Tumgik
#παγκάκι
vforvaggelis · 3 months
Text
Tumblr media
Άγιοι Απόστολοι, Αττική
15 notes · View notes
astratv · 2 years
Text
Ενα παιδάκι κοιμόταν σε παγκάκι στην συνοικία των Παλαιών του Βόλου.
Ενα παιδάκι κοιμόταν σε παγκάκι στην συνοικία των Παλαιών του Βόλου.
(more…)
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
mplepetaloudes · 1 year
Text
Ξέρεις δεν χρειάζονται οι φανταχτερές έξοδοι και οι μεγάλες προετοιμασίες για να σου κάνει εντύπωση ένα άτομο. Ακόμη και στο πιο βαρετό παγκάκι με θέα να καθίσετε αμα ο άλλος σε γεμίζει… τα ξεχνάς όλα.
758 notes · View notes
drunk-angel · 1 month
Text
Σε είδα να κάθεσαι μαζί του στο γνωστό παγκάκι στην πλατεία. Και είναι ειρωνικό ότι στο πίσω μέρος έχω χαραγμένα τα αρχικά μας.
73 notes · View notes
Text
Tumblr media
Θυμάμαι εκείνο το παγκάκι,
κοντά στη θάλασσα
που κάτσαμε για λίγο
αγκαλιά
Κι ο χρόνος κυλούσε αντίστροφα.
Βόλος, 2022
880 notes · View notes
sweetbutphychx · 7 months
Text
Εχθές έφτασα στην δουλειά μου λίγο νωρίτερα οπότε αποφάσισα να κάτσω σε κάποιο παγκάκι να ακούσω μουσική. Απέναντι στο πάρκινγκ ένα σταματημένο αυτοκίνητο και η πόρτα ανοιχτή. Μια κυρία γύρω στα 65-70 με κοιτούσε. Υπέθεσα ότι κάποιον περίμενε. Μετά από λίγη ώρα αποφασίζει να ανοίξει την πόρτα και να κατευθυνθεί προς το μέρος μου.
"Μπορώ να κάτσω εδώ κοπέλα μου; Περιμένω την κόρη μου που είναι μέσα εγώ βαρέθηκα" Μου λέει
"Φυσικά" της απαντάω.
Κάθεται και κοιτάει μπροστά. Νόμιζα πως δεν θα μιλήσει καθόλου καθώς έβλεπε ότι φοράω ακουστικά.
"Ο κόσμος άλλαξε. Και εσείς αλλάξατε. Εμείς δεν ήμασταν έτσι"
Βγάζω τα ακουστικά και την κοιτάω με απορία περιμένοντας να δω τι άλλο έχει να πει. Δεν συνέχισε την κουβέντα όμως. Μου είπε πόσο της άρεσαν κάποια πράγματα που βρήκε στο μαγαζί που δουλεύω. Μου είπε μπράβο που δουλεύω για να στηρίζω εμένα και να μην βασίζομαι στους γονείς μου. Μετά από αυτό το θέμα ξαφνικά σιωπή.
"Εσύ έχεις κανένα καλό παιδί;"
"Όχι" της απαντάω...
"Είσαι πολύ όμορφη γιατί έτσι;" Με ρώτησε
"Δεν έτυχε να είναι κανένα παιδί καλό όπως είπατε και εσείς. Σπουδάζω ακόμα ίσως είναι νωρίς. Όλα στη ώρα τους"
"Μην μείνεις μόνη σου κορίτσι μου η μοναξιά δεν είναι ωραία. Οι άντρες άλλαξαν τώρα. Κάποιος όμως θα είναι καλός θα δεις. Ψαξτον και θα τον βρεις. Στην εποχή μας δεν υπήρχαν οι έρωτες. Ήταν αθώα τα πράγματα. Φιλιά αγκαλιές. Μέχρι εκεί. Τώρα όλοι σκέφτονται τους έρωτες. Να προσέχεις τι δίνεις και σε ποιον. Όχι για να μην σου πουν κάτι. Αλλά γιατί δεν το αξίζουν. Θυμάμαι εγώ ήμουν κάπου στα 16-17 έβγαινα με έναν άνθρωπο έναν χρόνο. Ήρθε με ζήτησε γιατί του είχα πει ότι έχω ένα σπίτι. Με έδωσε ο πατέρας μου. Αλλά ο ίδιος ήρθε και μου ζήτησε να πουλήσω το σπίτι μου. Το σπιτάκι μου. Του είπα να φύγει. Μετά γνώρισα έναν άνθρωπο βγαίναμε πολύ λίγο καιρό. Μια μέρα μόλις το άφησα δεν πρόλαβα να πάω σπίτι, ήταν εκεί... Με ζήτησε και εγώ η πονηρή γύρισα και του είπα ότι δεν έχω προίκα ούτε λεφτά ούτε σπίτι. Η απάντηση του ήταν ότι με θέλει επειδή με αγαπάει. Όλα τα άλλα θα τα βρούμε. Θα τα φτιάξουμε. Του είπα ότι και εγώ τον θέλω. Ε και τον πήρα αυτόν τον άνθρωπο. Μείναμε μαζί χρόνια. Ζήσαμε στιγμές, αγαπηθήκαμε, πήγαμε ταξίδια, κάναμε τα παιδιά μας. Ωραία χρόνια. Τώρα έχω 22 χρόνια που τον έχω χάσει. Αλλά ακόμα εκείνα τα χρόνια παραμείνουν τα πιο όμορφα της ζωής μου. Τα σκέφτομαι συνέχεια. Πλέον δεν μπορώ να κάτσω μόνη μου. Μένω στη κόρη μου. Πάω στο σπίτι να καθαρίσω μια φορά την εβδομάδα. Πόσο να κάτσει ένας άνθρωπος στα 100 τμ μόνος του;"
Κοίταγε το κενό και που και πού έριχνε μια ματιά και σε μένα. Τα μάτια της βουρκωμένα. Λες και ήθελε να τα πει καιρό και κανένας να μην την άκουγε.
"Ακόμα μιλάτε με πολλή αγάπη με αυτόν τον άνθρωπο..." Της λέω η ανόητη λες και δεν το ήξερε...
"Τον αγαπάω και ας πέρασαν τόσα χρόνια. Δεν ξεχνιούνται. Μακάρι όλοι να ζήσουν κάτι τέτοιο"
Φαινόταν δεν ήθελε να μιλήσει πολύ για τα άσχημα που έζησε όπως η απώλεια... Δεν την διέκοψα ποτέ και συνέχισε..
"Τώρα οι άνδρες θέλουν το κομπλιμέντο τους. Πες του ότι είναι όμορφος αν στα μάτια σου είναι όμορφος. Μην του μαγειρεύεις δεν χρειάζεται. Δουλεύεις και εσύ. Σιδερωσε του μια μέρα, φτιαξτου το πρωινό του. Δώσε μια και θα σου γυρίσει 10 αν σε αγαπάει αληθινά. Δεν είναι νωρίς. Εγώ παντρεύτηκα πριν τα 18. Και όχι επειδή ήταν άλλες οι απόψεις αλλά ψάχναμε το αληθινό, δεν αλλάζαμε 10 ανθρώπους το μήνα. Όλοι θα βρουν τον άνθρωπο τους. Έτσι λέω και στις εγγονές μου. Ότι ηλικία και να είστε αν βρείτε αυτόν τον άνθρωπο κρατήστε τον. Εσείς οι γυναίκες πλέον κάνατε τα διπλάσια από ότι κάναμε εμείς. Οι άντρες χειροτερεύουν. Δεν προσέχουν τον εαυτό τους, δεν ψάχνουν κάτι να κρατήσει, αλλά έρωτες της μια βραδιάς. Κάπου θα πάνε και αυτοί στο τέλος."
Δεν ήξερα τι να της απαντήσω, μέχρι να σκεφτώ κάτι συνέχιζε.
"Έχασα πολλούς ανθρώπους, κέρδισα άλλους τόσους. Έτσι είναι η ζωή. Έχασα τον άντρα μου, τον γιο μου, γονείς, θείους. Ποτέ δεν το ξεπέρασα. Μην με βλέπεις έτσι. Που δεν το δείχνω. Δεν τους ξεπερναμε ποτέ τους ανθρώπους που πέρασαν από την ζωή μας. Η ζωή συνεχίζεται όμως. Κοίτα να βρεις έναν άνθρωπο να μην την περάσεις μόνη την ζωή."
Της απαντάω ένα "δίκιο έχετε. Λυπάμαι..." προσπαθώντας να καταλάβω τι είπε. Πώς γίνεται ένας άγνωστος άνθρωπος να σου πει όλη του την ζωή μέσα σε 10 λεπτά; Και να σου μάθει και άλλα τόσα...
"Όμορφη είσαι γλυκιά με τους τρόπους σου ευγενική χαμογελαστή μια χαρά μπορείς να βρεις. Να κοιτάξεις να σε αγαπάει να σε έχει στα ώπα ώπα. Πες του ένα κομπλιμέντο τους αρέσουν αυτά."
"Τέτοια πείτε μου και θα τα πιστέψω" της απάντησα χαμογελώντας
"Να τα πιστέψεις. Τι καλύτερο έχουν οι άλλες; Μην ακούς κανέναν. Όλοι θα βρούμε τον άνθρωπο τους"
Κοιτάω την ώρα και χωρίς να το καταλάβω πέρασε η ώρα και έπρεπε να πάω για δουλειά.
Της είπα αντίο και μου είπε που μένει
"Άμα με δεις στον δρόμο ή κάπου έλα μίλα μου"
"Θα έρθω" της λέω έτοιμη να βάλω τα κλάματα
"Να προσέχεις" μου είπε
" Δεν θα σας ξεχάσω ποτέ ούτε ότι είπαμε... σας ευχαριστώ"
Έφυγα με ένα χαμόγελο όμως μέσα μου η καρδιά μου πήγε να σπάσει. Μη κατανοώντας εκείνη την ώρα πόσο χρειαζόμουν αυτήν την κουβέντα. Δεν ήξερα σε τι βαθμό έπρεπε να τα επεξεργαστώ όλα αυτά... Σαν σημάδι; Σαν μάθημα; Σαν προειδοποίηση; Το σίγουρο είναι ότι δεν θα την ξεχάσω ποτέ...
168 notes · View notes
saccharine-blog · 1 year
Text
Με κάποιους ανθρώπους, θα μπορούσα να κάθομαι σε ένα παγκάκι να συζητάω και οι εποχές να αλλάζουν γύρω μας….
828 notes · View notes
agxos-kai-stress · 2 years
Text
Μπρο πίστεψε με, δεν θέλω ακριβά δώρα και εξόδους. Πάμε να πάρουμε δύο μπύρες, να βρούμε ένα παγκάκι με θέα, και να συζητήσουμε μέχρι το πρωί.
742 notes · View notes
komplexikoss · 1 year
Text
Tumblr media
Με κάποιους ανθρώπους, θα μπορούσα να κάθομαι σε ένα παγκάκι να συζητάω και οι εποχές να αλλάζουν γύρω μας….
371 notes · View notes
0cean--soul · 7 months
Text
Εκείνο το βράδυ στο παγκάκι
Ήμουν στην αγκαλιά σου ένιωθα την ανάσα σου στον λαιμό μου. Ήσουν εκεί. Ήταν σκοτεινά, το φεγγάρι ήταν το μοναδικό μας φως. Όμως δεν φοβόμουν. Ήσουν εκεί. Εκείνο το βράδυ στο παγκάκι... Γελούσαμε, για μια στιγμή ήταν όλα τόσο μαγικά. Ήταν από τις στιγμές που δεν ήθελα να τελειώσουν, εκείνο το βράδυ στο παγκάκι που ήσουν εκεί. Πέρασε ένας χρόνος. Είμαι πάλι εκεί. Είναι βράδυ, κάθομαι στο παγκάκι. Βλέπω το φεγγάρι και σε σκέφτομαι. Κοιτάω δίπλα μου, μυρίζω το άρωμα σου. Δεν είσαι εκεί. Όλοι προχώρησαν, όλα άλλαξαν. Κι εγώ έμεινα εκεί, στο παγκάκι.
~ Ocean--soul
37 notes · View notes
psychotiko-epeisodio · 5 months
Text
Κάποτε,
Καθόμασταν σε εκείνο το παγκάκι με τις ώρες ,
ο ήλιος έκαιγε πάνω από τα κεφάλια μας,
και αφηγουμασταν διαφορες ιστορίες,
καθώς δημιουργουσαμε καινούργιες.
Κάποτε,
μου είχες υποσχεθεί πως δεν θα πάψεις ποτέ να μ'αγαπας,
και σου 'χα πει πως και εγώ για εσένα θα κρατώ την πόρτα του σπιτιού μου πάντοτε ανοιχτή,
Όπου και αν μένω.
Κάποτε,
Τότε που ήμασταν παιδιά,
νομίζαμε πως δεν θα μεγαλώσουμε ποτέ.
Πως πάντα,θα 'μαστε ανέμελοι,
Και αήττητοι.
Κάποτε,
Ήσουν το σπίτι μου.
Το μόνο σπίτι που ήξερα.
Το μόνο σπίτι που μπόρεσε ποτέ να με χωρέσει.
Εμένα και όλο το σκοτάδι που κουβαλούσα.
Κάποτε,
μου είχες πει πως δεν θα με πληγωνες ποτέ,
Και ήσουν διατεθημενος να ρημαξεις αν κάποιος τολμαγε και ράγιζε έστω και λίγο την καρδιά μου.
Τώρα πια,
Δεν ξέρω αν άλλαξες εσύ ,εγώ,οι εποχές.
Τώρα πια,
Νοσταλγώ αυτό το κάποτε,
Που κρατάει δέσμια όλα μου τα όνειρα.
20 notes · View notes
mikrh-kallitexnhs6 · 6 months
Text
Κάποιος στην Ακαδημίας έχει γράψει σε ένα παγκάκι, σε αγαπώ τόσο που σε αφηνω να με σκοτώνεις ξανά και ξανά.
Σημερα έκατσα στο παγκάκι αυτο για 5 λεπτά, εβαλα τα κλαματα, σκουπίστηκα και ανέβηκα Εξαρχεια για καφέ.
Και για κάποιο περίεργο λογο, από τις 9 το πρωί, έχουν τσαλακωθει τα μέσα μου.
19 notes · View notes
Text
Μπαίνουμε στο λεωφορείο για να πάμε στο πανεπιστήμιο. Ησυχία. Πρώτη φορά υπάρχει αυτή η ησυχία σε αυτό το δρομολόγιο, συνήθως όλοι μιλάμε. Περπατάω στο πανεπιστήμιο. Ησυχία. Περιμένω σε ένα παγκάκι έξω απ την αίθουσα την φίλη μου για να μπούμε και προσέχω ότι είναι πρωί και δεν βλέπω τόσα παιδιά στην σχολή. Ησυχία. Οι καθηγητές άρχισαν να ακυρώνουν τα μαθήματά τους ο ένας μετά τον άλλον, ο δικός μας μόλις μπήκε μας αντίκρισε και προσπάθησε να χαμογελάσε. Ησυχία. "Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι μετά το τραγικό συμβάν στα Τέμπη ήρθαμε να κάνουμε μάθημα. Με θύματα συμφοιτητές σας. Στην ηλικία σας ήταν. Σαν εσάς". Ησυχία. Άδειες οι θέσεις, άδειοι οι χώροι παντού, πώς να γεμίσουν?... δεν είμαστε όλοι εδώ... λείπουν 57. Ησυχία. Δεν ξέρω κανένα από τα παιδιά που σκοτώθηκαν, αλλά όλες αυτές τις μέρες νιώθω ότι έθαψα τους φίλους μου. Ησυχία.
66 notes · View notes
h-xwra-twn-grammatwn · 3 months
Text
Άνοιξα το κουτί της Πανδώρας να ξεχυθούν κατάρες Να αδειάσει ο χώρος από αντάρες Μήπως γεμίσει το σεντούκι πολύτιμα δώρα Από αυτά τα μεγάλα άπιαστα όνειρα Το ολοκαύτωμα ξεκίνησε πριν καμιά ώρα Πλέον όλα είναι στο έλεος αυτού του αιώνα Ό,τι καλά καλά άρχισε, τέλειωσε τώρα Ο,τι εύπορο υπήρχε χάθηκε στο χώμα Κοίτα με όμως παλεύω ακόμα Και αν χαθώ για τον αγώνα Το σεντούκι ίσως ανθίσει, με λουλούδια θα γεμίσει, απ' το ίδιο μου το πτώμα Όταν προβάλει η ελπίδα, εγώ θα κρατώ ασπίδα Και ένα βλέμμα σου μονάχα, ομπρέλα στην καταιγίδα Έξω κάνει κρύο ακόμα Και συ μπουμπούκι στέκεις πλάι μου σα ��τρώμα Τώρα είναι πιο ζεστοί οι χειμώνες Αφού καταλήξαμε θαμώνες Σε εκείνο το παγκάκι που το χρώμα του έχει χάσει Αφού τόσοι έχουνε κάτσει μα κανένας δεν σου μοιάζει Ποιος στα αλήθεια να σε φτάσει;
17 notes · View notes
orgismenh · 8 months
Text
Καθισμένοι στο παγκάκι
περιμένοντας την άνοιξη,
με σκέψεις βαθιές
και βαριά κατάθλιψη,
-μυαλό βάσανο ψυχής-
σύγχυση και νεύρα,
με τάσεις αποφυγής,
αλλά πουθενά να κρυφτείς.
Τζάκι - ΜΒΨ Σκιάχτρο
28 notes · View notes
v-chaos · 6 months
Text
Tumblr media
Έλα κατσε παρέα μου, εχω τόσα να σου πω...
Θα ξεκινήσω με το σ αγάπησα και σ αγαπώ....
V.N.
#Greek #greece #Ελλάδα #hellas #wood #sun #greekguotes #guote #σκέψεις #thoughts #γρεεκ #Tumblr #greektumblr #βράδια #παγκάκι #feelings #νύχτες #night #karpenisi
7 notes · View notes