23.10.2019

krzysztof
najcieplejsza jesień tego wieku
ale również cudowna ciepła jesień w Wiedniu w zeszłym roku
the intimacy of through-living without the ur-real contact
when i met wuj zepter in spatif but didn’t come by to say hello
and mahler was inviting me to meet in gdansk which i have already left
maybe better not to ever meet
it would break the through-living unwritten, unspoken relationship
a new, another level of connecting with other human beings
without words, without speaking, without meeting in ur-real
just through through-living

people and places
connecting and cognition
the magic wiped out by pre-checking, by 3d satellite images in google maps
you know the place before you’re there
you know the person before you meet them
only the subjective experience adds new layers, new perspective
apart from that, no space for wonder, no space for cognitive catharsis

D.O.C, nowa znajomość

mróz tchnący od Lodu, i z muzyki Mussorgskiego, i zza niebieskich zasłon o dziewiątej rano
ciepłe ciemne wnętrze drewnianego domu i zmierzch późnej jesieni przesiany przez nagie korony wysokich cienkich drzew

ten widok możliwy w każdym miejscu
wyglądany przez okno w starej drewnianej ramie
dom zapadnięty w ziemię na wsi albo na przedmieściu
od Polski po granicę z Koreą
i w całej centralnej Azji
nieme napięte wycie narastającego zimna

wspomnienie z poprzedniego życia

negatywy na zawsze odbite w big data

Some stuff from last year. It is quite amazing to see how time passes.

24.10.2019

their voices were crisp and self-confident, through the method of elimination they helped me choose the most suitable beer for the evening

śnił mi się nowy przystanek kolejowy w Hejmatowie
Hejmatów-Miasto, odjechałem stamtąd gawędząc ze znajomymi

śnił mi się też G. i D., za którymi podążyłem do hotelu w górach
G. narosły w moim sercu, pęczniejący w klatce piersiowej niewypowiedzianą tęsknotą za ideą G.

pisaniem starałem się nadać godność chaosie swojego wykolejonego życia
ostatni pretensjonalny pisarz na tej ziemi

śniły mi się wysokie ciemne stare domy z ciasnymi i skomplikowanymi wnętrzami

pełne wąskich schodów, antresoli i zakurzonych drewnianych podłóg

pragnąłem porzucić wszystko co miałem i uciec od zimna, gonić za pragnieniem
ale wiedziałem że nie mam siły, woli i odwagi, żeby to zrobić
już nie

tak ciężko się dzisiaj z kimkolwiek umówić, wszyscy tylko nawzajem przeżywamy się w duchu
nawet rozmowa na żywo staje się cięższa niż pisanie
zauważyłem, że z L. łatwiej mi się pisze niż spędza wspólnie czas ciało przy ciele

D., który opowiadał o wszystkich strasznych rzeczach które zdarzyły się w trakcie jego pobytu w Londynie
opowiadał to głosem, który widział wszystko

Porachunki gangów, dilerów, którzy wpadają do zakładu fryzjerskiego, eliminują tego, kogo trzeba i uciekają, nie tknąwszy nawet reszty klientów

szliśmy w upale Victoria Street, mijając turystów, korpoludzi i bezdomnych, a D. beznamiętnie, a jednocześnie z pewnym rodzajem oburzenia bez zaskoczenia, z pewnym rodzajem fatalizmu i pogodzenia z losem, ale i pewnym wynikającym z doświadczenia sarkazmem opowiadał swoją historię

O. najpierw pokazywał mi z nonszalancją swe wyżyny nieskazitelne i taras z widokiem na chmurne miasto w budowie, a później w portykach MDMu, popijając warmut, ledwie miesiąc po rozpoczęciu pracy w chmurach już chciał stamtąd odejść, bo wdał się w konflikt z nadgorliwą rekruterką z Londynu

chciałem iść w Sopocie do hiszpańskiej knjapy z tapas i otwartą werandą, ale L. nie chciał, nigdy nie chce nigdzie wejść

powinniśmy zrobić mapy naszych życiowych flisów

𝔗𝔥𝔢 ℭ𝔲𝔯𝔢 live at Fuji Rock Festival in Naeba, Japan — July 28, 2019 || 📷 by Ryan_aoki.

Worked alone. It was upsetting. Even tho I got everything done quickly, I had my boss breathing down my neck all day. I’m so tired. Home was not all that better. Just tired. Nothing to do. Nothing to feel. Time to sleep.

“Ride” - Lana Del Rey