Kendi açtığı yaralarda dahil Başlangıçta nasıl kanattığını bilmez oysaki.
Sonra yaralar kabuk bağlamaya başlar. Adam sorar "Kim yaptı bunu sana?" diye. Sen yaptın diyemez kadın. Adam tüm yaralarını öper kadının.
Kadın ses etmez, merhem olur yarasına sevdiğinin dudakları
Kadın bilir, gözlerinin içine baktığında şiir gibi okur adamı
Kadın duyar, adamın kendisini ne kadar çok sevdiğini
Kadın hisseder, adamın kalbinden kalbine akan sevgiyi
Bir kadın maneviyatı güzel şeyleri sever. Anlaşılmayı, dinlenilmeyi, güvende hissetmeyi, sevdiğinin yanında durmasını, huzuru, saygıyı, aldatılmamayı, kandırılmamayı, ağlatılmamayı...
Zorluğu da kolaylığı da sevdiğiyle göğüsleyip atlatmayı ister. Kızsalar da kavga etseler de en zorlu ayrılıkları da yaşasalar birbirlerinden hiç gitmemeyi ister. Birbirlerine ev olmayı ister...
Bir gün mutlaka özle beni. Her şey daha berbat bir duruma girmişken özle. Bir çıkış yolu olmadığında, benim için artık bir önemi kalmadığında özle beni. Sana kıyamadığımı hatırla ve öyle özle. Berbat bir hayat yaşa demiyorum. Ama bana yaşattığın her şey için bir gün pişman ol.
"Seni çok özledim" demek istiyorum, cümlede en çok da çok kelimesi az kalıyor, "sen de beni çok özle" demek istiyorum bu kez de çok kelimesi çok olur diye korkuyorum, söyleyince çok oluyorum susunca da çok ölüyorum...
dindirmek istercesine hızlica.Tüm sevgimi, hayallerimi,acılarımı, kırgınlıklarımı,özle mimi haykırırcasına.Anlattım da kaldırımlara yaptıklarını yine de azalmadı acılarım ve kırgınlıklarım.Ortak oldular i��imdeki sessizliğe ama yine de geçmedi. Adımlarım hızlandıkça azalıcak diye beklediğim acım daha da arttı.Ne kadar uzaklaşsam da kendi benliğimden ne kadar kırılsam da yinede dönüp bakmak istedim arkama,kaçarken kendimden yinede sığınmak istedim kendime bu çok acıydı.Sıkışmıştım bir köşeye ne kadar haykırmak istesemde sesim çıkmıyordu yavaş yavaş gömülüyordum o kuytu köşede içimdeki sessizliğe hapsoluyordum.Elimi tutan olmadi gözyaşlarımı silen ya da bilen olmadı.Sana ihtiyacım vardı ama sen yoktun.Hiç sozunude de tutmadın zaten.Yürüdüm yürümekle bitmedi...sana gelmek istiyorum ama bir türlü berip güneşi toprağa gömemedim sana sarılıp hiç bırakmadan öylece yatmak istiyorum
insanlar kaybedince anlarmış değerini hani, kaybet istiyorum. kalbinin sesininden uyuyamadığın gecelerin olsun, özle, arayama. sesimi duymak iste, sana bıraktığım ses kayıtlarına ağla. çaresizlikten boğazın düğümlensin, istediği her şeyi yapılabilecek güce sahipken mezar taşıma ağla. çok ağla. ben yaşarken sarılamadım sana sen son kez göreme beni.
Ben de yoluma giderim...ezdirmem sana kendimi ... Diyor sezen .... Oysa ki ben her adımım da geri geliyorum sana... Lütfen sadece özle beni .. azıcık ta olsa ... Minicik te olsa ... Özle ❗️