Tumgik
#γέλιο
reality-breaker · 9 months
Text
Επιλογές Αυγούστου (1/8)
Cormac McCarthy \/ Βιομηχανικός πολιτισμός πριν από τον άνθρωπο /\ Henri van der Stok (1870–1946) \/ Ραδιενεργά λογοτεχνήματα: ένα υπερφυσικό σύστημα βασισμένο στις πνευματικές δυνάμεις του ηλεκτρισμού /\ Ακροβάτες που βάδιζαν επάνω στα φτερά αεροπλάνων \/ Ο στρατιώτης που, επειδή ήταν γκέι, τον είχαν εγκαταλείψει σε έρημο νησί /\ Ο λύκος του Ansbach \/ Ιστορίες για το πάθος της ανθρωπότητας με το φεγγάρι /\ Ένα ντοκιμαντέρ για τα τατουάζ στις ρωσικές φυλακές \/ Το περιοδικό Heavy Metal δεν φαίνεται να πηγαίνει καλά /\ Manilla Road και Sword-and-Sorcery \/ Λαβκραφτικά στοιχεία στο Sword & Sorcery /\ Surreal Dreams of Venus του Salvador Dali (1939) \/ Το ελβετικό θέρετρο του Erich von Däniken, εξωγήινοι και αρχαίοι αστροναύτες /\ Το Μυστήριο του Παράξενου Γέλιου \/ Μια τράπουλα (1977) από τον Taro Okamoto <
https://fantastikosorizontas.gr/kostasvoulazeris/epiloges/ep.php?ID=08_2023#1
Tumblr media
7 notes · View notes
sotirislazos · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media
3 notes · View notes
orthodoxiaonline · 2 years
Text
π. Ανανίας Κουστένης: "Γελάστε λίγο, βρε παιδιά. Φεύγει ο διάβολος"
π. Ανανίας Κουστένης: “Γελάστε λίγο, βρε παιδιά. Φεύγει ο διάβολος”
Μακαριστός π. Ανανίας Κουστένης: “Να γελάτε λίγο, βρε παιδιά. Φεύγει ο διάβολος” Ο π. Ανανίας Κουστένης ήταν μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη εκκλησιαστική προσωπικότητα, πού έφυγε από κοντά μας στις 15 Μαΐου 2021. Συνήθιζε να λέει λεγόμενος γέροντας των Εξαρχείων: Με το γέλιο φεύγει η μελαγχολία «… Να γελάτε λίγο, βρε παιδιά. Φεύγει ο διάβολος. Φεύγει η μελαγχολία. Φεύγει η σκουντουφλιά. Φεύγει η…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
Το πιο διασκεδαστικό πράγμα στο να είσαι σε πλοίο που κουνάει σαν φραπεδιέρα είναι οι όρθιοι τουρίστες που προσπαθούν να πάνε τον δίσκο με τα μπέργκερ στο τραπέζι τους.
6 notes · View notes
christostsantis · 1 month
Text
Βιβλιοπαρουσίαση: Παναγιώτης Ζαφείρης - Γέλιο φαρμάκι
ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024, στις 7 μ.μ., Εκδόσεις Ραδάμανθυς (Γ. Ξέπαπα 7) Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάζουν το βιβλίο του Παναγιώτη Ζαφείρη “Γέλιο φαρμάκι – Τρεις μαύρες κωμωδίες”. Η εκδήλωση θα γίνει την Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024, στις 7 το απόγευμα στον χώρο των Εκδόσεων Ραδάμανθυς. Μιλάνε για το βιβλίο οι: Στέλλα Βραχνάκη, ερ. ηθοποιός, μέλος της ομάδας T for Techni    Άννα Γεωργούλη,…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
allo-frouto · 1 year
Note
Αχ και σε εμένα έχω πάει να ρωτήσω παντού για δουλειά και οι μόνοι που παίρνουν τηλέφωνο είναι από την ΔΕΗ
Κάτσε, τώρα θα αρχίσουν και οι δημοσκοπήσεις για τις εκλογές.
1 note · View note
psychotiko-epeisodio · 3 months
Text
Και ήταν άδικο στα μάτια μου,
εσύ να συνεχίζεις την πορεία της ζωής σου ανέμελος,
και εγώ να μην μπορώ να κάνω βήμα.
Ήταν άδικο,
να σε ακούω να γελάς,
οταν είχα ξεχάσει πως ακουγόταν το δικό μου γέλιο.
Ήταν άδικο,
αλλά ο έρωτας ποτέ δεν ήταν δίκαιος με εμάς.
82 notes · View notes
casperakiii · 6 months
Text
Tumblr media
4 χρόνια έχουν περάσει από τότε που εφυγες.Έχουν αλλάξει πολλά από τότε.Το γιαγιούλι γύρισε πίσω στην Ρωσία για λίγο αλλά τελικά έκατσε πολύ,εγω πλέον ειμαι στην Αθήνα,τα αδερφια μου μεγαλώνουν,με την μαμά έτσι όπως τα άφησες,επαφή καμία.Μου λείπεις αρκετά.Θα σε ήθελα εδώ να με συμβουλεύεις,να με βλέπεις να μεγαλώνω και να ωριμάζω.Να μου φωνάζεις που δεν τρώω και που γυρνάω αργά στο σπίτι το βράδυ.Να με ξυπνάς το πρωί για την σχολή -σχολείο τότε- να μου εχεις φτιάξει πρωινό και εγω να σου λέω ότι σ αγαπαω πιο πολύ απ όλους.
Έχω ξεκινήσει το κάπνισμα ξερω ότι το μισούσες,αλλά πολλα βραδιά είναι η καλύτερη συντροφιά μου,κοιτώντας τον ουρανό και νοσταλγώντας εσενα.Παλευω κάθε μέρα για να μπορέσω να σε κάνω περήφανο έστω κι από εκει ψηλά.Σε σκέφτομαι κάθε μέρα και μου λείπεις κάθε μέρα λίγο πιο πολύ.Μου λείπουν οι Παρασκευές που άνοιγα την πόρτα και έτρεχα να σε δω στο δωμάτιο που έβλεπες μπάλα.ΑΚΟΜΑ και οι Κυριακές μου λείπουν,που έρχοταν ο μπαμπάς με την μαμά να με πάρουν και το μισούσα τόσο τότε γιατί άντε να περιμένεις πάλι μέχρι την Παρασκευή..Μου λείπουν οι εκπλήξεις σου στο σχολείο με μια μπουγάτσα στο χερι για να εισαι σίγουρος πως τρώω.Μου λείπουν οι δώρο σακούλες που μου έπαιρνες,τα μαθήματα χορού που με είχες γράψει..Μου λείπει η φωνή σου και το γέλιο σου..Τα μπάνια που με πήγαινες και οι παιδικές χαρές..Μου λείπουν τα καλοκαίρια μας και τα κρυφά παγωτά που μου έπαιρνες από την γιαγιά «Φάε γρήγορα γιατί αν μας δει θα μας διώξει» έλεγες και γέλαγες ταυτόχρονα..
Λίγες μέρες πριν φύγεις με είχες πιάσει από το χερι και μου είχες πει «Σ αγαπαω πολύ και τωρα που θα φυγω ακόμα θα σ αγαπαω»και εγω σου είχα πει «Ελα μωρε παππούκα μου δεν παθαίνεις τίποτα εγω εδώ ειμαι»
Δεν θα ξεχάσω ποτε την ημέρα που μου είπαν ότι δεν τα κατάφερες.Ημουν έξω με τα παιδια μέχρι που με πήρε τηλέφωνο η γιαγιά «Ελα ρε γιαγιά σε δέκα έρχομαι» «Σοφία ο παππούς έφυγε».
Πάγωσα χάθηκα πέθανα.
4 χρόνια μετά το συναίσθημα ίδιο.Κενό.Κενο που δεν γεμίζει.
Σε σκέφτομαι κάθε μέρα και σ αγαπάω ακόμα πιο πολύ από τότε.❤️
63 notes · View notes
lilathanasiou · 5 months
Text
χωρίς το κορίτσι
Τι ήταν -στ'αλήθεια- αυτός ο πόθος που γεννιόταν μέσα απ'την τόση μοναξιά;
Τι χρώμα είχε -άραγε- εκείνο το πάθος που χτύπαγε το στέρνο μου με τόση βία;
Κι εκείνη τη βία γιατί σαν χάδι μάνας γλυκά αναπολώ;
Ποια φαντασία και ποια -στ'αλήθεια- προσδοκία είχε τόση δύναμη στο όνειρο μορφές να δίνει;
Σάρκα, μαλλιά, δυό μάτια, δυό χέρια και κορμί που "δικό μου" ονόμαζα...
Ποιο άμορφο τίποτα κατάφερε τόσο πολύτιμο κι εύθραυστο για μένα να γίνει ;
Πολύτιμο γιατί ήταν άυλο. Άυλο γιατί ήταν πολύτιμο.
Γιατί όσο κι αν μαζί της πίνω δεν βρίσκω απαντήσεις σ'όσα ρωτάει το κορίτσι της φωτογραφίας;
Γιατί δυσκολεύομαι τόσο να την θυμηθώ; Πώς μυρίζουν τα μαλλιά της, πώς ακούγεται το γέλιο της, τι γεύση έχουν τα δάκρυά της;
Kαι γιατί κλαίω τόσο δυνατά
Όσο το ξένο -πλέον- κορίτσι
αποχαιρετώ;
Tumblr media
21 notes · View notes
sugaroto · 4 months
Text
Four persons in a room
Aunt talking about a missing child
Mom talking about a femicide
Cousin explaining in detail and with a lot of imagination how shit (κουραδες) are made (a fan inside us cut the food and all you know)
Me laughing (νευρικό γέλιο) cause the vibes of the fam are ridiculous
14 notes · View notes
h-xwra-twn-grammatwn · 6 months
Text
Εκείνη η ματιά
Όταν πήρε φωτιά
Η νύχτα εκείνη
Που η γη παγώνει
Σε εκείνη τη ματιά
Που ο χρόνος κολώνει
Το τζάμι θαμπώνει
Και το γέλιο πληγώνει
Μια ανάσα μακρυά
Και το ταξίδι τελειώνει
Μα ανάσα μακρυά
Το δρομολόγιο με αγχώνει
Μουσική και πλήθος
Χορός και ήθος
Άγγιγμα σπίθας
Φιλί ελπίδας
Δευτερόλεπτα, κλάσματα
Δωμάτια κατάμεστα
Μα άδεια συγχρόνως
Πώς διαγράφεται ο πόνος;
Ή πως κυριαρχεί η χαρά;
Πες μου αν πράττω σωστά
Που κοντά μου σε κρατώ
Όσο όλα σε σπρώχνουν μακριά
Κοιμήσου, ξημερώνει
Γεννηθήκαμε μόνοι
Μα πλέον δεν μοιάζει τόσο άδεια
Η θέα από το μπαλκόνι
Όμορφο πρωινό κοντοζυγώνει
Ζεστό σεντόνι, ανάσα που με λιώνει
Μαζί μεγαλωνουμε πια
Όλα θα ναι πιο μεστά
Άσε να γράφουν χιλιόμετρα πολλά
Από εκδρομές θα ναι, οχι εμπόδια
Αφού μαζί σου και ο σκέτος καφές
Από γλυκό χαρμάνι έρχεται
21 notes · View notes
mauradusus · 7 months
Text
Tumblr media
Ήλιος, παγωτό, θάλασσα, τζιτζίκια, ομπρέλα, άμμος, παιχνίδι, αγκαλιά, γέλιο, κλάμα. Τα καλοκαίρια κάποτε είχαν χρώμα και μυρωδιά, τώρα τα θάβω πίσω από τον ανεμιστήρα. Ας είναι, μου αρκεί που κάποτε έστω τα γνώρισα. [Φωτογραφία δική μου, Α.Μ.Π.]
22 notes · View notes
h-kakia-h-wra · 20 days
Text
Μου λείπεις. Μου λείπει το άρωμα σου, που ακόμα με μεθάει στο δρόμο όταν κάποιος περαστικός τολμά να το φοράει. Τα τραγούδια. Μου λείπουν τα τραγούδια που κάποτε σήμαιναν τόσα πολλά. Ακόμη σημαίνουν, απλά δεν μπορώ να τα ξανά ακούσω. Μου λείπει το γέλιο σου, το δικό μου, και η μίξη τους. Μου λείπει το δωμάτιο στο όποιο ξεκίνησαν όλα. Άλλαξε από τότε ξέρεις. Μετά άλλαξα και σπίτι. Τώρα πια, έχω αλλάξει και χώρα. Μου λείπει το γατί μας. Μου λείπει η οικογένεια που κάποτε είμασταν. Που και τώρα είμαστε ίδιοι, αλλά διαφορετικοί. Άλλοι. Μου λείπει το φεγγάρι εκείνης της νύχτας. Μου λείπουν όλα τα φεγγάρια μας. Μου λείπει η θάλασσα. Η θάλασσα μαζί σου. Μου λείπουν όλα όσα έφυγαν. Όλα όσα έμειναν, μα άλλαξαν.
Μου λείπεις, Μου λείπει, Μου λείπω.
11 notes · View notes
Λοιπόν, αν δεν έχετε δει Σέρρες του Καπουτζίδη, ΔΕΙΤΕ ΤΟΟΟ
1 note · View note
christostsantis · 1 month
Text
Παναγιώτης Ζαφείρης - Γέλιο φαρμάκι (Τρεις Μαύρες Κωμωδίες)
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
psychotiko-epeisodio · 4 months
Text
Θα 'θελα να 'ρθεις σήμερα,
και να φέρεις μαζί σου ότι μου πηρες από την μέρα που έφυγες,
Το γέλιο μου,
Την ζεστασιά,
Μα και το δάκρυ μου.
Δεν γελάω από τότε,
μα ούτε και κλαίω.
Έχω αυτό το κενό που σου αφήνει κάθε φυγή ,
ενώ την συνοδεύει μια επιτακτική ανάγκη ,
να εφευρέσεις έναν τρόπο,
που να κάνει τα πράγματα διαφορετικά.
Και όταν δεν υπάρχει αυτός ο τρόπος
και νιώθεις τα χέρια σου δεμένα ,
είναι σαν να έχεις γύρω σου χιλιάδες τοίχοι φτιαγμένα από μπετόν ,
Που σε κάνουνε να νιώθεις φυλακισμένος μέσα στην ελευθερία σου .
Έτσι νιώθω που λες,
Τώρα που δεν είσαι εδώ.
26-12
*Η μέρα που σε ξαναείδα.
67 notes · View notes