Sey, biliyorum beni takip eden kimse yok ve en son yazmamin üzerinden iki yil gecti. aslinda buraya biraz yazi yazmak icin geldigim zamanlar olmustu ama asla takrar yazmamistim. belki bu sefer gercekten birseyler yazarim ve bu sayfa bana ait olarak kalir. belki gün icinde ne yaptigim hakkinda yada o gün beni mutlu eden birsey hakkinda ne olursa olabilir. Hayatimda cok fazla sey degisti ve özellikle ben degistim yada belkide ayni kalmisimdir emin degilim. Belkide ilk olarak bugun ne yaptigimdan yada neler oldugundan bahsetmek ile baslamaliyim.
27.03.2023_____saat:03.19_____
Gercekten ne istedigimi bulmaya tekrardan basladim. buraya ilk yazdigim zamanlarda almanyaya yeni gelmistik ve ben dil konusunda cok zorluk yasiyordum. aslinda kendimi cok iyi ifade eden biri olsamda yeni bir dil ögrenmek beni cok zorlamisti. okula gitmekten cok korkuyordum cünkü sürekli ya birini anlmazsam diye düsünerek kendimi korkutuyordum. herneyse bu gün gecmisten bahsetmek istemiyorum ben.
Sanirim 5 ay önce "Nordstern"- "kuzey yildizi" adinda bir kulüp de voleybol oynamaya tekrardan basladim. su anki konumum pasörlük ve ben bu konuma hayranim... takim arkadaslarim cok iyi hepsi ile cok güzel anlasabiliyorum. kendi kocum ile anlasabiliyorum. anlasmak demisken.... VOLEYBOL ICIN HAKEMLIK KURSUNA YAZILDIM ilk sinav günümüzde yanimizda bizden büyükler yani isi daha iyi bilen birkac kisi vardi ve sürekli yanimizda duruyorlardi eger bir hata yaparsak hemen düzeltebilmeleri icin. ama ama ama ben yazi hakemligi yaparken yanimdaki kadin beni bir kere bile olsun düzeltmedi ve aksine gerkeckten isimi cok konsantre ile yaptigimi asla hata yapmadigimi benim hakem hocama söyledi ve benim ego bir anda tavan yapti hahahaahah.
gercekten cok mutlu olmustum ve hakemlik hocam bana gurula bakmisti cünkü kendi sinifindaki tek yabanci ögrenci bendim ve diger herkes almandi. bana ilk gittigim gün iyi almanca biliyor musun? diye sormustu hatta bende demistim evet falan. sonra baya konusmustuk hoca ile. neyse iste ben bu yazi hakemligini yaptiktan sonra sonraki oyun icin beklemeye basladik. 20 dakika sonra iste oyun basladi bu sefer ben yazi hakemi degil bashakemdim ve o oynanacak macda final maciydi normalde biz 3 seti sürekli yardimci hakem ve bas hakem degistirerek oynuyorduk ama bu sefer mariaya (hem arkadasim hemde o sirada o yardimci hakemdi) sordum bu sefer senin yerine de ben bas hakem olabilir miyim diye. sonra bana tamam sen ol dedi cünkü maria o iki takimdanda biraz korkmustu.
sonuc olarak ben final maci icin 3 set bashakemlik yapmistim ve günün sonunda hoca ile konusurken ban gercekten sisimi iyi yaptigimi söylemisti. eve gelene kadar agizim kulaklarima kadar variyordu.
Tamam ilk gün icin bu kadar sanirim umarim buraya daha sik gelirim ve daha fazla sey yazarim. ywazmanin bana ne kadar iyi geldigini hep unutuyorum.
AAAAAAA birsey unuttum bu yazidan hemen sonra bir baskasina baslayacagim cünkü anlatmam gerek birseyler daha var.
Bir şeylerin eninde sonunda farkına varıyoruz. Çevremizde olanların, çevremizdeki tüm insanların ve özellikle de kendimizin illa ki farkına varıyoruz, varacağız. Bir zaman olacak, kendinin farkına vardığını sanacaksın. 'İşte.' diyeceksin, 'işte kendimi tanıdım.' Ama hayır. Tabii ki hayır. Bana göre insan kendini bir kere de tamamen tanıyamaz. Zamanla, yaşanmışlıklarla, daha bir sürü yaşayacak olduğu şeylerle tanır. Çünkü onlardan ders çıkartacaktır ve kendine göre de illa bir ders çıkartır.
Demem o ki, bizler kendimizi her geçen gün daha çok tanırız. Daha çok farkına varırız. Değişmesine değişiriz. Fakat bu değişim yeniliklerle gelen bir değişimdir genellikle. Her insanda olduğu gibi. Size değiştin deyip kendilerindeki değişimden bihaber olan o insanlarda da olduğu gibi...
Anlamak istemeyenlere anlatmayın. Sizi “hiçe” sayanlara tahammül etmeyin. Size sırtını dönenlere bir daha taviz vermeyin. Sizi kullananlara bir daha fırsat vermeyin. Oyuna gelmeyin. Değişin. #değişim #degisim #kişiselgelişim https://www.instagram.com/p/Cgm7iSmDBVo/?igshid=NGJjMDIxMWI=
Hala aynıyız, ne olursa olsun aradan zamanlar geçse bile bir huyumuz bile değişmez. Insanlara çok değiştin diyorlar ama aslında asla değişmeyiz sadece insanlara olan davranışımız değişir.
Neden insanlık icin en önemli kişi olamayacaksın? Neden bazılarını hayat boyu anarak örnek almamız gerektiği öğretiliyor? İnsanlar konuşurlar, neyi konuştuklarını bilmeden, bazen bilerek ve umursamayarak. Sonunda bilirler ki bu doğru değil ama yapmaya devam ederler. Neden? Dünyayı umursayan insanlar umursanmadılar. Ama en sonunda gerçek değişiklik yaratabilecek eylemleri onların yaptığını görüyoruz. Ve hayatımız boyunca isimlerini duyup, onların başarıları hakkında sınavlara tabi tutuluyoruz. Ama o insanlar yaşarken umursanmamışlardı. İnsanlık onları ölmeden önce fark etme konusunda yetersizdi, hala aşılabilmiş değil. Eğer Edison "algı yavaşlığı" nedeniyle okuldan atıldığı için gerizekalı olduğuna kendini inandirsa ve denemekten vazgeçerek evinin bodrumunda bir laboratuvar kurmasaydı ampulü bulmak için belki de insanlık gecikecekti. (Tesla'ya saygılar :) Hatırlatmalıyım ki buluş yapan ve insanlığa büyük katkılarda bulunan kişiler olduğu gibi, değerli fikirleriyle asla görülmeden yitip gitmiş insanlar da bulunuyor. Onların adını hiçbir yerde duymasak da varlıklarını size çok net biçimde söyleyebilirim. Çünkü insanlığı küçük yaşta kavramaya başlayınca bunun acı taraflarıyla yüzleşmek gerekmişti. Kendi hayatımızla o kadar meşgulüz ki gözümüzün önündeki anlamları ve güzellikleri fark edemiyoruz. Bir diğer nedeni de bu güzelliklerin katlanılması gereken tarafları olduğu. Katlanamıyoruz çünkü insanlık kendi dertleri içinde boğulmaya meyilli. Ama bunu fark ettikten sonra değişim mümkün olabilir. Kendi dertlerinizi onarmaya başladıktan sonra insanlık için önemli adımlar atmaya başlayabilirsiniz. Yani değişim için kendine dönmek, acı çekmek ve risk almak gerekiyor. Gerektiğinde ise yardım alabilmeyi öğrenmek. Kör olmakta sıkıntı yoktur ancak "anlam körlüğü" ciddi bir sorundur. İhtiyacınız olan desteği ve anlamı fark etmeniz dileğiyle. #instapost #nedenlerdiyari #psikoloji #hayvanlaralemi #insanlık #degisim #edison #körlük #instagramer https://www.instagram.com/p/CcuzsJxsRuB/?igshid=NGJjMDIxMWI=
bu seneye kadar hep sey diyodum "ne kadar cok kaziklaniyosunuz nasil insanlara size yalan soyleyecekleri samimiyeti verirsiniz"😃 bu sene dostmus gibi davranip tum guvenimi kiran ondan fazla insan oldu buyuk konusmusum
genç adam kızın gözlerine baktı; kipkirmizi, ne bır parıltı ne de bir parça umut vardı. kahve bakan gözleri olmasına rağmen zifiri karanlıktı. sonsuza dek karanlığa, hiçliğe, kimzsesizlige hapsedilmişti. dudaklari belki biraz kivriliyor, gulumsuyor gibi oluyordu fakat gözlerinde en ufak bir degisim bile yoktu. icinden belki de çoktan olmustur diye fisildadi
2 ay oncesine kadar uyku duzenim kıskanılacak gibiydi simdi ise gecenin birbucugunda ugras arıyorum bi de sabah is var goz mu degdi noldu bu nasıl bir degisim