Heç bir uşaq pis doğulmur. Onların tərbiyəsi, təcrübələri, mühiti və travmaları davranışlarını və həyat tərzini formalaşdırır. Ona görə də pis və ya cinayətkar adlandıra biləcəyimiz insanların çoxu belə doğulmur. Körpəlik çağlarında belə inkişaf etməyə başlayırlar, gələcəkdə necə bir insan olacaqlar.
Ailə daxilində, məktəb mühiti və sosial mühit kimi ikili və çoxlu münasibətlər insanın həyatda qalma və özünü ifadə etmə tərzini müəyyən edir. Bəzilərində xarakter, bəzilərində təhsil yoxdur. Bəzi insanların həqiqətləri səhvdir, bəzi insanlar böyüdükləri zülmətdə öz həqiqətlərini qaraltmışlar; yaşamaq üçün, həyatda qalmaq üçün.
“İnsan 7 yaşında necədirsə, 77 yaşında da elədir.” Tənbəlliyini bir kənara qoysaq, bu cür müxtəlif psixiatrik və xarakterik halları vahid təcrübə ilə düzəltməyə çalışmaq nə qədər faydalıdır, yəni. bir müddət onu dörd divar arasında həbs edib azad etməklə? Fikrimcə, ömürlük həbsə layiq olan xalis şəri təmsil edənlərdən başqa cinayətkarlar cəzalandırılmaqla yanaşı reabilitasiya olunmalıdırlar. Elə etmək lazımdır ki, yenidən cəmiyyətə daxil olanda nə təhlükə olsun, nə də təhdid kimi görünsün.
Həyat. Hər kəsə eyni davranmır. Kiminlərinə dərd gətirir, kimilərinə sevinc. Başımıza hər şey gələ bilər. Mevlananın sevdiyim bir sözü vardır:
“ Olmaz dediğin nə varsa olur.
Düşmem dersin düşersin,
Şaşmam dersin şaşarsın
Öldüm der durur, Yine de yaşarsın.. “
Bax əslində hərşey bundan ibarətdir. Əsas olan bilirsiz nədi. Hər şeyə rəğmən güclü ola bilmək. Ayaqda dimdik dura bilmək. İnadına yaşamaq, inadına gülümsəmək, həyata inadına tutunmaq. Kimsə sənə pislikmi etdi? Boş ver. Allaha burax. Deyir kiçik insanlar intiqam alır. Sən bu ol, intiqam alma onun əksinə daha yaxşı insan ol. Bax onda sən etdiyin yaxşılıq ilə ona cavabını verəcəksən. 🖤
"You stand before the Demigoddess of Monsters, child. What chance do you have to stand against me?"
"I may be a child... but I'm plenty capable of taking you down."