#genaker

[ummabey]

Prolog...

Oktober 2022..

Tepat saat perjalanan umma ke suatu tempat masih di daerah selangor, yang kala itu sepanjang perjalanan umma hanya terdiam karena menahan kantuk di dalam mobil. Sambil menyetir, tetiba buya bertutur yang kemudian memecah rasa kantuk umma seketika. "Umma.. tahun depan (tahun 2023) sekitar bulan 5, mau ikut umroh gak sama aku? InsyaAllah aku berkesempatan untuk membawa 1 slot quota lagi..dan free."

Rasa hati ingin menangis sejadinya. Mendengar kata "ikut umroh.. dan free" membuat umma seolah berharap dalam ketakberdayaan. Berserah diri sejadinya pada Allah. Dengan rasa yang tentu penuh harap, tapi juga harus rasional dengan suara bergetar umma menjawab "masyaAllah.. pasti kepengen banget buya.. tapi gimana anak-anak?"

Sebenarnya.. saat itu.. umma sudah ikhlas.. redho.. saat hanya mendengar ajakan ikut umroh gratis saja sudah membuat umma terharu dan bahagia. Tentunya berharap,tapi di saat yang sama umma juga ikhlas..redho.. tidak ingin muluk-muluk karena memang saat itu kondisi yang tidak memungkinkan. Saat itu si kakak belum genak 3 tahun. Dan adik yang belum genap 2 tahun juga masih ASI. Belum lagi kami yang merantau jauh dari orangtua dan keluarga. Juga ditambah kondisi orangtua dan mertua yang sakit-sakitan. Jadi... berharap mau ikut pergi umroh..bagi umma hanya angan-angan yang entah kapan dan bagaimana bisa terealisasi..

Tapi..

Satu hal yang umma yakin.. semua terjadi atas ketetapan Allah. Umma yakin akan ada rencana Inda setelahnya. Akan ada kemudahan-kemudahan yang Allah tengah persiapkan. Entah bagaimana itu semua. Tapi umma yakin. Karena menurut umma.. dengan ajakan suami itu,umma semakin yakin bahwa orang-orang yang berziarah ke baitullah dan rasulullah adalah para tamu Allah. Para undangan Allah dan rasul Allah. Meski masih jauh di angan.. sejak bulan itu, umma mulai searching-searching, survey, bahkan bertanya kepada yang sudah berpengalaman, meminta pendapat dsb tentang pengalaman umroh membawa anak-anak.

Hingga sampailah pada suatu perbicaraan dengan suami, suami tetap menyarankan bahwa rencana umroh ke depan sangat tidak mungkin mengikutsertakan anak-anak.

Umma have no choice.

Baik.. mungkin belum terbuka jalanNya.

Umma ikhlas.. redho.

Tidak meyalahkan apapun.. karena gelar sebagai seorang ibu yang menjaga anak-anaknya juga sudah terhitung sebagai jihad yang mulia.

Baiklah.. mungkin waktu ku untuk ziarah.. belum dalam waktu dekat ini. (Karna anak2 yang masih kecil2, kondisi kami yang merantau dan sulit untuk menitipkan anak2.)

[patern29]

Saffier Se 26, le dayboat classique et rapide

Le Saffier Se 26 est un dayboat classique proposé par le chantier hollandais Saffieryachts. Un voilier élégant mais surtout plaisant à naviguer. Saffieryachts est un chantier familial hollandais. son histoire débute en 1930 et, il y a 20 ans, Dean et Dennis Hennevanger, se sont concentrés sur les dayboats avec la gamme Saffiers.

Saffier Se 26, un dayboat de caractère

La Saffier Se 26 est un dayboat classique, équipé d’un moteur in bord en sail drive. Ce voilier n’est pas une

photo chantier nouveauté puisqu’il avait déjà été élu bateau européen de l’année en 2009. Sa coque joliment bordée, combinée à une carène moderne, ainsi que la disposition de sa plate-forme en font un voilier à part. Une carène classique au gréement moderne. Si j'étais poete, je dirais l’alliance entre l’intemporel et la belle plaisance. 

Un voilier pour le plaisir de la voile

Le Saffier Se 26 peut accueillir confortablement jusqu’à 8 personnes.  Rapide et sportif, ce dayboat peut être équipé d’un spinnaker ou d’un genaker. En l’absence de contrainte de tirant d’eau, le Saffier Se 26 peut être livré avec une quille à bulbe moderne plus profonde et un safran suspendu.

photo chantier Le Saffier Se 26 est pensé pour naviguer en équipage réduit, voire en solitaire. Toutes les manoeuvres sont à portée de main. A noter, la barre à roue, originale, pour cette taille de bateau. Mais une barre franche est aussi disponible pour les inconditionnels. Toutes les manoeuvres arrivent à portée de barre, avec un winch de chaque côté de la barre. cela permet au skipper de s’occuper de tout, pratique en navigation en famille. Le chariot de grand voile, lui, est situé derrière le cockpit, ce qui laisse plus d’espace de vie. L’enrouleur de foc , autovireur, est lui, sous le pont. En cas de mauvais temps, l’équipage sera à l’abri dans le cockpit central bien protégé. Il est possible, en option, d’installer une capote de roof pour protéger l’équipage. Enfin, une petite cabine, à l’avant, permet de conserver les matériel et les effets personnels au sec. Cette cabine permet même de posséder un wc chimique et des banquettes pour dormir une nuit, à la limite du raid quand même. D’ailleurs cette carène est aussi proposé en version cabine. Des toilettes, un réchaud, un réfrigérateur et un évier peuvent être installés en option. En outre, de nombreux espaces de rangement sont disponibles. Un voilier dans la lignée du célèbre Folkboat.

Caractéristiques Saffier SE 26

- Longueur hors-tout (mètres) : 8 - Largeur maitre-bau (mètres) : 2.45 - Poids (kg) : 2000 - Tirant d’air + tirant d’eau : 1.30 - Architecte naval : Dean Hennevanger - Architecte intérieur : Dean Hennevanger - Motorisation : Yanmar - Transmission : Saildrive - Vitesse croisière (nœuds) : 6.5 - Vitesse maximale (nœuds) : 9 - Automie (km) : 300 - Capacité carburant (litres) : 32 - Capacité eau (litres) : — - Surface de voiles près (m²) : 32 - Surface de voiles portant (m²) : 65 - Lest : 780 - Cabines : 2 - Couchages : 4 - Catégorie CE : C Read the full article

[pinersick]

Gennaker vs code zero

Gennaker vs code zero code#

Gennaker vs code zero professional#

Gennaker vs code zero code#

This is a much larger furled gennaker than the Code Zero. This webinar is perfect for shorthanded sailors, performance cruisers, or those looking for more. I have heard people saying very good things about Code D (Delta voile) and if what they say on the Doyle site by its costumers deserve some credibility, it seems that it is also the case there. Broad reaches are, in percentage terms, less frequent than upwind or deep downwind legs. Our cruising experts discuss various styles of Code Zero’s. This sail permits both things and will not collapse like a spinnaker when too near the wind. I have sailed many years with a Code 0 and it is an incredible sail upwind till 120/130º tw but I could not run. The boat go very good with the selftacking ACL North sails at a AWA from 30 to 90even in light to moderate winds.The code 0 will do it better by light winds from AWA 40 to 90 but more downwind you need a gennaker or a spinnaker. In fact you will have a sail that can do both things relatively well. Of course they are exaggerating a bit, it would not be as efficient as a Code 0 upwind neither as efficient as a spinnaker downwind, but the difference would not be much, in what regards a cruiser's perspective. With this new kind of sails you can have the two in one and even have it on an easily deployable furler.Īs Doyle says: The Utility Power Sail, UPS, gives cruising sailors the speed and power of a traditional spinnaker and the ability to sail at wind angles as close as 35 degrees. To sail fast in light winds against the wind you need a geenaker, to run you need a Spinaker or an asymetric spinnaker. Grouped collectively under the name reacher, they are ideal for those hot zero- to 10-knot days, when they can take you from drifting to moving. MAKE YOUR OWN SAIL BAG If hoisting a gennaker or a code zero is something you. Among the different monikers are the gennaker, reacher, screacher (a term used primarily for multihulls), drifter, light-air genoa and cruising code zero (the flattest variation). these sails are set on roller furling systems like Harkens Code Zero ot Facnor FX Code Zero. This sail is precisely about that, about to have less sails. SECURING THE SPINNAKER HALYARD As a general rule, all three corners of the. Asymmetrical spinnaker or gennaker: Called by either name. The effect of this fibre layout is to reduce the load on the Mylar film, helping the sail to retain its shape longer.Click to expand.Yes it can but the sail has to be modified. Our ZigZag fibre layout ensures efficient support and distribution of the loads over the radial panels in your sail.

Gennaker vs code zero professional#

Stormlite is of a similar weight and finish to the equivalent Nylon spinnaker cloth but its Polyester weave gives it greater stability under load.Ĭontender Sailcloth has responded to the high demand for increasingly lighter but form stable sails with a series of laminate fabrics suitable for yachtsmen from the performance-oriented cruiser through to the professional racing teams. Clearly mounting a Code 0 or 1 or a genaker or an asym spinnaker on a furler solves the size and handling problem. If you do prefer a woven fabric, we suggest you ask your sailmaker about Contender Stormlite polyester sailcloth. For a boat of that size (and smaller ones as well for that matter) I would consider a furling code 1. Using Contender ZL Code Zero laminate your sailmaker can make you a sail which is very stable but still light, pliable and easy to handle. That is why we recommend our ZL Code Zero laminate, designed especially for this type of sail. We are thinking of replacing the Marlow torsion rope for a Manufactured one by Future Fibres in an attempt to reduce the amount of twist in the rope when we furl. Our boat is a Van de Stadt 47 foot cruising yacht with a big fractional rig. Nylon spinnaker fabric is not sufficiently stable for these sails. Code zero's and gennakers are always either fully furled or fully unfurled and historically people have been content to tie or cleat off the furling line when the sail is furled However, increasingly customers like the security of using a lock to prevent the accidental unfurl. We use a custom modified Harken code zero furler for a Top down furl on our Quantum Vision V3 of 2100 sqf. A screecher and a code zero are the same thing. Gennaker is just a general term for a potential downwind sail, a cross between a Genoa and an asymmetrical spinnaker. Excellent series of furlers for sailing yachts of 24 to 42. The term gennaker can cover a code zero, screecher, or reaching spinnaker. Get to know affordable and reliable NS gennaker furlers - asymmetrical spinnaker furling systems. Is your performance cruiser or racing yacht equipped with a non-overlapping jib and/or a bowsprit? Then a rolling Code Zero or an asymmetrical reaching spinnaker can considerably improve the performance of your yacht in lighter weather conditions. Code zero is another name for a gennaker. The term gennaker can cover a code zero, screecher, or reaching spinnaker. Great performance on beam/broad reach courses Code zero is another name for a gennaker.

#Gennaker vs code zero

[armystaml]

[ *GENAKER PROUDLY PRESENT* ] ~~~~~~~~~ *GEMES* ~~~~~~~~~ ~~~~~~ _(Genaker Mesra)_ ~~~~~~ \___________________________________/ *"LOMBA FOTO BERSAMA KELUARGA"* Hallo sobat GENAKER🤩 Salam GenRe 👌 Dalam rangka merayakan Hari Keluarga Nasional ke 20, Forum GenRe Kota Serang (Genaker) punya challange seru loh, yakni Lomba Foto Bersama Keluarg. Untuk syarat dan ketentuannya sangat mudah kok. Lets see! 1. Peserta wajib untuk seluruh anggota Genaker dan terbuka untuk umum. 2. Wajib memfollow akun Instagram @_genaker 3. Peserta mengirim foto bersama keluarga dan caption melalui WhatsApp pada nomor 089603164737 (Chandra Irawan) 4. Peserta mengirim biodata berisi : Nama : Alamat Rumah : Alamat Email : No Telp/Wa : Akun Instagram : 5. Peserta harus tetap bersyukur. 📅Penutupan : 28 Juni 2021 📆Pengumuman : 29 Juni 2021 📉Aspek penilaian : 1. Like dan komentar 2. Foto dan caption terunik 💸HTM : FREE Cp: 089603164737 (Chandra) Yuk yukk yukk, yakali gak hayuuk. #genaker #Gemes #GenakerMesra #salamgenre #remajagenre #sehatcerdasceria #genreindonesia #saatnyayangmudayangberencana https://www.instagram.com/p/CQkhn1MsGNM/?utm_medium=tumblr

#genaker #gemes #genakermesra #salamgenre #remajagenre #sehatcerdasceria #genreindonesia #saatnyayangmudayangberencana

[dethijssens]

Van Paleiros via Sivota naar Levkas

26 juni – 30 juni

Zaterdagochtend in alle vroegte komen Audrey en Steven tòch nog aan! Deze keer allemaal goed gegaan en gelukkig hebben zij zich over de gemiste vlucht en teleurstelling snel heen weten te zetten.

Wij hebben twee heerlijke dagen samen. Het goede leven met prachtig weer al liet de wind zich voor èchte zeilers wat minder zien. Maar je kan niet alles hebben. Nu veel gezwommen midden op t water in windstilte en zo ook geluncht.

Een hartelijk weerzien  in de baai van Sivota met Myra en Massimo en Nico.

Voor de zekerheid gereserveerd maar dat bleek allesbehalve nodig. Ook heel erg weinig schepen  voor anker in de baai. Op zondag vanaf de steiger, waaraan wij als enige lagen, het water in gesprongen, doordat het ongewoon warm is is ook de watertemperatuur hoger dan anders!!! Heerlijk allemaal. Via ankerplekje terug richting Levkas.

Toch nog een beetje wind vooral tot groot genoegen van Jeroen én Steven! Kort genoegen  met de genaker! Zodra die weer was opgeborgen vroeg Jeroen “heb je wel een foto gemaakt…hij stond er zö mooi bij… Helaas, niet dus.

Bonte avond in Levkas met een helaas zeer teleurstellend Nederlands elftal tegen Tsjechië…wij keken op een mooi plein in de openlucht met nog een aantal Nederlanders…Souvlaki tot slot en vroeg te kooi!

Op maandag zwaaien  wij Steven en Audrey uit: de plichten  bij PicNic en PharmAccess roepen alweer. Zij gaan terug met een ferry naar Corfu en dan per EasyJet. Vliegen van daaruit kost een fractie en levert nog een extra avontuurtje op! Steven heeft de smaak van t zeilen weer te pakken  en Audrey heeft haar vuurdoop op de Dutchess met veel enthousiasme en vrolijkheid doorstaan!

Wij besluiten nog twee dagen in Levkas te blijven. Het opruimen en klussen is weer begonnen, de gereedschapskist staat weer open op tafel. Allemaal aan de hand van een lange lijst (tweezijdig!) Wel in een rustig tempo en vooral ’s morgens want het is behoorlijk warm!!!

Er is hier meer te.beleven dan in Preveza dus dat is een goed besluit. Woensdag naar Cleopatra Marina, de laatste étappe op de motor, de zeilen zijn er weer af. Donderdag gaat de Dutchess weer op de kant!

[archiveloudsoflove]

March 19th - hoping without hurt(s)

Tepat hari ini, 19 Maret. Hampir setahun saya menulis tentang pengalaman yang lalu (March 21st) ok agak gapenting ya wkwk abaikan. Tetapi, kali ini sepertinya memang sebaiknya ditulis lagi, tentang salah satu harapan yang semoga-atau bahkan sudah menjadi kenyataan.

Jadi... seperti biasa, dimulai dari rentang waktu saya mendapatkan momen.. ini. Mungkin sekitar 4-5 bulan lalu kaliya, atau November(?) ya gt deh. Apakah semua ini berhubungan atau tidak wkwk saya gatau. Kalau ada yang ingat, waktu itu saya pernah tulis “biasanya, mimpi yang dibayangkan adalah hal-hal yang sering dipikirkan” kurang lebih begitu. Soal mewujudkannya atau tidak, kembali lagi pada masing-masing dan keadaan.

Ok dimulai dari siniii wkwk, waktu itu sore hari. Sekitar jam 17:00an atau... setengah 6an deh. Tempatnya di ruko2 gitu, daerah Utara (tapi gatau spesifiknya) dan yang bikin stunning adalah langitnya. Lembayung cantik sekali, kuning menutup hari wkwk abaikan. Bagus banget deh pokonya

Saya, bersama teman2 kurang lebih kira-kira 10-15 orang. Bawa2 buku gitu, nyari makan karena laperr ya gt deh. dan yg bikin adem apa? iya. gak banyak kendaraannn:) senang sekali. ada sih satu dua gitu, tapi lewatnya juga sopan kek rv (roma vania) wwk garink mff. bener-bener sore yang adem gitu. nggak berisik, tapi nggak sunyi juga

“eh mau kemana ni kitaa?” tanya salah seorang temanku

“gatau ni, ke itu aja kaliya?” salah seorang lainnya menunjuk ke arah kiri, gatau dmn

“yauda yukk ntar keburu malem”

akhirnya kita jalan ke sana. bener deh, saya itu tipikal orang yang menikmati perjalanan sore (jalan-jalan sore jjs) soalnya langitnya mostly kek bagus gt diliatnya. pagi juga sih, tapi kalo pagi mending beresin rumah dulu kaliya wkwk selera ajasi. dan sore itu sangat membuat saya terkesan

“eh makan disini aja yuk, mura ni wkwk” katanya, terus yg lain pada ngikut

singkat cerita, kita makan di sebuah foodcourt gt tapi luar ruangan (outdoor). rame sih memang, tapi gamasalah soalnya berjarak. iya. berjarakkkkkkk jadi ga kumuh eh maksutnya prokes ya gt deh whahaha males gasi lu lagi makan terus blakang lu orang ngevape aroma asinan juhi kan genak ya. jadi kalo berjarak gt kan enak setidaknya ga kehirup2 amat tu asep ok skip. kemudian kita makan sambil ngobrol2, hingga salah seorang dari kita bilang:

“eh nanti kita kapan ya jalan lagi” kata temanku.

“gatau, ntar ajaa atur waktu, atauga kalau ada kesempatan”

“ehiya, si xxx diajak juga yuk! dia kan dulu fafifuwasweswos”

“boleh tu! nanti gw liat dulu ya contactnya ada gak di gw wkwk”

saya pun ingin sekali menimpali, namun masih ada keraguan. baru saja pengin ngomong, tiba-tiba ada yang bilang gini:

“tan, nanti kalau kita ngumpul kaya gini lagi, ikut ya! jangan sungkan... atau kontak dulu aja ok”

damn... saya seperti merasa... kok pada tau siiii wkwkw. iya sebenernya pen nanya juga, tapi mereka kek udah baca pikiran saya duluan(?) lebai ye. tapi rasanya seperti memiliki satu sama lain-menguatkan, namun tidak menggantikan

“haha iyaa kok, gw ikut! ntar berkabar jan lupa” saya pun mulai tersenyum. rasanya senang sekali

selesai makan, kita pun misah karena emang udah mau malem. sunsetnya kan jam 6an gitu ya jadi singkat. IYA, singkat banget ga tu sejam doang tapi momennya bener2 banyak dan... berkesan. mulai dari langit lembayung, ruko2 yang ga padet tapi keren, jalanan yang ga rame tapi pada sopan, huft. rasanya cepat sekali

“genks, gw balek duluan ya! sampai ketemu lagi”

semuanya pun ikutan nyebar. random ke mana aja. saya pun demikian, kembali ke “rumah” masing-masing

--------------------------------------------------------------------------------------------------

btw, ini teman2 yg dimaksud bener2 teman2 yg nyebar aja gitu. tapi ada juga yg dari sekolah, main, dsb. nyebar bgt kan? bener-bener agak terdengar ga mungkin. memang, karena ini...

hanya pemikiran yang sempat tergambarkan di bulan November.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

waktu itu, saya masih menganggap “remeh” ucapan perpisahan. yaelah, ntar juga ketemu lagi. pikirku. bener2 denial gt ya wkwk. yelah seloo kite masi kontek2an kok ok, anggapan saya waktu itu.

seiring berjalannya waktu, saya baru sadar. again, saya telat nyadar kalau...

ya bisa aja kan, perpisahan itu menjadi momen “perpisahan” yang sesungguhnya?

huftt, saya baru menyadarinya. apalagi kalimat sampai jumpa lagi yang diutarakan

apakah kita benar-benar bisa berjumpa lagi?

atau harapan itu agar kita merasa tenang saja sementara waktu terus berganti?

entahlah...

terakhir, sesuai dengan judul yang saya tulis. saya punya harapan-kita, punya harapan.

“...and hopin’ made you hurt more”

terkadang, berharap membuat terluka. apalagi kalau tinggi, heheh gatausi.

tapi benarkah? iya memang, kalau saya sangat bergantung pada harapan itu

makanya, saya berharap tetapiii... saya tidak mau terluka. meskipun memang ada rasa sedih, tapi saya akan mengendalikannya sebaik mungkin agar tidak menjadi luka yang mendalam.

karena kesadaran saya (yang datengnya telat itu), sudah ada di dalam sinii

“Kalau saya boleh berharap, kita ketemu lagi, ya? saya tahu, ini sudah beberapa kali ditulis. sudah beberapa kali juga ada yang menemui saya-bahkan menghubungi untuk menanyakan kabar. Nyatanya, kita masih bisa bertemu ya? wkwwk. baik tatap muka atau tatap maya. ohiya jangan lupa, kalau kalian ngobrol ajak saya juga ok! mari membicarakan kehangatan, kenyamanan, kes... eh kok si riski pebrin. mari mengobrol tentang kita! nggak perlu ribet, saya kalo kalian telpon/kontak juga tinggal satsetsatset jadi. tapi tetep lihat sikonn si hehe, karena saya sambil menjaga orang tua.

Kalau kita bertemu... kumpul, lagi, bercakap, lagi. saya tunggu. namun bagaimana jika ternyata tidak ada kesempatan itu? tenang. saya tetap berharap yang terbaik untuk kalian. semoga kita semua saling memberi kebaikan ya! ini bukan pemaksaan. ini hanya harapan. harapan yang tidak akan membuat luka, karena kesadaran yang datang saat itu membuat setiap good things (kebaikan) terbuka.”

March 19th, 2022

-loudsoflove

#fellowfeeling #fresh #somethingcomforting

[daeyii]

bingung tau harus gimana, sekarang kaya udah biasa aja sama fikar tapi tetep kepikiran, tapi genak ke arya, tapi baper sama surya. wkwkwkw

[mint86]

Jupo orey kampung lagi terik nih..nnt semula² harap ado projek lagi dgn seniman hebat ni. Tok genak bo semalamey jah. Ejas terr... Pukul 3pagi wrap. Belok pinggey². #sekmokyong #duannagabogho #duannagobogho #nightshoot (at Persatuan Penulis Nasional Malaysia - PENA) https://www.instagram.com/p/CNGISk6DUpv/?igshid=1la0td2goqlcz

#sekmokyong #duannagabogho #duannagobogho #nightshoot

[groupechevalley]

Une escapade sportive sur le lac

CETTE ANNÉE, C’EST SOUS UN SOLEIL ÉCLATANT QUE NOS 60 CLIENTS MERCEDES-BENZ GROUPE CHEVALLEY ONT PU DÉCOUVRIR LES JOIES DE LA VOILE À BORD DES MAJESTUEUX PSAROS 33.

Entre déjeuner au Yacht Club de Genève, découverte de nos nouveaux modèles, et escapade sur le lac avec les Psaros 33, nos invités ont passé une journée sportive et exaltante.

Le Psaros 33 est un voilier de course conçu et construit par un chantier naval Genevois créé en 1976, à la Pallanterie, le chantier Psaros. Ce monocoque est issu d’un savoir-faire local et sa construction se fait entièrement ici, en Suisse. À la fois imposant et léger, le puissant voilier de 10 mètres de long, en carbone, est propulsé par 87,1 m2 de surface de voile au pré, et 188,6 au portant, son genaker lui permettant de réaliser des performances remarquables.

NOS MERCEDES-BENZ TIENNENT TÊTE AUX BATEAUX DE COMPÉTITION !

En effet, le nouveau SUV, GLE 53 AMG s’est imposé ce 4 septembre au Yacht Club de Genève. Plus sportif et élégant, il revient équipé des dernières technologies. Puissant, le nouveau GLE affiche des accélérations impressionnantes, vous faisant vivre des expériences exceptionnelles. La classe E cabriolet, quant à elle, est venue plus séduisante que jamais. Présentant des courbes raffinées et épurées, la Classe E affiche un caractère véritablement sportif. Ses proportions et ses traits harmonieux lui confèrent une allure puissante et souveraine. Équipée des dernières innovations technologiques, elle vous offre confort et sécurité.

Lire la suite sur: https://www.andre-chevalley.ch/news-et-events/psaros-33-une-escapade-sportive-sur-le-lac/

[chrisamaral]

"Vento solar e estrelas do mar..." A temporada de regatas na primavera italiana foi intensa no ano de 2005. Sempre com ventos de 15 a 20 nós, treinávamos todos os dias e fins semana, por umas 4 horas. Levei um tempo para aprender todos os nomes da tripulação, mas em compensação todos sabiam meu nome e repetiam centenas de vezes por dia, pois havia muita coisa para fazer no Fetch, então trabalhávamos durante o dia todo com ajustes e manutenção e no fim do dia saímos para testar e treinar. A tripulação era eclética, tinha de 16 à 70 anos, só um detalhe eram 15 homens e só eu de mulher, não sofri nenhum tipo de preconceito mas também posso dizer que ninguém facilitou nada pra mim só porque sou mulher o que me deixou muito orgulhosa do meio náutico daqui. Vou fazer um adendo à uma variável importante à bordo que é o idioma da equipe, embora eu já estivesse na minha 3a temporada embarcada, e falando italiano razoavelmente bem, qdo estamos sob estresse ou adrenalina a tendência é que nossa língua mater se sobreponha e aí nascem muitas confusões a bordo - material pra mais histórias. *lunguezza é o comprimento do barco. Em um dos treinos, no Mar Adriático, pegávamos sempre um pescador ou alguma coisa que estivesse flutuando para fazermos de bóia de contra vento e montarmos, para treinar a içada do Genaker e as cambadas. Uma vez pegamos uma pequena lancha que estava ancorada, detalhe tinha umas 6 pessoas na lancha tomando sol na proa, assim o tático gritava "sette lunguezza", "sei lunguezza*"... até chegar em "tre lunguezza" que era quando o genaker deveria estar pronto pra ser içado e todos se movimentavam em função da manobra, em "una lunguezza" a vela é içada com elásticos para não armar antes da hora, e o timoneiro grita - porque italiano não fala baixo- "atento alla vira". Bom, se tudo desse certo o genaker se abriria e literalmente acelerava a velocidade do barco, só que dessa vez o pessoal da lancha se assuntou com aquele enorme veleiro de 24m de comprimento, mastro de 36m e retranca de 12m, aproximando à 9 nós, ligaram o motor e começaram a tirar âncora, assim nossa bóia movia-se e ouvíamos a gritaria do pessoal da lancha, (...) CONTINUA nos comentários (em Porto Di Brindisi) https://www.instagram.com/p/B-7T29Ug5dA/?igshid=npj3tjki9ff0

[thefastmode]

Ericsson to Acquire 100% Stake in Spain-based Mission Critical PTT Vendor Genaker http://bit.ly/3cXFvP5

[patern29]

DUFOUR 325 GL

DUFOUR 325 GRAND LARGE est un beau voilier habitable de croisière construit par les chantiers DUFOUR YACHTS. Il se veut spacieux et confortable autant à l’intérieur que dans le cockpit. Il est marin, robuste, performant et facile à naviguer. 1ère main, jamais loué et entretenu méticuleusement par ses propriétaires. Visible à flot sur rendez-vous. Moteur Volvo penta 19cv diesel (1600h) entretenu régulièrement- RAS Capacité gasoil 100l plastique, Version Sail drive (joint d’embase remplacé en 2022) – Hélice bipale repliable. Vitesse moyenne 6 nds, conso moyenne 1.2l/h. Version barre à roue. Aménagements : Version propriétaire en 2 cabines doubles (av/arr) + carré pour une totalité de 6 couchages. Version Adventure comprenant : Plancher en stratifié, sellerie sueder bleue, stores roulant pour panneaux de pont, plan de travail de cuisine en Corian, réchaud 2 feux, four, frigo, eau chaude sous pression, cumulus 220v + prise de quai + prises dans les cabines et carré, vaisselle.. Salle d’eau comprenant lavabo, miroir, WC manuel avec réservoir eau noire et douche intérieure. Voiles & Accastillage : Grand-voile (2011) – 25m2 en bon état, Génois sur enrouleur (2011) en bon état (prévoir remplacement bande UV), solent triradial 20m2 état neuf, Spi 90m2 état neuf, Genaker (code O) bon état. Accastillage de Spi (poulies & drisses), Winchs Harken, Enrouleur. Housse de bôme, Taud Soleil, prises de ris automatique revenant au cockpit, hale-bas rigide, lazy bag/lazy jack, 2ème winch de roof Divers : Centrale navigation RAYMARINE ST 60 (loch speedo, sondeur, girouette/anémomètre, VHF RO 4800 récepteur AIS, GPS A70 lecteur de cartes), pilote automatique Raymarine ST6002 sur vérin. Batteries x 3, 220v en conformité, panneau solaire 100w sur portique, feux int/nav à LEDS, pompe de cale électrique + manuelle, plage arrière, échelle bain, chargeur de batteries, 250l capacité eau (1x 100l +1x150l), guindeau électrique M/D avec télécommande + mouillage 55m de chaine, survie neuve (04/2022) en container pour 4 personnes, protection étrave inox, fond de cockpit bois, radio lecteur CD + 2HP étanche, support moteur HB, banc de cockpit en bois massif, armement de sécurité et de vie à bord complet. Read the full article

[farvelshell]

#8. Dua hari untuk selamanya~

Sesampainya di restaurant, kita semua pesen makan, Frey bingung pesen apa, krn gua tau dia ga bisa makan pedes, jadi gua pilihin nasicampur buat dia.minumnya cocacola(ini dia yg mau). dan kala itu gua ga bisa makan keras2 gara2 masih awal pakek behel jadi gua pesen soto ( ini aja makannya lama) minumnya air putih dong. sambil nunggu makanan dateng,Frey sambil nyemprot2 obat nyamuk ke tangan sama kakinya, trs dia tuh iseng banget, tiba2 nyemprot ke kaki gua, trs dia bilang “ kamu juga harus pake,banyak nyamuk!” trs gua diem kan, soalnya dia nyemprot ke gua, trs dia tanya lagi mau dipakein lagi atau engga, trs gua jawab engga usah,aku sendiri aja. trs setelah balikin obat semprotnya, gua liat bulu bulu kakinya tuh lucu banget warna bule , trs gua iseng tarik satu bulunya ( yawla ada-ada aja emng lu shell) dan dia biasa aja ._.

setelah itu bum tratatah tatah makanannya datang! disini gua bener2 liat, dia makan tuh sopan banget! ga ngobrol,mata nya hanya tertuju ke makanannya aja.  tapi ttp jawab kalo gua tanya, cuma mata nya ttp ke makanannya (ngeri diambil kucing makananya). beda bener sama adeknya yg baru nyuap makan aja langsung ngomong, foto2. kebanyakan ngobrol nya daripada menikmati makannya. gua jadi ikutan terdiam deh wkwk. trs setelah selesai makan, gua ke Toilet, pas balik ke toilet, Frey ngeliatain gua dari jauh sambil senyum ke gua, gua bingung sambil ngomng dalem hati ( lah ni anak ngapa ) trs gua senyum balik aja, sambil kesenengan.

disela2 itu, entah bagaimana awalnya kita ngomongin tentang ulangtahun, Frey bilang, kalo misal orng ulangtahun, maka orng yg ulang tahun itulah yg harus buat kue ulangtahun dan bagi2 in ke orng terdekat. trs tiba2 adeknya Frey nyeletuk ke gua “ kamu harus ke Denmark pas dia ulangtahun, ketemu sama orangtua kita, orangtua kita seneng sama orng yg punya culture beda juga” entah apa gua jadi niat pingin ke Denmark.

setelah semua selesai makan, kita pergi cari tongkrongan lagi. btw temen gua yang satu mau ke penginipan duluan gara2 mau videocallan sama bebeb nya. jadilah tinggal kita ber 4, kayak double date. jalan lah kita menulusuri jalanan seminyak, orang-orang tuh ngeliatain gua sama Frey, trs gua tanya ke dia “ kok mreka ngelitain kita deh? kamu ngerasa ga?” dia jawab “ iya, mungkin mreka ngira kita kayak couple” lalu ku terdiam.. jalanan seminyak jadi saksinya kala itu, gua sama Frey bener2 kayak orang pacaran. kita pegangan tangan. awalnya gara2 tangan gua yg tiba2 dingin lagi ( entah gua harusnya berterima kasih sama nih tangan atau gua harus marahain nih tangan tiba2 bisa dingin begini)  adeknya Frey sama temen gua sesekali ngeliatin kita, mreka tuh di depan jadi keliatan banget kalo mreka ngeliatain kita sambil ngomongin kita wkwk. 

setibanya di tempat tongkrongan, kita pesen minum. gua disuruh pesen hot chocolate sama Frey gara2 biar tangan gua ga dingin! trs sambil nunggu minuman dateng, Frey ke toilet trs disitulah gua ngelap2 keringet, minyak ... trs adeknya Frey bilang “ kamu ngapain?” gua jawab “ ngelap minyak” trs temen gua malah yg yg jelasin kalo gua tuh punya kulit yg oily jadi mesti sering dibersihin dsb. adeknya malah bilang “ siapa yg peduli sama itu, jadi dirimu aja” hadeh bukan gitu maksudnya,padahal gua cuma ngelap minyak bukan make up an. wkwk miskom. tapi gua dapet initinya sih, maksudnya ttp bisa terima diri sendiri aja. i know kok thank you adeknya Frey. lalu setelah itu Frey balik dari toilet. dan minuman2 kitapun juga datang dalem hati (lah bisa barengan, jangan2 yg buat minumnya si Frey) #yaenggalah. pas gua minum minuman punya gua, genak! sumpah gaenak, masa coklatnya encer banget. komplen lah gua! akhirnya dibuatin sesuai keinginan. krn merasa kurang nyaman. kita memutuskan untuk mencari tempat tongkrongan baru btw itu udh jam 10an malem, dan tokonya emng mau tutup.

lanjutlah kita menyelusuri jalanan seminyak lagi untuk mencari cafe buat nongkrong lagi. 

[tma-du-taomapa]

DE BIZERTE À PALMA

Nous voulions initialement longer la côte de l’Afrique du nord jusqu’à la ville marocaine de Tanger, en face de Gibraltar. Mais, pour mettre pied à terre sur le sol algérien, il fallait un visa que nous n’avions pas. Son délai d’obtention étant aléatoire, nous avons rapidement opté pour un plan B : dorénavant, nous cherchions à atteindre les Baléares en frôlant le sud-ouest de la Sardaigne ; mais nous avons dû composer avec la météo...

Nous avons quitté la Marina de Bizerte vers 12h45 le mardi 27 a0ût 2019. Auparavant nous avions fait un saut en ville pour les derniers soins dentaires de M., et pour les dernières courses de fruits frais : nous avons même trouvé des

De retour, il avait fallu payer notre séjour à la marina, faire les formalités de police et de douane pour la sortie du territoire tunisien, et enfin faire le plein de gasoil ( à environ 0,60 euros le litre débarrassé de son soufre, càd la meilleure qualité disponible...).

Comme ce jour-là il y avait du bon vent, nous sommes partis Tbd amures, au travers, avec, à l’arrière, la GV réduite au 2ème ris, et, à l’avant, d’abord le genaker, puis ensuite le génois. Ainsi vêtu, TAOMAPA a parfois dépassé la vitesse de 8 noeuds (8 kts), et nous sommes arrivés le lendemain matin en vue de la Sardaigne après avoir navigué a 6 kts de moyenne ! Malheureusement, il pleuvait et trois orages successifs ont eu raison de notre entrain...

Par sécurité, nous avons préféré faire un mouillage à l’abri dans la baie de Porto Pinto ; il était 10h du matin et nous venions de parcourir 125 milles. Nous ne sommes repartis que le lendemain matin vers 8h45. Ce jour-là, il faisait beau et il y avait des choses à voir, comme par exemple

Sur le reste du trajet, nous avons parfois été à la gîte

nous avons parfois croisé du lourd

et parfois de l’éclairage marin

sans oublier, sur une mer très calme, un beau

A partir du vendredi, nous avons utilisé le moteur seul car, comme prévu par la météo, il n’y avait plus assez de vent pour avancer à la voile. Mais vers midi, le pilote automatique, 4ème membre de l’équipage, a donné des signes de faiblesse. Et vers 16h, il a déclaré forfait...Il nous a donc fallu barrer “à l’ancienne”, càd en tenant la barre : chacun(e) a passé environ 1h à la barre puis 2h dans sa couchette, avant de recommencer jusqu’au mouillage du lendemain.

Donc, le samedi 31 août 2019 vers 11h15, dans une anse de la côte sud-est de l’île de Majorque, par 4m de profondeur et sur fond rocheux, nous avons jeté l’ancre près de ce beau gréement aurique

Le lendemain matin, dimanche 1er septembre 2019, nous avons relevé l’ancre et sa chaine délicatement (à cause des rochers) pour effectuer les 30 derniers milles de cette 2ème et longue étape de 275 milles. En passant, nous avons pu observer l’activité de pêche dominicale des gens du cru

ainsi que les belles falaises découpant la côte avant que l’on tourne au fond à droite...

..., pour atteindre vers 13h30, càd deux heures après le cliché ci-dessus, Palma (de Majorque) nichée tout au fond d’une immense baie.

Nous sommes donc arrivés à Palma, en Espagne, exactement un mois après être partis de Marmaris en Turquie.

[dethijssens]

Oversteken naar Griekenland...

Woensdag 29 mei

Vandaag de oversteek naar Griekenland. Om 08.00 uur de trossen los. Gelukkig zonder wind want het verliep niet helemaal feilloos...Zo blijven er altijd “leermomenten”... De tank gevuld met nieuwe diesel, na al het motorzeilen gaat er wel wat in. We hijsen de genaker en varen met een mooie bakstagwind tot 20 knts en zeilen heel relaxt richting Griekenland. Halverwege gaat de Italiaanse vlag naar beneden en vervangen we die door de Griekse!!

Om 16.45 uur, dat is plaatselijke tijd (plus een uur) gooien we ons anker uit in een baai bij Nisos Othoni. Het is de eerste baai aan de westkust van Griekenland. We voelen ons bevoorrecht en ik ben ook wel  echt... trots op Il Capitono...we hebben het geflikt: de Dutchess in Griekse wateren. We liggen met een paar andere schepen in deze baai omgeven door hele mooie natuur. We zwemmen in koud water (wat lijkt te wennen),  genieten van een Gin-tonic en een heerlijke hap eten. Daarna worden we getrakteerd, onder het genot van een glaasje rode wijn, op een prachtige zonsondergang bij de klank van Daniel deNiese’s  “Lascia Pianga Redrum”van Haydn. Mooier kan eigenlijk niet..

Donderdag 30 mei

Ontbijt met wentelteefjes aan boord. Dat zegt wel iets over de temperatuur van deze zomer. Zo’n ontbijtje hoort meer bij  Scandinavische wateren, maar dit jaar past het hier ook goed na zwemmen in fris water... We hebben Han overtuigd om een vlucht te boeken naar Corfu op vrijdag...en ze zegt ja!!! Michael  is helemaal blij en wij ook!!! We varen 25 mijl van Nisos Othoni naar de noordkust van Corfu. We ankeren weer een in prachtige baai: Ormos Imerolia (Kasiopi). Eerst aan de wind gezeild met 15-20 knts. Dichter bij het eiland rare winden, wegvallend en draaiend. Mooi geankerd om 16.30 uur tussen diverse andere schepen. Het lijkt een hele rustige plaats met 2 taverna’s met uitzicht op de baai. We overtuigen Jeroen (weinig voor nodig) om het bootje op te blazen en naar de kant te varen. Eenmaal op het kiezelstrand loop jezó het bijzonder toeristische engels georienteerde plaatsje in. Welkom in Corfu!! We lopen door een toeristische straat naar de andere baai en vinden een heerlijk terras met super zachte bank pal in de avondzon. Op de terugweg broodjes en chocolade taartje gekocht en weer richting Dutchess getuft. Super windstille nacht met toch een ankerprobleem  dat we met zijn 3-en om 0.4 uur ’s nachts goed hebben opgelost.

Vrijdag 31 mei

Michael peddelt naar de kant om te gaan hardlopen. Ergens moet je je energie aan kwijt raken. Daarna neemt hij een duik in het water en krijgt hij het voor elkaar om de lijn die om het anker heen was geraakt er weer uit te krijgen.  We zetten een nieuwe lijn voor het ankerballetje op de boodschappenlijst...

Vandaag richting Corfu stad, helaas zonder wind. Niet veel mijlen en een ontspannen tocht met mooi weer. Jeroen ziet kans op zijn sopraan te blazen...Wij motoren met aan bakboord de kust van Albanie en Corfu al in beeld. Het is al zichtbaar veel drukker op het water. Een grote flottielje en diverse schepen, meer dan wij in de afgelopen jaren samen  op het water gezien hebben. We leggen om 13.30 aan met de punt naar de rotsige kadewal, met uitzicht op zee. Een magnifiek uitzicht. We worden ook nog verwelkomd met pianomuziek uit de ramen van het conservatorium, pal aan de haven. De Corfu Sailing Yacht Club ligt direcht voor de oude vesting muren. Heel indrukwekkend.

Wij krijgen meteen bezoek van Engelse zeilvrienden, Ann & Simon, onze overburen uit Marina di Ragusa. De havenmeester laat ons weten dat een bezoekje aan de Port Authority vandaag al geen zin meer heeft. Maar ook stelt hij ons gerust dat we ons nergens druk over hoeven te maken. Hieruit blijkt in elk geval  dat hij geen voorstander is van de heisa rond de sinds 19 mei ingevoerde ingewikkelde boot tax procedure als je in griekse wateren wilt varen... Maandag verder zien, tenminste...als de verkiezingen op zondag niet uit de hand gaan lopen. Welkom in Griekenland...

Om 20.00 uur komt Han aan, verwelkomd door Michael die 3 km gelopen heeft naar het vliegveld! Eten in de oude stad met 6-en in een notabene Italiaans restaurant, erg lekker!

Zaterdag 1 juni

We verkennen te voet de oude stad.Toeristisch maar erg leuk. En als je een beetje doorloopt kom je ook al weer gauw in rustige authentieke straatjes. Langs de chandler en lunch in een leuk klein tentje aan de haven: gefrituurde sardientjes zoals je die alleen hier kan eten. ’s Middags siesta op het strand en in de boot. We regelen via de havenmeester een huurautootje voor de dag erna.

Zondag 2 juni

Onze auto wordt in dehaven afgeleverd. Op zijn Grieks, maar je nergens druk over. Als de spiegels eraan blijven zitten en de onderkant ook komt het goed. En oja, als je een probleem met de politie zou krijgen bel me dan, dan bel ik mijn oom die belangrijk is bij de politie en dan is dat ook weer klaar. You know : this is Greece... We hebben met een gekocht boekje een aantal toeristische highlights op het programma staan.

1.Eerst naar het klooster Panagia Vlachernon, daterend uit de 17e eeuw, er woont nog een monnik nu. Het ligt op een schitterende plek, te bereiken via een lange loopbrug in het water.

2. Daarna naar een Byzantijnse tempel van Iasonas en Sosipatros, belangrijkst bewaard gebleven monument uit de 11e eeuw. Er loopt nog een “echte” Makarios rond.

3. Koffie in het bergdorp Liapades. Schattig plaatsje. We bereiken met onze Opel Corsa het centrale pleintje en kunnen geen kant meer op. Vanaf de diverse terrasjes aanschouwt men waar wij dan wél kunnen parkeren.

Daarna genieten wij met een kopje koffie van het gemanoeuvreer van anderen. Grieken parkeren gewoon midden vooor het terras om hun vrienden te begroeten, alles overigens in heel ontspannen gemoedelijke sfeer.  Daarna naar het strand van hetzelfde dorp. Onderdeel van een vreselijk all inclusive hotel, veel  te dikke te rood verbrande lijven. Wel lekker gezwommen en even gerelaxt op de kiezelstenen...Lunch in destrandtent waar het opmerkelijk rustig was..

4. Daarna langs de mooie kust westwaarts gereden naar Palaiokastritsa, schitterend gelegen klooster uit 1225. Kerk met beeldig lichblauw plafond. Diverse kaarsjes ontstoken voor onze gezamenlijke intenties.

5 De laatste stop is Peritheia (dichtbij God), erg mooi landschap en veel bloemen. Beetje vervallen dorpje met een paar taverna’s. Anderhalf uur terugrijden: over bergwegen gaat dat niet al te snel. Om 19.30 uur weer aan boord na een welbestede dag, heel veel gezien van de noordelijke helft van het eiland.  We eten aan  boord met een glaasje wijn uit het laatste klooster erbij. Daar slapen we allemaal lekker op!

[borut-blog1]

Na morju

05.03. Noc (do 03h in jutro od 6 do 09) prezivim v kokpitu, z Marcem na strazi. Juzni kriz je pred nami. Vetra je ravno prav, 15, barka dela lepih 6-7 vozlov na uro. Soncni vzhod je moten, nekaj oblakov ga prekriva. Cez pol ure izginejo in nenadoma postane toplo. Ob koncu razmišljam o kavi ali spanju, odlocim se za slednje. Ob 11h si naredim zajtrk. Najdem odprte kosmice, polijem s kavo in jem. Ne gledam prevec notri, ali kaj plava.. haha, prejsnji vecer sem dal kuhati pasto za prilogo k tuni. Nasel sem staro zalogo, se iz Martinika. Poleg paste so bili notr se zivahni metuljcki, ki so begali na okoli. Koncali so v morju. Vseh 4kg. Popoldan veter pojenjuje. Le se 10 ga je, ko kapitan ukaze dvigniti genaker. Dzabe, si mislim, se sam sebe ne bo nosil. Cez pol ure ga ze pospravljamo. Pot tece od nas, ravno prav za skaf morske vode cez glavo, pa se malo zajfe, pa se dva cez glavo in ze disim)). Motor dela na 2 tisoc obratih 6-7 vozlov hitrosti, vala skoraj ni. Berem knjigo o Oceanskih prebivalcih, živalih, o poimenovanju le-teh. Izvem, da so eno morsko veternico poimenovali po B.Marleyu: Bobmarleya gadensis! Vecerja tuna z rizem. Ze tretji dan. Res, da je ta, rumeno plavuta tuna boljsa ampak mi ne disi jesti. Ob 8h sem v potelji, knjiga Pacific passages je zanimivo branje. Pravi, da so lahko ekvatorialne tisine, obmocja brez vetra siroka tudi po vec sto milj! Uff, mi smo (ze) sele na 4.5N, 81.4 W, upam, da bo kaj pihnilo, ker nimamo nafte za 600 milj, do Galapagosov..