Bir Çin atasözü diyor ki; “Kopan bir ipe sımsıkı bir düğüm atarsanız, ipin en sağlam yeri artık bu düğümdür; ama ipe her dokunuşunuzda canınızı acıtan nokta da orasıdır.” Hayat, bu düğümlere verdiğimiz anlamların bütünüdür biraz. Koparttığımız her bağ, can yaksa da güçlendirir.
Oğuz Atay'ın dediği gibi: "Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum, ben Van Gogh'un resmi değilim, öldükten sonra beni müzeye koyamazsınız."