Tumgik
#οικογενεια
orgismenh · 9 months
Text
Φταίνε οι τοξικοί γονείς που την είδαν ψυχολόγοι
Αγκίδες - Sponty
66 notes · View notes
nevrospasth · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media
Αυτό ποτέ δεν ήταν μόνο μουσική
7λ2τ9
269 notes · View notes
head-my-of-demons · 1 year
Text
Λένε ότι δεν μπορείς να γνωρίζεις το πως θα νιώσεις πριν κάτι συμβεί. Ξερω ,όμως, πως θα νιώσω άμα πεθάνεις εσύ μπαμπά . Δεν θα νιώσω τίποτα κανένα πόνο . Γιατί μπορεί να έχεις τον τίτλο του πατέρα μου αλλά δεν είσαι τίποτα περισσότερο από ένα άτομο που βλέπω απλά κάθε Σάββατο μεσημέρι . Δεν πόνεσες όταν πόνεσα , δεν χάρηκες όταν χάρηκα , δεν ήσουν καν εκεί όταν σε χρειαζόμουν και έτσι έμαθα με τον πιο δύσκολο τρόπο να τα βγάζω πέρα μόνος. Άλλοι έχουν πρότυπο τους πατέραδες τους να τους μοιάσουν εγώ κάνω ό,τι μπορώ για να μην σου μοιάσω ούτε καν στο ελάχιστο και τα πάω πολύ καλά μέχρι τώρα δεν νομίζεις ;
7 notes · View notes
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Αγαπω τον εαυτο μου με τις ραγάδες,με την κοιλιά με το προγουλι,με την δίπλα,με τα μπουτια,με το πρόβλημα απο το τροχαιο υπάρχουν φορές που δεν με συμπαθώ,όπως όταν ακούω απο τον μπαμπα μου γιατί πήρες 50€ μαγιό γιατί πήρες 50€ 2 παντελόνια ενώ η αδερφή πήρες 50€ 5 μαγιό 50€ 5 παντελόνια όταν ακούω από την μαμά μου πάρε νια κρέμα για να σφίξει η κοιλιά μην φοράς κοντά μην φοράς τζιν η λίστα δεν τελειώνει εδώ αν μπορούσα να γράψω όλα τα σχόλια δεν θα τελείωνα ούτε σε 7 χρόνια...τέτοια σχόλια μου δίνουν την ώθηση να με ερωτεύομαι και να βγάζω φωτογραφιες που να φαίνονται οι "ατέλειες"
27 notes · View notes
reginaaaa1 · 2 years
Text
Αυτό το καλοκαίρι το μόνο που με νοιάζει είναι να περάσω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ με τους γονείς μου πριν φύγω για σπουδές🫠
8 notes · View notes
pametaratsa · 2 years
Text
Μισώ τις γιορτές είναι η αλήθεια, σίγουρα δεν είναι το ίδιο όπως ήταν όταν ήμουν παιδί.
Όλη η οικογένεια μαζεύεται, το οικογενειακό τραπέζι μεγαλώνει ενώ κοιτάς γύρω σου και βλέπεις τα ξαδέρφια σου, τους θείους, τις θείες, τα αδέρφια σου, τους γονείς σου..
Μισώ τις γιορτές γιατί πάντα υπάρχει κάποιος καυγάς μεταξύ των μελών της οικογένειας.
Ποτέ δεν είναι σοβαροί οι καυγάδες, μετά από λίγο το ξεχνάνε και κάθονται όλοι μαζεμένοι στο σαλόνι.
Μισώ τις γιορτές γιατί κάθε χρόνο και κάθε φορά ακούγεται η ερώτηση "έχεις κάποιο αγόρι;"
Η ερώτηση αυτή ποτέ δεν με πείραζε πιο παλιά, απλά γελούσα κάθε φορά που την άκουγα, δεν με πείραζε επειδή αυτή ήταν η πραγματικότητα μου κάποια χρόνια πριν.
Τώρα έχουν αλλάξει πολλά όμως, έχω αλλάξει εγώ η ίδια.
"έχεις κάποιο αγόρι;"
Η φράση αυτή με πονάει,
Κρίση πανικού με πιάνει,
Θέλω να εξαφανιστώ στο άκουσμα της ερώτησης αυτής.
Πάντα απαντάω λέγοντας "δεν θέλω αγόρι",
Με τρόμο με κοιτάνε στα μάτια και με αηδία απαντάνε, "ε τι θες; Κορίτσι;"
Πάντα θα το πουν γελώντας πιστεύοντας πως κάτι τέτοιο θα ήταν απίστευτο μα βλέπω στο βλέμμα τους μια δόση αβεβαιότητας, βλέπω στα μάτια τους τον φόβο της απάντησης "Ναι, θέλω κορίτσι".
Φοβούνται μήπως η απάντηση μου να μην είναι αυτή που περιμένουν.
Μήπως η απάντηση μου να μην είναι αυτή που θεωρούν "σωστή"..
Ποιος ορίζει το σωστό; Θα ήταν περήφανοι οι δικοί μου άμα τους έλεγα "ναι έχω αγόρι τον λένε Γιώργο/Δημήτρη/Χρήστο/Μάριο...."
Σιχαίνομαι τις γιορτές γιατί βρίσκομαι εγκλωβισμένη σε ένα δωμάτιο με άτομα τα οποία προτιμούν το στερεοτυπικό σωστό από την ευτυχία μου.
Προτιμούν να ευχαριστήσουν τον εαυτό τους,
Μα εγώ είμαι αυτή που θα περάσω την υπόλοιπη την ζωή μου με τον εαυτό μου, όχι εκείνοι.. !!
Δική μου είναι ζωή και δικός μου ο άνθρωπος που θα αγαπήσω, οπότε τις τους δίνει το δικαίωμα να πιστεύουν ότι έχουν κάποιον λόγο πάνω σε αυτό (;;)
Τι τους δίνει το δικαίωμα να πιστεύουν ότι η γνώμη τους έχει ζητηθεί (;;)
Πώς γίνεται να αναγκάσω τον εαυτό μου να είμαι με κάποιο αγόρι από την στιγμή που δεν θα με κάνει ευτυχισμένη κάτι τέτοιο;..
Μισώ τις γιορτές γιατί μισώ το να υποκρίνομαι.
Αγαπάω τις γυναίκες, μου αρέσει το ίδιο μου το φύλο.
Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου όσο το γράφω αυτό.
Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε η μάνα μου.
Μαμά θα με αγαπάς το ίδιο; Είσαι εντάξει με αυτό; Ή απλά λες πως δέχεσαι τους ομοφυλόφιλους μέχρι να μάθεις ότι το παιδί σου είναι ένας από αυτούς;
Μπαμπά μου, θα είναι όλα το ίδιο μεταξύ μας; Θα με κοιτάς με αηδία στο οικογενειακό τραπέζι; Θα σκέφτεσαι το τι πήγε λάθος με εμένα; Θα κάνεις άραγε την καρδιά σου πέτρα επειδή είμαι παιδί σου και με αγαπάς;
Αδερφή μου θα σταματήσεις να πετάς υπονοούμενα στους συγγενείς μας για αυτό; Είσαι το μόνο άτομο το οποίο το ξέρει, μην με κάνεις να μετανιώσω που σε επέλεξα να φυλάς το άκακο μου μυστικό.
Ακριβώς.. άκακο
Επειδή είμαι άνθρωπος που αγαπάει, σίγουρα όχι τα άτομα που μου προορίζει κοινωνία.. αλλά.. Η αγάπη είναι αγάπη έτσι δεν είναι;
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να είναι μυστικό, τι το λάθος έχει; Τι λάθος μπορεί να έχει η αγάπη;
Μα υπάρχει άλλωστε το σωστό και το λάθος στην αγάπη εξαρχής;
Υπάρχουν κανόνες για την αγάπη;
Γιατί να είναι λάθος να αγαπήσω κάποια γυναίκα κι όχι κάποιον άντρα; Γιατί να δέχομαι επικριτικά βλέμματα όσο αθώα της κρατάω το χέρι;
Γιατί να την θεωρούν φίλη μου ή κολλητή μου ενώ ξέρουν ότι δεν ισχύει.
Γιατί πρέπει να καταλήξω με άντρα; Θα με κάνει πιο ευτυχισμένη;Θα είμαι πιο ευτυχισμένη έτσι;
Χρόνια άργησα να καταλάβω ότι με ελκύουν οι γυναίκες και όχι οι άντρες.
Κάθε φορά που φιλούσα κάποιο αγόρι ένιωθα ένα κενό, ένιωθα πως κάτι λείπει. Κανένας τους δεν μου άρεσε και μονίμως μπέρδευα το πλατωνικό δέσιμο που δημιουργούσα μαζί τους με τον έρωτα.
Νόμιζα ήμουν ερωτευμένη αλλά έκανα λάθος.
Δεν ήταν έρωτας αυτό, ήταν απλά εμμονή ήταν η θέληση μου να βρω κάποιο στήριγμα.
Ένιωθα πως φιλούσα έναν τοίχο.
Ένιωθα πως κοιτούσα έναν τοίχο.
Ένιωθα πως αγαπούσα έναν τοίχο.
Ένιωθα πως ο τοίχος αυτός με αγαπούσε και ίσως αυτό να με κρατούσε τόσα χρόνια στη ουτοπία που είχα μεγαλώσει.
Χρόνια ένιωθα πως έκανα κάτι λάθος ή πως εγώ η ίδια ήμουν το λάθος.
Μα γιατί δεν μπορούσα να νιώσω έτσι όπως έβλεπα στις ταινίες;
Γιατί να μην το βίωνα το ίδιο όπως και τα άλλα κορίτσια της ηλικίας μου;
Δεν ξέρω πότε ήταν όταν κατάλαβα ότι μου αρέσουν τα κορίτσια, απλά ήρθε ξαφνικά.. Ήρθε με τον καιρό τόσο αβιαστα..
αλλά και τρομαχτικά.
Source:@pametaratsa
7 notes · View notes
pro-s-poihths · 10 months
Text
Σκέφτομαι πώς και τι να πω, ποια ευχή να καταγράψω, μήπως και βάλω στο χαρτί όσα η καρδιά μου ξέρει, πολλά το ξέρω κέρδισες, το βλέπω, το θαυμάζω, μα δεν ξεχνώ ούτε αψηφώ, πως έχεις υποφέρει.
Η έκτη δεκαετία σου, είθε να είναι πλούσια, πλούσια μ'αγάπη και φιλιά και δυνατά τραγούδια, γεμάτη από σύμβουλους με λόγια επιούσια, κι όσα καλά ποτέ'κανες, στα χέρια σου καλούδια.
Μεστώνει η γοητεία σου και γλύκανε η καρδιά σου, και η χαρά να σ'έχω θειό δεν λέγεται έτσι απλά, είναι τιμή μου και χαρά, να'μαι οικογένειά σου, κι ας ψάχνω μέρες να το πω, έστω έτσι ντροπαλά.
Κι αν πέρσι δεν ευχήθηκα, σαν έκλεισες ��ην πρώτη, μακάρι τις υπόλοιπες χρονιές να'μαι κοντά σου, να παίρνω απ'τη σοφία σου κι εσύ να παίρνεις νιώτη, και τ'άσπρα τα γενάκια σου να μένουν- αρχοντιά σου.
Συγγνώμη που δε σου μιλάω τόσο συχνά. Σ'αγαπάω πολύ. Χρόνια πολλά.
0 notes
Text
Η ελλειψη εμπιστοσύνης μεσα στο άμεσο περιβάλλον
«Ειναι λυπηρο κ δύσκολο να μην σε εμπιστεύονται οι δικοι σου ανθρωποι κ να νομιζουν οτι μονο οι ιδιοι ειναι άξιοι». Ενα προβλημα που παρα πολλοι ανθρωποι αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους κ χρειάζεται ειδική ψυχολογικη προσεγγιση για να μην τους τραυματίζει ή καταστρέφει. Πολλές φορές εκείνος που δεν σε εμπιστεύεται ειναι εκείνος που εχει έπαρση κ νομίζει οτι ειναι καλύτερος ή ο σωστός. Ο…
View On WordPress
0 notes
thenewsmag · 2 years
Text
Η Χριστίνα Μπόμπα βρέθηκε στον γάμο ξαδέρφης της και διασκέδασε μέχρι πρωίας
Η Χριστίνα Μπόμπα βρέθηκε στον γάμο ξαδέρφης της και διασκέδασε μέχρι πρωίας
Χοροί και γλέντια στην οικογένεια Μπόμπα – Η στιγμή που συγκινήθηκε η influencer Η Χριστίνα Μπόμπα και ο Σάκης Τανιμανίδης έχουν πλέον επιστρέψει στο σπίτι και τις κόρες τους μετά το φανταστικό ταξίδι τους στην Ισλανδία, ωστόσο η γνωστή influencer έκανε και πάλι μια μικρή απόδραση από την Αθήνα, προκειμένου να παρευρεθεί στον γάμο της ξαδέρφης της στη Λαμία. Η ξαδέρφη της Τζέμα ανέβηκε τα σκαλιά…
View On WordPress
0 notes
inutopia · 2 years
Text
Μμμ... Όλοι προτρέχουν και δίνουν απεριόριστες συμβουλές λέγοντας πόσο σημαντικό είναι να αποστασιοποιούμαστε από άτομα και παρέες τοξικές..τί γίνεται όμως όταν αυτά τα άτομα είναι οικογένεια με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο; Στα λόγια όλα εύκολα σας ακούγονται, αλλά δεν ξέρουν πολλοί πόσο δύσκολο και περίπλοκο είναι να παλεύεις "χρόνια" με βαριά πράγματα όπως οι ενοχές, η θλίψη, η απογοήτευση, η ανάγκη να φτιάξεις το άφτιαχτο. Τέλος πάντων -
1 note · View note
your-girl-circe · 6 months
Text
Νιώθω πως σε μεγάλες "καμπές" της ζωής μου, κυριως τον τελευταίο 1μιση χρονο , εκεί που όλα πάνε στραβά ή όταν ολα ειναι περιεργα..παρατηρώ πως εμφανίζονται άτομα από το παρελθόν, που κάποτε ένιωθα "μουδιασμένη" γιατί ηταν ξεκρεμαστα, μη ολοκληρωμένα ή τελος παντων με ερωτηματικό..έρχεται λοιπον η στιγμη που όντας πιο ώριμος.. περισσότερο πια.. έχεις το θαρρος να τα διαγραψεις.. έχοντας πλεον παρει περισσότερα μαθηματα απο τη ζωη.. δείχνοντας πως δεν ειναι αυτο το ατομο που καποτε ήθελες για εσενα κοντά σου, ώστε και οι δύο πλευρές απο κοινού να ειναι εντάξει κατά μια έννοια (ειτε ειναι έρωτας, φιλος, ο όποιος τελος πάντων άνθρωπος ) . Σα να έρχονται παντα ενω εισαι ευάλωτος, ωστε να τα διώξεις από μέσα σου , σαν να έρχονται για να αφήσουν φεύγοντας μεγαλύτερο χώρο..Δίνοντας και μια ελπίδα πως η επόμενη ιστορία θα είναι και αυτή που θα μείνει όπως την ονειρεύομαι, για πάντα.
#circe#ειμαστε ολοι μαθηματα στην ιστορια καποιου#θελω να ζησω με εναν ανρθωπο που θα μπορω να κανω οικογένεια#που θα ειναι οντως οικογενεια ομως#που τα παιδια μου οταν μεγαλωσουν δε θα πονανε και ουτε θα τρεχουν σε δικαστηρια να λυσουν οτι δε φροντισαν οι ιδιοι καποτε#θελω να πεθανω στα γηρατειά έχοντας διπλα μου καποιον που θα με αγαπα τοσο δυνατα που δε θα με εβαζε κατω απο καμια γυναικα ή συγκυρία#θελω-#νιωθω πως κάποιοι άνθρωποι στη ζωη μας ειναι προκαθορισμενο να μας πληγωνουν#νευριαζουν#η γενικα οτι αλλο συναίσθημα μας αποξενωνει απο το ροζ μας σύννεφο#σα να ερχονται για να μας δωσουν μαθηματα ωστε οταν πλεον γινουμε πιο ωριμοι#να μπορεσουμε να υποδεχτουμε αυτον που προοριζεται για εμας#αλλοι το λενε τύχη#αλλοι το λενε μοιρα#αλλοι παλι δε το προσδιοριζουν καν#σημασια εχει πως ολα ειναι ενέργεια#μη ξεχνας να δειχνεις ξεκαθαρα με τις κινησεις σου στον αλλον τι νιωθεις#αν μπερδευεις#μπερδεύεις και τη δικη σου ενεργεια και περίεργα πράγματα θα ερθουν σε μελλοντικές αποξενωμενες απο το παρελθον σου εμπειρίες#φροντιζε να ξεκαθαριζεις οταν σου ξανα χτυπησουν τη πορτα#γιατι οτι κανεις γυρναει παντα#λέγεται καρμα ή παλι θεια δίκη#τελος παντων#απλα θελω να μοιραστω τις μπερδεμενες μου για εσας σκεψεις που εχω τελευταια#να εισαι παντα καθαρος#αγνος μεσα σου χωρις ψευτικες προθέσεις#real friendships and relationships are hard to find
0 notes
dancingchopines · 10 months
Text
Εγω θυμώμνω για ολα τα πραματα οι οικογενεια μου κανουν και τωρα εγω εχω πονοκελαλος. ΞΕΡΩ εγω χρειαζομαι να δε με νοιαζει!!! Και το κελφαλη μου ποναω τοσο πολη!!!!
0 notes
Text
Συμβουλες επιβιώσεις για καραμελιτσες ❤️
Ο μπαμπάς σου σε είπε φώκια ?
το καλύτερο πράγμα είναι να τον προσβάλεις και να του πεις πως η πλάκα είναι μέχρι εκεί που δεν προσβάλει άλλους
μην του μιλάς για μέρες
θα φύγεις πιο χαρούμενο ατομο καθως θα πηγαινεις στο δωμάτιο γιατί νίκησες ❤️
1 note · View note
astratv · 2 years
Text
Πρίγκιπας Κάρολος: Η δωρεά για την οποία καλείται να λογοδοτήσει
Πρίγκιπας Κάρολος: Η δωρεά για την οποία καλείται να λογοδοτήσει
Ο πρίγκιπας της Ουαλίας αποδέχτηκε το ποσό της δωρεάς αυτής, από τον Μπακρ μπιν Λάντεν, τον πατριάρχη της σαουδαραβικής οικογένειας, και τον αδερφό του Σαφίκ. Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν πίσω από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, που σκότωσαν σχεδόν 3.000 ανθρώπους στις ΗΠΑ, όμως οι Μπακρ και Σαφίκ μπιν Λάντεν, τα ετεροθαλή αδέλφια του Οσάμα, δεν υπάρχουν ενδείξεις πως οι…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
beehawk4 · 10 months
Text
Honestly Canto IV was good in a lot of ways but one particular thing that stuck with me was this
Tumblr media
[Context: Dongrang once took care of a yellow calf, saving it from being crushed and nursing it back to health. Note that this was during a time when he helped heal things simply because he cared, rather than for any personal gain. He left it behind when the League of Nine disbanded.]
Outis is obviously a kissass and everything about her screams "disingenuous", but the way she says this makes it clear that she's being sincere for once. It wouldn't be a stretch to assume that Dongrang's question resonated with her to some degree.
My theory is that Outis's personal struggle relates to a family or place she never returned to after the Smoke War. Even now, her home still waits for her.
Tumblr media
For one thing, her sinner icon has a Greek inscription on it: "Εγω εχω μια οικογενεια. Ειχαν την δικια τους." Which reads "I have my family. They had theirs." While this doesn't necessarily prove that Outis's struggle is returning to something that waits for her, it does imply that "family" is an important (or at least relevant) aspect of Outis's character.
There's also her Character Promo, which includes a brief yet important excerpt.
youtube
[Timestamped]
"When I first set out, this was meant to be an Odyssey. It had a destination, and I reached it too. Then, all that was left was to depart homeward bound.
...And yet.
...I still have moved not a step from there, even now."
Despite her goal being achieved and the Smoke War ending, Outis doesn't return home. In fact, she's still just as far from it as she was when the Smoke War began. She never even began the journey back.
It's implied that it's not because she doesn't want to return home, but that something bars her from doing so -- such that she can't do anything about it.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
By extension, Limbus Company's offer for her included allowing her to finally return home to what was waiting for her. Like almost every other Sinner (cough Yi Sang cough), she was offered a deal she couldn't refuse.
And in this sense, when Outis said "I'm sure of it. He'll be waiting for you, even if you won't go back.", she was not only talking to Dongrang, but also to herself.
178 notes · View notes
mathl-alnasim · 8 months
Text
Αυτός ο χρόνος που περασε ηταν για μένα ο πιο δύσκολος που έχω ζήσει έως τώρα. Ήρθε και με βρήκε η συνειδητοποιηση του πιο δυνατου, καταλυτικου συναίσθηματος, αφύλαχτη, αδαή, σχεδόν επιπόλαιη. Η πληγή που άνοιξε είναι απύθμενη. Και όχι δεν βγήκα δυνατότερη κι ωριμότερη από όλο αυτό. Βγήκα διαλυμένη και γερασμένη. Παρ' όλα αυτά, ίσως είναι η πρώτη φορά σε όλα αυτά τα χρόνια, που πιστεύω ότι οι πληγές δεν είναι μόνο αίμα, πόνος. Αλλά και επούλωση. Το μετά. Η δική μου μού άφησε λοιπόν δυο δώρα. Το πρώτο είναι που πάτησα ξανά στα πόδια μου, και πραγματικά δεν έχω ανάγκη κανέναν. Αλλά θέλω, να εχω διπλα μου εναν ανθρωπο να μοιραζομαι. Απο επιλογη. Και το δευτερο, πως οι φιλοι μας, που ειναι οντως οι οικογενεια που επιλεγουμε. Που ειναι διπλα μας στα ευκολα, στα δυσκολα, στα αδιαφορα. Στα ολα. Εχουν αναγκη το ιδιο και εκεινοι απο μας. Να μν χανομαι. Στα δικα μου. Να μν βουλιαζω.
Ακόμα, δεν έχω καταφέρει να γελάσω από μέσα μου. Να χαρώ.
Αλλά πιστεύω στον χρόνο που πρέπει να δίνουμε σε όλα.
Θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Και στο τέλος ένα μετράει.
Να είσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου.
Να αγαπάτε. Περισσότερο από ότι σας αγαπούν.
71 notes · View notes