Tumgik
sadecebekledik · 1 year
Text
Yastığıma düşen göz yaşını çınlamasısın kulağımda
Her gece tekrar tekrar ezberlediğim
Ama her seferinde farklı armonide
Ufacık bir damlasın yastığımda içimden kopan
Hayallerimi taşıyan yastıkta yankılanan bir kelebeksin belki de
Yastık senden çokça büyük sense çokça şiddetli
8 notes · View notes
sadecebekledik · 1 year
Text
Fütursuz
Kafamda duvarlar
Sallanıyorum karanlıkta
Peki ya
Bıraksam kendimi boşluğa
Fütursuzca da olsa
----
Kafamda bulutlar
Ellerim sağanak
Üşüyorum anlasana
Nerelerdesin ey yar
Bardaktaki son damlaymışçasına
Fütursuz bir bakışla
Gidecek misin uzaklara
2 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Güneş aldı yerini
O yakıyor artık tenimi
Bulutlar eşlik ediyor gözyaşlarıma
Rüzgar titretiyor kalbimi
Kar taneleri üşütürken, ellerin yok artık
Fırtınalar sarmalıyor tenimi
Toprak örtüyor üstümü
Her iç çekişimde
Ciğerlerim sensizlik doluyor
Hiçbir dua hiçbir gün doğumu
Doğurmuyor benliğimi tekrardan
Doldurmuyor kalbimi, yerini, bizi
2 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Yarım ay gibi
Kaldım karanlıkta yarım
Bi kendimi aydınlatıyorum
İçin için yanıyorum
Sen varken sahip olduklarımla
Yalnızlığınla kavruluyorum
Bi kendimi aydınlatıyorum
İçin için yanıyorum
2 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Tüm şarkılar yalnız
Tüm ışıklar titrek
Yollar acıyla inliyor
Yanındayım diyorsun ya hani
Kalbim biliyor ne denli sızlıyor
2 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Evet; belki de istisnasız her gürültüde, yüksek seste
Ya da en sessiz fısıltılarda, gizli konuşmalarda
En basitinden telefon sesinden...
Ellerim titrer
Gözlerim dolar
Nefesim kesilirdi
Sen orada bana laf ederken
Ben kendimi yaşatmakla meşguldüm
Ama haklısın, sana göre ben hep lüzumsuzdum
En sonuna kadar açtığın gözlerin
Sanki yükselen sesinden duyarsızlaşmış gibi
Görmezdi olan biteni
Biz orada bir lafınla yeşermiş olanları
Birden fazlasının ağırlığından korumaya çalışırken
Sen iyi yaptığını zannederek her geçen gün ölü toprağı serptin üzerimize
Bazıları üstüne katlanan toptaktan dışarı çıkmayı başaramadı
Kendi gözyaşları bile yarı yolda bıraktı bir süre sonra onları
Artık onu yaşatacak hiçbir şey kalmamıştı
Her şey son bir esintiye kalmıştı...
2 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Öküzü görmek de oturmuş kadar hissettirirmiş bazen
Hissetmek kalbi
Hissedememek ruhu
Ama en çok bizi
Yaşanmışı
Ve ya
Yaşanması temenni edilenleri
Daha tutmamışken kaybetmek kadar
Çabasız gayretsiz de yorarmış
Öküz otursa da hissedilmezmiş de bazen
Kanar, kabuk bağlar, soyulur, kanar...
Alışırmış insan
Güneşin doğmasına da
Günlerin uzamasına da
2 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Kendine yanardı insan
Kendiyle yanardı her an
Kendi koydu tabuların altında kalır
İnsanları uzaklaştırırdı kalbinden
Acır ama kendine
Acıtır ama kendini
2 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Ruhum sızlıyor
Bilmiyorum neden
Gözyaşlarım akıyor içime
Zehir işler gibi yakıyor benliğimi
Bir sis çöküyor içime
Ruhumun kirlerini saklarcasına
Kalbim ağrıyor
Ağarıyor benliğim
2 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Gece bi hayli karanlık bugün
Tüm yıldızlar mı gitmişti
Yarınımı aydınlatmaya
Yoksa tüm yıldızlar mı
Bırakmıştı beni tek başıma
 
Anılarla debelenirken duvarda
Hani aynı yastığa baş koymuştuk ya
Şahidim olun demiştin yıldızlara
Tüm parlaklıklarını vermişlerdi o âna
Hissettim bıraktın
Gömüldüm karanlığa
Bakakaldım aydınlığına
Yıldızlar ardından
2 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Note
O'na hak ettiği değerden daha fazlasını verdim,peki o ne yaptı biliyor musun? Yediğim bütün kazıkların üstüne ne mi yaptı? Bunu okurken bir şey yapmasını beklediğini biliyorum ama yapmadı.Zaten yapsaydı şuan burada,bunları yazıyor olmazdım.Olan oldu falan diyemeyeceğim çünkü olmadı,bu saatten sonra da bir şey olmasını ben istemiyorum.Sanki içimde bir yerlerde hâlâ ondan bir parça var gibi ama öyle bi parça ki sanki bıçağı sokup içimde çevirilyor gibi.Neyse buna da alışacağım
Bazılarını bıraktıktan sonra fark ederiz hakettiklerinden fazla değer veridiğimizi fakat burada kendimizi suçlamamız gerektiğini düşünmüyorum çünkü belki gözümüz açıldığında onun bu değeri haketmediğini hatta yanından dahi geçemeyeceğini fark edebiliriz ama gözümüz aşkından körken bizdeki yerine ne kadar değer verirsek verelim sanki yetmeyecekmiş gibi düşünürüz. Bu tamamen o büyüsüne kapıldığımız bir hikayenin etkisidir.
Ayrıca her zaman, hayatımızda olan olay ya da kişiler hakkında pişmanlık duymayıp farkında veya değil bir şekilde ders çıkarmamız gerektiğini savunan biri olarak yediğin kazıkların seni güçlendireceğini ve daha sağlam basabileceğini düşünüyorum.
Ayrıca içinde ondan bir parça varmış gibi hissetmen ve o parçanın seni bu denli rahatsız etmesi gayet normal çünkü o artık sana acı veriyor ve anılarınız olsun yaşanmamışlıklar olsun hala bir ukte içinde. Orası iyileşmese bile dediğin gibi alışacaksın. Çünkü bu hayata devam etsek de etmesek de farkında olmadan yaptığımız daimi iş budur.
Ki ayrıca bu yine de senin fikrin fakat bazı şeylerin artık yaşanmamasını istemen en doğrusu. Çünkü bazı şeylere bitmese bile nokta koymalısın ki bitişten sonraki başlangıcın büyük ve tamamen farklı hatta istediğin yönde olabilsin.
Bir yerde okumuştum belki biraz alakasız gelecek ama şu an anlatmak isteyip de anlatamadığım her şeyin özeti gibi olacak.
"Kopan ipe sımsıkı bir düğüm atarsanız, ipin en sağlam yeri artık bu düğüm olur. Ama ipe her dokunuşunuzda canınızı acıran tek nokta yine o düğümdür."
💫🌃
4 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Bazen hissettiğim onca şeyi söze dökebilmek varken ruhumun dudaklarıma karıştırdığı tek söz "iyi hissedemiyorum" oluyor...
4 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Note
sadece beklemekle varamıyorum bir yere ama başkada bir şey yapamıyorum.
Beklemekle belki fiziki olarak bir yere varamazsın ama içsel olarak çok şey kazanırsın. Mesela fiziksel olarak yanında olduğunda yapmadığınız şeyleri hayal dünyanda, yaşamış gibi mutluluğunu yaşayabilirsin ya da yan yanayken edemeyeceğiniz kavgaları kendi içinde edip siniri tadabilirsin. Belki fazla klişe ama beklerken daha çok şey öğrenir insan: gerçek sevgiyi, mesafelerin ve zamanın ne demek olduğunu, hem kıskançlığı hem de imkansızlığın verdiği anlayışı...
Beklerken olgunlaşırsım mesela. Belki sen değil ama aşk anlayışın olgunlaşır, hata illaki yapılır fakat daha kolay ders almanı sağlar.
Beklemek, gelmeyecek ya da asla senin olmayacak birini beklemek belki çoğu şeyden daha heyecanlı ve güzeldir. Bunu o kişiyi beklemekten vazgeçince fark edeceksin belki ama vazgeçtiğinde de keşke demeyeceksin. Belki de daha fazla iyi kilerin olacak onunla birlikte olamadığınız için. Belki onu beklediğin için hayatına yanlış kişileri almamış olacaksın kim bilir :))
(Fazla uzattım sanırım üzgünüm ama umarım anlatamadıklarımı dahi anlayabilmişsindir çünkü o kadar garip bir şey ki yaşamayan bilmez yaşayan anlatamaz yaşayanın halinden de en iyi yaşayan anlar onun da birkaç sözü her şeyi anlaman içim yeter zaten♡)
3 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Bu titreyiş gözlerimin doluluğundan mıdır yoksa onsuzluğun soğukluğunu dindiremediğimden midir bilinmez ama bir şeylerin bitirilememişliğinin kesinliğiydi sanırım..
Ve o an onun için harcadığım mürekkeplerin bile titrediğine şahit oldum.🌪
4 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Ve aşk hastalık gibiydi; en umulmadık zamanda en şiddetli haliyle gelir, seni yataklara düşürür ve sonra o terk edişle eski hayatına dönmen için bir başlangıç yaptığını sanardı..
3 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Ve o an onun için harcadığım mürekkeplerin bile titrediğine şahit oldum.🌪
4 notes · View notes
sadecebekledik · 2 years
Text
Her şeyimi kaybettim.
En çok da hislerimi ve sözlerimi..
4 notes · View notes