#giga lader | Explore Tumblr Posts and Blogs

zoe-nl · 3 years

Text

Hoe ga je met een elektrische auto op vakantie?

Juni 2020 werd deze vraag op Quora gepost, ik kwam hem nu pas tegen. Toch mijn ervaringen maar even gedeeld;

Wat is een EV met voldoende actieradius

Hoe laad je op

Even in de lunch aan de laadpaal of niet

‘s nachts laden

1 keer ‘s nachts en 1 keer overdag laden voldoende

in 1 keer naar bestemming blazen

Wellicht ook interessant om dat ook nog hier eens te delen. Hier de post van vragensteller, na “ lees verder’ mijn mening daarover.

Mijn toevoegingen;

“EV met voldoende actieradius (350–400km)”

Je gaat ca. 2 keer per jaar met de auto op vakantie. Afhankelijk van je middelen en je duurzaamheidsdoel moet je bepalen of je je vakantie de grootte van je batterij wilt laten bepalen. Een grote batterij kost meer materiaal, kost meer in aanschaf, is zwaarder en groter en beïnvloed je verbruik. Wanneer je met uitzondering van je vakanties prima uitkomt met een kleinere batterij, is dat de betere keuze. De impact op je vakantiereizen kun je mee leven of op andere wijze opvangen.

Wat is 350–400km bereik? Dit is afhankelijk van je rijstijl. Wil je perse een hoge snelheid rijden dan reduceer je je bereik aanmerkelijk en wordt je laadtijd verhoogd. De al opgemerkte ABR routeplanner verwerkt alle parameters en komt met de snelste laadstrategie. Die is: meerijden met de flow op de weg zodat er weinig geremd en geaccelereerd behoeft te worden, rijd de accu tot ca. 20% leeg en laad hem vol tot ca. 70 a 80%. Wanneer je de laadsnelheid kunt monitoren kun je het punt bepalen waarop de laadsnelheid afneemt en je het beste kunt stoppen. Dit houd dus niet in met 1 lading zo ver mogelijk komen en dan weer helemaal vol om zo min mogelijk laadsessies te hebben. Veelal zijn meerdere goed geplande korte stops beter. De laadkarakteristiek van de auto telt hier mee; vroegere versies van de Leaf houden het na snelle ritten en 2 keer snelladen voor gezien en zullen die dag niet meer snelladen en mogelijk prestatiebeperkingen kennen. De ZOE met 50kWh batterij kan maximaal 50kW laden, maar zal dat meestentijds niet halen. Tesla Superchargers gaan goed, in sommige gevallen met een V3 laadpunt extreem snel, maar als bij een V2 laadpunt iemand naast je komt staan wordt de snelheid sterk gereduceerd enz, enz.

Kortom je zult meer tijd kwijt zijn dan met een ICE. Probeer aan te sluiten bij de comfortabele rij eigenschappen van je EV en leg je zelf geen strak schema op. Veel EV rijders hebben ervaren dat dit een rustiger rijstijl oplevert die je niet eens zo gek veel extra tijd kost, maar je wel veel uitgeruster op bestemming brengt. Met een koffie- en plaspauze blijkt je beoogde korte laadstop al vaak niet meer haalbaar. Pak dan maar wat meer kWh mee.

tot slot;

een grote batterij is niet nodig om ergens te komen, maar geeft je wel extra flexibiliteit. We zijn met een ZOE 22kWh op vakantie geweest door heel Europa. Toen daar de 40kWh batterij in ging was dat een giga stap. Niet zo zeer voor de rijtijd, maar voor ontspannen rijden door de extra flexibiliteit. Stringente en uitgebreide voorbereiding (niet fout rijden, back-up voor niet werkende laders) was niet meer nodig; er was altijd een optie en reserve. Met de Tesla Model 3 LR met 75kWh batterij hoef je eigenlijk nergens meer naar te kijken, de auto regelt het icm het supercharger netwerk. Hoe avontuurlijk of flexibel je bent en hoe leuk je het vind om te puzzelen, bepaalt de keuze van de auto en grootte van de batterij.

“hoe laad je bij op lange vakantiereizen”

Afhankelijk van de auto, afhankelijk van je beschikbare reistijd en je type reis. De meeste EV’s laden langzaam op AC ( 3,5 kW met oma-lader op 220 Schuko of type 2 laadpunt) en snel op DC (vanaf 50kW snelladen met CCS of Chademo). Snelladen is duur, Type 2 is goedkoper of zelfs gratis. Het Tesla supercharger netwerk is alleen voor Tesla en daar gaat snelladen voor een Type 2 tarief of zelfs gratis als dit bij de aanschaf zo geregeld is. Tesla’s kunnen ook gewoon Type 2 laden bij elke Type2 laadpaal. Snelladen lijkt voor de hand te liggen, maar als je geen haast hebt is binnendoor rijden en laden met 22kW ook prima. Onze reis naar/door Normandië ging geheel binnendoor en met 1 laadbeurt per dag konden we een hele dag toe. De auto (Renault ZOE) deed makkelijk 300km op een volle 40kWh batterij, ‘s morgens vol bij vertrek heb je ook geen laadbeurt tot 100% nodig om bij de volgende B&B onderweg te komen. Voorwaarde; je auto moet wel 22kW aankunnen. De Renault ZOE kan dat standaard en alles wat er tussen zit. Tesla gaat tot 11kW standaard. Overige merken is laden tot 11 kW AC mogelijk tegen meerprijs. In Duitsland zijn Type 2 laadpalen veelal 22kW in Nederland 11kW vanwege een belasting dingetje waardoor aansluitingen met hoger vermogen ook hoger belast worden en dan doen we het niet in Nederland.

Zo snel mogelijk naar de plaats van bestemming op de wintersport kan tegenwoordig ook prima. In Duitsland staan inmiddels de nodige snelladers met snelheden van 50kW tot 300kW. Afhankelijk wat je portemonnai wil en je auto kan. Ionity is het laadnetwerk van de VW-groep en is voor deze auto’s te betalen, voor ander merken geld een extreem hoog tarief en is het alleen in noodgevallen of als geld geen rol speelt aan te bevelen. Net zoals Tesla Superchargers staan er meestal een aantal en is er altijd plaats. Andere snelladers zijn ook prima, maar meestal staan er maar 1 of 2. Wij hebben het zelden meegemaakt dat we moesten wachten.

Komt de kwestie met de laadpasjes. In Duitsland zijn ze geil van telefoon Apps, maar er wil nog wel eens sprake zijn van Funklochs (gaten in het bereik), dan doe je niks met zo’n App. Zorg altijd voor een kaart of key, kijk op de Laadpas Top 10 | 100% onafhankelijk | Vind de beste pas voor jou voor de pas die je past en nodig is voor dat land. Met Plugsurfing, Chargemap en Maingau kom je een heel eind. Frankrijk is listig, er staan er in principe genoeg, maar of ze het doen is dan weer vers 2. Een Kiwi-pas geeft extra dekking. De Fransen weten het ook weer beter en zijn weer gek van klepjes om de stekkertoegang te beveiligen. Kekke display-tjes die onleesbaar zijn in het zonlicht, te laag geplaatst, maken het ook niet makkelijker. Bewaar de rust, neem ieder nieuw type paal rustig in je op en beredeneer hoe die kan werken en wat de lader van je vraagt om stroom af te geven. Tesla heeft geen passyteem en in de auto zie je al of er plaats is, je rijd er heen parkeert, prikt de stekker er in en de auto begint te laden. De Tesla app heeft bij mij altijd gewerkt en geeft aan als de ingestelde hoeveelheid is geladen. De Renault ZOE App, nou ja, er zijn er die het prima vinden, nu bij versie 3, zit ik bij tijd en wijle nog te etteren. Over het algemeen te veel toeters en bellen die er niet toe doen en verbindingsproblemen.

Er is natuurlijk niets mooier dan Tesla’s in de file voor een laadstation te fotograferen. Dat kon afgelopen wintersport, maar is heel uniek. Wanneer iedereen de voorgekauwde navigatieroute gaat volgen is het risico bij dat soort gelegenheden (wintersport) groot. Normaliter is er altijd plaats en beschikbaarheid wordt in de auto aangegeven. Je kunt op basis van deze info besluiten een lader eerder of later te pakken. Probeer een alternatieve route uit; vaak slecht weinige minuten meer, maar veel rustiger omdat de rest blindelings de 1e optie volgt. Hoewel de ABR routeplanner fijn is om je rit vooraf te plannen, is de navigatie in de Tesla aan te bevelen voor onderweg.

“even in de lunch aan de snellaadpaal”

Dat is wat iedereen denkt, incl. Avondeten, ook bij regulier tanken. Reden waarom het dan het drukst is, het langst duurt, de toiletten het smerigst zijn en de service het laagst is. Vermijd die periodes of rijd even binnendoor en ga langs de lokale boulanger of Bäcker, als je toch wat langer stopt kan 22kW prima zijn of is er een 50DC snellader in de buurt. https://www.ihr-bäcker-schüren.de heeft een laadplein voor de deur, maar ook een dependance bij de Supercharger in de buurt, daar zit ook Fastned Fastned en Tesla openen Duitsland’s grootste snellaadhub. Kortom zoek je stops vooraf uit en niet perse aan de snelweg.

“verstandig om ‘s nachts te laden”

Zeker verstandig om ‘s morgens met een volle batterij te vertrekken, maar alleen in specifieke gevallen is die oma-lader aan te bevelen. Laden gaat het snelst als de batterij op temperatuur en bijna leeg is. Plan dat dat aan het einde van de dag is en stop in de buurt van een snellader. Laad hem daar al vol voor de volgende dag. Anders zoek een overnachting met een Type 2 laadpunt, daar kun je hem aan laten overnachten. Pas op bij een publieke lader hoe je kostenplaatje er daar uit ziet. Als de auto vol is en je nog aan de paal staat wordt er een minutentarief gerekend waardoor de kosten extreem kunnen oplopen. Sowieso komt het afrekenen per minuut in het buitenland vaak voor (Oostenrijk). Steeds vaker vind je hotels en pensions met Tesla Destination chargers. Informeer bij die lokaliteit of je daar kunt laden met andere EV’s dan Tesla. Meestal kan dat aangezien Tesla bij zo’n destination charger stelt dat men er minimaal twee moet afnemen; 1 specifiek voor Tesla’s en 1 ook voor andere EV’s. Oma-laders komen in beeld, wanneer er geen andere mogelijkheden zijn en je auto onder het raam of in de buurt van een stopcontact kunt parkeren. Stel je lader zo in (als dat kan, met het juiste amperage) dat je de zekeringen niet laat ploffen. Blijf even bij de auto om te zien of het allemaal goed gaat.

“1* snelladen, 1* langzaam laden per dag”

Meestal, dus basis gedachte (zie de Normandië trip), maar als je gaat rondreizen, is het handig als je laad waar je kunt en waar het praktisch is (koffiestop, bezienswaardigheid, winkelen etc. ). Het zal meestal niet snelladen zijn maar een Type 2. Houdt daarbij de regels voor goed gedrag in de gaten; niet onnodig (lang) aan een paal hangen die anderen misschien harder nodig hebben. Enige reserve is prima als je een bergpas over moet. Als je de top haalt komt het goed, maar daarbij ga je sneller dan gebruikelijk door je voorraad heen. Naar beneden kost geen energie en je zult je batterij weer wat bijladen. Voorbeeld: als je van bovenop de Grossglockner naar Mallnitz rijd (ca. 70km), zal je dat 0 kWh energie kosten. Zoals eerder aangekaart, vaker korte laadstops is beter, onderweg helemaal volladen is not done en niet efficiënt.

“in 1 keer naar Frankrijk blazen”

Dat is wat we vroeger deden. Door de ZOE met 22kWh batterij doen we dat soort reizen voortaan in twee dagen met een overnachting in een leuk hotelletje of B&B. Ook nu dat door het betere bereik niet meer hoeft, veel leuker en relaxter, je hoeft eenmaal op bestemming niet meer bij te komen. Je kunt dan ook de leukere routes pakken en de vakantie begint bij vertrek.

Hoop dat je er wat aan hebt. Kijk op Team DurableDutch en ook WAVE TROPHY - Die grösste E-Rally der Welt laat zien wat je met een EV kunt.

0 notes

batterijnl · 4 years

Text

OPPO A9 (2020) review: sterke budgettelefoon met giga-accu

De OPPO A9 is een nieuwe budgettelefoon van het merk. Hij heeft vier camera's op de achterkant waaronder een 48 MP exemplaar. Heeft OPPO met deze telefoon een sterke budgettelefoon gemaakt of zijn er ook zwakheden?

OPPO A9 (2020)

Het Chinese OPPO is vooral bekend van zijn toestellen in de hogere middenklasse, zoals de Reno 2 (499 euro), en ook omdat het samen met de P30 Pro van Huawei als eerste een telecamera in periscoopvorm en 5x optische zoom wist te gebruiken in zijn OPPO Reno 10x Zoom (699 euro)-vlaggenschip. Toch maakt OPPO ook budgettelefoons met de A9 (2020) (249 euro) en A5 (2020) (199 euro), en voor weinig geld kan vooral de A9 mooie specificaties laten zien.

Loes, een tester van ons AW Beta Team, is een handbalcoach met tegelijk een grote passie voor telefoons. Zij gebruikt momenteel het Xperia XZ1 Compact-vlaggenschip van Sony, maar ze keer ernaar uit om met een telefoon met groter scherm aan de slag te gaan. De A9 (2020) met zijn 6,5 inch formaat was dus een gedroomde testkandidaat. Was deze telefoon voor Loes werkelijk een droom of eerder een nachtmerrie? Je leest hier haar uitgebreide bevindingen.

Behuizing

Wat Loes als eerste opvalt bij deze telefoon is het grote formaat van deze 6,5 inch telefoon, en de opvallende kleuren van de behuizing die gemaakt is van polycarbonaat. Ze is erg te spreken over het uiterlijk van deze telefoon gezien de prijsklasse, en ook de vingerafdrukscanner aan de achterkant beschouwt Loes als een verrassend voordeel. "Deze locatie is in de meeste gevallen praktisch wanneer je het toestel oppakt. Hij ontgrendelt het toestel ook razendsnel."

De telefoon komt ook met een usb-c-poort in plaats van het verouderde micro-usb, maar de telefoon heeft nog wel een 3,5 mm audiojack onderaan. "Ook de speaker bevindt zich aan de onderkant van het toestel", merkt Loes op. "Er komt een prachtgeluid uit, maar de plaats van de luidspreker is in bepaalde situaties, bijvoorbeeld tijdens het gamen, niet praktisch. Je hand gaat namelijk bij het horizontaal bedienen van het scherm voor de speaker waardoor je hem ongewild bedekt", legt ze uit.

Scherm

Om de prijs van dit budgettoestel te drukken koos OPPO voor een HD-paneel met scherminkeping. Het 6,5 inch scherm heeft een resolutie van 1600 bij 720 pixels. Onze tester meldt dat het LCD-paneel helder genoeg is om ook in sterker zonlicht goed leesbaar te zijn, en ook de kleuren prijst Loes aan.

Over de manier waarop de software reageert op de aanwezigheid van een scherminkeping is ze minder enthousiast. "Meldingen worden door de scherminkeping niet allemaal weergegeven waardoor je ze soms mist", zegt Loes.

Ze merkte verder op dat een groot schermpaneel, ook in combinatie met het lage prijskaartje een meerwaarde is. "De beeldgrootte is heerlijk voor het kijken van YouTube-filmpjes en Netflix-series, en ondanks een hoge helderheid kan je met de dankzij de grote accucapaciteit lekker lang kijken." Door de HD-resolutie is het scherm ook zuiniger.

Prestaties

De OPPO A9 (2020) komt met de Snapdragon 665 van Qualcomm die bedoeld is voor budgettelefoons. OPPO leverde naast die chipset een genereuze 4 GB aan RAM en 128 GB opslag. Hoewel de chipset zeker niet de krachtigste in zijn soort is, levert hij genoeg kracht om de meeste apps vlot te laten draaien, en door de 4 GB aan RAM worden app-processen niet de hele tijd door afgebroken als je wil multi-tasken. "Meerdere apps op de achtergrond leveren dus geen probleem op", vat Loes samen.

Ze ging ook aan de slag met de games Minecraft: Pocket Edition en Asfhalt 9, en vooral over de prestaties van die laatste game was onze AW Beta-tester onder de indruk. "Ik ben misschien geen die-hard-gamer, maar er waren geen zichtbare framedrops te zien tijdens het spelen", stelt Loes vast.

Accuduur

Een van de speerpunten van deze telefoon is zijn indrukwekkende accu van 5000 mAh die in combinatie met het HD-paneel prima werk levert, zoals Loes al opmerkte. "Ik gebruik mijn telefoon intensief", zegt Loes duidelijk. "Ik ben meerdere uren per dag aan het appen, mailtjes beantwoorden en documenten aan het bijwerken. In de avond komt daar nog vaak YouTube, Netflix of een spel bij, zoals Minecraft. Aan het einde van de dag heb ik nog zo’n 30 tot 40 procent aan accupercentage over, en da's erg prettig. In stand-by wordt er ook heer weinig batterijlading gebruikt", vertelt ze.

Toch kon Loes wel een negatief punt opmerken, want de A9 (2020) heeft geen snellader. "Ik merkte al snel dat de meegeleverde lader niet snel oplaadt. Hij heeft flink wat tijd nodig om tot een volledige lading te komen", stelt ze vast. Het ontbreken van snelladen is in deze prijsklasse geen groot probleem.

Camera

Als hoofdcamera koos OPPO voor een 48 MP hoofdsensor, die met een f/1.8-diafragma-opening komt. Naast die hoofdrolspeler introduceert het bedrijf op zijn budgettelefoon een 8 MP groothoekcamera en twee 2 MP camera's die voor onscherpte zorgen voor het bokeh-effect. Aan de voorkant zit als laatste een 16 Mp selfiecamera.

"De foto's en kleuren zien er mooi uit in goede lichtomstandigheden en ook de selfiecamera maakt mooie foto's", vindt Loes. "Daarnaast doet de groothoeklens wat hij belooft, en ook in een kleine ruimte kan je op die manier veel op de foto zetten. De foto krijgt ook geen onrealistische vervormingen in deze camerastand."

Zoals we ook verwachten van een budgettoestel neemt ruis ietwat de bovenhand in nachtfoto's, en Loes beschouwt dat dan ook niet als een storende factor bij deze telefoon. Ze is al bij als best tevreden over de cameraprestaties in omstandigheden.

Hieronder zie je respectievelijk twee foto's die genomen zijn met de hoofdcamera, een met de groothoekcamera en één nacht foto.

Software

OPPO's softwareschil ColorOS 6.1 zagen we voor het eerst bij de Reno 2 van OPPO, en Loes geeft aan dat de softwareschil van OPPO vlot werkt op de telefoon. ColorOS is wel ver verwijderd van een kale Android-ervaring, en sommige functies en instellingen werken anders dan in de meeste andere Android-schillen.

Niet alle functies van ColorOS werken even goed in de ogen van Loes. "ColorOs heeft een fris uiterlijk met vierkante pictogrammen, en de slimme assistent zorgt voor een tabblad aan de linkerkant dat doet denken aan de 'Shelf' van OnePlus. Het omvat een stappenteller, kalender, planning, favoriete contacten en het weer. Hoewel ze mooi is vormgegeven, schakelde ik deze optie liever uit", dat zegt onze tester.

Verder stootte Loes tegen dubbele apps aan, namelijk apps van zowel Google als OPPO. "ColorOs heeft naar mijn gevoel ook een te strenge batterijbesparende modus waarbij het soms zoeken was naar de plaats in de instellingen waar je die functionaliteit kan beperken." Ze was naar eigen zeggen wel erg tevreden van 'Game Space', dat is een app van OPPO waarmee je de instellingen van je telefoon kan aanpassen aan de spellen die je speelt.

Conclusie

"Ik ben echt onder de indruk van deze telefoon", legt Loes uit. "Het heldere scherm, de mooie cameraprestaties, het mooie uiterlijk van de telefoon en het vlotte ColorOS maken dat dit toestel een mooie keuze is in deze prijsklasse. Als ik voor een grotere telefoon zou gaan, zou deze telefoon absoluut overwegen", besluit ze.

Volgens Loes is de veelzijdigheid van dit budgettoestel een grote troef, en ze verwijst naar het scherm, de camera en de accuduur. "Voor bijvoorbeeld ouders met veel activiteiten is dit toestel een slimme zet", legt ze uit. "Filmpjes kijken, administratie bijwerken of mooie foto's maken, het kan allemaal en aan het einde van de dag heb je nog voldoende batterijcapaciteit over. Wie naar zo'n veelzijdige telefoon op zoek is, kan deze telefoon zeker overwegen", aldus Loes.

0 notes

modoest · 6 years

Text

Sådan er Georgien

Der står en gigantisk rød kaffekop på hjørnet af Amagleba Street 12. Fem-seks mænd med bekymrede blikke dasker til den med deres værktøj, mens yderligere ti ser på. Man kan spekulere over, hvorfor der står en gigantisk, defekt kaffekop på hjørnet af Amagleba Street 12, men det kan man lige så godt lade være med. Det kan være, den begynder at sælge kaffe på et tidspunkt, men det kan også godt være, den er sporløst forsvundet, når jeg går hjem i aften. Nogle gange minder Tbilisi om dag seks på Roskilde Festival, hvor man har glemt, hvorfor det er mærkeligt, at en mand i tigerkostume hopper rundt på en kængurustylte klokken fem om morgenen.

Det minder mig om dengang, vandet forsvandt fra vores første lejlighed på Giga Lortkifanidze Street. Det var ikke første gang, forstod man. Hele opgangens mænd forsamlede sig rutinemæssigt i gården, og der stod de så i et par dage og diskuterede og drak rødvin og lavede huller i asfalten, indtil de til sidst hældte jord på, og der var vand igen. Situationen gjorde mig mere forundret end irriteret, og vores udlejer gav os en flaske hjemmelavet chacha som undskyld. Sådan er Georgien.

Tbilisi operahus. Svanesøen. Salens bedste billetter kostede 60 lari, så vi sad med perfekt udsyn omgivet af festklædte georgiere. Stemningen var god. Man bliver altid lidt højtidelig, når man sidder under en guldglimtende teaterlysekrone. Det gik dog hurtigt over, da musikken begyndte. Manden bag os så ingen grund til at hviske, og han afbrød maksimalt sin enetale i ti sekunder ad gangen. De ældre damer til højre for mig nynnede med fra start til slut. Alle filmede og tog billeder med deres telefoner uden at slå hverken blitz eller lyd fra. Et eller andet sted i tredje akt besluttede salen sig kollektivt for at rejse sig op og klappe i takt til mazurkaen. Matt og jeg sendte hinanden jeg-kvæler-seriøst-snart-ham-der/hende-der-blikke, indtil vi sænkede skuldrene og accepterede, at sådan er Georgien.

Café Ezo. 90′er fest. Men ikke den sædvanlige slags med pastelfarver og dårlig popmusik, nej, i sommers holdt Ezo 90′er fest for at mindes tiden, hvor der kun var elektricitet i en time om dagen, hvor der ikke var mad nok, og hvor varme brusebade var en by i Vesteuropa. Jeg kan huske en enkelt gang i min barndom, hvor strømmen var gået, og min far tændte stearinlys hele vejen rundt om badekaret. Det var en sjov dag. Til sammenligning fortæller mine jævnaldrene i Georgien om lektielæsning i stearinlysenes skær (men ikke for længe, du spilder et lys!), rationeringsmærker og kalashnikovs i køkkenet. Om stemningen op til Rosenrevolutionen i 2003, hvor luften var tyk af forandring, og de store elever fik fri fra skole. Sådan var Georgien, og det er helt overvældende, hvor meget der er sket de sidste 20-30 år .

I Georgien er 90′erne først lige begyndt, siger ejerne af klubben Bassiani, når de bliver spurgt, hvorfor den elektroniske musikscene er så god i Georgien i disse år. Der er en energi i klubmiljøet, som måske kan tilskrives det faktum, at en hel ungdomsgeneration voksede op med kaos og borgerkrig, men nu har mulighed for (og råd til) at betale 50 lari for at danse natten lang i mørke technotempler. Det er en frihedsdemonstration, siger nogen. Andre siger, at det er en fin marketingstrategi for Bassiani at sige, at den ultimative frihed er at tage et shot vodka. Uanset hvad er det nyt, at Georgien tiltrækker dj’s fra hele verden til fuldt undergrundsstadion hver fredag og lørdag. Vi var på Spacehall og se Nicholas Jaar for en måneds tid siden, og sveden dryppede fra betonloftet.

Lige nu sidder jeg på Café Paul tæt på Freedom Square og bliver mindet om, hvordan Georgien også er. Manden i den anden ende af caféen blinkede til mig, da jeg kom til at kigge på ham for en halv time siden, og jeg besluttede mig for ikke at kigge på ham igen. Men nu er tjenerne lige ankommet med et kæmpe stykke chokoladekage med is “fra den herre”. Så jeg smilede og sagde tak, for hvad skal man ellers gøre. Sidste gang det skete endte jeg med at sidde og diskutere ufrugtbart med et ikke-engelsktalende parlamentsmedlem i en time, indtil jeg til sidst måtte gå, så jeg kunne arbejde. Det er jo ikke fordi, det ikke er sødt, det er bare lidt irriterende at blive tvunget til at give folk opmærksomhed, når man er i gang med noget andet.

Nu har jeg snakket med Alex i ti minutter og overbevist ham om, at jeg arbejder på et enormt vigtigt projekt, som ikke handler om Georgien, fordi så ville han meget gerne hjælpe. Georgiske mænd er generelt lidt nærgående - især dem over 40. Jeg har udviklet en “se ikke direkte på nogen”-strategi, når jeg går igennem byen alene, og det virker som regel fint. Det er ikke noget stort problem, men det ville være dejligt, hvis de gad at ændre deres vaner, så jeg ikke behøvede at gøre det. Måske skal der 20-30 år mere til, før det sker.

Jeg begyndte at tage lektioner i russisk i forrige måned, og det er sjovt, men svært. Det tog mig lang tid overhovedet at lære alfabetet, og nu bøvler jeg med adjektiv-, navneords-, og genetiv-bøjninger, og åh for helvede, nu kom tjeneren med en gin og tonic fra Alex. Den fik jeg gudskelov afværget, men det kan godt være, jeg skal til at overveje en anden café. Nå, men Matt og jeg tager hen til British Corner i Vake Park hver tirsdag og onsdag formiddag, hvor Tamara underviser os fra klokken 11.00 til 12.30. Hun er en super dygtig lærer, og det går hurtigt fremad. Jeg kommer nok aldrig til at tale perfekt russisk, men planen er også bare at kunne føre basale samtaler, når det engelske ikke slår til. Og det er fedt at lære et sprog uden at betale danske aftenskolepriser, mens man er i et land, hvor man rent faktisk kan bruge det i den næste taxa.

Det mest spændende der er sket den sidste måned er, at Matt inviterede mig til Kiev i anledning af, at det er et år siden, vi mødte hinanden i Ukraine. Vi boede på det samme hostel, besøgte de samme restauranter og caféer, og derudover havde Matt overtalt Niels til at komme og besøge os. Jeg flippede helt ud, da han pludselig stod udenfor The Living Room - også kendt som den hyggeligste bar i Podil-kvarteret. Så drak vi os fulde, og så vågnede vi op, og så gik vi rundt i Kievs smukke brostensgader med dryssende blade og efterårslys. Jeg kan sindssygt godt lide Kiev. Der er et eller andet helt særligt over alle kontrasterne i byen - øst, vest, nyt, gammelt, hipt, ødelagt, politisk, poetisk. Selve vores årsdag fejrede vi i Chernobyl, hvor vi besøgte forladte byer og kiggede på bippende geigertællere. Romantik.

Der er gået en uges tid, siden jeg påbegyndte denne blog, og i mellemtiden er den røde kaffekop blevet hvid og har fået permanente fødder i stedet for hjul. Det lader til, at den er kommet for at blive.

0 notes