Tumgik
#dichtersvantumblr
ongerijmd · 2 years
Text
Hobbytelescoop
Of ik ooit een vallende ster heb gezien. Nee, zeg ik, denkend aan de keer dat je ineenzakte tegen de badkamerdeur, als een hoopje kleren dat gedachteloos was neergegooid. Ik draai om je heen als een elektron, je treedt buiten je oevers zoals toen we geitenhersenen zagen liggen in een Franse supermarkt en je je afvroeg waar geiten over dromen. Ik lees je handen als een boek, ook zo kun je bidden: met je blote vuisten opgeheven als vlaggen in de wind, strijdbanieren in een oorlog die jij alleen kent. Vormen van de oude dingen hebben groeven in je huid gesleten, als rivieren die hun baan in het landschap kerven. Verlangen houdt niet op aan het eind van de wereld, vroeger dachten ze dat je eraf zou vallen als je maar ver genoeg ging. Je hebt het geprobeerd, maar de aarde bleek toch onontkoombaar. Er zit een stukje hemel in je dat naar huis wil, je tuurt door je hobbytelescoop om het gat tussen de sterren te ontdekken.
24 notes · View notes
mediatheek98 · 2 years
Text
Tumblr media
36 notes · View notes
Text
“Ik wil leven, ik wil schreeuwen, ik wil delen, ik wil dansen met bezwete mensen om ze daarna hartstochtelijk voor één nacht te zoenen, ik wil rennen, springen zelfs, al heb ik geen conditie, ik wil lopen en zeulen en praten en knuffels geven, ik wil lachen, nog wat meer lachen, boeken lezen, gedichten schrijven en ik wil stilstaan, uitkijken over het water en huilen tot alles wat ik sinds het begin der dagen met me meedraag meevloeit met de Maas.”
28 notes · View notes
stormvanwoorden · 4 years
Text
Gij, van wie ik zou kunnen houden, waar zit ge?
Ik wil poëzie schrijven over het ritme van uw ademhaling en liedjes op de maat van uw hart.
Ik wil uw lichaam ontdekken zoals astronauten de ruimte, langzaamaan, met veel geduld.
Ik wil u veroveren als een continent, om de wereld te laten zien dat ge van mij zijt - maar uw grenzen bepaalt ge zelf, ik ben geen dictator.
Ik wil u verrassen met dit gedicht waarin gij al bestaat, maar nog geen naam draagt.
Gij, van wie ik zou kunnen houden, waar zit ge?
49 notes · View notes
einfach-stavita · 3 years
Text
Zusammensein ist nicht schwer,
Alleine sein dafür umso mehr.
A.G.
2 notes · View notes
blauwemuren · 4 years
Text
adem in, adem uit. weer in, en weer uit.
alles gaat voorbij.
96 notes · View notes
taceo · 4 years
Text
ik wil niet meer
wanneer stopt dit nou een keer
14 notes · View notes
offwhitewords · 4 years
Text
still searching
I look for you in everyone who seems strong enough to carry me. I burn my candles until their wax hardens all over the floor so I can walk on light like you. I pick flowers that remind me of your perfume. they never measure up. I forget your face slowly but surely until your voice is all I have left.
5 notes · View notes
Text
Ich habe nie wirklich damit aufgehört zu schreiben. Die Worte, die von mir geschrieben werden wollten, waren immer noch da. Immer in meinem Kopf, jederzeit abrufbar. Mit ihnen habe ich Träume gezeichnet, wenn ich in Gedanken versunken bin. Habe Erlebnisse beschrieben, die nie geschehen waren und vielleicht auch nie geschehen werden. Aber ich hatte nicht mehr den Mut, sie auf Papier zu bringen. Sie wirklich auszuschreiben. Immer war da diese Angst des Versagens. Die Angst nicht gut genug zu sein. Die Angst nicht gehört zu werden. Ich habe lieber gar nicht erst versucht mir Gehör zu verschaffen, habe mich versteckt, auch vor mir selbst.
Aber eine solche Leidenschaft lässt einen nicht einfach los. Sie vergeht nicht. Sie hat einen Bestand im Leben, den kaum ein Mensch versteht. Vielleicht habe ich nicht viele Hobbies. Vielleicht mache ich zu wenig Sport. Vielleicht habe ich nicht genug Interessen. Aber was ich habe ist eine Leidenschaft. Eine Liebe zum geschriebenen Wort, wie sie kaum ein gewöhnlicher Mensch verstehen könnte. Natürlich gibt es viele Leute, die gerne lesen. Aber hätten sie das Zeug dazu, mit ihren eigenen Worten Personen, Städte und ganze Geschichten zu erschaffen?
22 notes · View notes
desmansss · 4 years
Text
Dag Tumblrianen!
Ik kom hier mijn schrijfsels onderhouden.
en elke dag een beetje
dichter
1 note · View note
dulcantor · 4 years
Text
Tumblr media
Ik stuur je een knuffel van papier
Breekbaar broos
Kostbaar gekoesterd
Veilig omwonden
Door melkwitte woorden
De aanraking is lichter dan je haar
De omhelzing is zachter dan je huid
De passie vloeit sneller dan mijn inkt
Een knuffel van papier:
Flinterdun maar messcherp
Recht naar je hart
6 notes · View notes
ongerijmd · 2 years
Text
Hutspot
Je bent precies een bus te laat, schraapt de bloesem van je ongekreukte lichaam dat nog nooit heeft hoeven buigen. Vroeger was iemand een vriendje als je bij hem thuis had afgesproken, nu weet ik niet goed wat we zijn. Je probeert mijn vouwen weg te strijken, brandt me met je warme handen. Ik doe zo veel ijsklontjes in je glas dat er nauwelijks cola bij past, je slikt er per ongeluk eentje in en voelt hem door je slokdarm naar beneden glijden. Nu weet je wat ongemak is, misschien dat je nu de woorden doorbijt die al weken op je tong liggen te wachten. Je trekt me naar je toe en we dansen langzaam door de kamer, ik kijk recht in de inkeping boven je borstbeen. Het doet me denken aan het juskuiltje dat mijn vader in de hutspot maakte. Ik voel de neiging om je plat te prakken zodat je sneller afkoelt, nee te zeggen nog voor de vraag geklonken heeft.
18 notes · View notes
mediatheek98 · 2 years
Text
Tumblr media
2 notes · View notes
Text
misschien is over de liefde
alles wat er valt te schrijven
ondertussen wel geschreven
de drang te verwoorden wat
al zo lang in mij huist is echter
onweerstaanbaar - vergeef me
ik zal voor u mijn best doen
niet in cliché’s te verzanden
en het verfrissend te houden
de derde liebestraum klinkt en als
we haar daar in de winkelstraat
(on)toevallig voor de derde keer horen
is het bezegeld; nooit zal er nog
een dag aanbreken waarbij de tonen
van lizst’s piano-arrangement
me niet aan haar doen denken
ik wil mijn armen om haar heen slaan
en haar vertellen dat ze veilig is
bij mij - ik denk aan haar wanneer ik
zorgvuldig een theelepel matcha
in mijn glas gooi ‘s ochtends
als ik door mijn havermoutpap roer
denk ik aan hoe het haar nooit lukte
om het goed na te maken
ik draag haar bij in mijn linnen tas en
het voelt alsof ze over mijn schouder
staat mee te kijken wanneer ik
mezelf troost met zelfgemaakte bibimbap
na een waardeloze dag waarop
de regen niet leek te willen stoppen
ze is er in mijn sojayoghurt, de
onwillekeurige nummers in mijn playlist
in tweedehandswinkels en
als ik denk aan berlijn, de stad waar wij
ooit zullen wonen, zo manifesteren we
hou ik me vast aan dat idee
zij opent nieuwe perspectieven
geeft schoonheid aan het alledaagse
en ik weet dat ik misschien
als een hopeloze romanticus klink, maar
ik zou u graag eens willen uitnodigen
een wandeling met haar te maken
ik ben ervan overtuigd dat u me daarna
volledig zult begrijpen
7 notes · View notes
stormvanwoorden · 4 years
Text
Ik pel vel na vel af totdat ik weer kleur krijg het is omgekeerd puzzelwerk
leg je stukken naast de mijne we zullen er een kasteel mee bouwen of een villa als kinderen met legoblokken niets afwerken; steeds opnieuw beginnen met
een nieuw idee
zal ik naar waarheid bouwen en beloven:
dat je mij in meer dan de asbakken kan terugvinden dat ik in meer dan de sloot kan verdrinken dat ik over meer dan mezelf kan huilen
ik wacht alleen nog op de dagen waarop ik mezelf kan overgeven
uitbraken.
13 notes · View notes
einfach-stavita · 3 years
Text
Wenn du Nichts sein magst,
Du nichts mehr wagst...
Wenn Zeit dir nichts mehr bringt
Und der Sensenmann mit dem Zaunpfahl winkt.
A.G.
2 notes · View notes