Tumgik
#catti kacti
jokesitos-art · 5 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
15 notes · View notes
ehilal · 5 years
Text
Veda Mektubu
Soyleyecek o kadar cok soz varken tum sozlerin bogazimda dugum olup disariya kocaman bir sessizlik olarak yansiyor olmasi ilginc değil mi Sevgilim? Son defa sana sevgilim diyerek bir hikaye anlatacagim, mazur gor.
Canim sevgilim,
Günler gunleri kovaladi. Ay da gecti,biz bittik hic fark edemeden. Once seni terk etmenin hakli gururunu yasadim. Yalanlar ve kotu hatiralar tutunacak dal oldu bana. Evimizden uzak olmak bir miktar guc verdi icime. Sonra uzuntu surecine gectim. Senin umursamaz görünen, kaçan tavrin acima aci ekledi. Elimden geldigince dayandim, mantigima sigindim. Gulmeye, eglenmeye, dostlarimla bolbol vakit gecirmeye calistim. Çalıştım diyorum zordu neticede. Bol bol sarhos oldum. Sana saydim sovdum, ama yine de kalbim kirik boynum bukuk uyudum. Bir sure sonra toplama ve kapatmanin gerek fiziksel gerekse duygusal yukuyle beni yapayalniz biraktigin evimize döndüm. Sen kactin, benim kacacak yerim de kalmadi. El mahkum dedim. Bir sure erteledim, oteledim, normalmis gibi davranmak icin elimden geleni yaptim. Kalp kirikligima en cok aci veren once mahallemiz oldu. Pencereden gelisini gozledigim köşe, her mevsim ayri guzel olan bahcemiz, yurudugumuz sokaklar, damla pastanesi, kavga ettigimiz kose, kar topu oynadigimiz park, alisveris yaptigimiz market... Hepsi senden bahsetti bir dakika susmak bilmediler. Sessizligimi korudum. Koca yatakta yalnız uyumaya bir turlu alisamadim. Bir koseye kivrilip da sarilmani bekler gibiydim her gece. Bu surecte cokca sustum. Susarken bunyem kendini taniyamaz hale geldi, huyum suyum degisti desem inanir misin? En sevdigimiz olan kahvaltilari cikardim hayatimdan, yeme icme duzenim de bozuldu. Gun icinde kmlerce yol yurur oldum. Yuruyordum durdurak bilmeden, sonrasinda fark ettim dusunmekten kacmanin en guzel yollarindan birisi yurumekmis. Yastikla basim her buluştuğunda uyurdum, hep de eglenirdin bu konuyla. Simdiyse gozlerim uyku bekler uyku arar oldu. Uyumak icin yapmadigim kalmadi desem yeridir. Yine gunler gunleri kovaladi. Kugulu'da oturdum, Tunali'da Kizilay'da dolastim. Her defasinda bir yanim senle karsilasmayi deli gibi isterken, bir yanim senden tirimtirim kacti.
Ne tezat degil mi? Insanin ne yapacagini bilememesi kadar sacma. Insanin icinden geleni yapamayacagini bilmesi kadar da mantıklı.
Kokunu cok ozledim, evde aradim epeyce. Buldum da aslinda. Once icime doldurdum sonra bir kufur ile firlatip attim elimdeki kiyafetini. Vakit daraldi, gitme vakti yaklasti. Basladim evi toplamaya. Toplamak dediysem sanma ki oyle kolay. Her aksam doldurmaya basladigim kolileri bir hatira ve gozyaslariyla kapattim. Elimi attigim yerde oturup kaldim bazen. Fotograflar konustu bazen, bazen de icerde yanan isikli odada beni bekliyorsun veya aniden cikip yanima geleceksin sandim, gelmedin, beklemedin. Insan biten bir iliskinin ardindan ne kadar sacma seyleri ozluyormus hayret ediyorum. Pazar kahvaltilarimizi cok ozledim mesela. Sabahlari senle uyanmayi, sigamadigimiz kanepeye inatla yanyana uzanmaya calismamizi, cok sıkılınca halinin uzerine yatip simarmalarimizi, sesim kotu deyip deyip sana sarkilar soylemeyi inanmasi guc ama bir konuda inatlasmamizi bile ozledigimi fark ettim. Evdeki sessizlik ilk kez agirlasmis bir hava gibi gelip kalbimin orta yerine oturdu. Sana cok kizdim, sana en cok yalanlarin sebebiyle... Biliyorsun iste. Sana cok kizdim, cok kirildim yine de en cok seni ozledim.
Evimizi, 1. Cogul kisi aitlik ekinden arindirip siradan bir ev yapma vakti geldi catti iste. Yorulduk didindik tum esyayi attik evden. 5 dakika sure verdim kendime, eve dondum kapattim kapiyi. Baktim etrafa, tum hatiralari birlikte gordum sanki. Sanki bir biz vardi sarildim optum bizi vedalastik. Kalbimin bir parcasini anitkabir manzarali ev(imiz)de biraktim. Hickiriklarimda boguldum. Seni ilk kez istemedigimden emin oldugum o aksam, apartmanin karsisinda evimizi izleyerek sigara ictigin koseye gectim ve bir sigara yaktim. Hatiralarimiza el salladim icimden. Balkonda yine bizi gordum sanki,gulusuyorduk.
Ne yakin bir hatira, ne uzak bir hayal...
Ve sevgilim,
Geçmiş olsun dedim sana ve kendime. Karsilastik. Sandim ki guclu dururum karsinda. Birbirinin her seyini bilen insanlarin yine birbirine rol yapmasi oyle yersiz ki. O an aglayacagim tek yer senin yanindi, agladim. Basimi alip da gogsune bastiginda hic susamayacagim sandim. Ne zormus. Insan hatiralari elinden alinmis gibi hissediyor. Bunca ciddi zor gunlerde karşılıkli ozledigimiz hatiralari siraladik birbirimize. Sonra aynı soru yankilandi ikimizde de ;
Bir daha gorusmeyecek miyiz?
Bilmiyorum sevgilim. Mantigim ve kalbim karar vermemi engelliyor. Bu soru karsisinda saskinca bakakaliyorum. Muhtemelen gorusmeyecegimizi bilip de dile getirmekten korkuyoruz. Can bu yanıyor, can bu hala birbirine iyi ki diyen iki insanda aciyor.
Gozune baktigimda yalanlar ve sayabilecegim bircok kotu seyi gorecegimi sanirken, gozyasiyla temizlenmis bir mazi gordum. Hicbir sey unutulmadi elbet ki ama affetmek diye bir gercek var. Affedince mi vazgeçtim, senden vazgectigim icin mi affettim seni? Bilmiyorum. Her halukarda yolumuzu birlestirmenin bir yolunu sunmadi hayat bana ve bize. Biliyorum ki dun sonunu getirmekte zorlandığımız, gozyaslarimizin birbirine karistigi o vedada ikimiz de yillar sonra bir yerlerde tekrar karsilasmayi geçirdik icimizden. Aramiza yabanci kollar ve zor yillar girdikten sonra mi tereddutunu yasamadan da edemedik belki. Ama artik cok bilmis ben hicbir sey bilmiyorum,hicbir sey hakkinda kesin konusamiyorum.
Sana dair hicbir seyi bitirmekte cok becerikli degilim. Baksana kelimelerim bile uzadikca uzuyor. Hayat seni karsima en bastan cikaracak olsa yine senle yasamak isterdim gunlerimi. Keske dedigim birçok ayrinti varke n bize dair, tek keske demedigim ikimizin yanyana olmasi su an. Biliyorum ki birbirimizde buyuduk, degistik. Her degisim acili oldugu gibi cok da aci cektik. Emin oldugum bir sey varsa o da kalbinin hala hep guzel oldugu. Kalbinde edindigim yer için,hayati birlikte paylasmayi denedigimiz icin sana cok tesekkur ederim. Vakti gelmişken artik sevgilimden ismine gecis yapiyorum. Kalpteki yer, alışkanlıklar, yasanmisliklar baki kalacak ikimiz de biliyoruz. Maalesef sozlerimi sahte mutluluk dilekleriyle bitiremeyecegim. Bu ne kotu biri oldugum icin ne de kin. Sadece bensiz bir mutlulugu sana dilemek icin sahiden cok erken degil mi? Dun kokunu icime sakladim, gittigi yere kadar. Kokunu, sesini unuttugumda, ozlemim teskin oldugunda,o evin onunden gozlerim yasarmadan gectigimde... O gun elbet nerede kimle oldugun degil mutlu olup olmadigin onemli olacak benim icin. Ama su an sadece iyi olmani dileyebiliyorum.
Iyi ki!
46 notes · View notes