na hirap na siya sa mga nangyayari. "Yun naman paley ee. Alam mo Papa Moks si Jea may...hmmpp hmmp" di natuloy ni Jayson ang sasabihin dahil tinigil ni Mikee ang pagdadaldal niyo gamit ang kamay. "May? Ano?" Nagtinginan ang dalawa. They both look confused sa mga naiisip nila. "Merong ano ah...merong galing sa Pagdrawing. Oo meron siyang skills sa ganun. Grabe no?" Mikee said. Pinagpapawisan na ang dalaga. "Trueness papa Moks saka meron din siyang lihim na pagtingin...lihim na pagtingin sa mga Roman styles. Grabe lagi siyang tumatambay sa Google para lang iresearch ang mga Roman Buildings." Gatong ni Jayson. Pinagdarasal nila na sana hindi nakahalata si Elmo sa kanila. At sa tingin ko at effective naman dahil di na ito nagtanong pa. "So anong gagawin natin? I need her badly. I mean I miss her. Gusto ko na siyang makasama ulit." Elmo said. Dana mo ang longing sa boses nito. He truly needs Janella now that He's stable pero mukhang si Janella ngayon ang may dilemma. "Well we have to let her remember everything. Sa pamamagitan nun siyempre maaalala niya tayo." Jayson said. He/she whatever is so confident with his/her whatever answer. "Ipapaalala natin sa kanya lahat Elmo pero we need to do it separately. We will do our things and you too will if you want her back. Sa pamamagitan nun ee baka maalala na niya tayo." Mikee said. Parang pinagusapan na ni Jayson at Mikee ang mga prino propose kay Elmo. Napatigil din siya. He has to ready himself dahil dalawa na ang gagawin niya. Maging CEO ng kanyang company at makuha muli si Janella. His phone rang. His secretary is calling. "Yes Joyce? Okay I will be there soon. I just have to put my things on my unit. Okay okay. Sige bye." Tinapos niya yung tawag at tumingin sa mga kaibigan ni Janella. They're worried, given. But he has to face reality for a moment kaya nagpaalam na siya sa kanila. What now? Well they will stick to their plan and hopefully ee maayos nga ang mga nangyari. They're uncertain and are not sure what will happen but maybe it's worth taking risks hoping everything will soon be okay.
1 note · View note
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
Good Better BEST
Chapter 4: The Accident
She’s dreaming about her dad. “Jea baby, come.” Lumapit siya sa kanyang daddy at saka ito niyakap. He’s still handsome parang hindi tumanda. She wondered why she’s seeing her dad.
“Dad, bakit ako andito? What happened?” She asked.
“Well Jea, God planned this. I won’t tell you what exactly happened pero I’m happy to see you again.” Her dad smiled. She’s startled when her dad wiped her tears. Umiiyak na pala siya. She missed her dad badly.
“Why dad? Saka where are we? Ngayon ko lang to napuntahan. Am I dead na?” Nagtataka parin siya.
“No Jea. You’re just asleep. You will soon wake. Binigyan lang tayo ni God ng chance para magkausap. How are you?” He asked again. Janella looked him in his eyes. Tears started to form again.
“I’m…I’m not okay dad. I’m…I’m broken, lost, torn. I’m not okay.” Humagulgol na siya sa lap ng daddy niya. She missed this scenario kasi may times na binubully siya dati sa school tapos ang daddy niya ang puntahan niya para magopen. Meron ding times na inaaway siya at sa daddy din niya lang ito nasasabi.
“Baby, I know you’re not okay. But soon you’ll be. Someone will cure you from being broken and you will not expect that person. Hindi mo aasahang siya ang hihilom sa puso mo. I can’t say anything anak. I do not control your fate pero trust on your instincts. You’ll be better.” Her dad smiled and began fading.
“Dad what’s happening to you? Dad can you please stay longer? I miss you. Dad…dad…Dad!” She woke up. Nabigla siya dahil sobrang maliwanag. Tumingin siya sa kaliwa at kanan niya and she saw three persons. Di niya masyadong makita ang mga tao na nakapaligid sa kanya dahil siguro sa sobrang liwanag.
“Si…sino kayo?” She asked. She doesn’t remember them nor what happened. di narin niya alam kung sino siya. She’s totally lost.
“Jea ano bang sinasabi mo?” Mikee said. She’s can’t believe this is happening.
“Sino kayo? Anong ginagawa ko dito?” Nagpapanic na siya dahil sobrang hirap sa pakiramdam ng walang naaalala.
Biglang nagbukas ang pinto at naaninag niya ang doktor. Agad tumabi ang tatlo saka tinignan ang doktor na lumapit dito.
“How do you feel hija?” He asked.
“Doc I don’t know who am I. Wala po akong naaalala kahit na ano. Doc answer me sino ako?!” She’s crying. Humagulgol na siya dahil sa sobrang depression. Sino ba namang hindi maiiyak sa kalagayan niya? She’s lost. Totally lost.
“Tell me hija what can you remember?” The doctor asked.
“I can only remember my name and my Mom. I’m Janella and my mom is Mrs. Merly. My dad is Mr. Virgilio Salvador and I don’t know everything na. Doc why?” Humagulgol bigla si Mikee dahil sa nasabi ni Janella. Hindi niya maalala ang mga kaibigan maging ang mga nangyari sa kaniyang past. Alam lang niya kung sino siya at kung sino ang pamilya niya.
“Jea seryoso ka ba? Di ka nagbibiro?” Jayson asked to lighten the mood pero di ito nakatulong dahil lalo pang humagulgol si Janella.
Di alam ni Elmo ang gagawin.
“Better call her parents first bago ko idiscuss yung matter.” Sabi nung doktor. Napatalikod sa kanila si Janella dahil ayaw niyang ipakita na umiiyak siya. Mahirap pala yung hindi maalala ang nakaraan.
Lumabas si Mikee dahil tinawagan niya ang mommy ni Janella. She’s worried sa mga nangyayari kay Janella.
“Hello tita. Tita Jea’s in the hospital. She needs you po. Yes tita dito po sa St. Luke’s. Sige po tita. Okay po tita. Sige po. Bye po.” She turned the call and went back to the room.
“Natawagan ko na po doc and by any minute ay parating na po si tita. Can you just wait for them?” Natataranta na si Mikee at tahimik naman si Jayson sa sulok.
After 15 minutes ay dumating na ang mommy ni Janella.
“Doc what happened?” Yun ang bumulagta sa mga tao sa loob. Isang nagaalalang ina.
“Misis your daughter is suffering from partial Amnesia.” The doctor said.
“What? What do you mean? Ano bang nangyari?” Her mommy asked. Magsasalita sana si Elmo ng biglang sumabat si Jayson.
“Tita can we talk that one later.” Agad na tinignan ng mommy ni Janella si Jayson. Nakita ng ina ang pagkaworried sa mga mata ni Jayson kaya’t di na ito nakipagtalo.
“Mam. May mga naaalala siya at may nga hindi. Sa kwento ng mga kaibigan niya, Pamilya lang ni Janella ang naaalala niya. Yung mga nangyari beyond family ay di na niya maalala.” The doctor said. Naluha na dito si Merly, ang mommy ni Janella.
0 notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
#BFYSeeYouAgain
Born for you lets us believe that destiny works big time when it comes to love. Sam and Kevin's red string is the proof that yes, we are governed by destiny. "Kung tayo talaga para sa isa't-isa, magkikita at magkikita tayo." The famous line of Sam is now seen on the show at tama siya. Siguro hindi pa natin nakikita ngayon ang kared-string natin kasi hindi pa panahon but I tell you guys, TIME WILL COME. Wag sana tayong mainip sa kahihintay and of course, we too must work hard for our future. Be like Sam who wants to be successful and be Kevin who loves his family.
1 note · View note
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
#BFYChasingDreams
Sam Kazuko teaches us to dream big and achieve it. And so I'm doing it. I am an accountancy student and every BSA Stud dreams of becoming a Certified Public Accountant someday and yes, it is one of my big dreams. And so I'm working hard for it. I'm working hard to surpass the challenges. Sleepless nights in preparation for quizzes, exams and assignments, sleepless nights in order for us to understand the lessons. Achieve your dreams, chase your dreams, work hard for your dreams for in dreaming that goals are built and goals will serve as your inspiration as you face struggles in your journey. Like Sam, we must not be afraid of chasing our dreams. :) @prettydamnunicorns
3 notes · View notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
#Happy7thMonthElNella
Seven months. Grabe we're now on the seventh monthsary of loving ElNella and I know that we will continue this journey till the end. Madami man tayong kakaharaping challenges like galit ng parents etc., I know that you will still be there. Thank you for being part of this family and I know that this will last. I do believe in red string and who knows? Maybe Janella and Elmo are really born for each other. Marami pa tayong haharapin at mahaba pa ang tatahakin nating landas as we keep on loving them pero sana magkakasama parin tayo. Samahan natin sila sa kanilang journey as they face more struggles and fun. Sana di tayo magsawa sa pagsuporta sa kanila. MAGTATAGAL TAYO HA? :)
8 notes · View notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
Good, Better, BEST
Chapter 3: The Reunion pt.2 "Thank you din Janella for inspiring not just our classmates but also the youth." Leocio said. "Kaloka girl ikaw talaga dapat mauna sa award no? Kaloka talaga." Jayson said. Agad siyang binatukan ni Mikee. "Gaga ka ba? Siyempre mauuna yan ee siya Valedictorian natin. Kung nagsumikap ka sana noong Highschool edi ikaw kapareha ni Magalona. Ikaw mauuna na tawagin." Irap ni Mikee. "Tse! Manahimik ka diyan Claveria ha? Jombag ka saakin sige." Sagot naman nito. Di parin naman maka get over si Janella sa mga nangyayari. Di siya makapaniwala na darating ang araw na magkikita ulit sila. Seems like her prayers weren't answered. "Our next awardee is non other than the successful young Businessman who got an award international as the best entrepreneur and youngest entrepreneur. Please welcome on stage Elmo Magalona, our Salutatorian." Dumagundong ang hiyawan sa venue. Umakyat na sa stage si Elmo saka nagsalita. "Thank you for giving me this award. Thank you din for acknowledging my success. Inaalay ko to sa family ko na laging nakasuporta saakin and of course, sa babaeng nagsilbing inspirasyon ko." He looked at Janella na nagulat din. Di niya inaasahang sasabihin ito ni Elmo. "Sino ba yang babae na yan? Can you name her?" Singit ni Ms. Beth. Agad na naghiyawan ang mga tao. He's about to spill when his phone rang. "Excuse me, I have to answer this call. Thank you again for this award." Agad siyang bumaba sa stage at nagtungo sa labas. "Tarush ate girl! Ikaw na ang dakilang inspirasyon ni Magalona! Pak!" Jayson said. Hindi umimik si Janella. Hindi siya sigurado sa nararamdaman niya ngayon. Hindi niya alam kung magagalit ba siya o matutuwa. Hindi niya alam kung ano ang dapat maramdaman. "Shh quiet baks. Baka mag breakdown dito si Jea problema pa natin. Mamaya nalang tayo magreflect." Mikee said sabay kindat. Nagpatuloy pa ang pagtawag ng mga successful persons ng kanilang klase mula sa mga naging engineers, architects, accountants at mga naging teachers, businessmen at entrepreneurs, at sa mga naging doctors. Malayo na nga ang narating ng mga kaklase nila Janella for the past seven years. "Thank you for giving me this award. I am greatly honored. Nagpapasalamat ako kay God for making me successful sa business ko and of course sa dalawa kong friendship over there na nageemote. Napaaga semana santa nila and siyempre sa mga hot guys na nagsilbing inspirasyon saakin na magsumikap charot mema. Thank you again." sabi ni Jayson ang pinaka huling inawardan. "Okay that sums up the awarding part. May we call again Janella and Elmo." Leoncio said. Agad na napalingon si Janella. Di niya alam kung pupunta pa ba siya o hindi na. Agad siyang pinuntahan ni Elmo na mas lalo niyang ikinagulat. Inoffer nito ang kanyang kamay at di alam ni Janella kung kukunin ba niya ito. "Wala kang choice dahil maraming tao dito Dora" Elmo said sabay smirk at kindat. Inirapan siya ni Janella. Tama nga naman ang sinabi niya na wala siyang choice dahil nakatingin na ang lahat ng tao sa kanila. Agad niyang kinuha ito at nagpunta na sa stage. "Thank you so much Ms. Beth and Leoncio. Highschool ang pinakamasayang nangyari saatin kasi doon natin nakikilala ang ating mamahalin natin diba Janella?" Elmo said. Naiinis na si Janella sa mga pinagsasabi nito. Tumingin siya sa kanyang mga kaibigan at nakitang ngumingiti ang mga ito na lalo niyang ikinainis. "Dahil masaya ang Highschool, let's do some throwback kasama si Mikee at Jayson. Please come up stage guys!" Agad na tumayo sa kinauupuan sila Jayson at Mikee na nagulat din dahil hindi nila inaasahan ang pagtawag ni Janella. "Maraming salamat Elmo and Janella! Grabe nakakaloka talaga dahil unexpected lahat ng nangyayari dito sa reunion natin tama ba Jayson?" Mikee said with sarcasm. "Tama ka girl! Wala man lang informations tungkol sa mga ganap dito! Buti nalang we're born ready!" Jayson said sabay tinignan ng masama si Ryan. Tama nga naman dahil walang informations na binigay kung ano man ang gagawin ng dalawa. "At dahil nga wala naman na tayong magagawa ee simulan na natin ang throwback! First on the list siyempre ang feeling noong first day of school! Naalala ko pa nun Jayson na astang lalaki ka pa! Akala ko barako ka bareki pala!" Mikee said. Umirap naman sa kanya si Jayson sabay ganti ng "oo nga ee akala ko din noon shomboy ka atleast diba ngayon may Jowaer ka na. Andito ba si Martin? Martin lumabas ka diyan!" Tawang tawa ang mga kaklase nila dahil sa laglagan portion nila pero kahit sila ay natatawa din. Samantala sa table nina Mikee, Jayson, Janella and other friends... "Hi Dora!" Bati ni Elmo. Nagulat si Janella ng tumabi ito sa kanya at umakbay pa. Pinagpapawisan na si Janella. Di niya alam ang gagawin. Di niya alam ang mararamdaman. "Ano ba Elmo." Yun lang ang nasabi nito. Ayaw niyang lumuha sa harap ng lalaki. Ayaw niyang makita siyang nasasaktan. Once and for all gusto niyang magpakatatag. "Ang cute mo talaga kapag napipikon hmmm pagigil nga" Elmos said saka pa tinangkang panggigilan ang mga pisngi ni Janella. Hindi mo masisisi ang binata dahil talagang chubby ang mga ito at sobrang cute. "Elmo ano ba? Pwede ba?" She walked out of the venue na ikinagulat nina Mikee and Jayson. Gusto sana nilang saklolohan ang kaibgan pero narealize nila na kailangan ng moment ni Elmo at Janella para malinaw ang lahat. Sumunod sa kanya si Janella saka pa kinuha ang kanang braso. "Hey look I'm sorry." was all he said. Hindi niya alam kung ano ba yung nagawa niya. Gustong gusto pa naman ng dalaga na pinipisil pisil ng binata ang kanyang mga pisngi. Janella burst into crying. Yes finally she'd let out her feelings over the past seven years. Finally nagawa din niyang magbreakdown. Finally nagawa niyang maging mahina once and for all. Inakay siya ni Elmo subalit nagpumiglas ang dalaga at saka na umalis. She left him wondering. "Ngayon pa? Putek naman Elmo! Nakakabwisit ka! I'm almost moving on. ALMOST! Kaso heto ka nagpapanggap na parang walang nangyari. Putcha ee!" She's crying while driving. Hindi na niya nahintay ang mga kaibgan. She realized she wasnt ready to face him. Not yet she thought. Her visions became blurred because of the tears formed in her eyes. She can't concentrate. Nakakita siya ng sobrang liwanag na ilaw mula sa malaking truck anc everything went black.
1 note · View note
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
A Fan's dream
The stars were dimmed by aches And sorrows and sadness joined Now how will I face tomorrow? Will I still see your face? I was lost and can't be found Then maybe you had a tracker Finding the lost, making them smile Yes maybe fate worked for us. I was transferred from a place to yours Not knowing what will I do Then fate said, let my will be done And yes you came on the right time. I've sealed my heart for another girl But as I see you, my heart feels better Is it a sin falling in love with you? Cause I'm ready to confess every second just to be with you.
2 notes · View notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
Why ElNella?
The world of Kapamilyas were astonished when Elmo Magalona signed an exclusive contract to ABS-CBN. After signing is the network’s proposal that Elmo will be having his first Kapamilya teleserye with Janella Salvador.
It was hard at first for the JuliElmo fans, MarNella fans and even JanElmo fans because they’ve attached to their love teams yet despite of the attachments they had/have, they continued their support for Janella and Elmo and so the creation of ELNELLA was made possible.
Now, why ElNella?
1. ElNella because admit it or not, they have CHEMISTRY.
2. ElNella because they know how to make their fans kilig even just staring at each other.
3. ElNella cause Janella can sing and Elmo can accompany him through rap being tagged as the “Heir of Rap”.
4. ElNella because their red string is strongly attached to each other not as in a relationship but as friends…who knows? Feelings can be developed.
5. Lastly, ElNella because they’ve touched the hearts of many Filipinos in every way…too many to mention.
@prettydamnunicorns love you :*
8 notes · View notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Photo
Tumblr media
Well, I am a fan of Janella Salvador and I will support whoever her on-screen partner is as well. After watching three episodes of her newest teleserye entitled “Born For You”, I have realized that she and Elmo look good together and they have such Chemistry that makes me feel so kilig. Now a certified fan of Elnella!!!
5 notes · View notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Text
Good Better BEST
Chapter 2: The Reunion "Jea! Ready ka na ba? Come on! It's already five thirty pm." Mikee's now calling Janella. "Wait Mikes. Not yet done ee. Give me ten more minutes." Janella answered. Actually, kanina pa siya nakabihis sa loob ng kwarto niya. Ayaw lang niyang lumabas because she's in doubt whether to join the reunion or not. After what she saw last night ee natabangan siyang pumunta. "I have to act like normal. Okay Jea, wala ka nang feelings sa kanya. You have to hide everything Janella." She's talking to herself. Nababaliw na ba siya? Well maybe. Baliw na baliw parin sa pag-ibig. "Jea tapos na yung ten minutes. Anoney? Forever diyan ka na? Was ka na gogora sa Reunion? Was mo na bet makita si anes?" Jayson asked. Agad niyang binuksan yung door and saw her two best friends na naka nganga. "Okay lang ba kayo? Nakakatawa naman mga expressions niyo. Hahaha" Janella can't help but laugh. Nakakatawa kasi talaga yung mga mukha nila. Para silang nakakita ng multo. "Ha? Ah ee tara na nga! Ang ganda mo naman Jea! Leche ka tinalbugan mo nanaman kagandahan ko." Mikee said. Totoo ngang maganda si Janella with her simple dress and footwear. Talagang bagay sa kaniya yung accents and color combinations. "Ee ganun din naman kayo ee. So ano tara na? For sure naghihintay na yung mga High school classmates natin." Janella said. Kahit papaano ay nababawasan siya ng kaba thanks to her ever supportive friendships. While driving, Ryan called again. What's with this boy? Janella asked. Tawag siya ng tawag parang napaka weird na. "Hello Ryan! We're on our way na okay? Chill lang darating din kami diyan. Yes yes oo. We'll see you there." Mikee said. "Di mo man lang pinakausap si Baby Ryan saakin. Hmfp." Irap ni Jayson. "Hoy baks! Kahit naman ibigay ko sa'yo di ka niya kakausapin no? Remember what happened kahapon? Diba nga napahiya ka pa? O ano bet mong mapahiyas festival nanaman?" Mikee said. Tawa naman ng tawa si Janella. "Anong nakakatawa Jea ha? Bet mong majombag? Ganda mo lang ngayon ee." Irap ulit ni Jayson. Nagtawanan nalang si Mikee at Janella dahil sa katarayan nito. Si Jayson talaga ang nagbibigay kulay sa kanilang tatlo dahil narin siguro sa nakakatawa ito at punong puno ng sense of humor. "Okay guys! Take a deep breath cause we're here!" Mikee said excitedly. Buti pa siya excited, Janella thought. Bigla na lang siyang nanigas sa kinatatayuan niya dahil narin siguro sa hindi pa siya ready sa lahat. "Jea okay ka lang? May sakit ka ba? Hey!" Nabigla si Janella sa pagsiko sa kanya ni Jayson. Di niya namalayang nakatunganga na pala siya. She's stuck both in her feelings and in her place. Ganito nalang ba lagi? Janella thought again. "I'm okay. Tara?" Pinilit niyang ngumiti sabay akay sa dalawa nitong kaibigan. The venue is now on fire as loud music plays. Sa sobrang lakas ay di masyadong marinig ang mga naguusap. Pagkapasok nila sa venue ay binati na sila agad ng mga highschool classmates nila. From their barkadas even sa mga nakatampuhan nila nung highschool dahil sa mga simpleng bagay ay binati rin sila. Everything's perfect...hopefully. "Ayan! Andito na nga ang ating Class Valedictorian at andito narin ang ating Class Salutatorian. I guess we can start this program." Trisha said, one of her classmates. Agad siyang kinilabutan nang marinig niya na nandito narin ang kanilang Class Salutatorian. Alam niya na may chance na magkita sila ulit dito pero pinilit nalang niyang isantabi yung thought. "May we call in our Class Valedictorian, Janella Salvador and our Class Salutatorian, Elmo Magalona our Emcees for tonight." Sabi ni Trisha. Agad na nagtinginan ang tatlo. Di na makahinga si Janella. She's loosing her senses. Tinignan niya yung mga kaibigan niya and saw how worried they are. "Janella kaya mo ba? If not ire request ko nalang na iba mag emcee." Mikee said. Nagaalala ang tono ng kanyang boses. "No Mikes. Okay lang ako. I can do this. Maybe it's about time to face him after so many years." Janella said. Naiiyak siya pero di nalang niya pinahalata. She's stronger now...Maybe. Nagulat siya dahil may lumapit sa kanyang pogi and hot and everything. Late nalang niyang na realize na si Elmo pala yun. Hindi niya alam ang gagawin whether to hold his hand dahil inoffer niya or unahan nalang siya sa paglalakad. Di niya alam ang gagawin. She needs backup pero wala namang darating dahil wala namang backup na naihanda. Everything was unexpected. "Come and grab my hand Dora." Elmo said smirking. Mas lalong nairita si Janella di dahil sa nagsmirk siya, dagdag points nalang yun pero dahil doon sa Dora na pagtawag sa kanya ni Elmo. "Elmo pwede ba I'm not in the mood. Tapusin nalang natin to." Janella said. Di siya sure kung nagets ni Elmo yung sinabi niya since double meaning iyon for her. They stood on stage having some sort of conversations. "High school nga naman ang pinakamasayang level ng education right Dor...Janella?" Elmo said smiling. Umirap sa kanya si Janella. "Tama ka Elmo and ito rin yung pinakamasakit na parte ng buhay natin since dito natin mararanasang Masaktan, maiwanan at balewalain." Sabi ni Janella kasabay ng panlilisik ng mga mata. "Woohhh tama yun! Masakit parin yung ginawa saakin ee!" Sigaw ng isa nilang kaklase. Nagtawanan naman ang mga tao sa loob ng venue. "Pero aminin natin na kinilig din tayo noong highschool diba Janella?" Sabay kindat. Iritang irita na si Janella at pansin yun ni Elmo pero wala ee pagdating sa asaran, si Elmo lagi nananalo. "Whatever. So ngayong gabi, bigyan natin ng halaga ang mga highschool moments natin at siyempre ang mga naging successful nating mga kaklase." Janella said. Inirapan nanaman niya si Elmo. Tawa lang ng tawa yung dalawa niyang kaibigan. "To award the trophies, may we call in our Fourth year adviser, Ms. Robetha-Fe Dela Cruz and our Class mayor, Leoncio Nicolas III. A warm round of applause for them." Elmo said. Puro adlibs ang linya nila dahil unexpected nga ang kanilang page emcee. "Thank you so much Janella and Elmo, di parin talaga kumukupas ang pagiging bagay niyo. Well, it's about time for us to acknowledge our successful classmates right Ms. Beth?" Leoncio said. Bumalik na si Janella sa table ng kanyang mga kabigan. "Tama si Leo Baks! Di parin kumukupas ang pagiging bagay niyo sa isa't-isa." Sabi ni Jayson habang papalapit si Janella sa table nila. Umirap na siya agad at saka umupo. "In all fairness bes, may point talaga si Leo. Wala parin kayong kupas. Andoon parin yung kinang niyo. Oops I'm just being honest" Mikee said. "On top of our list is our very successful Civil engineer. Siya lang naman ang nagmamay-ari ng pinaka sikat na firm ngayon sa larangan ng arkitektura sa ating bansa at sa Asya. Siya din ang topnotcher sa kanilang board exam at youngest successful architect ayon sa Time Magazine. Siya ay walang iba kundi ang ating Class Valedictorian, Janella Salvador! A warm round of applause for her!" Ms. Beth said. Napuno ng hiyawan ang venue habang paakyat na siya ng stage. "Congratulations Janella. Isa kang inspirasyon sa ating mga kabataang nais maging architect." Leoncio said. Ngumiti naman si Janella saka iniabot sa kanya ang kanyang trophy. "Thank you for giving me this award. Thank you din for believing in me. Basta perseverance is the key towards success, sana alalahanin natin lahat yan." Janella said saka na bumaba ng stage.
0 notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Photo
Tumblr media
#Repost @starmagicphils with @repostapp ・・・ @elmomagalona #BornForYouGrandPresscon
1 note · View note
elnellabuzz-blog · 8 years
Photo
Tumblr media
My chemistry? ElNella 💕 NasaShowtimeAng ELNELLA
1 note · View note
elnellabuzz-blog · 8 years
Photo
Tumblr media
#Repost @dreamscapeph with @repostapp ・・・ [2/3] 3 NA TULOG NA LANG! #BornForYou simula ngayong June 20 na pagkatapos ng Dolce Amore. @kevinsebmusic @iamsamkazuko
0 notes
elnellabuzz-blog · 8 years
Photo
Tumblr media
#Repost @dreamscapeph with @repostapp ・・・ [3/3] #BornForYou BUKAS NA pagkatapos ng Dolce Amore.
0 notes