Tumgik
Text
Merhaba baba. Hiç ölmemişsin gibi davranacağım bugün. Bugün günüm nasıl geçti ilk sana anlatacağım. Nasıl bir baba olacaktın, bilmiyorum. Baba nedir onu da bilmiyorum. Şu an burada böyle tek başıma olmama izin verir miydin bilmiyorum. Şu an burada olabilir miydim, onu da bilmiyorum. Daha kötü bir yerde olmazdım. Onu biliyorum. Sağ kolumdaki dövme olmazdı ama onu da biliyorum. İnsan neden yaşayan biri ölmüş gibi davransın ki? Gerçi baba, ben insanları yaşarken de öldürmeyi öğrendim senden sonra. Senden sonra kinci bir insan oldum ben. Senden sonra öyle yüksek duvarlar ördüm ki baba! Bence beni tanısan bu duvarlarım olduğu için benimle gurur duyardın. "Benim kızımın," derdin "inanılmaz yüksek duvarları, surları var ve o surlardan geçmek için çok ama çok çaba harcamak gerekiyor."
Nasıl birisin bilmiyorum seni tanımıyorum. Tanımak isterdim. Seni bana hep çok iyi diye anlattılar. Zaten kimse ölünün arkasından kötü konuşmaz. O yüzden samimi değil bu yorumlar baba. Seni ben tanımak isterdim. İlkokul mezuniyetimde, lise mezuniyetimde, üniversite mezuniyetimde yanımda olmanı çok isterdim.
Başka şehre taşınırken boyum kadar valizi çekmek zorundayken "Dur ben alayım." demeni isterdim. En azından kendimi tanımaya başladığımda bir kere başımı okşamanı isterdim.
Senin gibi bir adamla evlenmek istiyorum. Çünkü kadınlar babalarıyla evlenemedikleri için çok üzgünler. Kalpleri bu yüzden kırık. Kendine iyi bak baba, her gece sana iyi geceler dileyerek uyumaya çabalıyorum ben.
0 notes
Text
3 km aralıksız serbest stil antrenmanın hayatımda düzeltemeyeceği bir şey yok.
0 notes
Photo
Tumblr media
Insan.
0 notes
Photo
Tumblr media
Fucking crazy hot car Amy is in Bursa Bus station!
0 notes
Text
huzurlu bir acı çekiyorum. 
50 notes · View notes
Text
01/06
Kucuk bir hasta baligim ben. Oysaki benim hasta bir balik olmadigim gunlerim oldu, aylarim, yillarim oldu. Kucucuk dunyamdaki kocaman depresyonumu sevmeyi ogrenmistim ben. Sonra kendimi sevmeyi ogrendim, en son da kendime iyi davranmayi. Cok gec kaldim biliyorum ama okyanuslari asmakla mesguldum lakin onumdeki bir kasik suda boguluyorken.
Diyemezdim ki sevilmedim, sevmedim. Bencildim, actim. Cok actim. Her seye, herkese, anneye, babaya, sevgiliye, kardese, aileye cok actim ben. Yetmedi, onlar verdikce ben dahasini istedim.
Intihar etmeyi de denedim ben, yasamayi bu kadar cok sevdigini her seferinde soyleyen ben, intihar etmeyi de denedim. Sonra altinci katin penceresinden indim asagi, seytan ucurtmasi misali suzulmeyi umit ederken yerlere kapaklandim ben. "Ben yapamiyorum belli ki dedim, belli ki ben cok korkagim ve yapamiyorum. Sen yap benim yerime, sonlandir su derbeder halimi." dedim. Nafile. Kim duydu ki beni? Kapaklandim yerlere, oylece oturdum.
Her esyamin adi var benim, cunku 'benim' oldugunu iliklerime kadar hissetmeliyim. Dedim ya bencilim diye, ya isimsiz kalirlar da bu dunyada asla yer edinemeyenlerden olup bir kenara pacavra gibi atilirlarsa diye korktum. Korktum cunku ben insanim
Bencilim, hircinim, sinirliyim, asigim, korkagim. Cunku ben insanim.
Insan.
0 notes
Photo
Tumblr media
Act like normal in Vienna 05/2018.
0 notes