Tumgik
#γρεκζ
paanoulhsss · 2 years
Text
Όταν καταλαβαίνεις πως ένας άνθρωπος που είναι σημαντικός για εσένα εσυ για αυτόν απλά είσαι ένας περαστικός τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να φύγεις
125 notes · View notes
eklipsi-selinis · 3 months
Text
Εύχομαι να δώσεις αγάπη όπως σου έδωσα
Και να λάβεις μίσος όπως μου έδωσες
0 notes
Text
-Έχω ανοιχτό το παράθυρο όλη μέρα για να μην νιώθει μόνη της η διπλαδενια μου.
0 notes
greekliterature · 4 years
Text
Γιατί οἱ ἄνθρωποι ὑπάρχουν ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ βρίσκουνε μιὰ θέση στὴ ζωὴ τῶν ἄλλων.
Τάσος Λειβαδίτης
950 notes · View notes
sifiswinchester · 3 years
Text
Να είσαι με κάποιον που φωτίζει τα σκοτάδια σου. Που βλέπει τους δαίμονες να παλεύουν στα μάτια σου και όχι μόνο δεν φεύγει, μένει για να πολεμήσετε μαζί. Ίσως αυτός να είναι ο ορισμός του έρωτα η της αυτοκαταστροφής.
62 notes · View notes
orgismenipoihtria · 4 years
Text
Tumblr media
Σήμερα έγινε γκρίζος ο καιρός, και δεν βρίσκω το χέρι σου να το κρατήσω.
442 notes · View notes
akoma-elpizw · 4 years
Text
Καλές και οι ξεπέτες αλλά έχετε νιώσει ποτέ τη καύλα να σας θέλει το απωθημένο σας;
411 notes · View notes
zamanfoyy · 4 years
Text
Πες μου πόσο θα μείνεις πριν να φύγεις για πάντα
503 notes · View notes
inlovewithafuckboy · 3 years
Text
Ηρεμεί η ψυχή μου κοντά σου.
53 notes · View notes
Text
Tumblr media
Take me back in the summer sunsets...
609 notes · View notes
Text
Γιατί να είναι ο έρωτας ο πιο όμορφος τρόπος να πεθάνεις;
15 notes · View notes
paanoulhsss · 2 years
Text
Βαρέθηκα......
23 notes · View notes
eklipsi-selinis · 2 years
Text
Tumblr media
Μεταμεσονύχτιες σοφίες
14 notes · View notes
penny23 · 3 years
Text
Σ’ εκείνους που μέσα σε θυελλώδεις νύχτες εξεγέρσεων ψάχνουν για ένα φεγγάρι παιδικό. Σ’ αυτούς που δεν τους έμεινε καιρός. Σ’ εκείνους που τους ξέχασαν.
Στη γλυκύτητα του ύπνου όταν όλοι μας είχαν εγκαταλείψει. Στους καθρέφτες που κοιταχτήκαμε. Στις θάλασσες που δεν θα ταξιδέψουμε. Στα μονοπάτια που περπατήσαμε ερωτευμένοι κι ίσως να μην ξαναγυρίσαμε από τότε. Στη Μοίρα. Στην ωραία νεότητα. Στους διαβάτες / κι εγώ πού πήγαινα; κι ήταν τόσα πολλά αυτά που ζήτησα; Μα τώρα είναι αργά – ώρα να φεύγω/
Στ’ αποδημητικά πουλιά. Στις ατμομηχανές που κουράστηκαν κι έγειραν το πλευρό να κοιμηθούνε. Στις καλαμποκιές όταν τις λούζει το φεγγάρι. Στα κορίτσια που βγάζουν το φουστάνι τους για να μπουν στον ουρανό. Στην αλληλογραφία ενός αγγέλου μ’ ένα παιδί. Σ’ εκείνους που άργησαν. Σ’ αυτούς που δεν θα ξανάρθουν. Στη γυναίκα που ρίχνει τα χαρτιά. Στο γέρο που κλαίει. Στην Οδύσσεια που ζει ο ποιητής γράφοντας το πιο μικρό ποίημα. Στη φευγαλέα στιγμή που έζησε ένας άνθρωπος ζώντας μια ολόκληρη ζωή.
«Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου» του Τάσου Λειβαδίτη
68 notes · View notes
galinia-selhnh · 3 years
Text
Tumblr media
Oh well.
29 notes · View notes
sifiswinchester · 3 years
Text
Μια μέρα θα σου λείπω. Τα χαζά μου τηλεφωνήματα, τα ηλίθια παράπονα μου, η χαρά στα μάτια μου όταν έβλεπα το υπέροχο χαμόγελο σου, ο τρόπος που νοιαζόμουν για σένα εάν γυρίσεις σπίτι ασφαλής, το πόσο απεγνωσμένα ήθελα να σε δω, να σε φιλήσω, να σε αγκαλιάσω. Και τότε ίσως καταλάβεις πόσο ξεχωριστός ήμουν τελικά.
15 notes · View notes