Tumgik
#h. griseus
unofficial-sean · 2 years
Text
man’s resisting the urge to petpet soooooo hard
Tumblr media
58K notes · View notes
completelyrain · 2 years
Note
Many sharks can lay still and live. This is accomplished via a process called buccal pumping, in which the shark draws water into its oral cavity, and expels it out of their gills; thus oxygenating their blood through their gills. No data, presently, observes this behavior in the bluntnose sixgill shark, Hexanchus griseus, (pictured in this GIF in Puget Sound), and yet we see this shark voluntarily stop swimming and lay still before a diver in the source video. This is not only astonishing, but heartwarming. If this shark is an obligate-ram-ventilator, then this is a risk, but if it can buccal pump, then this is an action of rest. This (an H. griseus resting on the sea floor) has also been observed in a separate video.
While peer-reviewed research, presently, cannot determine why these sharks rest on the sea floor, I hypothesize that H. griseus is capable of buccal pumping, and therefor resting without traversing the water column. It is very cute, and these sharks look very dopey and pettable, I concur. There is even footage of one being pet without protest (reminder that a shark is perfectly adapted to their aquatic habitat, and if so choosing, could escape a human's touch in an instant if they did not will it so). Much has yet to be answered of Hexanchus griseus, as a species, and I intend to dedicate my career to answering those questions; if fate and funds allows it.
No bcs I read the whole thing and it’s so wholesome I want to be a shark now. THANK YOU SM FOR THE INFORMATION EVEN IF IM NOT REALLY GOOD AT ENGLISH I UNDERSTOOD A LOT 😋😋 @1-800-simping @luveuly look please it’s so cute
10 notes · View notes
maxmaggr · 4 years
Text
Ελλάδα: 10 είδη ζώων που είναι υπό εξαφάνιση
Tumblr media Tumblr media
Πηγή εικόνας: wallhaven.cc
Ελλάδα και άγρια ζωή
Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πλούσια άγρια ζωή. Η ύπαρξη πολλών οικοτόπων καθώς και πολλών περιοχών χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, και μέχρι προσφάτως προστατευμένες από το νόμο, επέτρεπε την ασφαλή διαμονή και συνύπαρξη διαφορετικών ειδών άγριων ζώων. Είτε στα βουνά είτε εναέρια ή μέσα στο νερό θα συναντήσουμε πολλά ιδιαίτερα ζώα, το καθένα ξεχωριστό με το δικό του τρόπο και φυσικά όλα τους το ίδιο σημαντικά για τη διατήρηση του φυσικού μας περιβάλλοντος. Δυστυχώς εξαιτίας φυσικών καταστροφών αλλά κυρίως εξαιτίας του ανθρώπου πολλά είδη ζώων βρίσκονται υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα.
Τα 10 είδη ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση στην Ελλάδα
Τα ζώα υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι λίγα. Λίγες επίσης δεν είναι και οι απειλές που δέχονται καθημερινά τα ζώα και οι οποίες συνεχώς αυξάνονται. Οι απειλές προέρχονται κυρίως από κατορθώματα του ανθρώπου, κάτι που βεβαίως σημαίνει πως είναι στο χέρι μας να τις εξαλείψουμε ή έστω να τις ελαττώσουμε. Παρακάτω θα αναφερθούν δέκα ελληνικά ζώα- είτε στη στεριά είτε στο νερό-που απειλούνται με εξαφάνιση καθώς και οι ανθρώπινοι κίνδυνοι που διατρέχουν. 1. Καφέ αρκούδα (Ursus arctos) Η καφέ αρκούδα είναι το μεγαλύτερο είδος αρκούδας μετά την πολική. H αρσενική μπορεί να φτάσει έως και τα 2οο κιλά με μέσο μήκος τα 2 μέτρα και ύψος στον τράχηλο 1.10 μέτρα. Εκτός από την Ευρώπη πλέον τη συναντάμε στη βορειοδυτική Αμερική και στη βόρεια Ασία. Ο αριθμός των καφέ αρκούδων στην Ελλάδα είναι 450 ζώα σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του 2019. Τα περισσότερα ζώα κατοικούν στην οροσειρά της Πίνδου και στην οροσειρά της Ροδόπης καθώς προτιμούν δάση δρυός, οξιάς και κωνοφόρων. Είναι παμφάγο ζώο αλλά κυρίως τρέφεται με φυτικές τροφές. Κάποιες φορές προσθέτει στη διατροφή της έντομα, αμφίβια και κτηνοτροφικά ζώα. Ο πιο σημαντικός κίνδυνος που διατρέχουν οι αρκούδες, είναι ο κατακερματισμός των οικοτόπων τους κυρίως λόγω κατασκευής οδικών έργων ή λόγω της υπερβολικής, παράνομης, υλοτομίας. Άλλες απειλές είναι οι πυρκαγιές, η τοποθέτηση ανεμογεννητριών και η δημιουργία άλλων κατασκευ��στικών έργων όπως για παράδειγμα φράγματα. Μεγάλη απειλή είναι και η λαθροθηρία ή η θανάτωσή τους από κτηνοτρόφους. 2. Λύκος (Canis lupus) Ο λύκος είναι ένα σαρκοφάγο θηλαστικό ζώο που συνήθιζε να κατοικεί σε όλο σχεδόν το βόρειο ημισφαίριο και αποτελεί ένα ακόμα είδος υπό εξαφάνιση. Σήμερα, εξαιτίας των κινδύνων που διατρέχει, συναντάται μόνο στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στις Σκανδιναβικές χώρες και στην Ανατολική Ευρώπη. Πρόσφατα παρατήρησαν την ύπαρξή του και στις Γερμανία, Γαλλία και Ελβετία. Υπάρχουν δύο βασικά είδη: ο γκρίζος λύκος (Canis lupus) και ο κόκκινος λύκος (Canis rufus). Συχνά οι όροι γκρίζος λύκος και λύκος χρησιμοποιούνται για να αναφερθούν ουσιαστικά στον γκρίζο λύκο που είναι και ο πιο κοινός πλέον. Πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα τον συναντάμε σε όλο σχεδόν το ηπειρωτικό τμήμα της, βόρεια της Βοιωτίας. Υπολογίζονται περίπου 700 άτομα διαχωρισμένα σε μικρές αγέλες. Ο μεσογειακός λύκος μπορεί να φτάσει τα 1,5 μέτρα σε μήκος και βάρος από 20 έως 40 κιλά. Όταν δεν υπάρχει αρκετή φυσική λεία ο λύκος συνηθίζει να βρίσκεται σε περιοχές όπου υπάρχει κτηνοτροφία οπληφόρων ζώων (πρόβατα, κατσίκια κ.λ.π.). Πλέον έχει εξελιχθεί και μπορεί να κυνηγήσει άλλα μικρά ζώα ή να τραφεί ακόμα και με σκουπίδια κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς. Λόγω των συχνών κτηνοτροφικών καταστροφών από λύκους, πολλές φορές χρησιμοποιούνται δηλητηριασμένα δολώματα με σκοπό την προστασία των κοπαδιών. Έτσι ένας μεγάλος παράγοντας θνησιμότητας του λύκου είναι αυτός. Όπως και στην αρκούδα η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντός του έχει σαν αποτέλεσμα να εμφανίζεται κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς κάτι που οδηγεί πολλές φορές στον θάνατο.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: wallhaven.cc 3. Τσακάλι (Canis aureus) Αυτό το μεσαίου μεγέθους θηλαστικό ζώο συναντάται κυρίως στα Βαλκάνια, στην Ασία και στην Αφρική. Το τσακάλι τρέφεται κυρίως με φυτά και φρούτα ή με νεκρά ζώα. Το κυνήγι του θα περιοριστεί κυρίως σε ψάρια, αμφίβια, έντομα, πτηνά, τρωκτικά και ίσως αιγοπρόβατα. Στην Ελλάδα υπολογίζονται περίπου 1.500 τσακάλια διεσπαρμένα στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην Πελοπόννησο, στη Χαλκιδική, στη Φωκίδα και στη Σάμο. Έχουν εντοπιστεί κάποια και στην Κερκίνη και στον Αξιό. Εκτός από την καταστροφή των περιοχών που ζει από τον άνθρωπο, η θνησιμότητα του οφείλεται ιδιαίτερα και στο κυνήγι του. 4. Ευρασιατικός λύγκας (Lynx lynx) Το ιδιαίτερο αυτό αιλουροειδές είναι φυσικά σαρκοφάγο και αποτελεί ένα ακόμη είδος υπό εξαφάνιση. Στην Ελλάδα μάλιστα έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Μπορεί να φτάσει τα 1,3 μέτρα σε μήκος και το βάρος του κυμαίνεται από 12 έως 35 κιλά. Έχει διάφορα υποείδη και καθένα μπορεί να διαφέρει ως προς το μέγεθος αλλά και ως προς την περιοχή όπου βρίσκεται. Είναι το τρίτο σε μέγεθος μεγαλύτερο σαρκοφάγο στην Ευρώπη, ενώ πρώτο είναι η αρκούδα και δεύτερο, φυσικά, ο λύκος. Κατοικεί στην Ευρώπη και κυρίως σε μεγάλα υψόμετρα όπως στα Καρπάθια όρη. Επίσης μπορεί να βρεθεί στα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Βόρεια Μακεδονία. Τα άτομα λύγκα όμως που συναντάμε στην Ευρώπη είναι ελάχιστα. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός υπάρχει κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες. Συνολικά σε όλο τον κόσμο ο αριθμός τους είναι περίπου 7.000 ενώ πρόσφατα έγινε προσπάθεια επανένταξης του είδους στις Βοσνία Ερζεγοβίνη, Σλοβενία και Κροατία (περίπου 200 άτομα). Στην Ελλάδα λοιπόν, τα ελάχιστα άτομα που υπάρχουν, βρίσκονται κυρίως βόρεια κοντά στα σύνορα (Βόρεια Πίνδο και όρος Βόρας). Λαθροθηρία, κυνήγι, πυκνό δασικό οδικό δίκτυο και απαλλοτριώσεις στα δάση είναι μερικοί από τους πιο σημαντικούς ανθρώπινους παράγοντες που κατέστησαν τον Λύγκα ένα είδος υπό εξαφάνιση.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: arcturos.gr 5. Μαυρόγυπας (Aegypius monachus) Το μεγάλο αυτό πτηνό ζευγαρώνει δια βίου και τρέφεται κυρίως με πτώματα θηλαστικών ζώων. Πλέον στην Ελλάδα θα τον συναντήσουμε μόνο στον Έβρο και ο αριθμός τους φτάνει περίπου τα 100 άτομα, εκ των οποίων τα αναπαραγωγικά ζευγάρια είναι περίπου 20. Είναι ο μεγαλύτερος γύπας της Ευρώπης με άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 3 μέτρα. Δυστυχώς ο μαυρόγυπας είναι ένα παγκοσμίως απειλούμενο με εξαφάνιση είδος και όχι μόνο στην Ελλάδα. Κάποιοι σημαντικοί ανθρώπινοι παράγοντες που προκάλεσαν την μείωση του πληθυσμού του είναι η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων που χρησιμοποιούνται για την εξάλειψη των σαρκοφάγων ζώων όπως ο λύκος, το τσακάλι, η αλεπού και άλλα ζώα που θεωρούνταν στο παρελθόν επιβλαβή για την κτηνοτροφική παραγωγή. Επίσης το κόψιμο δέντρων στα οποία φωλιάζει ο μαυρόγυπας τον δυσκολεύει πλέον πάρα πολύ στο να μπορέσει να βρει ένα ασφαλές μέρος έτσι ώστε να μπορέσει να ζήσει και να γεννήσει. 6. Αγριόγιδο (Rupicapra rupicapra balcanica) Αυτό το χορτοφάγο θηλαστικό δεν είναι απειλούμενο μόνο στην Ελλάδα αλλά και γενικώς στα Βαλκάνια. Στην Ελλάδα το αγριόγιδο ζει κυρίως στην Πίνδο, στη Ροδόπη, στη Στερεά Ελλάδα και στον Όλυμπο. Ο συνολικός αριθμός των αγριόγιδων στη χώρα είναι περίπου 700 άτομα. Το βάρος του κυμαίνεται από 28 έως 45 κιλά και διαφέρει από το γνωστό κρι-κρι (Capra aegagrus creticus) ή τη γίδα (Capra aegagrus hircus). Η λαθροθηρία καθώς επίσης και η μείωση των βοσκοτόπων του αγριόγιδου είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες συρρίκνωσης του πληθυσμού του η οποία οδηγεί σε γενετική αποδυνάμωση του είδους. 7. Κόκκινο ελάφι (Cervus elaphus) Στην Ελλάδα το κόκκινο ελάφι θα το συναντήσουμε δυστυχώς πια μόνο στην Πάρνηθα και μερικά άτομα στην Ήπειρο και στη Ροδόπη. Είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο θηλαστικό της Ελλάδας και πλέον τα άτομα που ζουν στη χώρα μας είναι περίπου 600. Το παράνομο κυνήγι είναι η πιο βασική του απειλή για το κόκκινο ελάφι καθώς επίσης και οι πυρκαγιές και η μείωση των οικοτόπων του εξαιτίας της παρεμβολής του ανθρώπου σε αυτούς. 8. Βίδρα (Lutra lutra) Η ευρασιατική βίδρα, είναι ένα μικρόσωμο θηλαστικό, το οποίο στη χώρα μας συναντιέται κυρίως στη Στερεά Ελλάδα στην Κέρκυρα και στην Εύβοια. Κατοικεί σε όχθες ποταμών και λιμνών με προϋπόθεση να είναι πολύ καθαρά τα νερά. Τρέφεται κυρίως με ψάρια αλλά μπορεί να τραφεί και με αμφίβια, νερόφιδα, πτηνά και άλλα μικρά θηλαστικά. Οι κυριότερες απειλές προέρχονται φυσικά και πάλι από τον άνθρωπο. Η ρύπανση του νερού, η αποξήρανση λιμνών και ποταμών, η καταστροφή παρόχθιας βλάστησης και άλλα πολλά οδήγησαν στην μείωση του πληθυσμού της και απειλείται πλέον με εξαφάνιση.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: fineartamerica.com 9. Φώκια (Monachus monachus) Η μεσογειακή φώκια είναι ένα θαλάσσιο θηλαστικό,που τρέφεται κυρίως από ψάρια, χταπόδια, καλαμάρια κ.ά.. Στην Ελλάδα ζούνε περίπου 250 με 300 άτομα και είναι ένα ακόμα είδος που απειλείται με εξαφάνιση. Το είδος υπάρχει σχεδόν σε όλη την παράκτια και νησιωτική Ελλάδα εκτός από τον Αμβρακικό και τον Κορινθιακό κόλπο. Κυριότερες απειλές είναι η υπεραλίευση, άρα λιγότερη τροφή για να ζήσουν, ή η τυχαία παγίδευσή τους σε δίχτυα. Φυσικά η κλιματική αλλαγή με την ολοένα και συνεχόμενη άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα εξαφανίσει πολλές από τις σπηλιές οπού ζούνε. Τέλος η ηχορύπανση από σκάφη και ταχύπλοα ή πιθανή ρύπανση από πετρελαιοπηγές είναι επίσης μεγάλοι κίνδυνοι για τις φώκιες άλλα και για άλλα ζώα της θάλασσας. 10. Δελφίνι Τα δελφίνια που κατοικούν στην Ελλάδα είναι τεσσάρων ειδών. Το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus), το κοινό δελφίνι (Delphinus delphis) και το ζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba). Το ρινοδέλφινο είναι το δεύτερο πιο κοινό δελφίνι που συναντά κανείς στις ελληνικές θάλασσες αφού κατοικεί σχεδόν σε όλες τις ελληνικές θαλάσσιες περιοχές και είναι το μοναδικό κήτος που ζει στον Αμβρακικό κόλπο. Το σταχτοδέλφινο είναι το μεγαλύτερο δελφίνι στις ελληνικές θάλασσες και ξεχωρίζει καθώς δεν έχει μακρύ ρύγχος. Είναι το σπανιότερο από τα τέσσερα είδη που υπάρχουν στην Ελλάδα και βρίσκεται κυρίως στις Βόρειες Σποράδες, στη Χαλκιδική, στα Κύθηρα, στο Μυρτώο πέλαγος και στη νοτιοδυτική Κρήτη. Το κοινό δελφίνι είναι αυτό που κινδυνεύει ιδιαίτερα να εξαφανιστεί από τις ελληνικές θάλασσες. Συνήθως το συναντάμε στο Θρακικό πέλαγος και σπάνια στο Βόρειο Ιόνιο πέλαγος, στον Σαρωνικό και Κορινθιακό κόλπο καθώς επίσης και στα Δωδεκάνησα, στις Κυκλάδες και στον Βόρειο Ευβοϊκό και Παγασητικό κόλπο. Τα ζωνοδέλφινα τα συναντάμε στον Κορινθιακό κόλπο και είναι το μικρότερο είδος δελφινιού. Στον Κορινθιακό κόλπο υπάρχει ένα μοναδικό φαινόμενο. Ζωνοδέλφινα, σταχτοδέλφινα και κοινά δελφίνια συνυπάρχουν σε κοινές ομάδες. Δυστυχώς όμως όλα τους είναι υπό εξαφάνιση. Τυχαίες και μη παγιδεύσεις κατά το ψάρεμα, υπεραλίευση της τροφής τους, μόλυνση από χημικές ουσίες, σκουπίδια, ηχορύπανση από ταχύπλοα και άλλα σκάφη είναι κάποιες από τις βασικές απειλές που δέχονται καθημερινά αυτά τα ζώα.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: iucnredlist.org Άνθρωπος και είδη υπό εξαφάνιση Όλα τα παραπάνω είναι ζώα που προστατεύονται από το νόμο και απαγορεύεται το κυνήγι ή η θανάτωσή τους. Όταν γνωρίζουμε πως ο άνθρωπος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την μείωση των πληθυσμών ορισμένων ζώων τότε το μόνο σίγουρο είναι πως υπάρχουν λύσεις. Ο άνθρωπος θα πρέπει επιτέλους να σεβαστεί τα υπόλοιπα ζώα του πλανήτη.Ειδικά όταν αυτά έχουν καθοριστικό ρόλο για την ομαλή λειτουργία του φυσικού περιβάλλοντος στο οποίο διαμένει και ο ίδιος. Η λύση λοιπόν είναι αρχικά μια και έπειτα από αυτήν πηγάζουν άλλες πιο συγκεκριμένες. Ο άνθρωπος πρέπει να σκέφτεται στην καθημερινή του ζωή τις επιδράσεις των πράξεών του. Αν γίνει αυτό, τότε σίγουρα θα υ��άρξει ένα καλύτερο μέλλον, όχι μόνο για τα ζώα αλλά και για εμάς τους ίδιους. Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο https://www.wwf.gr/ https://www.arcturos.gr/ https://infomust.gr/12-%CE%B6%CF%8E%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD/ https://www.efsyn.gr/nisides/84523_ta-zoa-tis-elladas-se-kindyno https://www.callisto.gr/ http://biodiversity-info.gr/index.php/el/greek-nature-and-biodiversity/species/fauna/birds/aegypius-monachus Read the full article
0 notes
maxmaggreece · 4 years
Text
Ελλάδα: 10 είδη ζώων που είναι υπό εξαφάνιση
Tumblr media Tumblr media
Πηγή εικόνας: wallhaven.cc
Ελλάδα και άγρια ζωή
Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πλούσια άγρια ζωή. Η ύπαρξη πολλών οικοτόπων καθώς και πολλών περιοχών χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, και μέχρι προσφάτως προστατευμένες από το νόμο, επέτρεπε την ασφαλή διαμονή και συνύπαρξη διαφορετικών ειδών άγριων ζώων. Είτε στα βουνά είτε εναέρια ή μέσα στο νερό θα συναντήσουμε πολλά ιδιαίτερα ζώα, το καθένα ξεχωριστό με το δικό του τρόπο και φυσικά όλα τους το ίδιο σημαντικά για τη διατήρηση του φυσικού μας περιβάλλοντος. Δυστυχώς εξαιτίας φυσικών καταστροφών αλλά κυρίως εξαιτίας του ανθρώπου πολλά είδη ζώων βρίσκονται υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα.
Τα 10 είδη ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση στην Ελλάδα
Τα ζώα υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι λίγα. Λίγες επίσης δεν είναι και οι απειλές που δέχονται καθημερινά τα ζώα και οι οποίες συνεχώς αυξάνονται. Οι απειλές προέρχονται κυρίως από κατορθώματα του ανθρώπου, κάτι που βεβαίως σημαίνει πως είναι στο χέρι μας να τις εξαλείψουμε ή έστω να τις ελαττώσουμε. Παρακάτω θα αναφερθούν δέκα ελληνικά ζώα- είτε στη στεριά είτε στο νερό-που απειλούνται με εξαφάνιση καθώς και οι ανθρώπινοι κίνδυνοι που διατρέχουν. 1. Καφέ αρκούδα (Ursus arctos) Η καφέ αρκούδα είναι το μεγαλύτερο είδος αρκούδας μετά την πολική. H αρσενική μπορεί να φτάσει έως και τα 2οο κιλά με μέσο μήκος τα 2 μέτρα και ύψος στον τράχηλο 1.10 μέτρα. Εκτός από την Ευρώπη πλέον τη συναντάμε στη βορειοδυτική Αμερική και στη βόρεια Ασία. Ο αριθμός των καφέ αρκούδων στην Ελλάδα είναι 450 ζώα σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του 2019. Τα περισσότερα ζώα κατοικούν στην οροσειρά της Πίνδου και στην οροσειρά της Ροδόπης καθώς προτιμούν δάση δρυός, οξιάς και κωνοφόρων. Είναι παμφάγο ζώο αλλά κυρίως τρέφεται με φυτικές τροφές. Κάποιες φορές προσθέτει στη διατροφή της έντομα, αμφίβια και κτηνοτροφικά ζώα. Ο πιο σημαντικός κίνδυνος που διατρέχουν οι αρκούδες, είναι ο κατακερματισμός των οικοτόπων τους κυρίως λόγω κατασκευής οδικών έργων ή λόγω της υπερβολικής, παράνομης, υλοτομίας. Άλλες απειλές είναι οι πυρκαγιές, η τοποθέτηση ανεμογεννητριών και η δημιουργία άλλων κατασκευαστικών έργων όπως για παράδειγμα φράγματα. Μεγάλη απειλή είναι και η λαθροθηρία ή η θανάτωσή τους από κτηνοτρόφους. 2. Λύκος (Canis lupus) Ο λύκος είναι ένα σαρκοφάγο θηλαστικό ζώο που συνήθιζε να κατοικεί σε όλο σχεδόν το βόρειο ημισφαίριο και αποτελεί ένα ακόμα είδος υπό εξαφάνιση. Σήμερα, εξαιτίας των κινδύνων που διατρέχει, συναντάται μόνο στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στις Σκανδιναβικές χώρες και στην Ανατολική Ευρώπη. Πρόσφατα παρατήρησαν την ύπαρξή του και στις Γερμανία, Γαλλία και Ελβετία. Υπάρχουν δύο βασικά είδη: ο γκρίζος λύκος (Canis lupus) και ο κόκκινος λύκος (Canis rufus). Συχνά οι όροι γκρίζος λύκος και λύκος χρησιμοποιούνται για να αναφερθούν ουσιαστικά στον γκρίζο λύκο που είναι και ο πιο κοινός πλέον. Πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα τον συναντάμε σε όλο σχεδόν το ηπειρωτικό τμήμα της, βόρεια της Βοιωτίας. Υπολογίζονται περίπου 700 άτομα διαχωρισμένα σε μικρές αγέλες. Ο μεσογειακός λύκος μπορεί να φτάσει τα 1,5 μέτρα σε μήκος και βάρος από 20 έως 40 κιλά. Όταν δεν υπάρχει αρκετή φυσική λεία ο λύκος συνηθίζει να βρίσκεται σε περιοχές όπου υπάρχει κτηνοτροφία οπληφόρων ζώων (πρόβατα, κατσίκια κ.λ.π.). Πλέον έχει εξελιχθεί και μπορεί να κυνηγήσει άλλα μικρά ζώα ή να τραφεί ακόμα και με σκουπίδια κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς. Λόγω των συχνών κτηνοτροφικών καταστροφών από λύκους, πολλές φορές χρησιμοποιούνται δηλητηριασμένα δολώματα με σκοπό την προστασία των κοπαδιών. Έτσι ένας μεγάλος παράγοντας θνησιμότητας του λύκου είναι αυτός. Όπως και στην αρκούδα η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντός του έχει σαν αποτέλεσμα να εμφανίζεται κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς κάτι που οδηγεί πολλές φορές στον θάνατο.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: wallhaven.cc 3. Τσακάλι (Canis aureus) Αυτό το μεσαίου μεγέθους θηλαστικό ζώο συναντάται κυρίως στα Βαλκάνια, στην Ασία και στην Αφρική. Το τσακάλι τρέφεται κυρίως με φυτά και φρούτα ή με νεκρά ζώα. Το κυνήγι του θα περιοριστεί κυρίως σε ψάρια, αμφίβια, έντομα, πτηνά, τρωκτικά και ίσως αιγοπρόβατα. Στην Ελλάδα υπολογίζονται περίπου 1.500 τσακάλια διεσπαρμένα στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην Πελοπόννησο, στη Χαλκιδική, στη Φωκίδα και στη Σάμο. Έχουν εντοπιστεί κάποια και στην Κερκίνη και στον Αξιό. Εκτός από την καταστροφή των περιοχών που ζει από τον άνθρωπο, η θνησιμότητα του οφείλεται ιδιαίτερα και στο κυνήγι του. 4. Ευρασιατικός λύγκας (Lynx lynx) Το ιδιαίτερο αυτό αιλουροειδές είναι φυσικά σαρκοφάγο και αποτελεί ένα ακόμη είδος υπό εξαφάνιση. Στην Ελλάδα μάλιστα έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Μπορεί να φτάσει τα 1,3 μέτρα σε μήκος και το βάρος του κυμαίνεται από 12 έως 35 κιλά. Έχει διάφορα υποείδη και καθένα μπορεί να διαφέρει ως προς το μέγεθος αλλά και ως προς την περιοχή όπου βρίσκεται. Είναι το τρίτο σε μέγεθος μεγαλύτερο σαρκοφάγο στην Ευρώπη, ενώ πρώτο είναι η αρκούδα και δεύτερο, φυσικά, ο λύκος. Κατοικεί στην Ευρώπη και κυρίως σε μεγάλα υψόμετρα όπως στα Καρπάθια όρη. Επίσης μπορεί να βρεθεί στα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Βόρεια Μακεδονία. Τα άτομα λύγκα όμως που συναντάμε στην Ευρώπη είναι ελάχιστα. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός υπάρχει κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες. Συνολικά σε όλο τον κόσμο ο αριθμός τους είναι περίπου 7.000 ενώ πρόσφατα έγινε προσπάθεια επανένταξης του είδους στις Βοσνία Ερζεγοβίνη, Σλοβενία και Κροατία (περίπου 200 άτομα). Στην Ελλάδα λοιπόν, τα ελάχιστα άτομα που υπάρχουν, βρίσκονται κυρίως βόρεια κοντά στα σύνορα (Βόρεια Πίνδο και όρος Βόρας). Λαθροθηρία, κυνήγι, πυκνό δασικό οδικό δίκτυο και απαλλοτριώσεις στα δάση είναι μερικοί από τους πιο σημαντικούς ανθρώπινους παράγοντες που κατέστησαν τον Λύγκα ένα είδος υπό εξαφάνιση.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: arcturos.gr 5. Μαυρόγυπας (Aegypius monachus) Το μεγάλο αυτό πτηνό ζευγαρώνει δια βίου και τρέφεται κυρίως με πτώματα θηλαστικών ζώων. Πλέον στην Ελλάδα θα τον συναντήσουμε μόνο στον Έβρο και ο αριθμός τους φτάνει περίπου τα 100 άτομα, εκ των οποίων τα αναπαραγωγικά ζευγάρια είναι περίπου 20. Είναι ο μεγαλύτερος γύπας της Ευρώπης με άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 3 μέτρα. Δυστυχώς ο μαυρόγυπας είναι ένα παγκοσμίως απειλούμενο με εξαφάνιση είδος και όχι μόνο στην Ελλάδα. Κάποιοι σημαντικοί ανθρώπινοι παράγοντες που προκάλεσαν την μείωση του πληθυσμού του είναι η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων που χρησιμοποιούνται για την εξάλειψη των σαρκοφάγων ζώων όπως ο λύκος, το τσακάλι, η αλεπού και άλλα ζώα που θεωρούνταν στο παρελθόν επιβλαβή για την κτηνοτροφική παραγωγή. Επίσης το κόψιμο δέντρων στα οποία φωλιάζει ο μαυρόγυπας τον δυσκολεύει πλέον πάρα πολύ στο να μπορέσει να βρει ένα ασφαλές μέρος έτσι ώστε να μπορέσει να ζήσει και να γεννήσει. 6. Αγριόγιδο (Rupicapra rupicapra balcanica) Αυτό το χορτοφάγο θηλαστικό δεν είναι απειλούμενο μόνο στην Ελλάδα αλλά και γενικώς στα Βαλκάνια. Στην Ελλάδα το αγριόγιδο ζει κυρίως στην Πίνδο, στη Ροδόπη, στη Στερεά Ελλάδα και στον Όλυμπο. Ο συνολικός αριθμός των αγριόγιδων στη χώρα είναι περίπου 700 άτομα. Το βάρος του κυμαίνεται από 28 έως 45 κιλά και διαφέρει από το γνωστό κρι-κρι (Capra aegagrus creticus) ή τη γίδα (Capra aegagrus hircus). Η λαθροθηρία καθώς επίσης και η μείωση των βοσκοτόπων του αγριόγιδου είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες συρρίκνωσης του πληθυσμού του η οποία οδηγεί σε γενετική αποδυνάμωση του είδους. 7. Κόκκινο ελάφι (Cervus elaphus) Στην Ελλάδα το κόκκινο ελάφι θα το συναντήσουμε δυστυχώς πια μόνο στην Πάρνηθα και μερικά άτομα στην Ήπειρο και στη Ροδόπη. Είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο θηλαστικό της Ελλάδας και πλέον τα άτομα που ζουν στη χώρα μας είναι περίπου 600. Το παράνομο κυνήγι είναι η πιο βασική του απειλή για το κόκκινο ελάφι καθώς επίσης και οι πυρκαγιές και η μείωση των οικοτόπων του εξαιτίας της παρεμβολής του ανθρώπου σε αυτούς. 8. Βίδρα (Lutra lutra) Η ευρασιατική βίδρα, είναι ένα μικρόσωμο θηλαστικό, το οποίο στη χώρα μας συναντιέται κυρίως στη Στερεά Ελλάδα στην Κέρκυρα και στην Εύβοια. Κατοικεί σε όχθες ποταμών και λιμνών με προϋπόθεση να είναι πολύ καθαρά τα νερά. Τρέφεται κυρίως με ψάρια αλλά μπορεί να τραφεί και με αμφίβια, νερόφιδα, πτηνά και άλλα μικρά θηλαστικά. Οι κυριότερες απειλές προέρχονται φυσικά και πάλι από τον άνθρωπο. Η ρύπανση του νερού, η αποξήρανση λιμνών και ποταμών, η καταστροφή παρόχθιας βλάστησης και άλλα πολλά οδήγησαν στην μείωση του πληθυσμού της και απειλείται πλέον με εξαφάνιση.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: fineartamerica.com 9. Φώκια (Monachus monachus) Η μεσογειακή φώκια είναι ένα θαλάσσιο θηλαστικό,που τρέφεται κυρίως από ψάρια, χταπόδια, καλαμάρια κ.ά.. Στην Ελλάδα ζούνε περίπου 250 με 300 άτομα και είναι ένα ακόμα είδος που απειλείται με εξαφάνιση. Το είδος υπάρχει σχεδόν σε όλη την παράκτια και νησιωτική Ελλάδα εκτός από τον Αμβρακικό και τον Κορινθιακό κόλπο. Κυριότερες απειλές είναι η υπεραλίευση, άρα λιγότερη τροφή για να ζήσουν, ή η τυχαία παγίδευσή τους σε δίχτυα. Φυσικά η κλιματική αλλαγή με την ολοένα και συνεχόμενη άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα εξαφανίσει πολλές από τις σπηλιές οπού ζούνε. Τέλος η ηχορύπανση από σκάφη και ταχύπλοα ή πιθανή ρύπανση από πετρελαιοπηγές είναι επίσης μεγάλοι κίνδυνοι για τις φώκιες άλλα και για άλλα ζώα της θάλασσας. 10. Δελφίνι Τα δελφίνια που κατοικούν στην Ελλάδα είναι τεσσάρων ειδών. Το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus), το κοινό δελφίνι (Delphinus delphis) και το ζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba). Το ρινοδέλφινο είναι το δεύτερο πιο κοινό δελφίνι που συναντά κανείς στις ελληνικές θάλασσες αφού κατοικεί σχεδόν σε όλες τις ελληνικές θαλάσσιες περιοχές και είναι το μοναδικό κήτος που ζει στον Αμβρακικό κόλπο. Το σταχτοδέλφινο είναι το μεγαλύτερο δελφίνι στις ελληνικές θάλασσες και ξεχωρίζει καθώς δεν έχει μακρύ ρύγχος. Είναι το σπανιότερο από τα τέσσερα είδη που υπάρχουν στην Ελλάδα και βρίσκεται κυρίως στις Βόρειες Σποράδες, στη Χαλκιδική, στα Κύθηρα, στο Μυρτώο πέλαγος και στη νοτιοδυτική Κρήτη. Το κοινό δελφίνι είναι αυτό που κινδυνεύει ιδιαίτερα να εξαφανιστεί από τις ελληνικές θάλασσες. Συνήθως το συναντάμε στο Θρακικό πέλαγος και σπάνια στο Βόρειο Ιόνιο πέλαγος, στον Σαρωνικό και Κορινθιακό κόλπο καθώς επίσης και στα Δωδεκάνησα, στις Κυκλάδες και στον Βόρειο Ευβοϊκό και Παγασητικό κόλπο. Τα ζωνοδέλφινα τα συναντάμε στον Κορινθιακό κόλπο και είναι το μικρότερο είδος δελφινιού. Στον Κορινθιακό κόλπο υπάρχει ένα μοναδικό φαινόμενο. Ζωνοδέλφινα, σταχτοδέλφινα και κοινά δελφίνια συνυπάρχουν σε κοινές ομάδες. Δυστυχώς όμως όλα τους είναι υπό εξαφάνιση. Τυχαίες και μη παγιδεύσεις κατά το ψάρεμα, υπεραλίευση της τροφής τους, μόλυνση από χημικές ουσίες, σκουπίδια, ηχορύπανση από ταχύπλοα και άλλα σκάφη είναι κάποιες από τις βασικές απειλές που δέχονται καθημερινά αυτά τα ζώα.
Tumblr media
Πηγή εικόνας: iucnredlist.org Άνθρωπος και είδη υπό εξαφάνιση Όλα τα παραπάνω είναι ζώα που προστατεύονται από το νόμο και απαγορεύεται το κυνήγι ή η θανάτωσή τους. Όταν γνωρίζουμε πως ο άνθρωπος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την μείωση των πληθυσμών ορισμένων ζώων τότε το μόνο σίγουρο είναι πως υπάρχουν λύσεις. Ο άνθρωπος θα πρέπει επιτέλους να σεβαστεί τα υπόλοιπα ζώα του πλανήτη.Ειδικά όταν αυτά έχουν καθοριστικό ρόλο για την ομαλή λειτουργία του φυσικού περιβάλλοντος στο οποίο διαμένει και ο ίδιος. Η λύση λοιπόν είναι αρχικά μια και έπειτα από αυτήν πηγάζουν άλλες πιο συγκεκριμένες. Ο άνθρωπος πρέπει να σκέφτεται στην καθημερινή του ζωή τις επιδράσεις των πράξεών του. Αν γίνει αυτό, τότε σίγουρα θα υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον, όχι μόνο για τα ζώα αλλά και για εμάς τους ίδιους. Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο https://www.wwf.gr/ https://www.arcturos.gr/ https://infomust.gr/12-%CE%B6%CF%8E%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD/ https://www.efsyn.gr/nisides/84523_ta-zoa-tis-elladas-se-kindyno https://www.callisto.gr/ http://biodiversity-info.gr/index.php/el/greek-nature-and-biodiversity/species/fauna/birds/aegypius-monachus Read the full article
0 notes
unofficial-sean · 2 years
Photo
Tumblr media
crab uber
33K notes · View notes
unofficial-sean · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media
175 notes · View notes
unofficial-sean · 2 years
Photo
Tumblr media
Local sixgill startled by speedy squalus suckleyi
476 notes · View notes
unofficial-sean · 2 years
Text
she
Tumblr media
she literally
Tumblr media
384 notes · View notes
unofficial-sean · 1 year
Text
Bluntnose Sixgill Shark Fact Sheet!
Tumblr media
It’s about time I made one of these, considering all the time I’ve put into researching them. I still have. . . 30 more papers to read out of 64, so I will update this post as I learn more.
> The taxonomic name of the bluntnose sixgill shark is Hexanchus griseus. It is under the family Hexanchidae, which are known as the “cow sharks.”
> Sixgills are globally distributed on continental slopes, shelves, and sea mounts, except for the Arctic and Southern oceans.
> Sixgills are ovoviviparous, which means their young develop in egg sacks within the mother’s uterus. They give birth to up to 108 pups and are polyandrous, which means one litter was multiple contributing fathers.
> Sixgill pups start out with a total length of 68-73cm, and can grow up to 5m!
> Sixgills occupy deep waters during the day and shallower waters at night, migrating up and down the sea floor slopes at dusk and dawn.
> A group of sixgills is called a shoal. The largest recorded gathering of sixgills was a shoal of 21 sharks.
> Sixgills share a genus with two other species, the Atlantic sixgill shark (Hexanchus vitulus) and the bigeye sixgill shark (Hexanchus nakamurai)
> Hexanchid teeth have been found as far back as the Eocene epoch, about 33.5 to 56 million years ago.
> Sixgills growing up in Puget Sound have friends! They can often be found in pairs with same-sex conspecifics.
> Sixgills are generalist scavengers that spend most of their time above the sea floor (epibenthic).
> These sharks occupy depths up to 2500m.
> Sixgills give birth about once every two years.
> Sixgills are docile sharks, and have never harmed a human.
> Males have “scrolls” which sheath the claspers, making sexing at a glance more difficult than with other sharks species.
> We have yet to develop a method of determining the age of these sharks due to poor skeletal calcification. We don’t know how old they are or how long they live.
> Sixgills have comb-like teeth on the lower-jaw which allow them to saw and shear off chunks of flesh from bodies.
> A sixgill shark was responsible for biting a submarine fiber optic cable on a certain clip recorded by a commercial ROV in 2003!
> A sixgill shark once gave a ride to a crab on her fin! Her name is Crusty.
69 notes · View notes
unofficial-sean · 2 years
Video
So, in a previous tag response on the diver resisting the urge to pet the sixgill shark, I pointed out that we don’t know how a bluntnose sixgill shark, Hexanchus griseus (Bonaterre, 1788), would respond to human touch outside of duress. Well. . . as of today, that’s no longer the case. Here’s a video from John Sanders’ channel; just uploaded. We can see the shark settled to the floor, as it did in the GIF. It may even be the same shark. She appears unbothered by the touch, and isn’t fighting and isn’t trying to get away. In this video, we have two perspectives of the same event. So, it appears that this specific H. griseus doesn’t mind attention from humans. Reminder that every shark has a different personality, and we need more evidence before we can say that H. griseus is okay with touch and attention like this.
280 notes · View notes
unofficial-sean · 2 years
Text
@ everyone asking me to not eat the internet cables:
Tumblr media
346 notes · View notes
unofficial-sean · 1 year
Photo
Tumblr media
noped tf outta there
32 notes · View notes
unofficial-sean · 2 years
Photo
Tumblr media Tumblr media
some sixgills wearing silly hats for this fine Fibre Optic Friday
168 notes · View notes
unofficial-sean · 9 months
Text
youtube
INCREDIBLE new footage from John Sanders at Redondo!!!
Here's why:
The question is up in the air as to whether the bluntnose sixgill shark (Hexanchus griseus) is a primarily a predator or scavenger. The answer is likely both when looking at other predators in its niche, but this footage is another key to confirming the hypothesis that they are primarily scavengers.
In the past, H. griseus has been recorded ingesting crabs and spitting them out at a bait station specifically for the crabs. This was interesting to me because crustaceans supposedly make up a decent portion of their diet. Why wouldn't the observed shark eat the crabs even if it couldn't get the fish meat inside the trap?
A more recent study, which I also wrote about, found tissues from a young dolphin in the stomach of an H. griseus from the western Mediterranean Sea. These are not fast sharks. There were not brittle stars or other scavenging organisms in the stomach, suggesting that the shark got to the dolphin before the others, if it was scavenged and not predated. Among other little details that I go into further detail in that post.
To the point: In this video, we see three H. griseus at a bait station crowded with pacific spiny dogfish (Squalus suckleyi) and red rock crabs (Cancer productus). There was one Dungeness crab (Metacarcinus magister) and one flatfish that may be a rock sole (Lepidopsetta bilineata) or an English sole (Parophrys vetulus). All gathered to feed on the salmon meat placed by the divers. Repeatedly in the footage, we see the H. griseus ingest crabs and spit them out alive.
Why? Well, it appears that they are only interested in the salmon flesh and may have been trying to steal the morsels that the crabs were pinching away at. In one instance, an H. griseus goes for a whole gathering of crabs. Doesn't eat a single one. Now, to draw any conclusion from this would require a lot of assumptions. I assume that these crabs had salmon meat in their claws and I assume that the sharks got the flesh before spitting the crabs out. That need not be the case to still support my hypothesis that these sharks are primarily scavengers.
These sharks had multiple opportunities to eat any number of the other visitors to the feast. In one moment, an S. suckleyi was right at the rostrum of one of the H. griseus and the latter didn't even try to eat the former. This could be because S. suckleyi has venomous spines; perhaps it is learned or instinctual not to try and eat them. But then there's the C. productus. Other that having a slippery carapace, there is little the crab could do that would prove fatal if eaten live. And then there's the flatfish, which has no natural defenses or hazards.
All of this points to scavenger behavior.
I am blown away by this footage (and extremely envious of this diver). Even though my ROV is OOC, I still get observe these sharks in one way or another.
9 notes · View notes
unofficial-sean · 2 years
Text
Tumblr media
This is really funny to me, considering that Squalus suckleyi are hypothesized to be prey of Hexanchus grieus due to their matching vertical diel movements in Puget Sound. Lil guy's lucky she wasn't hungry!
67 notes · View notes
unofficial-sean · 2 years
Text
SG-R-21-03
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Name: Sia
Sex: Unknown
Size: 5-6'
Dive Sites: Redondo
Markings: Scar/scrape under left side of chin area
40 notes · View notes