#bulut-misali

[fersude]

ağlamak isterken ağlayamamak çok yorucu. yağması beklenen ama bir türlü yağmurunu indiremeyen bulut misali bir kasvet.

[yantekerlek]

yaparken hayra ulaşması, tamamına ermesi için debelendiğim hiçbir şey olmazsa karınca misali hayır için çabalamanın mükafatını beklediğim, yaparken de minik minik faydalar görüp motive olduğum bir iş için, söylenmeye, ne gerek var manasında yorumlar yapmaya başlayan birine asıl niyetimi anlatıyorum. bunu bu sebepten yapıyorum, daha tamamına ermemişken bile şöyle faydaları var, bu benim için yeterli diyorum. karşımdaki yine kendi istediği gibi anlayıp yaptığım işi değersizleştirmek, gereksiz olduğu vehmine kapılmamı sağlamak için nutuk atmaya girişince hayır amacım o değil. hayır niyetim o değil. hayır boşa değil emeğim diyorum. hayır öyle değil. hayır şöyle. hayır. peki sen bilirsin demeye zorluyorum nazikçe. sen bilirsin gelince gökte iki bulut aralanıyor aradan güneş beliriyor. elimle gözümü kapatıyorum. gece gece ne güneşi lan bu diyorum.

[mesutbahtiyarolacak]

25-

Gecenin tam orta yerinde doğruldum yataktan.

Yüzümde hiçbir mimik, içimde hiçbir duygu olmadan elime aldığım bir parça mum ile vurdum kendimi yollara.

Karanlığın içerisinde öyle bir sessizlik vardı ki, derin bir denizi yararcasına adımlıyordum sokakları. Karanlığı perde perde aşıyor, sessizliği elimle yırtıyordum adeta.

Uzaktan kendime baktığımda, bir yıldız gibi gökyüzünde hafifçe ilerliyordum sanki. Önüme gelen her sokak lambasında elimle mumun üstünü kapatıyor, lambanın ışığının mumun ışığına değmesini engellemek istiyordum.

Bir yere yetişmek istercesine, o mumu bir yere yetiştirmek istercesine koşuyordum adeta. Alnımdan damlayan tere aldırmadan pelerinin yerdeki toprağı öpmesine aldırmadan gidiyordum.

Birden olduğum yerde durdum.

İki ayağımı birbirine çarparak, pelerinimin bileklerimi sarışını hissettim. Gökyüzündeki yıldızların sesinden, karanlığın uğultusundan ve mumun alevinin çığlığından başka bir ses yoktu etrafta. Kalbim bile atmıyor, şakaklarımdan damlayan terin süzülüşünün tırnakla bir tenekeyi kazırcasına çıkardığı ses yankılanıyordu.

Nereye gidiyordum bu saatte, bu karanlıkta? Ne işim vardı sokakta? Elimdeki mum da neyin nesiydi? Eski köye yeni âdet uyduruyordum. Kimse yoktu işte. Kimse…

Herkes evinde, ya sevdiğine, ya hayaline sarılmış rüyaların yeni tabakasının keyfini çıkarıyor, gece uyananlar sayfa sayfa, renk renk aşkların alevinde ısınıyorlardı. Gecenin uğultusuyla yastık yapmışlar, bulut misali sessizlikte şehvetin doruklarından selam duruyorlardı.

Mumu pelerinimin altına saklayıp, hafifçe toprak yola doğru kaydım. Ayaklarıma batan dikenlere aldırmadan sessizce harabe bir eve doğru yöneldim.

Kapının gıcırdamamasına özen göstererek odaların duvarlarına dokunmadan en arka köşeye bağdaç kurdum ve beklemeye başladım. Duvarlar dokunmamaya özen gösteriyordum. Çünkü bir defasında dokunmuştum da, kulakları sağır edercesine çığlıklarından o harabe evden de kaçmak zorunda kalmıştım.

Sessizce sessizliği dinleyerek düşünmeye başladım.

Neden uyandım? Neden açıldı gözlerim? Neyin farkına vardım? Ne arıyor, nereye yetişmeye çalışıyordum?

Bulamadım.

O sihirli an çekildiği anda uykudan uyandığınızda rüyanızı hatırlamamak gibi bir haldi üzerimdeki.

Bir nevi başka bir boyutta, bir nevi hissiz bir perdedeki yansımamı seyrediyordum.

Mumun yarattığı dev gölgelerden sakınarak…

#mesut ertekin

[aynodndr]

Sen olmazsan bilirim üşür gönlüm..

Sen kaplarsın kalbimi sımsıcak sevginle..

Senin varlığın nefes almak gibi..

Açan bir çiçeğin yapraklarındaki kelebekler gibi gönlüm..🦋

Huzuru bulmuş..

Uçmayı özlemiş kuşlar misali.

Kanat çırpar gönlüm..

Seni düşünür seni ararım..

Mutlu 🕊🌻

Huzurlu 🕊🌻

Akşamlar 🕊🌻

#bulut

[yarabantlarivedikisizlerii]

Bilmiyorum, hissettiklerimi, günümün nasıl geçtiğini, ruhum uzakta bir yerde sanki, bedenim burada, bir robot misali söylenileni yapmak için var olmuş sadece ... Bilmiyorum, gerçekten bilmiyorum... Hiçbir şey bilmiyorum ben ... Yaşıyorum işte... Birde özlüyorum... Bir yanım eksik ama bu eksiklik neden bilmiyorum... Can içim bebeğim, çok seviyorum onu bulut adam... Bir yanım eksik ama onun yanında tüm eksikliklerimi unutuyorum.... Beni kimse onun gibi görüp, kimse onun gibi anlayamaz... Tüm dünya bi' yana küçük incim bir yana... Öyle bir gülümsüyor ki, o hep gülümsesin, yıldız tozları bulaşmış gülüşünde, öyle bir bakıyor ki... içim gidiyor... Çok üzülüyorum mesafelere... Buluuut, onu sana anlattığım gibi seni de ona anlattım hep... Tanışmanızı çok isterdim... Biliyor musun Bulut Adam, küçük incimi sarıp sarmalasam, alsam küçük omuzlarında ki yükleri, dindirsem kollarımda tüm yorgunluğunu.... Birde gidebilsem artık ona... Çok koyuyor bazen mesafeler...

25.07.23

#öyle bir iç döküş... #antares'm #bulut adam

[umutbittigezegeniyakin]

Eden bulur dünyası.

Sende bir zamanlar bazı kalpleri gökyüzüne uğurladın.

Şimdi kalbin bir bulut misali ....

her insan defalarca sever, defalarca hoslanır, defalarca ayrılır, defalarca mutlu olur, defalarca hayal kırıklıgına ugrar ve ölür

[siya-payizok]

Uçurumları dibi olmayan uçurumları hep sevmişimdir.

Sohrab sepehri'nin bir şiirinde; "Hiç kimse aşk dolu gözlerle toprağa bakmadı. Hiç kimse bahçenin görünümüne tutkun olmadı. Hiç kimse bahçedeki küçük kargayı ciddiye almadı. Kederliyim; bir bulut gibi. Gitmeliyim bu gece. Sadece yalnızlık gömleğimin sığacağı valizi alıp gitmeliyim, bu gece."

Ne güzel anlatıyor sohrab neden gitmek istediğini... Sohrab gayet iyi biliyor kendini kimin çağırdığını. O çağrıya hep hazır zaten yalnızlığının sığacağı valiziyle, ayak kabısıyla...

Çünkü insanlara baktığında, herkes bir şeyleri tüketmek için çabalıyor... Aşkı, sevgiyi, dostluğu, toprağı, bulutları, doğayı... Paylaşmayı, sevmeyi, doğruyu bilmiyorlar. Dinlemiyorlar, anlamıyorlar anlamak istemiyorlar, başkasının mutluluğunu istemiyorlar... Tek değer verdikleri şey, şahsi  mutluluk.bunun için güzel olan her şeyi katledebilirler, hisler gibi, aşk gibi, dostluk gibi, Doğa gibi...Sadece kendi mutluluklarını düşüncek kadar çok  benciller. Kim, hangi duygu bana çıkarı ne olur  düşüncesi... Günü kurtarmak adına bütün uğraşlar.Bunca patırtı , gürültü, çirkinlikler...

Çok sevdiğim bir şiirinde ;

"geleceğim. ve her duvarın başına bir karanfil dikeceğim. her pencerenin altında bir şiir okuyacağım. her kargaya bir çam vereceğim. yılana diyeceğim ki: kurbağa nasıl da fiyakalı ama!barıştıracağım. tanıştıracağım.yol alacağım.ışık içeceğim. seveceğim."

kavga etmeyin kurbağa, yılan misali kapmaya çalışmayın bölün bölüştürün bir annenin çocukları için parçalara böldüğü elma gibi... Sevin, sevindirin karışılık beklemeden sevgi verilir alınmaz, verirken almak gibi bir düşünce olmasın bu sevgiyi öldürür. Beden ve şekillere aşık olmayı bırakın.  bir et parçasına değilde bir düşünceye, bir kalbe, özellikle bir ruha aşık olmaya çalışın. Yağmurlarda ıslanın kaçmaya çalışmayın, bir kar tanesine dokunmaya çalışın.   Bir bitkiye su vermeyi bilin, çiçeği koparmayın tohumuyla hediye edin...

barıştırın.

tanıştırın.

yol açın.

Sevin.

hissedin...

#rojbaş #helbest

[dilaraaksoykaleminden]

Tüh ve Vah

        

             Seni sevmemek için çabaladığım soytarı gecelerin, cehennem sofrasına yâr olduğunu öğrendim. Sevilmekteymişsin, kanlı bıçaklı hadiselerin meşum kadınları tarafından. Günlerin sensizliğe örüldüğü saniyelerde balıksırtı oldu sevişim. Oltasız, bir saçın Perperişan sen damlasında yağmur değdi o kızın saçlarına. Sevmek, beş çayına kalmaya söz verip gece âlemlerinde seveni perişan etmekmiş sende.

Kalbinin uğur cehennemine külfetli deryaların bensiz hadiseleri değmiş. Uzaksın bana, hatırlanmadığım kadar. Köşe başlarında sana değer diye ruhum, çok bekledim. Boş bir çabanın yağmalanan ve çamur değmesin diye uzaklara kaçan gerçeğiydin. Seni sevdiğim için utanıyorum şimdi.

Celladı müsveddeler olur kalemimin. Kâğıtların beyazlığına sensizlik imza atar diye bütün kâğıtları nefretimle yaktım. Artık parmaklarımın şiddetinde nefes alan klavyelerin öz mefhumuyum.

Seni sararak kalbime, otuz üçün elliye yer açtığı sokaklarca koşturacaktım aşkımı sana. Hiç hak etmedin.

Elli yol olsa da sana, elli kere buluşmak mümkün olsa da kaderde; seni artık bağrımın püsküllü sensizliğine ilmek ilmek öremem.

Seni sevmemek için çabaladığım sensiz günlerde senden nefret edememeyi sevdim. Aşığın kalbi, ucuza satılan bir ümit misali… Suların berraklığında yüzümü yıkadığım her an, şükürler olsun sevdasında bir başka kadının yüzünü ıslatıyorsun onu her öpüşünde. Bir başka kadının kalbinin anahtarına ulaşmak için şifalar döküyorsun, kurşun dökmek yerine…

Sana kalamadığı namuslu kalemlerin, kırtasiyeden bir kitap alana bir sensizlik bedava misali can havliyle sırf okumak adına sensizliği istediği absürt bir yerdeyim.

Bu keşmekeşlerin, bu sokakların, bu zindanların, bu sensiz diyarların dünyamda dönüp durduğu gerçekte yağmurun kalbime sağanak olduğu gecelerdeyim.

İstemiyorum böyle sevmek. Duvarlar yalvarmasın Tanrıma, istemem böyle sevmek!

Duvarların yalnızlığına meydan okuyan bir kalbim olur, yalnızca; seni istemem kaderin zulüm harbinden.

Sen, sevmeyi bilmeyen yazık adam; şarkılar sustuğundan beri kalbimin kilidini çözmüyorum. Korkuyorum artık sevmekten. Kaç darbe yediysem aşk savaşında, gazi olmak hakkımı talep ediyorum sevdalarca. Sana, bana, bütün bu girdaplara değerse var git yolumun yolundan!

Aşkı anlatan o satırların aşka kepenkleri kapatıp acılarını demde yaşadığı firarlardayım. Kendimi bulursam, sana düşerim sevmek aczimden. İstemem. Haciz gelir sevmekten, bütün bir kalbi ölüm diye üstüme alınırlar. Tutuklanırım sevebilmek cesaretimden.  

Harfler birbirinden ayrıldı, senin yolunun hadsiz ışıkları bana yanmıyormuş meğer. Sokak lambalarının karanlığı aydınlatmak gerçeğinde, kaderimiz bizim için yürümüyormuş bizimle el ele.

Bu duvarlar şahidim; pencereme vuran hüznün bulut zannedildiği hayallerce bu yokluk şahidim…

Seni sevmek istemiyorum. Kalbim, kalbimin refakatçi utanmazlığı; gidebilirsin sahiden.

Gözyaşım akmaz oldu, zincirlere vuruldu ümitler…

Kapının tokmağından bir ses duyuldu ezberden, “Ben, aşk” dedi.

Eğer sen de varsan onun yanında, geldiysen, git hemen!

Bu kalpte, böyle bir diyetle sana doyamamak furyasından lekelerce, seni almam gönül evime…

Sen, sevmeyi bilmeyen yazık adam; tüh’ler ve vah’lar seni bekler istasyonda.

Biletin, unutuşum; ve on sekiz numaralı koltukta yerin hazır…

Sahiden, inandın mı bensiz gerçek bir aşkı bulacağına?

Elli kere kat etsen de aşk yolunu, sana aşklar hep uğurlar ola…

Dilara AKSOY

#keşfet #deneme #tumblr #aşk #yalnızlık #gece

[yildiztozu]

Yüzleşmekten korktuğum öyle acılarım var ki içimde, düşünerek kendimi kaybettiğim, derinlerde kaybolduğum bir labirent misali hislerim.

Bu cümleler evet ağır değiller lakin acılarım altında ezilmekten, öyle yoruldular ki, bedenim neylesin böyle bir yükü sırtlamayı. Sanki bir bedende iki ruh taşıyormuş gibi hissediyorum.

Öyle garip ki bu hayat, bir tarafta birileri için dert nimet olmuş kimileri içinse kursakta kalan bir lokma.

Yalnızlığım bile çok kalabalık artık, düşüncelerim her yeni bir gün, yeni misafirler ediniyor zihnimde.Paramparça hisler, parçalı bulutlu bir hayat, güneşin önüne geçen bulut misali karanlık hatıralar ve buluttan düşen yağmur misali gözden akan yaşlar

Evet her fırtınanın ardından güneş çıkar lakin bizim fırtınalarımız hep gece yaşandı ...

Yıldızlara fısıldayan adam...

#edebiyat #felsefe #kitap #sanat #şiir #yeraltından notlar #geceye not #uykusuz geceler #biraz hüzün #psikoloji #oguzatay #tutunamayanlar #Spotify

[birmuamma]

Umutsuzluk bir kara bulut misali üzerime çökerken senin gülüşüne rastladım ben, şimdi hayata sıkı sıkı tutunuyorsam eğer senin yüzündeki o güzel tebessüm sönmesin diye..

#aşk #sevgi #sevgili #seni seviyorum #her şey seninle güzel #yürekten #kalbim #kalbimdesin

[hasanakbal19]

BEN BÖYLE ÇOK İYİYİM

Hercaisi sözcüklerin Bir bulut misali konduğum Omzunda saklıdır varlığım Ve aşkın çeperinde yakan Ve de yanan bir rüzgârım Ateş misali… Kor hecelerde sektiğim Aşkın idamesi yürek iklimim Ve sergüzeşt mısralar kalemin nezdinde Giyindiğim bir mintan gibi meylettiğim Aşka hâkim kılan yüce Rabbin eseri Muştalanmış bir isyan rençperi aşkın O mıntıka ki kapıp da koyuverdiğim…

View On WordPress

[kunyekultursanat]

BEN BÖYLE ÇOK İYİYİM

Hercaisi sözcüklerin Bir bulut misali konduğum Omzunda saklıdır varlığım Ve aşkın çeperinde yakan Ve de yanan bir rüzgârım Ateş misali… Kor hecelerde sektiğim Aşkın idamesi yürek iklimim Ve sergüzeşt mısralar kalemin nezdinde Giyindiğim bir mintan gibi meylettiğim Aşka hâkim kılan yüce Rabbin eseri Muştalanmış bir isyan rençperi aşkın O mıntıka ki kapıp da koyuverdiğim…

View On WordPress

[aynodndr]

Sayamadım sensiz ayları,yılları.

Kalamadım senden uzakta ayrı.

Doyamadım senli geçen yılları.

En güzel günlerimi sende yaşadım..

Uçamadım kuş misali dallarına.

konamadım varıp eller diyarına.

Basamadım seni yanan bağrıma.

Sevdana da sana da doyamadım..

En güzel şiirleri senin adına yazdım.

Biçare gönlümü sana adadım.

Seni sevmekten bir gün pişman olmadım.

Yanında bile sana doyamadım..

#bulut✍️ 01. 08. 2023

[uykusuzmel]

gözlerim bir bulut misali, sağanak yağdırıyor.

Kalbim gökyüzü misali, fırtınalar koparıyor..

#Kalp #Askacısı #uzak mesafe

[ggoodbyefall]

Vatanındaki bu rahmet zamanlarını yadettiğinde, Maruvi bulut misali ağlar, hasretle bir haberci bekler. Her şeye ve her kimseye kendini kaptırır, çünkü o temiz kalmak ister. Herhangi bir dünyevi heva ile kirlenmek istemez. Ve nihayet, mükafatlandırılır.

[thendd]

Bir bulut misali gibisin ; bir varsın bir yoksun...

#içinde bir sen