prigkipissaanasfaleia

[prigkipissaanasfaleia]

[prigkipissaanasfaleia]

Προς εκείνον

Γεια. Με θυμάσαι; Εγώ είμαι πάλι.

Ξέρω, δεν σου γράφω πια. Βασικά, μεταξύ μας, εμπιστευτικά, δεν γράφω καθόλου.

Μου θυμίζει εσένα.

Κι οτιδήποτε σε θυ��ίζει το αποφεύγω, για να μην σπάσω.

Δεν ξέρω ποια μέρα είναι σήμερα... Εννοώ , ξέρεις από τότε που αναγκάστηκα να μάθω να ζω σαν μονάδα κι όχι σαν "εμείς".

Έπαψα να μετράω. Μήνες έχουν περάσει.

Εγώ ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω.

Αλλά ακόμα αντέχω, μέρα με τη μέρα, προσπαθώ να μην ξεχνάω να ζω, να γουστάρω αυτά που μου βάζω να κάνω για να μη σκέφτομαι.

Τουλάχιστον να είσαι καλά, ευτυχισμένος με τις επιλογές σου.

Αλήθεια, το θέλω όσο τίποτε άλλο.

Να απολαμβάνεις το χωρια μας. Να ζεις καλύτερα. Να είσαι ολόκληρος, χορτάτος.

Κι αν πονάς κι εσύ, έστω και λίγο, μη το κρατήσεις μέσα σου, μίλα το.

Όχι σε εμένα. Σε καμία περίπτωση σε εμένα.

Είπαμε όχι άλλες προσπάθειες.

Μη το αφήνεις να σε τρώει όμως. Σε αγαπούν κι άλλοι εκτός από μένα.

Συγγνώμη που σου είπα ψέματα.

Όχι, δεν ήμουν καλά όταν ρώτησες.

Θα γίνω όμως. Είμαστε δυνατοί, μου είπες.

Ελπίζω να ήταν αλήθεια.

Θα γίνω, όπως θα γίνεις κι εσύ.

Δύο ολόκληροι άνθρωποι που είναι καλύτερα χώρια.

Υ.Γ. Μη το δεις.

[prigkipissaanasfaleia]

I will always love every side of you

Even the side of you no one else will know

[prigkipissaanasfaleia]

[prigkipissaanasfaleia]

Προς την Κυβέρνηση της Ελλάδας,

Ντρέπομαι. Ντρέπομαι και εγώ. Ντρέπομαι, τελικά, μετά από τόσα χρόνια που ζω σε αυτή τη χώρα. Ντρέπομαι, ίσως επειδή ποτέ δεν έμαθα πώς είναι να ζω σε αυτή τη χώρα.

Εσείς. Εσείς γιατί δεν μάθατε να ζω σε αυτή τη χώρα; Να είμαι τουλάχιστον προετοιμασμένος. Να μη βρεθώ ξαφνικά σε έναν κόσμο όπου όλα πάνε λάθος· όπου οι άνθρωποι εξαθλιώνονται για ένα κομμάτι ψωμί· όπου οι ηλικιωμένοι μετράν τα δίλεπτα της σύνταξης και τα φυλούν σαν μυστικό· όπου οι φίλοι μου αν δεν έχουν το επίθετο μου, δεν έχουνε και θέση· όπου… όπου οι συμμαθητές μου σκοτώνονται και κανένας δεν μιλά. 

Ντρέπομαι για εκείνους που δεν ντρέπονται. Ντρέπομαι για όλα τα ελαφρυντικά “παρατσούκλια” που προσπαθούν δειλα δειλά να αφαιρέσουν το βάρος από την πλάτη και να να τους ξεκουράσουν. Ντρέπομαι για κάθε συγγνώμη που θεωρείται αρκετή. Αρκετή, και συνάμα τόσο απλή και τόσο εύκολη, πόσο μάλλον για μια χώρα που έναν χρόνο δεν κούνησε καθόλου τα τρένα πάνω στις ράγες, θα ήταν η πρόληψη. Διότι άμα όντως είχε πει ο υπουργός μεταφορών ότι έχουνε πρόβλημα ασφαλείας τα τρένα, τότε εκείνη την μέρα δεν θα εμπαίνε ούτε ένας άνθρωπος στο τρένο.

Εμένα δεν με λένε Γιώργο, δεν με λένε Αναστασία, δεν με λένε Θώμη, δεν με λένε Χρύσα, δεν με λένε Αναστάσιο, δεν με λένε Μάρθη, δεν με λένε Φραντσέσκα, δεν με λένε Αναστασία, δεν με λένε Γιώργο, δεν με λένε Ελένη, δεν με λένε Ιορδάνη, δεν με λένε Κλαούντια, δεν με λένε Αγάπη, δεν με λένε Αφροδίτη δεν με λένε Άγγελο. Εμένα δεν με λένε Ντένις, δεν με λένε Ιφιγένεια, δεν με λένε Κυπριανό, δεν με λένε Νικήτα, δεν με λένε Αναστασία, δεν με λένε Καλλιόπη, δεν με λένε Δήμητρα, δεν με λένε Ελισάβετ, δεν με λένε Ανώνυμο, δεν με λένε Δημήτρη, δεν με λένε Νίκο, δεν με λένε Σωτήρη, δεν με λένε Ελπίδα, δεν με λένε Γιάννη. Εμένα δεν με λένε Δημήτρη, δεν με λένε Παναγιώτη, δεν με λένε Σοφία, δεν με λένε Δημήτρη, δεν με λένε Βάιο, δεν με λένε Αθηνά, δεν με λένε Μοχάμεντ, δεν με λένε Σπύρο, δεν με λένε Ιονέλ, δεν με λένε Λένα, δεν με λένε Βάγια, δεν με λένε Ανδρέα, δεν με λένε Ιωάννη, δεν με λένε Μαρία. Εμένα δεν με λένε Βασίλη, δεν με λένε Ευάγγελο, δεν με λένε Ιωάννη, δεν με λένε Χρυσή, δεν με λένε Βασιλική, δεν με λένε Μαρία, δεν με λένε Γιώργο, δεν με λένε Ανώνυμο, δεν με λένε Παβλίνο, δεν με λένε Γιώργο, δεν με λένε Ευαγγελία, δεν με λένε Ιωάννη, δεν με λένε Γιώργο, δεν με λένε Μαρία. 

Εμένα δεν με βαφτίσατε θυσία και δεν με πετάξατε στο παρελθόν. Εμένα δεν με έχασε η οικογένειά μου μέσα σε ένα πύρινο, μαρτυρικό, “ανθρώπινο λάθος”. Εμένα η φωνή μου είναι ακόμα εδώ και δεν θα σβήσει. Όπως δεν θα σβήσουν ποτέ τα σημάδια από τον τόπο αυτό, όσο τσιμέντο και αν του ρίξετε. Όπως δεν θα σβήσουν ποτέ τα ονόματα μπροστά από την Βουλή, όσες φορές και αν τα καθαρίσετε. Όπως δεν θα σβήσει ποτέ η ανάμνηση αυτής της ημέρας και αυτών των ανθρώπων, όσο και αν προσπαθήσετε να την καλύψετε.

[prigkipissaanasfaleia]

[prigkipissaanasfaleia]

[prigkipissaanasfaleia]

I wanna be in a relationship where the flirting never gone end

[prigkipissaanasfaleia]

bite your neck from behind, growling "you're mine" while I wrap my hands around your waist

[prigkipissaanasfaleia]

dating someone who naturally brings out your playfulness, makes you laugh, never stops flirting with you, and loves you a little extra on the days you don't feel loveable makes you feel so incredibly safe and secure which makes you fall even more in love

[prigkipissaanasfaleia]

can somone just hold me like theyre terrified to lose me

[prigkipissaanasfaleia]

Thinking about pinning her against a wall and calling her my pretty girl while she loses all thoughts with my fingers inside her

[prigkipissaanasfaleia]

Θα έρθεις να κοιμηθούμε μαζί απόψε; Δεν νιώθω ασφαλής μόνη μου...

[prigkipissaanasfaleia]

I don't wanna date anyone else when she exists

[prigkipissaanasfaleia]

I wonder if you think about me as much as I think about you

[prigkipissaanasfaleia]

a love language

[prigkipissaanasfaleia]

III.

Έτσι μιλώ για εσένα και για εμένα.

Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω

να μπαίνω σαν Πανσέληνος.

.

Οδυσσέας Ελύτης, Το Μονόγραμμα.