Tumgik
#elveda
kizillhanim · 2 months
Text
Bir 'elveda' bile demeyecek misin?
21 notes · View notes
jupiterliyazar · 6 months
Text
Menekşe saksısından su sızmış yere
Elveda sözcüğünü yok etmek ister gibi
Hırsla siliyorum yerleri
Bir ses duyuldu
Bütün camları dolaştım
Etrafta kimseler yoktu
Kapıyı çekip çıktım huysuz bir yılgınlıkla
Geçmişin izleri yokluyordu belki zihnimi
Tuhaf tuhaf bakışlar
Mutsuzluğunu maskeleyen suratlar
Bir fiil yaşam duruyor bu kadar isteksizlikle
Küçük ama ağırca bir çanta taşıyorum
Beklemekten yorulduklarımı, içimdeki ukdeleri
Tepmişim hepsini içine
Sokak aralarında oynuyor artık hayallerimiz
Acele etmiyorum
Sinirli yürüyüşüm de yok artık
Bir tek kalbim sakinleşmiyor
M.
29.09.2023
21:19
41 notes · View notes
nolifewithoutlavinia · 2 months
Text
Ben en çok kendimle sohbet etmekten yoruldum. Sürekli affedecek bahaneler aramaktan, bir şeyleri düzeltmeye çalışmaktan, nefret etmemek için direnmekten yoruldum... En kötü tarafı da ne biliyor musun? Onca emeğimin, çabamın hiçbir faydasını da göremedim. Tam tersine yaptığım her şey, yapmak zorunda olduğum birer göreve dönüştü zamanla. Sonra anladım sevgi her şeyi iyileştirmiyormuş. Eğer yara bir tek senin kalbindeyse; çok sevmek o yarayı daha da kanatıyormuş. Bunu öğrenmek yıllarımı aldı benden ama kendimle savaşmayı bıraktım sonunda. Artık kimseyi affedecek bahaneler aramıyorum. Çünkü beni inciten herkes kırgınlığımın farkındaydı. Her şeyi bilerek yaptılar. Bu yüzden unutulmayı da affedilmeyi de hiç hak etmiyorlar...
31 notes · View notes
dualarheryerdeler · 7 months
Text
Elveda demeyeceksen gel bana.. Sesini unutmama izin vermeyeceksen, bir yerde tanıdık koku duyduğumda üzülmeme izin vermeyeceksen gel. Arkadaş grubunda adın anıldığında uzaklara dalıp gitmeyeceksem, kendimi sevmemi sağlayacaksan gel. Papatyalar sevmiyor dese bile üzülmeyeceksem, geceleri rahat uyuyabileceksem gel. Senden keşkelerle değil, iyi kilerle bahsedeceksem eğer, ne olur o zaman gel.
37 notes · View notes
bahar-misalim · 11 months
Text
Mutlu akşamlar..
91 notes · View notes
egeninizmiri3 · 4 months
Text
Dışarıdan bakınca belli olmayan zor şeyler yaşadım
Kendime bile açıklayamadıgım şeyleri kimseye hissettirmedim
Zaten pek halimden anlayan da yoktu :)
Benim için kimse çabalamadı ki ilk benim ellerime bıraktılar yok saydılar ilk benden vazğçtiler...
Veda etmeyi başaramıyorum bu veda mektubu olmalı ve bunu da yazamıyorum :)
Artık yazamıyorum tükendigim için üretmem mümkün degil.
Karanlıkta ışık yok annem ve ışık olmadan ne yazacaklarımı görebilirim ne de yazabilirim artık.
Biliyorum. Bitiyorum :) bu yüzden gidiyorum.
29 notes · View notes
birkitabasigi · 5 months
Text
Sen benim en güzel merhabam ve en zor elvedamsın...
31 notes · View notes
dumanlikafalar · 2 years
Text
Burada kaldıkça parçalanıyorum. Nefesim bile beni terk ediyor her defasında. Her gece kendimle konuşmaya çalışıyorum. "Yara izi olmayanın yarası yokmudur." Diye. Görmüyor insanoğlu, bilmiyor, hissetmiyor. Ben iyi değilim anne sana yalan söyledim. Beceremedim, yapamadım, hiçbir şey yolunda gitmedi. Geçtiğim yollarda ayak izlerime rastlanır ama bana rastlayan olmaz artık.
238 notes · View notes
sahte-psikopat · 2 months
Text
Giderken elvada diyemem sana, çünki elveda yalnız ebedi gidenler içindir, bu yüzden hoşçakal sevgilim. . .
19 notes · View notes
cesitkenar · 1 month
Text
ya yuzu nasıl kapanmış olabilir?? yıkıldım gerçekten yuzu benim için istanbul'un dr falafel'i gibi bir hale gelmişti. tanıdığım herkesi götürüyordum (çok az kişi tanıyorum bu arada o yüzden böyle dedim diye çok da bir şey sanmayın da) gerçekten çok üzüldüm. keşke kapanacağından haberim olsaydı da son kez gitseydim. en son 1 şubatta gitmişim. çok kötüyüm hiç iyi değilim bu ayrılık çok ani oldu
7 notes · View notes
black-dark1 · 10 months
Text
Uçurum kenarındayım,
Ama aşağısı nasıl güzel...
19 notes · View notes
pembefilolog · 1 year
Text
Öyle acı çekiyorum ki..sevmeyi durdurabilsem seni, durdururdum tam şuanda. Tam şuanda, kimse ne hissettiğimi anlamasın diye ayrılmadığım odamda, her yanına kalp ağrısı bulaşmış yatağımda seni düşünürken durdururdum. Aklımda binlerce senli düşünce yiyip bitiriyor beni. Karnımda bir girdap var, sanki tüm ruhumu içine çekiyor. Söyleyemediğim cümleler, anlatamadığım dertlerim bu gece de uyutmuyor beni. Yokluğun beni canlı canlı gömüyor.
- Pembe Filolog
93 notes · View notes
jupiterliyazar · 9 months
Text
Tumblr media Tumblr media
Gün batımı geçiyor. Beraberinde yorgunluğumu uğurlamak istiyorum.
54 notes · View notes
lala-1903 · 1 year
Text
Tumblr media
48 notes · View notes
Text
Ne derler buna
“Gelemem ben,sana gelemem ben”
Bütün suç benim ya ben kandım sana,
o gözlerine,gülüşüne ve masumluğuna…
Ama hiç birinden artık eser kalmadı.
Her şey geride kaldı…
Şimdi ise hiç bir şey hissetmiyorum sana karşı,
ne hale geldim ya,
eskiden yüzüne,gözlerine bile bakamazdım,bakamıyordum
utancımdan…
Ne diyim ki ikimiz de değiştik,
araya başka insanlar,hisler geldi…
Şuna bile bunu neden yazıyorum bilmiyorum,
senin hakkında hiç bir şey yazmak,konuşmak,duymak istemiyorum…
Benim için artık bir hiçsin,öyle olmak zorundasın.
Öyle olmak zorunda çünkü ben artık seni kaldıramıyorum…
Yoruyorsun beni seni her düşündüğümde,istemiyorum artık…
Harbi bıktım,kaç yıldır ya…Bitsin artık.
Hiç bir şey hissetmek istemiyorum ne sana ne de başka birisine karşı…
Çünkü hep ben hayal kırıklığına uğruyorum,istemiyorum artık…
Bu herhalde ilk ve son defa uzun yazdığım senin hakkında…
Bir daha da sana bir şey hissetmem.
Buna ne denir
“Seninle bi’daha aynı yolda yürümem,
Seninle yürüyene yolda tuzakların var”
Bu da benden sana gelsin,bunu hayatında hiç görmeyeceksin,
anlayamayacaksın..Seninle türkçe bile konuşamıyorum,
farklı diller,farklı kültürler…
Bu benim için çok büyük bir yük,taşıyamıyorum…
Her şeye rağmen mutlu ol ve gül…
Gülmek sana çok yakışıyor…oysa bana bir kere bile gülmedin…
Hoşça kal…
3 notes · View notes
iconic1 · 8 months
Text
Dağlar pembe görünmeye başladığında ay da çoktan yerine geçmişti. Güneş tam arkamda, dağlara son kez göz kırparak veda ediyordu. Ve bu gidişle rüzgarda dans eden bitkiler ahenkle ninni söylüyordu. Çiçekler yapraklarını içine doğru kapatıyor, ayın öfkesinden saklanıyordu. Ama aksine öfkeli olan güneşti, onları yakan ve kurutan oydu. Ay ise sadece hüzünlüydü. Gidenlere hüzünlüydü, kalıp da hayatı zehrednelere hüzünlüydü, sevgi arayan küçük kızın çırpınışına hüzünlüydü... O kadar hüzünlüydü ki, gözyaşlarından parıldıyordu. Ama taç yapraklarını korumak için kapatan çiçek ondan korkuyordu, pembeliklerde gezinen kurt ise ondan güç alarak uluyordu. İşte kendimde ki değişimi o zaman anladım. Bazen gözyaşlarımdan güç alıyor bazen de korkuyordum.
9 notes · View notes