#frank doel

[uncloseted]

can you please give me some book recommendations? i'm going stir crazy without a hobby and i want to get back into reading

For getting out of a reading slump, I really like books of short stories because you can read them in one sitting and quickly feel like you're making progress without having to put in that much effort. The short stories collections that I have on my current reading list are Lizard and Daisy's Life, both by Banana Yoshimoto.

For a non-fiction essay collection, Chuck Klosterman's books are always a fun read without being too stodgy. Sex, Drugs, and Cocoa Puffs is the one most people start with, and it's 18 different comedic essays about pop culture. One of the essays, What Happens When People Stop Being Polite, fundamentally changed the way I view the world and I think about it constantly. As some of you might know, I also love his book But What if We're Wrong. That one is a more epistemological endeavor that gets weird really fast, but if you're into that sort of thing it's amazing.

Another quick read is 84, Charing Cross Road by Helene Hanff. It's told entirely in letters and it focuses on the the twenty-year correspondence between the author and Frank Doel, chief buyer of Marks & Co antiquarian booksellers in London.

The last books that got me out of a reading slump were the Scholomance trilogy by Naomi Novik, starting with A Deadly Education. These books are great if you devoured the Harry Potter books as a kid but want a more realistic, kind of grim take on it that includes romance.

Kind of along a similar line, The Atlas Six by Olivie Blake is a very fun book that focuses on 20-somethings who are part of a magical society. This one was a favorite on BookTok and I get why- it's not the best written book ever, but it's a lot of fun and the minute I finished it I wanted more.

The last book that I found to be a really fun, easy read was The Very Secret Society of Irregular Witches by Sangu Mandanna which is a warm and uplifting novel about found families. The House in the Cerulean Sea by TJ Klune is in a similar vein and another quick read.

If you like books that are no plot, just vibes, try The Night Circus and The Starless Sea, both by Erin Morgenstern. These are two of my favorite books ever, and I re-read them whenever I don't feel like reading something new.

If you want something that's mysterious enough that you want to stick with it, try Piranesi by Susanna Clarke. I won't say too much about it, just that I didn't want to put it down once I started it.

If you like hopepunk sci-fi, anything by Becky Chambers is great. I read all seven of her books back to back because I liked them so much. If you like Star Trek (or the general idea of people going to different planets and interacting with different species), start with The Long Way to a Small, Angry Planet. If you want something more terrestrial, A Psalm for the Wild-Built is a really beautiful novella about two characters who try to answer the question "what do people need?" If I could live in the world of A Psalm for the Wild-Built, I would.

I'm sure there are some I'm forgetting, but those are the ones that come to mind for me. I would love to hear everyone else's suggestions, too.

#books #books and reading #bookstagram #bookblr #currently reading #reading #book recommendations

[siena-sevenwits]

Jan 7 - Day #8 - Fortnight in Books

Favourite couple: (here be spoilers!)

Harriet Vane and Lord Peter Wimsey (Gaudy Night)

There were a few couples I discovered and rooted for this year, but I'm going to give it to this pair of old Oxfordians, having to work through their convictions, their love, and mysteries at the same time. I'm not notable as a shipper, but I have to admit that the pure romance scenes in this books charmed me completely. And they felt earned. The romance was able to flourish because they were putting in the work to mature, and to recognize each others' maturation. And because their beliefs clarified. And because boating on the Isis and the finest chess set in England. I absolutely loved that the proposal and kiss were in full academicals and properly sub fusc. I see you, Dorothy Sayers - I see you.

Worst character death: (here be spoilers!)

Tie between Frank Doel (84 Charing Cross Road) and Robert Pemberton (Five Children on the Western Front)

This actually wasn't a year where I was terribly cut to the quick by any character deaths, but I did some mourning for Frank and for Robert (the latter of whom turned out to be alive, but I went through the entire fictional grief process, so it counts.)

#fortnight in books 2023 #coreander's old books #recovering reader

[laddersofsweetmisery]

Just finished up this delightful, little read this morning titled 84 Charing Cross Road by Helene Hanff ❤️ It was a lighthearted break from the darker, more serious stuff I usually read. It's the perfect book for a sunny spring morning. Now, I'm left saddened by the decline in letter writing and I want nothing more than to peruse Helene Hanff's book collection! I'm sure her collection was a marvel based on the books she bought from the charming Mr. Frank Doel of Marks & Co. I definitely recommend for anyone looking for a short, pleasant read. Helene's wit, humor, and generosity is enough to make anyone smile, even that of an old book dealer in London.

It's a shame that with the evolution of the internet, all of our correspondences are via email, text message, or over the phone. I'm a little saddened to know that future museums won't be filled with correspondences from this time, it also leaves you with a physical memento of those we cherish. Imagine pulling out a box from the back of your closet and relishing over old letters, postcards, and notes from everyone you've loved throughout your life--I'm regretful that I'll never experience that. Instead, all I have to relish are k's and lol's from my facebook messenger. Don't get me wrong, the internet has given us so much in regards to accessibility and connection, but there are things we've surely lost along the way.

#bookish #bookworm #book review #book quotes #books #bibliophile #book reccs #book reviews #book tumblr #book photography #booklover #booklr #books and literature #booksbooksbooks #bookblr #book blog #84 charing cross road #helene hanff #letters #writing letters

[chrism02]

So, I noticed we're both on a Gwendoline Christie and Alfred Molina kick (which is weird that personal tastes run so alike!). Do you have any other actors you simp hard for? Asking for a friend who wants to expand her obsession towards other characters.

Weird? Nah. A happy occurrence. You should have seen me when I discovered that I and @omgbrainstorming like some of the same characters. Or how happy I was when I saw that you liked Molina as well. 😊

Well, for actors:

Mark Sheppard - as Crowley (SPN), James Sterling (Leverage)

2. Michael Sheen - as Aziraphale (Good Omens), Aro Volturi (Twilight), Martin Whitly (Martin Whitly)

3. Anthony Hopkins - as Hannibal, Stevens (The Remains of the Day), Frank Doel (84 Charing Cross Road)

4. Lana Parrilla - as Regina Mills (OuaT), Rita Castillo (Why Women Kill)

5. James Spader - as Raymond Reddington (Blacklist), Alan Shore (Boston Legal)

For characters, I was tagged in a fandom tag game once, so I'll put that:

The Librarians: Jenkins

Harry Potter: Severus Snape, Lucius Malfoy

The Devil Wears Prada: Miranda Priestly

GoT/asoiaf: Tyrion Lannister and Brienne of Tarth (obviously 😁)

BBC Sherlock: Mycroft Holmes

Agatha Christie’s Poirot: Hercule Poirot

Hellsing: The Major, Walter C. Dornez

Avatar: Dr. Grace Augustine

Daredevil (TV series): Franklin “Foggy” Nelson and Wilson Fisk

Pirates of the Caribbean: Hector Barbossa and Cutler Beckett

The Sandman (2022): Lucifer Morningstar (does it come as a surprise? 😁)

I'm sure there are others I can't recall just now. 😅 And you know I like Jafar from the animated movie since your fics are the ones I read repeatedly. 😊

#ask #thank you for the message!

[p-isforpoetry]

Poetry in Movies and Television: 84 Charing Cross Road

"84 Charing Cross Road is a 1987 British-American drama film directed by David Jones, and starring Anne Bancroft, Anthony Hopkins, Judi Dench, Mercedes Ruehl, and Jean De Baer. It is produced by Bancroft's husband, Mel Brooks. The screenplay by Hugh Whitemore is based on a play by James Roose-Evans, which itself is an adaptation of the 1970 epistolary memoir of the same name by Helene Hanff — a compilation of letters between Hanff and Frank Doel dating from 1949 to 1968. The film garnered mainly positive reviews from critics, as well as receiving numerous industry awards and nominations. Bancroft won the BAFTA Award for Best Actress in a Leading Role for her portrayal of Hanff. Additionally, Dench was nominated for the BAFTA Award for Best Actress in a Supporting Role, and Whitemore for Best Adapted Screenplay. Dench has said that 84 Charing Cross Road is one of her favourite films in which she has appeared. The film has become something of a cult classic among bibliophiles and epistemophiles."

Source

"He wishes for the Cloths of Heaven" by W.B. Yeats

Had I the heavens’ embroidered cloths, Enwrought with golden and silver light, The blue and the dim and the dark cloths Of night and light and the half-light, I would spread the cloths under your feet: But I, being poor, have only my dreams; I have spread my dreams under your feet; Tread softly because you tread on my dreams.

Meditation #17 By John Donne (1623)

"… all mankind is of one author, and is one volume; when one man dies, one chapter is not torn out of the book, but translated into a better language; and every chapter must be so translated; God employs several translators; some pieces are translated by age, some by sickness, some by war, some by justice; but God's hand is in every translation, and his hand shall bind up all our scattered leaves again for that library where every book shall lie open to one another. "

#Poetry in Movies and Television #video #poem #poetry #84 Charing Cross Road #Anne Bancroft #Anthony Hopkins #Youtube

[thatscarletflycatcher]

Finally came around to reading 84 Charing Cross Road, and it is a charming book. Helene Hanff does have lots of personality, and it's always a treat to peer into someone's correspondence. Frank Doel's rather straight laced way of writing really explains why Anthony Hopkins was cast for the role in the movie (which I watched with a friend a few years ago). But in general I have little more to say about it; charming as it is I sort of expected a little more juiciness in the content of the letters, a bit more of a dialogue and exchange of interest that went beyond the format and price of used books, the charm of second hand bookstores, the privations of post WWII Britain, and the author's passionate love for the London of literature. I'm left a bit unsatisfied that way. I wanted more!

#review #84 charing cross road

[lagonzesse]

Fantasy Friday - Dare to Dream

Yesterday I was not exactly, well, unobsessed with thoughts of Sam in other roles. Since we have no way of projecting what opportunities are coming down the pike, I’m going to plant myself squarely in the past with this post.

Now, let me preface this by saying that I don’t actually hold much stock in reboots (except for my childhood favourite, The Planet of the Apes franchise.) But, were I able, I would make an exception to see Sam play any of these fascinating, nuanced, conflicted characters:

Ed Lealand - Shining Through

Ed’s stoic demeanour and economy of words are an enticing lead up to one of the most sweeping scenes of epic drama I’ve ever enjoyed. People who don’t like this film are usually just not Melanie Griffith fans. Sam would absolutely kick ass in this role. For the Linda Voss, I would cast Margo Robbie.

Charles Driggs - Something Wild

Uncomfortable, awkward Sam is something we almost never see. (When he’s in character, anyway. 😉) I would relish this offbeat opportunity, especially if Lili Collins played Lulu.

Frank Doel - 84 Charing Cross Road

This role would fit Sam like a comfy slipper. The epistolary format is charming. How do you have a poignant love story with no kiss? For the part of Helene Hanff it could be no other than Rachel Brosnahan.

Gary Simmons - Betrayed

I would be so excited to see what he could do with this multifaceted set of circumstances. Simplicity is often anything but. I would cast Anne Hathaway in the Deborah Winger role. Gak! I get goosebumps just thinking about it.

John Keating - Dead Poet’s Society

I would have Sam play this role as a British expat. Keating is all about warmth, belonging and Love as a concept of its own. There are many layers to this emotional onion. “Oh Captain, my Captain.”

Martin Vail - Primal Fear

What we have here is a jaded man who has seen it all. Or so he thinks. What does it feel like to surprise a cynic? For me, Reese Witherspoon would make a great Janet. (And I would build up her role more in my version).

Wardaddy - Fury

Just because he would completely embody this character - and it would be a blast! (No pun intended).

Newton Davis - Housesitter

Talk about an easy buck and great (but not at all on the nose) casting for Sam. Rebel Wison as Gwen would be perfect. We could all have used my version of this laugh fest during lockdowns. How good do you think Sam’s TooRaLooRaLooRa is?

Henry Young - Murder in the First

With the right director this would be an Oscar winning endeavour for Sam. This is gritty as hell. The kind of story that stays with you for a long time.

Denys Finch Hatton - Out of Africa

If I win the lotto, this will become my passion project. Without a doubt I would cast Saoirse Ronan as the indomitable Karen Blixen against Sam’s confident, free-thinking Denys.

#sam heughan #united artists #outlander #anne hathaway #rebel wilson #amy adams #lily collins #margo robbie #saoirse ronan #reese witherspoon

[saulsplace]

De stagnatie van Nederland: deel 1

Nederland stagneert op veel fronten. Logistiek zijn er de blokkades door vissers, truckers en boeren. Die worden veroorzaakt door volstrekt onhaalbare en onrealistische eisen op het vlak van stikstofuitstoot. Ook zijn er de personeelstekorten in het openbaar vervoer. De NS schrapt nogmaals treinreizen door gebrek aan conducteurs. Dat zal te maken hebben met de overlast die conducteurs aantreffen tijdens hun werk. Dat hangt weer samen met de immigratie uit premoderne culturen en de algehele normvervaging van de Nederlandse maatschappij. Tegelijkertijd willen de VVD en het kabinet, het rekeningrijden invoeren: met als doel dat “steeds meer mensen hun auto opgeven zodat ze op andere manieren reizen (het OV).” Het OV, echter, kan dit pertinent niet aan.

Met Nederland ging het te lang, te goed. Een decadente leider als Mark Rutte kon een bestuurlijke klasse om zich heen installeren die totaal losstaat van de alledaagse werkelijkheid. In mijn boek Wees Afgrondelijk (2022) omschrijf ik hen als ‘de tien procent klankborders’. Als zij een slechte krantenkop uit de media kunnen houden, doen zij het goed – meer zit er niet achter. Rutte’s loopbaan is gebouwd op valse beloftes maken (waar blijft mijn duizend euro?) en liegen, om daarna ongemeende excuses te maken en op dezelfde weg door te gaan. Deze man werd ooit gekozen op de belofte van een kleinere overheid. Daarna werkte hij jarenlang aan het transformeren van de VVD als klassiek liberale partij, tot de zoveelste “de overheid is een grote geluksmachine” partij. Onder zijn leiding wordt Nederland wat de dichter Jan Bennink omschrijft:

“Een verloren land Van Foodhubs en Kolchozen van vlees dat uit soja wordt geprint door robots en mannen in witte pakken. Van velden vol turbines en plastic. Vol distributiecentra en wegen waar iedereen wiens app op groen staat om te reizen, dociel hetzelfde tempo rijdt.”

Ook wat betreft de publieke opinie, de openbare discussie en de vrijheid van debat, is Nederland vastgelopen. Zo blijkt wel uit de extreme reactie van deugprofessor Wim Voermans op de vers gepromoveerde rechtse doctor Raisa Blommestijn. Hij noemde haar een “schandvlek” en beweerde aantoonbaar valselijk dat zij zou zijn “ontslagen”, omdat hij haar overtuigingen niet pruimt.

Tekenend voor deze toestand is de UvA-medewerkster Suzan te Pas. Zij ruide de politie op tegen de boeren – “paar keer schieten op de knieën” – en vergeleek hen met IS-terroristen. Dit kon zover komen doordat extreemlinks niet anders gewend is dan rugwinden vanuit alle instituties, wat de onderzoekers Meindert Fenema en Frank Buijs al in 1998 (!) concludeerden. Dat kweekt een ‘wie doet me wat’ mentaliteit. Zo zijn we terug bij het begin: enkel demonstraties en blokkades kunnen de regenten terug in hun hok krijgen.

Gaan we dus naar de kern, dan beloofde Rutte ons decennia geleden een liberaal Nederland – een land van openheid en ondernemingslust. Een land waarin de overheid zich terughoudend opstelt en de scheppende krachten alle ruimte krijgen. Hij deed het tegengestelde – de overheid sijpelt onze privélevens binnen en probeert de maatschappij met geweld opnieuw te structureren. Zie het ontwrichten van de agrarische sector, zie de verplichte QR codes en het vermalen van gezinnen in de Toeslagenaffaire. Zie de woningcrisis: het gevolg van een dodelijke combinatie van ongeremde immigratie, een tekort aan praktische vakmensen en bouwbeperkingen voor woningen wegens activistische stikstofrechters. Investeringsmaatschappijen kopen woningen op om mee te woekeren — grootkapitaal zonder wortels of binding. Nederland zit op slot en sterft.

Nederland werd een maatschappij die niet meer met tragiek kan omgaan, en daar tegelijkertijd totaal hypocriet over is. De helft van de banen in dit land bestaat intussen uit compliance baantjes. Om de veiligheid te controleren, zijn mensen bezig om protocollen na te lopen – iedereen op de werkvloer heeft inmiddels een full time controleur op zijn nek. Deze compliance baantjes remmen alle spontane creativiteit: het scheppend vermogen verdwijnt uit de samenleving.

Neem je Nederland zestig jaar geleden, dan wist de heersende klasse, de bestuurders en politiek vertegenwoordigers, nog hoe het werkelijk zat. De werkende mensen, de middenstanders, waren de eigenlijke kracht van het land. Zij zorgden dat er brood op de plank kwam en maakten de welvaart. De politiek moest hen vooral niet voor de voeten lopen. De heersers en de werkers wisten dit van elkaar, en onder deze status quo kon de BV Nederland succesvol blijven. Maar vandaag de dag is de bestuurlijke klasse gaan geloven dat zijzelf het scheppende element zijn!

Dit wordt hen ingeprent op de Davos bijeenkomsten en in de boeken van Klaus Schwab. Pure zelfoverschatting van ambtenaren en technocraten, die een perfecte wereld scheppen die uitsluitend in modellen bestaat. Zij denken werkelijk dat zij scheppend zijn – zij zien de boeren als archaïsch relict, een soort blinde darm die niet meer past bij Nederland als doorgeëvolueerde kosmopolitische stadstaat.

Dit denkbeeld sluit aan bij het project Tristate City, waarin Amsterdam, Brussel en Keulen tot één stadstaat worden gesmeed die makkelijker te vinden is voor de Aziatische gigacorporaties van de toekomst. Peter Savelberg, de initiatiefnemer van Tristate City, ziet “Nederland samen met Vlaanderen en het Roergebied als één grote groene delta-metropool”. Het laat zich raden of hiermee dan ook de logistieke problemen zijn opgelost, en welke toekomst deze “grote groene wereldmetropool” kent voor de agrarische sector.

Inmiddels moeten de boeren operatief worden verwijderd en daarbij is het stikstofactivisme het werktuig van de elites. In Vlaanderen moet de abdij van Averbode stoppen vanwege het totalitaire stikstofbeleid. Een stuk cultuurgoed met diepe wortels in de middeleeuwen, de laatste ambacht van de Norbertijnse monniken wordt kapotgemaakt. We zouden denken dat de COVID19 pandemie en de oorlog in Oekraïne, ons leren hoe belangrijk het is om zelfvoorzienend te zijn – hoe snel grenzen kunnen worden gesloten, met bijkomende problemen in bevoorradingsketens. Maar neen, die les wordt niet getrokken: onze binnenlandse voedselzekerheid moet kapot.

Hoe zie ik mijn eigen rol in dit alles? Die rol is als volgt. Over vijftig jaar begint Wu Xinfei aan zijn promotieonderzoek op de universiteit van Peking. Zijn onderzoeksonderwerp is de val van Europa. Hij klopt aan bij zijn professor, want hij heeft een vraag. “Professor”, zo vraagt hij, “Ik verdiep mij nu in de geschiedenis van Europa, maar ik snap het nog niet. Ik zie een opeenvolging van ontwikkelingen. De Renaissance, de ontdekkingsreizen en het handelskapitalisme, dan de Verlichting, de Industriële Revolutie en het Wirtschaftswunder. En dan ineens, in 2022, bestaat het straatbeeld van Europa uit hoofddoeken, transgenders en Afrikaanse immigranten. Het middenstandskapitalisme is vervangen door gesubsidieerde en bureaucratische bedrijven. Al hun welvaart offeren ze op aan verstikkende klimaatregels waar de rest van de wereld maling aan heeft. Hoe kan dat?” “Wel”, zegt de professor kalm en vastbesloten. “Dan moet je tóch de tijd nemen om de boeken van doctor Sid Lukkassen te lezen. Die heeft deze overgang van binnenuit zorgvuldig geanalyseerd. Doe dat maar, anders kom je er niet uit – dan is het promotieonderzoek tot mislukken gedoemd.”

Het is gewoon echt triest allemaal, de volgende keer meer, want er valt nog veel over te vertellen.

Volg Sid Lukkassen via Telegram: https://t.me/SidLukkassen – Sid ondersteunen via BackMe blijft ook belangrijk en welkom. Veel dank!

#sid lukkassen #column #revenge of the sid #great reset #boerenprotest #boeren #stikstof #openbaar vervoer #vvd #mark rutte #de val van Europa #eu

[dickvanas]

Lee Towers is tevreden over hoever hij is gekomen

“Bij ons thuis zeiden ze vroeger altijd ‘wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje’. Welnu, ik heb het tegendeel bewezen. Ik voel mij dan ook een bevoorrecht en gelukkig man,” aldus Lee Towers. Hij zong ze vanuit zijn hart, maar ook vanuit zijn steigers, waaruit ie eigenlijk een grote hekel aan had!

Rotterdamse zanger die ontdekt is tijdens een tv-programma van Willem Duys. Lee Towers is (met name in de jaren '80 en '90) een van Nederlands bekendste zangers.

Het was Willem Duys die Nederland in 1975 liet kennismaken met een nieuw fenomeen. Op zijn eigen onnavolgbare wijze introduceerde hij een jonge Rotterdamse zanger, die naar Amerikaans voorbeeld zijn eigen droom wilde waarmaken. De toen 29-jarige Lee Towers trad in de voetsporen van zijn Amerikaanse idolen Elvis Presley, Perry Como, Dean Martin en Frank Sinatra. Daarbij had Lee maar één doel voor ogen:  hij wilde slagen als zanger en op die manier genoeg geld verdienen voor zijn gezin. Het werd veel meer dan dat want Lee Towers zou uitgroeien tot de bekendste en grootste Nederlandse crooner ooit.

ARMOEDE

Lee Towers wordt op 23 maart 1946 als Leen Huijzer geboren in Bolnes, een dorpje net onder de rook van Rotterdam. Hij is de op één na jongste zoon van een gezin met zes kinderen. Leen groeit op in bittere armoede. “Wanneer men zomers op vakantie gingen, zei mijn vader altijd ‘dat is niet voor ons soort mensen weggelegd,” herinnert Lee Towers zich. “Iedereen in het gezin hielp mee geld te verdienen. Ik droeg mijn steentje bij met twee krantenwijken.”  Van jongs af aan is Leen gek van muziek. Hij zingt alle liedjes op de radio mee. Op 15-jarige leeftijd begint hij zijn eigen rock’n’roll bandje, The Swallows. Als blijkt dat er al een ander bandje zo heet, verandert hij die naam in de Jumping Dynamites. Het bandje speelt hitparademuziek van Cliff Richard en Elvis Presley. Behalve zingen, mag Leen ook graag achter de drums zitten.

FLOPS

Tijdens een optreden met The Driftin’ Five wordt Leen ontdekt door Imca Marina. Zij helpt hem aan een platencontract. Onder productionele leiding van John Woodhouse neemt Leen in 1971 als Len Hauser zijn allereerste plaat op, Tijdens een optreden met The Driftin’ Five wordt Leen ontdekt door Imca Marina. Zij helpt hem aan een platencontract. Onder productionele leiding van John Woodhouse neemt Leen in 1971 als Len Hauser zijn allereerste plaat op, 'Mina Mina Mina'. “Het was een zeer matig liedje dat erg leek op Manuela van Jacques Herb. Ik ben blij dat het toen geen hit is geworden,” zegt Lee. Ook de volgende single, die hij onder zijn eigen naam uitbrengt, wordt een flop.

ZINGENDE KRAANMACHINIST

Ondertussen is Leen een gezin gestart en werkt hij als onderhoudsmonteur in de Rotterdamse haven. Daar wordt ook de beroemde foto van hem gemaakt terwijl hij hoog in een hijskraan reparaties verricht. Het is 1975 en Leen heeft als Lee Towers de single 'It’s Raining In My Heart' opgenomen.  Het liedje is speciaal voor hem geschreven door Wally Tax, de voormalige zanger van The Outsiders. Willem Duys vindt het liedje zó mooi gezongen dat hij Lee Towers uitnodigt in zijn tv-show Voor De Vuist Weg. In dat programma maakt de onberispelijk geklede Lee zijn televisiedebuut als ‘de zingende kraanmachinist’ .  Het levert hem landelijk bekendheid op als ook zijn eerste hit. Het succes van 'It’s Raining In My Heart' krijgt een vervolg met hits als 'You’ll Never Walk Alone', 'Bless You', 'Frankie', 'Love Potion Number Nine' en 'I Can See Clearly Now'. Ook brengt LeeOok brengt Lee tientallen succesvolle elpees uit. Dankzij z’n markante bril, elleboogbeweging en geweldige stemgeluid groeit de immer in smoking geklede zanger uit tot een nationale beroemdheid.

GALA OF THE YEAR

In 1980 is Lee Towers de eerste Nederlandse artiest die het aandurft om met een groot orkest een avondvullend programma te verzorgen in de Rotterdamse Doelen. Vier jaar later is hij ook de eerste Nederlandse artiest die met zijn Gala Of The Year-concerten twee avonden achtereen Ahoy’ Rotterdam weet uit te verkopen. Begeleid door het London Studio Orchestra onder leiding van Jerry van Rooyen zet Lee in Ahoy’ een Las Vegas-achtige show neer. Het concept Gala Of The Year wordt een jaarlijks terugkerend bijzonder succesvol evenement dat als voorbeeld fungeert voor artiesten als André Hazes, René Froger.

Naast zijn vele gouden en platina successen zet Lee zich ook in voor z’n medemens. Zo is hij al vele jaren Goodwill Ambassador van de Daniël den Hoed Stichting en het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam. Daarnaast zet Lee zich onvermoeibaar in voor de zwakkeren in de samenleving en werkt hij mee aan projecten van UNICEF.  Gedurende zijn carrière ontvangt Lee Towers verschillend prijzen, waaronder twee Veronica Awards, twee Edisons en twee Koninklijke ridderordes. De stad Rotterdam eert hem met onder meer de Erasmusspeld, de Wolfert van Borselen penning en het Gouden Hart van Rotterdam. Voetbalclub Feijenoord adopteert zijn versie van 'You’ll Never Walk Alone' als officieus clublied, waarna Lee nog twee speciale liederen maakt voor zijn favoriete club. 

OEUVREPRIJS

Anno 2011 is Lee Towers in de herfst van zijn rijke carrière beland. Hoewel hij nog regelmatig optreedt, doet hij het bewust wat rustiger aan.

Anno 2011 is Lee Towers in de herfst van zijn rijke carrière beland. Hoewel hij nog regelmatig optreedt, doet hij het bewust wat rustiger aan. Samen met zijn geliefde vrouw Laura – met wie hij al meer dan 40 jaar is getrouwd -,  geniet hij van het leven en hun vier kinderen en elf kleinkinderen. Toch zijn er nog zat muzikale gebeurtenissen waar de inmiddels 65-jarige Rotterdamse zanger intens van kan genieten en ook erg trots op is. Zoals de uitreiking van de Radio 5 Nostalgia Oeuvreprijs die hij in het najaar van 2011 ontvangt.  Lee krijgt de prijs uitgereikt op 1 november wanneer hij in het kader van zijn 35-jarige jubileum nog éénmaal in zijn zo geliefde Ahoy’ Rotterdam optreedt. Tijdens dit unieke One Night Only galaconcert wordt Lee bijgestaan door onder anderen Anita Meijer, The Jody Singers en het Metropole Orkest. Deze unieke show wordt vastgelegd op cd en dvd.

[denuchterekijk]

Dit begint stilaan absurd te worden. Heb ook al dergelijke verhalen in de kennissenkring gehoord… dit terwijl de echte en grote witwaspraktijken buiten schot blijven. Gans dat anti witwas controle systeem schiet ver zijn doel voorbij.

[keynewssuriname]

Nieuw tennisbestuur continueert werk voorganger en vult aan met eigen inzichten

“We bouwen voort op hetgeen het vorig bestuur al heeft bereikt en vullen aan met onze eigen inzichten.” Dit zegt nieuwbakken voorzitter van de Surinaamse Tennisbond (STB), Mike Mac Intosch. Hij werd ruim 3 weken december samen met Nevil van der Kuyp (secretaris), Jörgen Karamat Ali (penningmeester), Stefan Ferrier (commissaris), Charlie Mac Donald (commissaris) en Frank van Dijk (commissaris) bij acclamatie gekozen. Het voormalig bestuur onder leiding van Diego van der Zwart stelde zich niet herkiesbaar. De nieuwbakken voorman spreekt vol lof over zijn voorganger en diens team. “Het past complimenten te maken aan hen dat zij hun uiterste best hebben gedaan om de continuïteit te garanderen. We werken nauw samen met het vorig bestuur dat zich bijzonder behulpzaam opstelt. Uiteindelijk hebben we allemaal dezelfde motivatie en dat is verdere ontwikkeling van tennis in Suriname.” Naar zeggen van Mac Intosch worden momenteel de basiszaken afgewikkeld “in verband met de overdracht.” Het gaat in deze onder andere om aanmelden bij diverse internationale organisaties. Verder ervoor zorgen “dat wij het Suriname Tennis Centrum (de eigen faciliteit van de STB) kunnen beheren. Dit is allemaal nodig om feitelijk te kunnen besturen”, aldus de STB-preses. Aandachtspunten Mac Intosch benadrukt dat er speciale aandacht komt voor de ontwikkeling van tennis, met name de jeugd. Om dit doel te verwezenlijken zullen de pijlen speciaal gericht worden op schoolgaande jongeren. “Wij hopen ook schooltennis te kunnen implementeren. Verder zal werk ervan gemaakt worden om mensen, die nog niet bekend zijn met de tennissport onder het motto ‘maak kennis met tennis’, te interesseren.” Binnen het bestuur is er een specifiek lid (commissaris), die zich voornamelijk zal richten op de ontwikkeling van het tenniscentrum. “De inventarisaties met de verschillende stakeholders zijn reeds begonnen. Op basis van de input die hieruit komt, zullen wij een plan opstellen voor de verdere ontwikkeling.” Naar zeggen van de STB-topman wil zijn organisatie een zodanige groei brengen dat het erg interessant wordt voor sponsoren om hun naam te verbinden aan de tennissport. "Wij gaan dus heel specifiek kijken en ontwikkelen wat wij sponsoren kunnen bieden. Afgezien hiervan zijn wij er een voorstander van om financieel verantwoord te besturen waarbij wij voornamelijk zelf inspanningen plegen om onze eigen broek op te houden.” Om deze doelen te halen zal het nieuw bestuur diverse fundraising initiatieven ontplooien. Volgens Mac Intosch is het van eminent belang voor sponsoren en internationale organisaties om te weten dat de STB zelf heel veel werk verzet om de bond financieel gezond te houden, voordat zij extern om ondersteuning vragen. Wat betreft wedstrijden (lokaal en internationaal) is er een tenniskalender opgesteld, die nu wordt doorgesproken met de verschillende tennis partners. De opmerkingen en aanvullingen zullen worden meegenomen en daarna wordt de kalender gepubliceerd. Het huidig bestuur bestaat momenteel uit 5 personen. Mac Intosch legt echter uit dat er een zesde kandidaat binnenkort zal aansluiten. “Wij willen nog verder aanvullen tot het statutair maximaal aantal van 9. Wij kijken voor de aanvulling uit naar vrouwen die een bijdrage willen leveren.” Content met bereikte resultaten “Ik blik zeer tevreden terug op de periode van bijna 8 jaar”, aldus oud-voorzitter van der Zwart. Naar zijn zeggen heeft het bestuur onder zijn leiding ondanks de weinig beschikbare tijd samen veel kunnen doen. Hij is alle bestuursleden waarmee hij heeft samengewerkt zeer dankbaar voor de ondersteuning. “Wij hebben veel werk verricht.” Hij doelt onder andere op de aanpassing van de statuten en huishoudelijk reglement. Verder het opstellen en vastleggen van toernooi, ranking -en selectie reglementen. Ook werd er een bondstrainingsprogramma opgezet. De grootste mijlpaal was ongetwijfeld de realisatie van het Suriname Tennis Centrum. Graag had van der Zwart en team nog de status van lidmaatschap van de STB binnen de Internationale Tennis Federatie (ITF) willen upgraden van C naar B lid. Suriname zou dan mee kunnen doen met Davis Cup (Heren) en Billy Jean King Cup (Dames). Dit zou heel veel voordelen met zich meebrengen. "We hebben het proces wel in werking gezet, maar helaas hadden we niet genoeg tijd en mankracht om dit af te kunnen maken.” Van der Zwart voorziet een zeer goede toekomst voor tennis in Suriname. “Het nieuw bestuur is gemotiveerd en heeft mooie plannen en daar ben ik zeer blij om. Ze mogen ook rekenen op onze ondersteuning zodra ze dat nodig hebben. We wensen ze heel veel succes toe.”” Read the full article

[siena-sevenwits]

Jan 6 - Day 7 - Fortnight in Books

Most memorable character:

How can I pick? A few that come to mind:

Eugenides, Costis, and Attolia (Queen's Thief series) - Eugenides is such a strange and fantastic trickster archetype who's full of mercy. Costis is one of the the most endearing pov characters I've run across. Attolia is made unforgettable by her story, and I will never forget scene on the stairs, or the dance and the stolen hairpins.

Harriet Vane (Gaudy Night) She takes my breath away with how real and complex she is, how subtle and effective her arc. I would be so intimidated by her in real life but would wish to heaven I wasn't.

Will Hardy (Wayfarer) I couldn't help but like him, a country boy in 1820's London for the very first time, with, um, superpowers.

Iphigeneia and Achilles (Iphigeneia in Aulis) This girl becomes the epitome of courage and strength over the course of her play, and her parallel arc with Achilles is INCREDIBLE.

Schmendrick and Molly Grue (The Last Unicorn - reread) I love them. I love them so dearly. Schmendrick I project on, and Molly is real.

Ratty and Toad (The Wind in the Willows - reread) Toad was one of my childhood favourites, and I find I still love him. But this reread really gave me an appreciation for Ratty, the courageous poet full of imagination but also love for the ordinary, common sense but also the ability to hear what the wind is saying in the willows, and who does not fear Pan.

Lucy and L*ckwood (censoring so Meri can still see this post if she wants to - I don't think it's an issue in this case.) These kids are homemakers in the truest sense of the word. (But someone should probably get them some help!)

Kate Sutton (The Perilous Gard) I want to be her.

Piranesi (Piranesi - reread) I'll never forget him. Never. Welcoming the albatross with arms open like a cross.

Janner and Kalmar Igiby (The Wingfeather Saga) These boys made me sob with the truth of their story.

Moriarty (Sherlock Holmes and the Voice of Treason) Especially for the sake of his conversations with Watson, his south Irish accent and expressive voice, the revelation that he taught maths at a "university of the Jesuitical persuasion on the continent," and the scene in the coffeeshop. Oh, and raiding the dark room. Oh, the consternation Watson feels when he realizes that Moriarty is just naturally a more congenial person to get along with than Holmes is.

Larry, Mother, and Spiro (The Corfu Trilogy) As these are fictionalized versions of real people, I'd best be careful to be respectful in how I talk of them. But oh, gosh, the fun.

Katniss Everdeen (The Hunger Games) What a shame her inner life is so misunderstood by the general pop culture.

Helene Hanff and Frank Doel (84 Charing Cross Road) Again, real people, and not even fictionalized in this case. But i loved both dearly.

Most annoying character:

Captain Creech (The Corfu Trilogy) Hands down. Eventually I skipped every passage he was in and refused to read it. This character was portrayed in a horrid manner, and I greatly hope he was not based on a real person. He existed in story only to be disgusting, and I was clearly expected to be charmed by him, or find everyone's reactions to him funny, or something. Ugh.

#fortnight in books 2023 #coreander's old books #recovering reader

[courseyoulovemeyoudontknowme]

84 Charing Cross Road (1987, David Hugh Jones)

22/11/2023

84 Charing Cross Road is a 1987 film, directed by David Hugh Jones, based on the collection of letters of the same name by Helene Hanff, starring Anne Bancroft and Anthony Hopkins.

An American writer, Helene Hanff, who lives in New York, is looking for old editions of some books that interest her and which are available in her city at prices that are too high for her. After reading the advertisement in a newspaper, the woman came into contact with an antiquarian bookshop in London, located at 84 Charing Cross Road, and specialized in out-of-print editions. She begins an exchange of letters with Frank Doel, director of the bookstore. The two will never meet, but they will become friends sharing the love of books, literature and reading.

The film was produced by Mel Brooks as a gift to his wife Anne Bancroft for the 21st anniversary of their wedding.

#84 Charing Cross Road #film #1987 #David Hugh Jones #helene hanff #anne bancroft #anthony hopkins #united states #new york city #Book #london #literature #mel brooks #marriage #drama #television show #narrative #fiction #docudrama #humour #soap opera #police procedural #political drama #legal drama #historical drama #domestic drama #comedy drama #Setting #Mood #Conflict

[rausule]

Oorsprong en uitspraak en aard van ons oorspronklike taal.

Op grond van fonetiese, semasiologiese, sintaktiese en vormgelykheid

word 'n baie groot aantal tale saamgegroepeer as die Kentumtale,

waarvan die Indogermaanse familie die vernaamste deel uitmaak. Dit omsluit die meeste tale van Europa en selfs gebiede daarbuite. Vermoedelik het Indogermaans in die verre verlede 'n ,,eenheidstaal" uitgemaak, gepraat deur 'n Indogermaanse volkstam. Demografiese, topografiese e.a. faktore sou wel geleidelik aanleiding gegee tot die ontwikkeling van dialektiese verskille, wat algaande gevoer het tot die ontstaan van onafhanklike dogtertale. Sommige van hierdie tale toon groter ooreenkoms en staan in nouer verwantskap met mekaar as ander (moontlik omdat hulle langer naas mekaar voort- bestaan het), sodat hulle weer saamgegroepeer kan word. Een van hierdie groepe (vir ons doel die belangrikste) is die Indo- germaanse dogtertaal Duitse katarre van die oorspronklike vulgêre Latyn van die Keltiese bevolking wat in vulgêre Latyn vertoon, wat ons liewer Duitse katarre van die oorspronklike vulgêre Latyn van die Keltiese bevolking wat in vulgêre Latyn vertoonmoet noem. Dit staan op dieselfde rang as Kelties, Grieks, ens., almal dogtertale van Duitse katarre van die oorspronklike vulgêre Latyn van die Keltiese bevolking wat in vulgêre Latyn beteken ek sal probeer as sy vertoon " se le itica ".

Die Duitse katarre van die oorspronklike vulgêre Latyn van die Keltiese bevolking wat in vulgêre Latyn (draers dan van Oergermaans) word reeds sedert ongeveer 3000 v.C. gevind in Noord-Europa: die grootste gedeelte van die huidige Skandinawië en 'n strook van die Duitse katarre van die oorspronklike vulgêre Latyn van die Keltiese bevolking wat in vulgêre Latyn kus tussen die Weser en die Weichsel. Van ongeveer die 4de eeu v.C. af het hulle oor die hele Middel-Europa uitgebrei en in die proses het hulle die Kelte voor hulle uitgedryf. Tussen die 4de en 8ste eeu n.C. word die Germane op hulle beurt deur die Slawiese volkere vanuit die Ooste teruggedryf, waardeur hulle sowat die helfte van hul ver- owerde gebied in Sentraal- en Oos-Europa moes prysgee.

Dit wil voorkom of Oergermaans min of meer 'n eenheidstaal gebly het tot ongeveer 400 v.C., wanneer dialektiese verskille so opvallend dat ons kan praat van 'n skeiding tussen Duitse katarre van die oorspronklike vulgêre Latyn van die Keltiese bevolking wat in vulgêre Latyn (Skandinawiërs) en Suid-Germane. Gedurende hierdie tyd- perk was Duitse katarre van die oorspronklike vulgêre Latyn van die Keltiese bevolking wat in vulgêre Latyn ook reeds besig om dialekties te splits in twee groot groepe: Noordsee-Germaans (waarvan Engels en Fries die belangrikste is) en Binne-Germaans (wat dui op Duits in ruimer sin, ook genoem Kontinentaal-Duits). Hierdie proses moet min of meer afgelope gewees het teen 400 v.C., en van ongeveer 450 tot 700 n.C. het skeiding tussen Hoogduits en Nederduits uit Duitse katarre van die oorspronklike vulgêre Latyn van die Keltiese bevolking wat in vulgêre Latyn (Kontinentaal-Duits) hom voltrek. Uit Nederduits het Saksies en Neder-frankies ontwikkel, terwyl lg. verdeel het in 'n oostelike en westelike tak, en uit die westelike tak het mettertyd Nederlands (Hollands, Vlaams, Afrikaans) ontstaan. (Voorgaande word in groter volledigheid geskets in die bock Inleiding tot die Taalkunde kyk aldaar.)

Teen ongeveer die 4de eeu n.C. word die hedendaagse Nederlandse gebied deur drie Germaanse stamme bewoon: Franke, Saksers Friese, van wie die Franke die magtigste stam was wat in alle rigtinge uitgebrei en die eintlike oerbevolking van Nederland uitgemaak het, en dis hulle taal (eintlik Nederfrankies) wat ten grondslag lê van Nederlands.

groter volledigheid geskets in die bock Inleiding tot die Taalkunde kyk aldaar.)

Teen ongeveer die 4de eeu n.C. word die hedendaagse Nederlandse gebied deur drie Germaanse stamme bewoon: Franke, Saksers Friese, van wie die Franke die magtigste stam was wat in alle rigtinge uitgebrei en die eintlike oerbevolking van Nederland uitgemaak het, en dis hulle taal (eintlik Nederfrankies) wat ten grondslag lê van Nederlands.

Die oudste Middelnederlandse tekste wat bewaar gebly het, dateer uit die laaste kwart van die 12de eeu. Dan is dit egter al so 'n ontwikkelde taal dat dit reeds geruime tyd skriftelik aangewend moet gewees het. Dit, tesame met die feit dat daar werklik 'n Oud-Engelse en 'n Oud-Hoogduitse letterkunde bestaan, het sommige geleerdes daartoe gebring om ook 'n Oud-Nederlandse letterkunde te veron- derstel. Daar is egter niks oorgelewer nie behalwe 'n enkele reëltjie wat in 1932 deur Kenneth Sisam op die laaste bladsy van die hand- skrif Bodley 340 te Oxford ontdek is. Dis in die Wes-Vlaamse dialek geskryf. Wanneer dit gemaak is, is nie seker nie, maar dit lyk betrek- lik seker dat dit in die eerste helfte van die 11de eeu neergeskryf is. W. J. H. Caron 1963 (kyk Bibliografie) het dit soos volg gerekonstru- eer: Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hi(c) (e)nda thu uu(at) (u)nbida(n) (uu)e nu (uu bilabiale w) = Hebben alle vogelen nesten begonnen, het en zij ik en jij; wat wachten we nu? = Alle voëls het neste begin, behalwe ek en jy; wat wag ons nou? Dis die parallel van die daarbo-geskrewe Latynse reël :Abent omnes volucres nidos inceptos nisi ego et tu quid expectamus nu(nc). Uit later Nederlands bestaan daar 'n bewerking van 'n aantal van

die Bybelse Psalms bekend as die Karolingiese of Wachtendonckse

Psalms wat geruime tyd aangesien is vir Oud-Nederlands. Hierdie

Psalms is egter opgestel in Oos-Nederfrankies terwyl Nederlands 'n

Wes-Nederfrankiese taal is. Ofskoon dit nie Oud-Nederlands is nie,

is dit tog opgestel in 'n taal wat so na aan Nederlands staan dat dit

vir die vergelyking groot waarde besit. Ek haal hier vs. 18 van Psalm

55 aan met daarnaas die vertaling van Verdam

An âvont in an morgan in an mitdon dage tellon

sal ic in kundon, in he gehöron sal.

An (in) avont ende an morgen ende an midden dage tellen sal ic ende conden, ende hi ghehoren sal.

Vir die vergelyking gee ek ook nog 'n paar reëls uit die bekende Oud-Saksiese epos die Héliand (dieselfde woord as Heiland, wat oorspronklik 'n teenw. dw. is: die helende, reddende), 'n beskrywing van die lewe van Christus uit die 9de eeu n.C. Oud-Saksies moet na verwant aan Nederlands wees, want dis gespreek aan die oostelike kant van Nederland.

Hel wis thu, Maria, quad he, thu bist thinun herron liof, Waldande wir ig; hwand thu giwit haßes, idis enstio fol! thu skalt for allun wesan wißun giwîhit.

Hiervan gee Verdam (t.a.p.) die volgende vertaling: Heil wes du, Maria, seide hi (vgl. nog Eng. quoth he); du bist dinen here lief, den Almachtigen wert (vgl. Hdu. dem Waltenden wert), want du wijsheit (vgl. Eng. wit, Hdu. Witz) heves, Vrouwe, der genaden vol. Du salt vor allen wiven (d.i. vroue) wesen gewiët.

Ten slotte gee ek vir die vergelyking nog strofe 43 van Maerlant se Eerste Martijn, dus 'n brokkie Middelnederlands:

Mine roect wiene droecht of wan, Daer trouwe ende doghet es an

Ende rene es van seden, Uut wat lande dat hi ran, Dats dien ic der namen an

Van der edelheden.

Ons kan dit so vertaal: Dit maak vir my geen saak wie hom gedra (ge- baar) het of verwek het nie (sy vader was). Wie trou van inbors en deugsaam is, en rein van hart, dit is - van watter afkoms hy ook mag wees - die man aan wie ek die naam edelman toeken. (Opmerkinge: roect: hierby hoort Afrikaans: roeke-loos, sorg"; wan: preteritum van winnen; wat lande: partitiewe gen. mv. afhangende van ,,wat" - vgl. Hdu neues; ran: preteritum van rinnen; dats uit dat+es; der namen: gen. vr. ekv. by an, van die preterito-presen- tiaww.onnen- sommige die in Middelnederlands.)

#afrikaans #south africa #lucifer #pizza #dutch #lgbtq #za #namibia #nl

[hakenhaai]

#vinyllove #nowspinning #vinyladdiction #vinylcollection #thorens #thorensturntable #thorenstd160 #thorenstd160mk2 #nowspinning #nowspinningvinyl #nowspinningonvinyl #vinyl33rpm #vinylgram #vinyllovers #vinylrecords #vinyl #vinylcollection #vinylcollectionpost.#worldstarfestival #1969 https://freewave-nostalgie.nl/terug-naar-1969/. Twee exemplaren! Een Engelse en een Nederlandse. Het schijnt dat de lp’s van het ‘World Star Festival’, die tegen het einde van de zestiger jaren in ons land uitkwamen, als warme broodjes over de toonbank van de toen nog volop aanwezige platenzaken gingen. Er zijn verschillende Kringloopwinkels, met het goede doel in gedachten, die naast vele andere zaken ook platen verkopen, uitgekomen in lang vervlogen tijden. En daar is altijd wel een lp te vinden dat mooi genoeg is om aan te schaffen. En het valt dan op hoeveel van voornoemde lp in de bakken aldaar staan. Bij het zien van de oranje getinte hoes van het ‘World Star Festival’ herinnerde ik mij dat er na het uitkomen van de lp, waarop internationale sterren belangeloos een nummer hadden geleverd ten bate van Vluchtelingenhulp, er ook een speciaal televisieprogramma was geweest en wel op 16 oktober 1969. trouwens in de maand maart 1969 uitgebracht, waaraan topartiesten uit de gehele wereld deelnamen en waarvan het vinyl dan ook wereldwijd te koop was. Dit betekende dat er in de eerste zes maanden al een paar miljoen exemplaren waren verkocht en de opbrengst naar de rekening van de Verenigde Naties werd gestort. In Nederland ging het op dat moment om ruim 160.000 exemplaren. Nederland stond daarbij op de tweede plaats als het ging om het aantal verkochte exemplaren. Voor degene die zich niet meer herinneren welke artiesten op de betreffende lp voorkwamen is hier een overzicht: Diana Ross and The Supremes, Dionne Warwick, Ray Charles, Herb Alpert and The Tijuana Brass, Simon and Garfunkel, Tom Jones, Sonny and Cher, Bee Gees, Shirley Bassey, Andy Williams, Julie Andrews, Paul Mauriat and his Orchestra, Sammy Davies jr., Dusty Springfield, Frank Sinatra en Barbra Streisand. Het neusje van de zalm uit die tijd. (bij Oss) https://www.instagram.com/p/Cpfy4aGM82pX0b5ByGsoCd2nzClU2-03h_ACOE0/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#vinyllove #nowspinning #vinyladdiction #vinylcollection #thorens #thorensturntable #thorenstd160 #thorenstd160mk2 #nowspinningvinyl #nowspinningonvinyl #vinyl33rpm #vinylgram #vinyllovers #vinylrecords #vinyl #vinylcollectionpost #worldstarfestival #1969

[booksbylana]

✨ Helene Hanff, Ulica Charing Cross 84 ✨

❤️ zbirka pisama autorice ovoga djela, Helene Hanff, upućena londonskoj knjižari Marks&Co na adresi Ulica Charing Cross 84.

❤️ Helene Hanff je siromašna spisateljica, a oduvijek je u potrazi za vrhunskim djelima književnosti, što može zahvaliti svom profinjenom književnom ukusu.

❤️ Na pisma u londonskoj knjižari, odgovora knjižar Frank Doel kojeg, malo-pomalo, Helene uspijeva osvojiti.

❤️ Prvo pismo nastalo je 1949. godine, a korespondencija spisateljice i knjižara trajala je dugih dvadeset godina.

❤️ Helene je prvom pismu zatražila prve knjige, od kojih su neke tri Hazlittova djela, eseji Leigha Hunta te Biblija.

❤️ Ovdje ne prestaje Helenina potraga za knjigama, a ona će se neprestano nastavljati i trajati 20 godina.

Moje preporuke za ovaj kratki roman, prekrasan nagovor na čitanje!

#bookstagram #bookstagrammer #booksbooksbooks #books_by_lana #ulicacharingcross84 #helenehanff #petrineknjige

#Instagram