malutkie-muzeum
Malutkie Muzeum
Malutkie Muzeum to... malutki zbiór sztuki, zebranej przeze mnie z wszelkich zakątków internetu. Zapraszam do zwiedzania!
5 posts
Don't wanna be here? Send us removal request.
Last Seen Blogs
Photo
“Śniadanie na trawie”, Édouard Manet, 1862-1863, 208 cm × 265 cm, olej na płótnie, Musée d’Orsay, © Wikimedia Foundation
Iście skandaliczny obraz - został odrzucony przez jury Salonu. Manet jednak nie poddał się i wystawił “Śniadanie…” oraz dwa inne obrazy w swoim własnym Salonie Odrzuconych. Tak naprawdę było dość oczywiste, że Salon - najbardziej prestiżowe i tradycyjne miejsce wystawowe w całej Francji - odrzuci to dzieło. Dwaj całkiem ubrani mężczyźni i jedna całkiem naga kobieta - może nawet prostytutka, patrząca wprost na widza, namalowani na płótnie wielkich rozmiarów, normalnie zarezerwowanych dla tematów religijnych lub historycznych - w tamtych czasach nie można było być już bardziej prowokacyjnym. Ale z końcem XIX wieku sztuka dotarła do punktu, w którym artyści nauczyli się naprawdę wykorzystywać siłę skandalu…
0 notes
Photo
"Mleczarka", Johannes Vermeer, 1657-1658, 45.5 cm × 41 cm, olej na płótnie, Rijksmuseum, © Wikimedia Foundation
"Mleczarka" to dosyć typowy dla Vermeera obraz – często malował on bezimienne dziewczęta we wnętrzach mieszkalnych, niesamowicie dużą wagę przykładając do szczegółów (nawet Dali miał obsesję na punkcie fragmentu "Koronczarki", innego dzieła tego autora). Naprawdę trzeba dużych umiejętności, żeby namalować na płótnie o wymiarach zaledwie 45 × 41 cm te maleńkie holenderskie płytki, widoczne w prawym dolnym rogu. Co ciekawe, przez co najmniej 200 lat przed powstaniem dzieła (jak i w czasach współczesnych artyście) służba była zazwyczaj przedstawiana jako leniwa lub rozwiązła - czego nie ma w tym dziele Vermeera.
4 notes
·
View notes
Photo
"Ślepa dziewczyna", John Everett Millais, 1856, 62.2 cm × 82.6 cm, olej na płótnie, Birmingham Museum and Art Gallery, © Wikimedia Foundation
Obraz przedstawia dwie żebraczki – prawdopodobnie siostry, jedna z nich jest niewidoma. Millais wybrał w tym przypadku temat społecznego „zła dnia powszedniego” - bezdomność wśród dzieci i niepełnosprawnych. Niektórzy historycy sztuki interpretują przedstawioną w tle podwójną tęczę jako chrześcijański symbol nadziei.
0 notes
Photo
“Portret małżonków Arnolfinich”, Jan van Eyck, 1434, 82 cm × 59.5 cm, olej na desce, National Gallery, © Wikimedia Foundation
Podobno jest to jeden z najoryginalniejszych i najbardziej złożonych obrazów w zachodniej historii sztuki. Przedstawia portret nowożeńców - Giovanniego Arnolfiniego i Giovanny Cenami. Często uważa się, że panna młoda jest tutaj w ciąży - choć jest też możliwe, że wygląda tak po prostu przez swój ubiór. W obrazie jest mnóstwo interesujących detali (chociażby lustro na ścianie!), ale najwięcej przyjemności daje samodzielne ich odkrywanie.
“Portret...” uważa się za najstarsze malarstwo na desce, wykonane farbami olejnymi, a nie temperowymi. Różnica między tymi dwoma technikami jest ogromna. Tempera to starsza technika, w której jako spoiwa używa się najczęściej jajek; schnie także dużo szybciej. Farby olejne z kolei zawierają w swoim składzie olej, a ich kolorystyka jest jaśniejsza, mniej “zgaszona” i łatwiejsza do kontrolowania.
Przejście z tempery do olejnych to naprawdę rewolucyjna zmiana. Od XVI wieku mało kto decydował się już na używanie temper.
0 notes
Photo
“Pocałunek Judasza”, Giotto di Bondone, 1304-1306, 200 cm × 185 cm, fresk, Cappella degli Scrovegni, © Wikimedia Foundation
Fresk przedstawia scenę z Nowego Testamentu - scenę, w której Judasz całuje i zdradza Jezusa. Jak można rozpoznać, że to właśnie Judasz? Bardzo prosto - w średniowieczu istniał zawsze jeden i ten sam obraz tej postaci: Judasz był zdrajcą i Judasz był kłamcą, stąd też zawsze przedstawiano go w żółtej szacie (kolor żółty kojarzono z “fałszowaniem” złota, a tym samym ze zdradą) i z rudymi włosami. Jeżeli ktoś w jakimś średniowiecznym dziele odpowiada temu rysopisowi, może to być tylko i wyłącznie Judasz.
0 notes