Σημερα ηρθα αντιμέτωπη για ακομα μια φορα με την εξης φραση:
Τι θα πει ο κοσμος;!
Ποιος ορίζει τον κοσμο τελικα;
Την κοινωνία,τα λογια και την γνωμη του καθενος;!
Αν ζούσαμε με τα θελω των άλλων ας ειμασταν καλυτερα ολοι νεκροί,Ισως ειχε πιο πολυ νοημα ετσι.
Γι αυτον λοιπον Εγω θα συνεχισω να πινω τον αγαπημενο μου ζεστο καφε ακομα και τις πιο καυτές μερες του καλοκαιριου.θα φιλαω δημοσίως τον ερωτα μου με παθος.Τα κοντα μου μπλουζακια θα ‘ναι ακομα στις επιλογες μου.Θα βάφω τα χειλη μου με σκουροχρωμο κραγιον.Θα κυκλοφορω με πιτζαμες για να παω μεχρι το περιπτερο και ακομα παραπερα.Θα φοραω στο σκυλο μου τα πιο περιεργα κολάρα και λουράκια και ας μπερδεύονται οι περαστικοί για το φύλο του.θα περπαταω ξυπολητη.θα γελαω δυνατα.θα φωναζω.θα κλαιω απο χαρα και απο θλίψη.θα λεω την αποψη μου κι ας μην αρεσει στον διπλανο μου.θα παραγγελνω πιατα διχως κρεας κι ας μην ειμαι βιγκαν.θα χαμογελαω συχνα στο δρομο κι ας με περασουν για τρελη.
Αλλωστε στο τελος της ημερας λιγο πριν σβησεις το φως για να κοιμηθεις εισαι μονος σου.
Ο κοσμος λοιπον εισαι μοναχα εσυ.
Ζήσε γιατι η ζωη ειναι μεγαλη αλλα και πολυ μικρη.
10 notes
·
View notes
TasteAtlas: Tρεις ελληνικοί καφέδες στους δέκα καλύτερους στον κόσμο!
H λίστα με τους κορυφαίους καφέδες έχει φυσικά μεγάλη δόση… Ιταλίας, αλλά και η Ελλάδα δεν πάει καθόλου πίσω έχοντας μια πολύ αισθητή παρουσία δείχνοντας πως οι καφέδες που προτιμούν οι Έλληνες κάνουν… γκελ και στον υπόλοιπο κόσμο.
Continue reading Untitled
View On WordPress
1 note
·
View note
Σκέψου τώρα.
Και σκέψου τώρα ,
οτι ο καφες που έφτιαξες σήμερα το πρωί ,
δεν είναι ένας αλλα δυο.
Σκέψου ότι καθίσαμε μαζί στο μπαιλκονι για να κάνουμε το πρώτο τσιγάρο της μέρας
και έφυγα βιαστικά πριν προλάβω να πιω την τελευταία γουλιά καφέ ,
να βγάλω το σκυλί βόλτα ,
όσο εσυ ετοιμαζόσουν για να φύγουμε μαζί.
Σκέψου να περπατάμε μαζί μέχρι την στάση του μετρο
και να σε χαιρετάω μέσα από το τζαμί όσο βλέπω το τραινο που είσαι μέσα να απομακρύνεται.
Σκέψου το βράδυ που θα γύρισω να καθίσουμε αγκαλιά
και να μου πεις για κάθε άνθρωπο που γνώρισες σήμερα
ή για το ποσό σε εκνεύρισε κάτι ασήμαντο.
Σκέψου για να σου φτιάξω το κέφι να σου μαγειρεύω το αγαπημένο σου φαΐ
και να στο φέρνω μπροστά από την τηλεόραση ,
όσο εσυ ψάχνεις με ποια σειρά θα εθιστούμε αυτή την εβδομάδα.
Και τώρα σκέψου ότι δεν μας χωρίζουν τα χιλιόμετρα.
Σκέψου ότι είσαι τόσο κοντά που επιτέλους μπορώ να σου χαϊδέψω τα μαλλιά
και να σου δώσω ένα φίλι στο μέτωπο.
Σκέψου ότι τα βραδιά δεν παίρνω αγκαλιά το μαξιλάρι μου ,
μήπως και ξαφνικά γίνει εσυ.
Σκέψου πως πλέον οι μέρες δεν περνάνε αργά ,
και πως δεν χρειάζεται να σπρώχνω με μανία τον χρόνο μέχρι να σε δω.
Σκέψου πως τα σεντόνια στο κρεβάτι σου είναι τσαλακωμένα και από τις δυο μεριές
και τα μαξιλάρια είναι δυο.
Σκέψου πως δεν χρειάζεται να παλεύουμε να βρούμε τι ώρα θα βολέψει να μιλήσουμε σήμερα
ή πως το βραδινό τσιγάρο το κάνουμε απέναντι ο ένας από τον άλλον ,
σχολιάζοντας τους πάντες και τα πάντα.
Και μπορείς να σκέφτεσαι για ώρες
και όσο θες.
Αλλα μην σκεφτείς ποτέ πως εμείς οι δυο δεν θα τα καταφέρουμε.
Μην σκεφτείς ούτε στιγμή πως 2.500 χιλιόμετρα είναι αρκετά για να μας κρατήσουν μακριά.
Μην σκεφτείς ποτε πως υπάρχει κάτι που είναι αρκετό να μας κρατήσει.
Μην σκεφτείς ποτε πως θα κουράστω ή πως η υπομονή μου θα τελειώσει.
Η υπομονή μου θα τελειώσει όπως και η ιστορία αυτή.
Με εσένα και εμένα αγκαλιά στο κρεβάτι , σε ένα σπίτι στο κέντρο της Αθήνας.
Ίσως ο τρόπος μου να είναι ρηχός.
Ή ίσως όταν έχει να κανει με εσένα να μην είμαι καλός στο γράψιμο.
Γιατί κάθε μου λέξη φοβάμαι πως δεν είναι αρκετή
και ποτε της δεν θα είναι για να περιγράψει ότι νιώθω ούτε στο ελάχιστο.
Μα μονάχα αυτό έχω για την ώρα.
Τις λέξεις μου.
Τις λέξεις μου και πολύ υπομονή.
Το μόνο που μπορεί να τα ξεπεράσει αυτά τα δυο ,
είναι η αγάπη.
Η αγάπη για τις μέρες που θα έρθουν και οχι για αυτες που χάσαμε.
Η αγάπη που άντεξε και αντέχει.
Η αγάπη που δεν ξεχνάει ποτε
και ζει μέσα από τις αναμνησεις , μέχρι να έρθει η ώρα να φτιάξουμε καινούριες.
Και τώρα σκέψου ,
πως το αύριο που έρχεται
είναι πολύ καλύτερο από ότι φανταστήκαμε εχθές.
Λίγο υπομονή ακόμα πριγκίπισσα.
και θα χτίσουμε το παραμύθι που τόσο ονειρευόμαστε.
Και μην αγχώνεσαι για το τώρα.
Έτσι και αλλιώς ,
κάθε παραμύθι έχει δύσκολη αρχή.
Σε αγαπάω.
- Omnis.
33 notes
·
View notes