Tumgik
#bosayasayangenc
uykuseverimben · 9 months
Text
Tumblr media
I needed a long silence
12 notes · View notes
sad-but-perf · 5 months
Text
Tumblr media
2 notes · View notes
mavibikelebek · 6 months
Text
2013-2017 arası komikli Tumblr hesaplarını özledim...
2 notes · View notes
deliimanyakk · 7 months
Text
Bazı cümleler yüzünden canı yandığında yanında olduğun insan aynı cümlelerle seni yıkıp geçebiliyomuş
5 notes · View notes
hollyhowlpendragon · 1 year
Text
10 notes · View notes
hastaliklidunya · 2 years
Text
Tumblr media
4 notes · View notes
fallinyourvoice · 2 years
Text
Tumblr media
6 notes · View notes
versyikildi · 2 years
Text
sensizlik beni böyle yensin mi?
Tumblr media
1 note · View note
recellikrep · 2 years
Text
Ankara’ya üniversite için ilk geldiğimde daha önce burada beş yıl yaşamış biri olarak çok büyük bir hayal kırıklığına uğramıştım. Gökyüzü her zamankinden daha gri, şehir her zamankinden daha kalabalık, insanların sırtları daha da bir eğilmişti sanki. Başta yaşım büyüdüğü için gözümün önündeki perdenin açıldığını sandım. Hala, eskiye göre ben mi farklıyım yoksa diğer insanlar mı bilmiyorum.
Üniversitede zamanımın çoğunu metroda geçirdim. Metroyu küçüklüğümden beri seviyordum. İnsanların yüzlerini incelemek, bazen sezdirmeden muhabbetlerini dinlemek, uyuklayışlarına bakmak bana zevk veriyor her zaman. Tabii ilginç şeyler yaşadığım da oldu metroda; taciz, kavga, sarhoş şarkıları gibi. Metroyu sevmesine seviyordum ama en başından beri tek rahatsız olduğum şey insanların bakışıydı. Metroda gülümseyemezsiniz gibiydi. Ve bu herkesin bildiği ve kabul ettiği bir kural gibiydi. İnsanlar dışarda arkadaşlarıyla gülüp eğleniyor; ama metroya gelince susuyorlardı. Dışardaki hayatlarından sıyrılıp bir anda metro suratlarına bürünüyorlardı.
İnsanlar gülmeyi günah kabul etmişti. İşten yorgun argın çıkan insanlar, acelesi olanlar, hepsi gülen birini kınıyordu. Uzun süre izleyip ayıplıyorlardı. Bunu fark etmem uzun sürmedi. Kelimelerin hiçbir anlam ifade etmediği kötü bir gecenin sabahında metroyla Eryaman’ dan Bahçelievler’ e giderken, tüm yol boyunca sırtımı insanlara dönüp, ayakta hüngür hüngür ağladım. Birçoğuyla göz göze geldim ama elli dakika boyunca kimse bana neyin var diye sormadı. Mendil uzatmadı. Burnumu yakama sile sile bu düzene uyan herkesten kopmak, gitmek, kaçmak ister gibi bağıra bağıra ağladım. Kimse bir şey demedi kimse bir şey sormadı çünkü gülmüyordum sonuçta.
İşte orada anladım ki, insanlar gülmem yerine sarhoş olmamı tercih ederdi. İnsanlar gülmem yerine kavga etmemi isterdi. İnsanlar gülmem yerine ağlamamı tercih ederdi.
Toplumun kadınların kahkahasıyla ilgili bir sorunu olduğunu küçüklükten beri biliyordum ama Ankara’da bunu yaşayacağımı tahmin etmiyordum. Küçük ve çok koyu bir boşluk gibi insanları yutan kurallar vardı sanki. Herkes ayıplanmamak ve aynı zamanda ayıplayabilmek için bu boşluğa kendilerini bırakıyorlardı. Başta bu sıkıcı boşluğa ben de düştüm yanlışlıkla. Kara koyu boşluğun içinde gidip gelirken, günler geçerken hiç gülmediğimi hatırlıyorum. Bir yerden bütün neşemi çalan bir şeyler vardı sanki. Yanımdaki arkadaşlarımın ve etraftaki insanların etkisine kapılmak çok kolaydı. Çok inatçı bir negatiflik tüm vücudumu sarmıştı. Kilo vermiştim, kolumu kaldıracak güç bırakmamıştı, iki aydır çizim yapmıyordum. Kendimi unutuvermiştim. Bunu fark eder fark etmez çıkmak istedim bu koyu boşluktan. Çok çırpındım, şimdiki tüm kahkahalarım bu çırpınmalarımı içerir. Bir kez bu boşluğa düşmek bana ders olmuştu. Neşemi çok kalın bir camda saklar gibi sakınmayı öğrenmiştim. Neşemi dışarı vurmaya korkmamayı öğrenmiştim. Kalbimin kahkaha atarken iyileşip, hafiflediğini hissetmiştim. İnsanların aklında böyle kalmak istedim. Onların da kalplerini hafiflettiğim zamanları hatırlasınlar istedim. Beraber gülmeyi, beraber ağlamayı istedim.
Ağlamakla gülmek ikiz kardeştir, doğmak ölmek içindir derler. Ağlarken yanımda olmadıkları için gülerken de katılmamaları sorun değildi.  Koyu kara boşluğa düştüğüm tüm vaktim adına, kendi yakamı bırakmadığım her an adına; zayıf bir ağlamayla tasvip edilmek yerine, güçlü bir kahkahayla tenkit edilmeyi tercih ettim.
1 note · View note
obsesifpol · 3 months
Text
Yaza daha kaslı, daha zengin, daha bilgili bir şekilde gireceğiz🤝
2024 bizim yılımız olacak🫡
0 notes
bluckx · 4 months
Text
Tumblr media
0 notes
uykuseverimben · 8 months
Text
bosayasayangenc blogunu kapattimi ya bulamiyorum
2 notes · View notes
umrumunumrundaydi · 2 years
Text
Bir kırılma noktası var ordan sonra ya hiç sevgili yapmıyorsun yada kullanan taraf oluyorsun.
172 notes · View notes
deliimanyakk · 1 year
Text
Son sigaramı tersinden yaktım kendimi yaksaydım keşke
5 notes · View notes
hollyhowlpendragon · 1 year
Text
2 notes · View notes
tubiland · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media
istanbul.
67 notes · View notes