-Elbette seni inciteceğim , elbette sen de beni inciteceksin, elbette birbirimizi inciteceğiz, varoluşun koşulu da budur. Bahar olmak, kışı göze almaktır. Varolmak da yok olmayı göze almakdır...
zamanında yörüngesinden çıkan serseri bir gezegene çok meylettim diye mi böyleyim acaba?bir şeyler değişsin diyorum, didiniyorum. çabaladıkça birbirine benzemeye başladı günler. her gün aynı skorla dönüyorum eve...
Danışan filan aldığım yok klinik psikolog olmak da istemiyorum ama dışarıdan danışan almadığımı bildikleri halde o kadar istek geliyor ki ara ara insanlardan. Arkadaşlarıma veya hocalarıma yönlendiriyorum en sonunda.
Talep var ama benim içimde böyle bir heves yok. Az kaldı sanırım akademi belimi kırıp klinik psikolojinin kapısına fırlatacak...