#Schopenahuer

[minavenera]

İki olmaq bir olmaqdır

Əgər dualizm varsa, onları birləşdirə bilmərik. Nə qədər çalışsaq da, onlar iki şey olaraq qalacaq və mübarizə davam edəcək, dualizm qalacaq.

Əgər dünya və ilahi ayrı-ayrı iki məfhumdursa, onları birləşdirmək olmaz. Həqiqətdə də onlar iki şeydirsə, əgər məhz iki şey kimi görünürlərsə, yalnız bundan sonra onlar bir olabilər. Əgər bədənlə qəlb iki ayrı-ayrı məfhumdursa, onları birləşdirmək olmaz. Əgər sən və Allah iki ayrı-ayrı məfhumdursa, onları birləşdirmək imkanı yoxdur. Onda onlar iki ayrı ayrı məfhum olaraq qalır.

Mən eşqə doğru baxmaq istəyiylə hər baxış bucağıyla maraqlandım. Hətta elmdə sağlam uşaq dünyaya gətirmə instinktiylə hərəkət edən qadınların yaratdığı bir şey olduğu deyilir eşqin, yəni kişi eşqi başladmır. Hətta bunun sadəcə kimyəvi reaksiya olduğuda deyildi ki bu səhv bir məlumat deyil. Bu fikrin tərəftarı olub,eşqə qarşı olmaq məcburiyyətində deyilik. tarixdə ən çox eşqdən danışan kişilərdir və hərəsinin baxış bucağı o qədər fərqli, o qədər dərindir ki. Schopenahuer in eşqin metafiziğiylə, shakespeare nin eşqi bir olabilər mi? Nietszche nin dərin,soyuq eşqiylə, Mevlananın ilahi,çiçəklənən eşqi bəs? Bəlkə də insan həqiqətən özündə olmayan şeydən çox danışır.

Sözün əsl mənasında eşq sarmaşıq deməkdir. Bu, bir obyektin bir obyekti sarmasıdır. Sevgili məşuqunu üzüm kimi sarar. Bu sarış, münasibət sevgilinin sevənin içində itməsi ilə bitəcək. Sarmaşıq qucaqladığı torpağa büründüyü kimi, eşq də daxil olduğu qəlbi, daha doğrusu, insanın ürəkdən başlayaraq bütün bədənini əhatə edir. Eşq insanı, hər vəziyyətdə həqiqətə çatdırır. Sevginin nə olduğunu öyrədir. Mövlana görə, eşq elə bir kimyadır ki, onu ancaq həyatın mədənində tapmaq olar. Eşq varlığın ən əsas və ən sirli səbəbidir.

Mövlana təsəvvüfün tərifi haqqında belə deyir: “Təsəvvüf eşq və vəcdlə ilahi birliyə çatmaqdır. O, həyatın və əbədiyyətin səltənətidir”. “İlahi vəhdətə eşq və vəcdlə nail olmaq” Deməli, bu tərifə əsasən, təsəvvüf aşiqlə məhbubun birləşməsi və bir vücuda çevrilməsidir. İki olmaq bir olmaqdır. Təsəvvüfün mahiyyəti məhəbbətdir. Təsəvvüf şövqlü sevgi halıdır. Mövlana da öz tərifində bu həqiqətə işarə edir və təsəvvüfü İlaha sevgi və vəcdlə yetişmək kimi təyin edir.

Mövlana deyir ki, eşq dəlilikdir, biz dəlilərin ən dəlisiyik. Buna bənzər bir sözdə Nietszche den gəlmişdi bu mənim sevimli cümlələrimdən biridir, o deyir ki " Eşqdə həmişə bir az dəlilik var; Ancaq dəlilikdə həmişə bir səbəb var." Eşq hissi o qədər ülvi bir hissdir ki, fani varlıq qarşısında hiss edilən hər şey bu mərhələdə təslimiyyətə çatacaqdır.

Eşq elmi, nə məktəbdə nə də hansısa kitab da öyrədilir. Bu elmi qavrayıb, içinə düşmək dirilməkdir. Bu Mənəvi bilik üç şeylə əldə edilir: Zikredən dil, şükür edən qəlb, səbr edən bədən. Elmi olmayan bədən susuz şəhər kimidir. Nəhayət, quru bir qəlibdir. Bədəni pəhrizlə, əxlaqla, çalışqanlıqla sulayıb bəzəmək lazımdır. Zahidlərə xas olan sərvət səxavəti, cihad edənlərə xas olan bədən səxavəti, qazilərə xas olan can səxavəti və ariflərə xas olan qəlb səxavətidir.

Deməli, eşqə çatmaq yalnız kor koranə sevgiylə, və ya instinklərin yönləndirməsiylə,kimyəvi reaksiyalarla əldə ediləbilmir. Eşqə həm bədən, həm ağıl həm də qəlb hazır olmalıdır.

Əsasən biz insanlar ömrümüzün axırlarına kimi bizdə birşeylərin əksik olduğunu düşünürək yaşayırıq, əksiklərimizi dolduracaq başqa bir canla rastlaşmaq üçün can atırıq. Bu istək, həm özümüzü həm qarşıdakini əksik görməkdir,qəbullanmamaqdır. "eş" sözü də bu idealogiyadan yaranıb. Mən əksik deyiləm ki yarımı axtarım? Mən möhtəşəməm, qarşımdaki də möhtəşəmdir, biz möhtəşəmik çünkü biz varıq. Əksik tamamlamaq deyə bir şey yoxdur Bir bədən bir qəlb bir ağıl var. Təbiət də duallıq yoxdur. İnsanlar əksik görünməmək üçün, sevmədikləri, eşqin sarmaşığına dolaşmadıqları insanlarla evlənirlər,ömürlərin axırına kimi dual yaşayırlar.

Eşqsiz həyat bədbəxt həyatdır. Eşqullah! Onlara ki "ona" çatmaqcün bu ali vəziyyətin özü olabilmirlər,sadəcə izləyirlər.

#sufi wisdom #mevlana #bjork #all is full of love #possession #natalie portman #hussein chalayan #fashion #movies #suspiria #mother #spirituality #fantasy #romance #non duality #science #shiva #mahakali

[elmetalenguaje]

Reducción

Mi hipótesis es la siguiente: a falta de instintos que le permitan sobrevivir, el ser humano crea su propio mundo a través de signos. Un signo es una representación. Una representación cumple dos condiciones aparentemente contradictorias, por un lado, posee al menos una propiedad del objeto y, por el otro, excluye al menos una propiedad del objeto. Siguiendo esta lógica kanteana, sujeto - objeto surgen simultáneamente, es decir, a pesar de que se acepta que el conocimiento es enteramente subjetivo, no hay conocimiento (puro) sin objeto.

A partir de las premisas anteriores, Clifford Geertz define la cultura como un patrón de significados transmitidos históricamente, incorporados en símbolos, un sistema de concepciones heredadas y expresadas en forma simbólica, por medio de las cuales los hombres comunican, perpetúan y desarrollan su conocimiento y sus actividades en relación con la vida. Esto quiere decir que es a través de la cultura, y no del instinto, que el ser humano vive, pues habita un mundo creado por sí mismo. Además de esto, el ser humano, a diferencia de los animales, sabe que es mortal y que un día ha de morir.

Según yo, son estos dos puntos los que nos separan del resto de las especies: ser capaces de crear y saber sobre la propia mortalidad. A pesar de esto, en el mundo actual, el ser humano pierde la consciencia de que es creador de su propio mundo y olvida que un día morirá, se deja guiar por la señal, el más sencillo de los signos y retorna a un estado animal cuyo motivo de existencia es la sobrevivencia y el dominio.

A lo largo de la historia, ha habido gente que rompe con la tradición para fundar sobre de ella una nueva manera de interpretar y hacer las cosas, pero estoy convencida de que estas personas son una minoría.  

Arthur Schopenahuer escribió: "No he escrito para la multitud...Dejo una obra para los individuos pensantes, que a medida que pase el tiempo llegarán a ser raras excepciones. Sentirán lo mismo que yo, o experimentarán lo que siente un náufrago en una isla desierta, que halla mayor consuelo en las huellas de un semejante que ha sufrido su misma suerte que en todas las cacatúas y macacos que encuentre en los árboles"

[noosphe-re]

The merely practical man, therefore, uses his intellect for that for which nature destined it, namely for comprehending the relations of things partly to one another, partly to the will of the knowing individual. The genius, on the other hand, uses his intellect contrary to its destiny, for comprehending the objective nature of things. His mind therefore belongs not to himself, but to the world, to the elucidation of which it will in some sense contribute.

Arthur Schopenahuer, The World as Will and Representation, Volume 2, translated by E. F. J. Payne

#quote #genius #philosophy #Arthur Schopenahuer #Schopenahuer #mind #intellect

[babywombatmellow]

Nessuno può vedere al di là di sé. Ciascuno vede nell'altro solo quel tanto che è anche lui stesso.

Schopenhauer

#frasi arthur schopenahuer #arthur schopenhauer #frasi schopenhauer #empatia #citazioni #essere se stessi #come essere felici #schopenhauer #psicologia #riflessioni psicologia #emozioni #eyes #bellissima #triste verità

[cuandoestudiasfilosofia]

Cuando Nietzsche leyó a Schopenhauer por primera vez

#Filosofía #Filosofía Alemana #Nietzsche #Schopenahuer #Lectores #Lecturas #s. XIX #El mundo como voluntad y representación

[thepursuitofunderstanding]

Every man takes the limits of his own field of vision for the limits of the world.

Arthur Schopenahuer

#arthur schopenhauer #general #quotes

[rozjebaniepsychiczne]

Świat jest moim wyobrażeniem.

- Arthur Schopenahuer

#cytat #cytat po polsku #polski cytat #pisarz #cytat z książki #arthur schopenhauer #świat #wyobrażenia

[dykeadentisme]

À ce point de vue, c'est un sentiment aristocratique qui nourrit le penchant à l'isolement et à la solitude. Tous les gueux sont d'un sociable à faire pitié: en revanche, à cela seul on voit qu'un homme est de plus noble qualité, quand il ne trouve aucun agrément aux autres, quand il préfère de plus en plus la solitude à leur société et qu'il acquiert insensiblement, avec l'âge, la conviction que sauf de rares exceptions il n'y a de choix dans le monde qu'entre la solitude et la vulgarité.

Arthur Schopenahuer, Aphorismes sur la sagesse dans la vie

#arthur schopenhauer #schopenhauer #philosophie #solitude #vulgarité #société #isolement #citation #quote #aphorismes sur la sagesse dans la vie #des mots #mein

[t-annhauser]

L’inganno del libero arbitrio

Traduzione del brano di Einstein precedentemente citato:

”Sinceramente, non capisco che cosa intendano le persone quando parlando della libertà del volere. Provo un sentimento, per esempio, di volere questo o quest’altro; ma che relazione abbia con la libertà non riesco affatto a capirlo. Sento che voglio accendere la pipa e lo faccio; ma come posso collegarlo all’idea di libertà? Che cosa c’è dietro l’atto del volere accendere la pipa? Un altro atto di volontà? Schopenahuer una volta disse... l’uomo può fare ciò che vuole ma non può volere ciò che vuole.” (”Der Mensch kann was er will; er kann aber nicht wollen was er will”).

Non riesco a comandare il mio essere, dice lo scontento, vorrei mettermi l’anima in pace ma non mi rassegno mai completamente. 

Qui si commette l’errore di pensare che l’atto di volontà parta da noi, creato sul momento come si crea una statuetta da un pezzo di legno, ma l’impulso del volere parte per conto suo, quando pensiamo “io voglio” il volere ha già bussato alla porta.

Certo, costruiamo ponti che scendono nell’acqua e deviamo il corso dei fiumi, volere è potere (homo faber), ma è un ingannarci, un consolarci nella speranza di essere padroni del nostro destino. Siamo invece agiti da forze che ci comandano, la libertà è un sogno e noi sogniamo di essere liberi.

#filosofia #libero arbitrio #Albert Einstein #arthur schopenhauer

[queenofdisasters-posts]

La vita sociale in generale è una continua commedia recitata: nessuno si mostra per quello che è, ognuno indossa una maschera e recita una parte. Per tale ragione la vita di società risulta insipida a persone il cui spirito è ricco; mentre le persone superficiali se ne compiacciono assai.

A. Schopenahuer

[streethawk1970seregno]

Da #Facebook A Schopenahuer ...😉 La vita sociale in generale è una continua commedia recitata: nessuno si mostra per quello che è, ognuno indossa una maschera e recita una parte. Per tale ragione la vita di società risulta insipida a persone il cui spirito è ricco; mentre le persone superficiali se ne compiacciono assai. https://www.instagram.com/p/CE6ToMfJv1ib6uPRFwWyi3WaSdogm2cZVKLrfM0/?igshid=qrftnkyixa1h

#facebook

[munove]

El arte de ser feliz según Schopenhauer

Cuando aparece el primer tomo de El mundo como voluntad y representación en el año 1818, Schopenhauer tiene treinta años. Nos encontramos ante la obra cumbre del autor, gestada en su juventud y revisada y comentada por él mismo durante toda su vida. Irracionalismo y pesimismo son dos notas que con frecuencia se atribuyen ...

etiquetas: arte, felicidad, schopenahuer

» noticia original (lasoga.org)

#Nacional

[laragazzachelegge]

Arthur Schopenahuer: "La vita dell'uomo oscilla come un pendolo, di qua e di là, tra il dolore e la noia, che sono in realtà i suoi veri elementi costituivi".

Schopenahuer sostiene che la vita non abbia un senso né uno scopo: è definito il filosofo dello smascheramento. Dolore e noia, tormento e inquietudine sono i sentimenti predominanti ed è cosciente della fragilità dell'uomo. La vita dell'essere umano non è

Ne Il mondo come volontà e rappresentazione (1818), Arthur Schopenahuer scrive:

“La vita dei più non è che una diurna battaglia per esistenza, con la certezza della sconfitta finale. Ma ciò che li fa perdurare in questa sì travagliata battaglia non è tanto l’amore della vita, quanto la paura della morte, la quale nondimeno sta inevitabile nello sfondo, e può a ogni minuto sopravvenire. La…

View On WordPress

[weltschme-rz]

The bird that is organized to wander through half the world we imprison in the space of a single cubic foot, where it slowly pines itself to death and cries, for

The bird in the cage

Sings not from pleasure, but from rage

and man’s most loyal friend, the very intelligent dog, he puts upon a chain! I can never look at such a dog without heartfelt compassion for it and deep indignation for its master, and with gratification I think of the case reported a few years ago by The Times, of a certain Lord who kept a large dog on a chain. Once, strolling through his yard, he could not resist the urge to pet the dog, whereupon it immediately tore open his arm from top to bottom---justifiably! It was trying to say: “You are not my master, but my devil, who makes my brief existence into a hell.” May this happen to all who keep dogs on a chain.

Schopenahuer, “Additional remarks on the doctrine of the suffering of the world.” Parerga and Paralipomena.

#worldpain: philosophy #arthur schopenhauer

[sostenerteeneltemblor]

Revelarse, es mutar lo complejo en simple

Todos llevamos nuestro propio cuento.

En ese libro, que se va cambiando de pagina todos los días,tenemos el poder de ir modificando lo que pasa. Ya que, un día nuevo es una hoja en blanco.

Y la vida adquiere relevancia si uno se propone cambiar el desarrollo de su propia historia, para que el final acabe siendo un sueño

Justo ahí esta nuestro propósito y esa es la misión por la cual estas en este mundo...

 Poder cambiar la realidad que te toca vivir, disfrutarla, aprender de ella y animarse a volar, sea cual sea, tu deseo, no lo pierdas!

Ojala que el libro siempre salga de tu sueño y te siga acompañando hasta el final de tus días

-Schopenahuer:  “La vida y los sueños eran hojas de un mismo libro y que leerlass en orden es vivir, hojearlas soñar.”

#redacción propia