#history MA | Explore Tumblr Posts and Blogs

yeoldenews · 2 months

Note

While we’re on the subject of names, is there an explanation for how traditional nicknames came about that are seemingly unrelated to, or have little in common with, the original name?

ie- John/Jack, Richard/Dick, Henry/Harry/Hank, Charles/Chuck, Margaret/Peggy/Daisy, Sarah/Sally, Mary/Molly, Anne/Nan, etc

I am actually over a week into researching a huge follow-up post (probably more than one if I’m being honest) about the history of nickname usage, so I will be going into this in much, much more detail at a hopefully not-so-later date - if I have not lost my mind. (Two days ago I spent three hours chasing down a source lead that turned out to be a typographical error from 1727 that was then quoted in source after source for the next 150 years.)

As a preview though, here’s some info about the names you mentioned:

The origins of a good portion of common English nicknames come down to the simple fact that people really, really like rhyming things. Will 🠞Bill, Rob🠞Bob, Rick🠞Dick, Meg🠞Peg.

It may seem like a weird reason, but how many of you have known an Anna/Hannah-Banana? I exclusively refer to my Mom’s cat as Toes even though her name is Moe (Moesie-Toesies 🠞 Toesies 🠞 Toes).

Jack likely evolved from the use of the Middle English diminutive suffix “-chen” - pronounced (and often spelled) “-kyn” or “kin”. The use of -chen as a diminutive suffix still endures in modern German - as in “liebchen” = sweetheart (lieb “love” + -chen).

John (Jan) 🠞 Jankin 🠞 Jackin 🠞 Jack.

Hank was also originally a nickname for John from the same source. I and J were not distinct letters in English until the 17th Century. “Iankin” would have been nearly indistinguishable in pronunciation from “Hankin” due to H-dropping. It’s believed to have switched over to being a nickname for Henry in early Colonial America due to the English being exposed to the Dutch nickname for Henrik - “Henk”.

Harry is thought to be a remnant of how Henry was pronounced up until the early modern era. The name was introduced to England during the Norman conquest as the French Henri (On-REE). The already muted nasal n was dropped in the English pronunciation. With a lack of standardized spelling, the two names were used interchangeably in records throughout the middle ages. So all the early English King Henrys would have written their name Henry and pronounced it Harry.

Sally and Molly likely developed simply because little kids can’t say R’s or L’s. Mary 🠞 Mawy 🠞 Molly. Sary 🠞 Sawy 🠞 Sally.

Daisy became a nickname for Margaret because in French garden daisies are called marguerites.

Nan for Anne is an example of a very cool linguistic process called rebracketing, where two words that are often said/written together transfer letters/morphemes over time. The English use of “an” instead of “a” before words beginning with vowels is a common cause of rebracketing. For example: the Middle English “an eute” became “a newt”, and “a napron” became “an apron”. In the case of nicknames the use of the archaic possessive “mine” is often the culprit. “Mine Anne” over time became “My Nan” as “mine” fell out of use. Ned and Nell have the same origin.

Oddly enough the word “nickname” is itself a result of rebracketing, from the Middle English “an eke (meaning additional) name”.

I realized earlier this week that my cat (Toe’s sister) also has a rebracketing nickname. Her name is Mina, but I call her Nom Nom - formed by me being very annoying and saying her name a bunch of time in a row - miNAMiNAMiNAM.

Chuck is a very modern (20th century) nickname which I’ll have to get back to you on as I started my research in the 16th century and am only up to the 1810s so far lol.

#names #nicknames #onomastics #history #asks #nicknames are really hard to research you guys #there is so much info out there and it's almost all nonsense #and I'm talking academic books with listed sources not buzzfeed listicles #some guy in the 18th century forgetting to mention Bill on a list of common nicknames does not mean it wasn't in use at the time ma dude #i've had to get very creative with sources #god bless word for word murder trial testimony

2K notes · View notes

wavesoutbeingtossed · 23 hours

Text

Obviously we have to wait for the video to know the story, but for anyone who’s studied any kind of social history/psychology/sociology/etc. And knows a little about the diagnosis of hysteria, Victorian mores, the use of lobotomies/shock therapy/etc to treat women who failed to live up to patriarchal ideals and the minimizing of women’s physical and mental health issues historically in the medical and psychiatric fields plus the old Hollywood of it all… the imagery is Telling The Story. I am fucking SEATED.

#I feel like I’ve been slammed back in time to being 19 in college right now lol #AND I SAID MY DEGREE WOULD NEVER COME IN HANDY LMAO #social psych social history film comms LOOK MA ALL MY CLASSES ARE GIVING ME AN A IN SWIFTIEISM #oh yeah I forgot history of western medicine I did that one too lol #the tortured poets department #fortnight mv

1K notes · View notes

seismic-tartness · 4 months

Text

This is made of glass

Blaschka Glass Models of Plants exhibit at the Harvard Museum of Natural History

IDs under the cut

From top to bottom, left to right:

[ID 1:

A photo of a large pitcher plant sculpture sitting in a case of glass and dark wood on a white background in a museum exhibit. The plant is photographed from below, so the plant's roots and bottom of the purple and yellow pitchers are in the foreground. The stems, leaves, and flowers are seen from below.

/end ID 1]

[ID 2:

A close-up photo of the leaves and pitchers, taken from above the pitchers.

/end ID 2]

[ID 3:

There are two signs to the left of the sculpture of the pitcher plant. The first and larger sign reads:

From the Hands of the Makers Over the course of fifty years, Leopold and Rudolf Blaschka, father and son, continually experimented with materials and methods that pushed the boundaries of glassworking. After his father's death in 1895, Rudolf continued to refine glass formulations, experiment with pigments and varnishes, and create his own palette of colored glass enamels. He produced this Great Pitcher Plant, Nepenthes maxima (right), the largest and most complicated model in the collection, using many of his innovative techniques.

The smaller plaque identifies the artwork and reads:

Nepenthes maxima (Great Pitcher Plant) Indonesia, New Guinea & Philippines by Rudolf Blauschka, 1906

/end ID 3]

#how is this glass. how.#glass flowers #rudolf blauschka #art #glass art #nepenthes maxima #pitcher plants #carnivorous plants #harvard museum of natural history #cambridge ma #my photos #botany

789 notes · View notes

runby2 · 2 months

Text

referencing this comic bc i realized klav would probably tell apollo,, bc he love loves apollo,,, and this

#klapollo #klavier gavin #kristoph gavin #apollo justice #ace attorney #what ever happened to the young young brothers? father took a shot and ma got poisoned coughing blood on the sheets blo blood on her knees #bloody history #mein bruders got a gun #you'd better run #bad kid bad kid #had to do it #but he had to do it he had to do it #he had to kill ma #they couldnt not #they had to face off #hes not a bad kid but he had to do it #aa4

458 notes · View notes

zu-is-here · 1 year

Text

<– • –>

#zu art #comic #x-orcist #love and passion #priest!cross #herbalist!dream #cross!sans #dream!sans #undertale #undertale au #utmv #(herbalism was banned by the Christian church due to verbal folk magic and belief in the supernatural)#(so in fact Cross and Dream are the 'opposing' healers)#(that's why he was careful with talking about churching)#(but much more powerful forces worked here ig ;)#now all my browser history knows is that I Want To Be a Catholic XD #god there are SO many options in the script that this story may be a visual novel with several endings *looks at RenPy* ...ma yb e....#thank you guys a lot for 14 500+!! (*ﾟ∀ﾟ*)♡#gotta zzz— have a good night or day everyone╰(*´︶`*)╯♡

882 notes · View notes

thatlittleegyptologist · 5 months

Text

I probably should explain that Asklepios/Asclepius was the Greek god of Medicine, and people would travel to places known as an Asklepion (or Asklepieia) where they could be treated for various ailments. People would travel there, undergo ritual purification, present a votive offering, and then spend the night within the temple walls. If they dreamed, then they'd report it to a priest and it would be interpreted and a cure for them determined based on that. So these votive objects would often take the form of whatever part of the person it was that wasn't working its best, and they'd either be given as the offering to be cured, or as an offering of thanks afterwards.

Asklepios still exists within medicine to this day, as his staff with a snake wound around it is a common medical symbol, as well as two of his daughters Hygieia and Panacea forming words we know in medicine today.

The dick votives are just a) funny and b) fascinating because they're all...sort of self portraits.

#I learnt a lot from a) my history GCSE module on medicine through time and b) a former housemates MA dissertation on this topic

160 notes · View notes

sadquickchristmassnowman · 5 months

Text

do you guys think my IP address is gonna get flagged :(

#fine I’ll give context #I’m rewatching iasip and trying to make a masterlist of every time the characters commit an actual crime #so my search history looks very suspicious rn and I think it’s really funny #ignore the random community quote LMFAO #just thought you guys should know #abed’s uncontrollable queue-mas #it’s always sunny in philadelphia #iasip #it’s always sunny

90 notes · View notes

marzipanandminutiae · 1 year

Text

god a few of the notes on that post about leather are so

“then just stop wearing leather OR pleather!!! nobody NEEDS leather!!!”

okay, I’ll bite: what are we supposed to make shoes out of?

I don’t want to wear plastic clothing. period. if it’s at all possible to avoid. call me crazy, but I don’t consider destroying habitats on a massive scale via microplastic runoff in water and non-biodegradable plastic waste in landfills “more humane,” to animals OR people. I recognize that a lot of people don’t have the luxury of that choice, because synthetics are often cheaper, and I would never judge those individuals for it. but fortunately, I do, and that’s the choice I’ve made

so that leaves the natural materials that are currently commercially viable. leather and fur are out, and by strict v*gan definitions, so are wool and silk. plant-based fibers it is, then!

I live in Massachusetts, USA. let me just lace up my canvas sneakers to go out in the next February blizzard

and I’m sure people who work dangerous jobs like construction will love the sturdy protection of hemp slip-ons

be v*gan if you want to (censoring to avoid tags); I get that it’s usually coming from a place of compassion even if I don’t agree on the execution. but for gods’ sakes, don’t be this out-of-touch. just like I know that not everyone will agree with my personal decisions on how to live the most ethical life I feel I can, please respect that other people’s realities may look different from yours

#'but leather has environmental issues too!!!' yeah a lot of industries do right now. we need to REFORM them IMO #the solution is not Plastic Everything #mini-rant #textiles #literally there was a whole Failed Commune here in MA in the 1850s demonstrating that wearing only plant fibers #is not viable in cold climates #if you won't listen to the MANY INDIGENOUS PEOPLE saying this at least listen to the white girl history nerd

691 notes · View notes

st-anczyk69 · 3 months

Text

pokój Jakuba Adamczewskiego - krótka analiza programu ikonograficznego

(podstawą mojej analizy są ujęcia pokoju zaprezentowane przede wszystkim w epizodach 1, 3 i 4 oraz w filmiku "Welcome to my Dworek" z kanału Netflix na yt, mniej pomocniczy, ale równie warty obejrzenia jest filmik na instagramie Michała Sikorskiego (aktora wicelającego się w rolę Jakuba) "MTv Cribs x 1670" (michalsikorski.official))

Wygląda na to, że w pokoju Jakuba znajdują się cztery obrazy, pięć rzeźb i w ramie łóżka jedna płaskorzeźba.

Zacznijmy od obrazów:

Nad wejściem do jego pokoju, w miejscu, w którym tradycyjnie wiesza się krufcyfiks znajduje się obraz przedstawiający Chrystusa w typie Vir Dolorum (Męża Boleści) (czyli przedstawienie Chrystusa martwego lub zmartwychwstałego, eksponujące rany zadane mu podczas ukrzyżowania). To konkretne przedstawienie to reprodukcja obrazu z niderlandzkiego warsztatu Alberta Boutsa powstałego ok. 1525, znajdującego się w zbiorach The Met (The Man of Sorrows). [screen z 1 odcinka]

Takie przedstawienie Chrystusa ma swoje źródła w ikonografii bizantyjskiej, a w Europie Zachodniej swoją popularność zyskało w ramach propagowanej w późnym średniowieczu pobożności polegającej na uczuciowym rozmyślaniu o męce Chrystusa i tzn. "współodczuwaniu".

Drugi obraz wisi nad łóżkiem Jakuba oraz pojawia się w pierwszej po czołówce scenie w odcinku 4, gdy na chwilę Jakub wiesza go w pokoju Stanisława. Jest to reprodukcja obrazu przedstawiającego Świętego Franciszka z Asyżu włoskiego malarza Antoniazza Romano z lat 1480-81, obecnie w zbiorach The Met (Saint Francis of Assisi). [screeny kolejno z 4, 1 i 3 odcinka]

Święty Franciszek jest założycielem zakonu franciszkanów, który ukształtował w swoich pismach nowy rodzaj duchowości (duchowość franciszkańska), który charakteryzuje duża uczuciowość, wierne naśladowanie Chrystusa - zwłaszcza w aspekcie ubóstwa, bezwarunkowo miłość do bliźniego, a to wszystko połączone z radością życia i uwielbieniem Boga. Na obrazie święty prezentuje stygmaty na dłoniach i na boku.

Kolejne dwa obrazy wiszą nad biurkiem (kanonem?).

Pierwszy z nich, mniejszy i bliżej drzwi to reprodukcja obrazu hiszpańskiego malarza Franciso de Zurbarana z około 1640-45 przedstawiającego Świętego Benedykta z Nursji, znajdującego się w zbiorach The Met (Saint Benedict). [screeny z odcinka 3 i 1]

Świętemu Benedyktowi z Nursji przypisuje się autorstwo reguły benedyktyńskiej. Jest on jedynym z Ojców Kościoła i głównym patronem Europy.

Ostatni obraz wiszący obok obrazu ze świętym Benedyktem, to przedstawienie Hieronimity, Brata Gregorio Belo z włoskiego miasta Vicenza pędzla włoskiego malarza Lorenza Lotto z 1547 roku, obecnie w zbiorach The Met (Brother Gregorio Belo of Vicenza). [screeny z odcinka 1 oraz ze wspomnianego wyżej (i podlinkowanego) filmiku z instagrama Michała Sikorskiego]

Zdaje się (co widać na screenie instagramowym), że na reprodukcji dodano nimb wokół głowy brata Gregoria. Zasadniczo nie jest to przedstawienie świętego - o bracie Gregoriu nic nie znalazłam i zdaje się, że jest to po prostu przedstawienie mnicha (Hieronimity) podczas pobożnej kontemplacji męki Chrystusa (która jako projekcja jego rozważań ukazana została w tle - tak przynajmniej podaje notka na stornie The Met) w ujęciu powielającym schemat, w którym najczęściej przedstawiano Świętego Hieronima ze Strydonu, założyciela kongregacji eremickiej, do której należał sportretowany.

Pięć rzeźb znajduje się w rogu pokoju na przeciw drzwi wejściowych, tworząc rodzaj "ołtarzyka" przed którym stoi klęcznik. Figury ustawione są na prostych, niepolichromowanych drewnianych konsolach. W odróżnieniu od obrazu rzeźba jest obiektem przestrzennym, co znacznie utrudnia wybór takowej do scenografii - z obrazami sprawa jest prosta - w ramy wsadza się reprodukcje, która pokryta werniksem albo po prostu pokazana w naturalnym świetle w oku kamery niewiele różni się od faktycznego obrazu. Tymczasem wykonanie przekonującej reprodukcji rzeźby drewnianej jest zdecydowanie trudniejszym i bardziej pracochłonnym zadaniem. Stąd, wydaje mi się, rzeźby te nie powtarzają żadnych znanych dzieł, a są po prostu rzeźbami prezentującymi szeroko przyjęte typy figur dewocyjnych, jakie cały czas można kupić do kościoła lub kaplicy (na przykład tutaj - niepolichromowane rzeźby drewniane również dewocyjne, całkiem swoją drogą podobne do rzeźby środkowej). [screeny z odcinka 1 i z filmiku "Welcome to my Dworek"]

Rzeźba środkowa przedstawia Chrystusa błogosławiącego i jest jedyną rzeźbą niepolichromowaną.

Pierwsza od lewej jest Maria z dzieciątkiem, następnie Święty Antoni Padewski (?), franciszkanin i cudo twórca (znajomy Świętego Franciszka z Asyżu), patron osób i rzeczy zaginionych, dzieci, małżeństw i narzeczeństw (według ludowej tradycji pomagający dziewczętom znaleźć dobrych narzeczonych). W ikonografii przedstawiany często (tak jak na naszym przykładzie) z Dzieciątkiem Jezus na ręce (wtedy zwykle w drugiej trzyma kwiat lilii - tutaj tego nie ma, nasz święty trzyma chyba coś innego, ale nie jestem w stanie powiedzieć, co to jest, stąd trochę niepewne rozpoznanie). [screeny z filmiku "Welcome to my Dworek"]

Na prawo od dużej rzeźby Chrystusa znajduje się najpierw rzeźba Świętego Piotra - następcy Chrystusa jako głowy kościoła i tym samym pierwszego biskupa Rzymu. Święty Piotr jest uważany za najważniejszego spośród dwunastu apostołów, któremu Chrystus przekazał władzę nad Kościołem na Ziemi, co realizuje się w motywie przekazania Piotrowi przez Chrystusa kluczy - stąd klucz jako najbardziej rozpowszechniony atrybut tego świętego, widoczny również w dłoni naszej rzeźby. Ostatnia rzeźba na prawo to Święty Paweł (?) - rozpoznanie to opieram na trzymanym przez postać mieczu (stałym atrybucie Świętego Pawła), dodatkowo Paweł jest w ikonografii nadzwyczaj często przedstawiany właśnie wraz z Piotrem. Święty Paweł jest wedle tradycji uważany za Apostoła Narodów (choć formalnie nie był nigdy uczniem Jezusa; nawrócił się po jego Wniebowstąpieniu), jest również uważany za autora 1 Listu do Koryntian, którego fragmentem jest tzn. "Hymn o Miłości". [screeny z filmiku "Welcome do my Dworek" oraz z odcinka 4]

Oczywiście z dużym prawdopodobieństwem każda z tych rzeźba jest powieleniem lub odległym echem jakiejś stosunkowo znanej kompozycji; ich dokładne opisanie i rozpoznanie pozostaje sprawą otwartą.

Jak już wspomniałam w pokoju Jakuba znajduje się jeszcze, w wezgłowiu łóżka płaskorzeźba. Przedstawia ona Świętego Jerzego podczas walki ze smokiem; jest to przedstawienie epizodu ze średniowiecznej legendy, często powtarzanej w średniowiecznych romansach. Święty Jerzy jest patron rolników, pasterzy i pól (jego dzień (23 albo 24 kwietnia) uważano za najlepszy dla rozpoczęcia prac polowych), pod jego patronatem powstało również wiele bractw rycerskich i zgromadzeń zakonnych oraz zakonów rycerskich. [screeny z odcinka 1 i 2]

Poza tym zlokalizować można w pokoju Jakuba dwa (?) krucyfiksy; jeden stoi na kominku i jest to prosty w swojej formie, drewniany krzyż na podwyższeniu. Co do drugiego (krzyż również drewniany, ale z polichromowanym wizerunkiem Chrystusa, wiszący a nie stojący), to sprawa jest trochę bardziej skomplikowana, ponieważ widzimy go tylko w filmiku "Welcome to my Dworek", w pojedynczy, kadrze, nie widzimy go jednak ani razu w szerszym ujęciu pokoju; stąd wniosek, że jeśli w ogóle już się tam faktycznie znajduje, to musi wisieć między łóżkiem a drzwiami, w miejscu, którego ani razu nie widzimy, ponieważ zasłania je otwarte skrzydło drzwi. [screeny z filmiku "Welcome to my Dworek"]

Wnioski

Trzeba przyznać, że po tej analizie wnioski są marne. Zdaje się, że obecne w pokoju Jakuba obrazy i rzeźby ani nie układają się w żaden przemyślany program ikonograficzny ani nie stanowią grupy precyzyjnie wybranej (O zaskoczenie!).

Najbardziej "pasujący" do konwencji tych wszystkich narzędzi "pokutnych" obecnych w pokoju Jakuba i sugerowanego tym samym zainteresowania cierpieniem wydaje mi się obraz Vir dolorum wiszący nad drzwiami i być może dlatego właśnie on jest w serialu najlepiej wyeksponowany.

Obraz z przedstawieniem Świętego Franciszka jest dla mnie zagadką, ponieważ zarówno to, że w swoim "stanie spoczynku" wisi nad łóżkiem Jakuba oraz to, że jest jak gdyby "obrazem symbolem" użytym w momencie, w którym Jakub chce pokazać, że zastąpi Stanisława w jego roli dziedzica (Stanisława reprezentuje tam obraz przedstawiający gitarzystę), wydaje się sugerować jakieś szczególne znaczenie tego przedstawienia dla Jakuba lub szczególne jego znaczenie jako "oznaczającego" Jakuba. Stąd zresztą w pierwszej chwili, bez przyjrzenia się i bez kwerendy uznałam, że to pewnie przedstawienie Świętego Jakuba - wtedy analogia, jako że obraz przedstawiał by patrona Jakuba, jego świętego imiennika, była by oczywista. Tymczasem przynajmniej bazując na tym co wiemy, nie da się w tym miejscu wytłumaczyć Świętego Franciszka.

(btw czy ktoś wie, czy w czasach nowożytnych określenie "Ojciec" było, tak jak dziś zarezerwowane jedynie dla zakonników-kapłanów czy zwyczajowo mówiło się tak też do księży spoza zgromadzeń zakonnych?)

Z tym, że choć ewentualna przynależność do zgromadzenia zakonnego, mogłaby tłumaczyć portret Świętego Franciszka (należałoby założyć wtedy przynależność Jakuba do zgromadzenia franciszkańskiego), to należy uwzględnić jeszcze przedstawienie Świętego Benedykta nad biurkiem, które równie dobrze mogłoby sugerować przynależność do benedyktynów. Poza tym brak w moim odczuciu jakiś oznak pobożności franciszkańskiej w Jakubie (ktoś by mnie zapytał czy widać jakąkolwiek pobożność, ale zdaje mi się, że bardziej valid byłaby próba powiązania go np. z bardziej jezuickim podejściem do sprawy (ale jezuitów brak pośród przedstawień w pokoju)). Może przewaga świętych franciszkańskich (Franciszek i rzeźba Antoniego Padewskiego) faktycznie coś sugeruje, ale wydaje mi się to raczej mało prawdopodobne biorąc pod uwagę całokształt.

Wspomniałam już o Świętym Benedykcie, co zaś do obrazu obok przedstawiającego brata Gregoria to w ogóle nie mam nic do powiedzenia poza tym, że wygląda to dla mnie na wybór całkowicie przypadkowy.

Moja teoria dotycząca obrazów jest dość prosta - być może Netflix ma umowę z The Met, która zezwala na dowolne użycie ich reprodukcji ich zbiorów w produkcjach Netflixa i tym samym jedynym, kryterium wyboru była przynależność do kolekcji The Met (choć chyba dałoby się wybrać lepiej).

Co do rzeźb to tak, jak już poniekąd napisałam, podejrzewam, że ich wybór odbył się na zasadzie "to co w miarę łatwo pozyskać to weźmiemy". Podobnie pewnie było z łóżkiem, bo nie podejrzewam, żeby płaskorzeźba była tam wtórnie wstawiona.

Oczywiście obecność każdego z przedstawień da się jakoś tam wytłumaczyć wewnątrz lore - najprostszym sposobem na to może być "Jakuba tak naprawdę w ogóle nie interesuje jakie obrazy wiszą w jego pokoju i jakie rzeźby tam stoją i zostały przez niego wybrane na chybił trafił" (chociaż dręczyć w tym ujęciu i tak będzie mnie ten Święty Franciszek).

Ale ja bym rzecz jasna wolała, żeby jakieś szersze ikonograficzne znaczenie w tym wszystkim było, a chyba go nie ma.

(W opisie pojedynczych obiektów starałam się mimo to w większości uwypuklić te ich znaczenia, które można jakoś zinterpretować na korzyść).

[edit - dalsze przemyślenia]

Jeśli teoria o ograniczeniu wyboru dzieł do zbiorów The Met narzuconym przez Netflix jest prawdziwa (czas zbudować hipotezę na hipotezie), to po dość szybkim ale chyba całkiem dokładnym obejrzeniu zbiorów The Met malarstwa Europejskiego (a te w przedziale lat 1300-1670 nie robią niestety zbyt wielkiego wrażenia) zaczynam chyba rozumieć modus operandi. Przede wszystkim wybór zawężono (dość mocno) do przedstawień portretowych, rezygnując z wybrania obrazów ukazujących epizody z historii świętej lub z życia świętych, ograniczając się zdaje się do zasady „jeden obraz - jedna postać, i to najlepiej nie wykonująca żadnej czynności” (decyzja, którą nie do końca umiem sobie wytłumaczyć!). Po drugie odrzucono wizerunki. Marii z dzieciątkiem, których w zbiorach The Met mnóstwo, zakładam, że w ramach większej „maskulinizacji” przestrzeni (że tak powiem) (wszak jedna tylko rzeźba Marii się pojawia, ale wyjątek potwierdza regułę i jedna jaskółka wiosny nie czyni). Po trzecie zdaje się, że odrzucono pomysł powtórzenia obecności jednej postaci (poza Chrystusem) dwukrotnie, co najpewniej sprawiło, że odrzucono obrazy przedstawiające Świętego Franciszka Frederica Barocciego i Il Grechetta, które są ładniejsze (ciekawsze!) i zdają się bardziej sensowne niż ten portret brata Gregoria, ale najwyraźniej, mimo że postać Franciszka podkreślono (pewnie wcale nie celowo), to najwyraźniej nikt nie chciał w to brnąć jeszcze bardziej.

Fajny też obraz Filippa Tarchiani przedstawiający samobiczującego się Świętego Dominika odrzucono być może ze względu na częściową goliznę świętego.

W tak zawężonej grupie dokonany przez scenarzystów (albo kogoś tam) wybór (przypominam tylko przy założeniu konieczności wybrania dzieł z The Met!) staje się zrozumiały.

Dziękuję za uwagę! :)

74 notes · View notes

absolutebl · 1 year

Note

Recommendation for something to watch and complete on a off day? I am also off today. Something soft and full of love preferably....

10 Soft BL's to Binge In A Day

(Since I don't sleep and watch high speed I binge full length Thai BL but I'm assuming you want something shorter than that, so I've limited myself to a 5hr runtime.)

1. Semantic Error (Korea Viki) - Sexy older boy discovers pouty younger boy has outed him as a slacker, starts out bullying him, accidentally falls madly in love. Korea hits it entirely out of the Parks by doing a university BL with everything we expect from BL just done exactly right. Korea's signature quality executed perfectly with added bonus good story, great pacing, stunning visuals, and fantastic chemistry. You cannot ask for more from a BL, let alone a KBL. Full review.

2. Seven Days (Japan grey in 2 parts Seven Days: Monday - Thursday, Seven Days: Friday - Sunday) - one of the best live action yaoi mangas ever made. The leads have excellent chemistry although it’s low heat, there’s still more kisses than Cherry Magic. Popular first year Seiryo has a policy of going out with any girl who asks… for one week. On a lark, third year Yuzuru tests to see if that policy also applies to boys. Seiryo agrees that it does. Along the way they accidentally fall in love. All the angst is just teen confusion.

3. Our Dating Sim (Korea Viki) - I enjoyed every aspect from the casting to the very simple premise to the quietly smooth execution. Sure it’s very low stakes, but that makes it high domesticity and extremely warm and gentle. This is a fuzzy blanket of a story. Do we call this cozy BL? Why not? This one is going to live in my rewatch pile, I can tell already, and you know what’s best about it? Every single episode is in that pile. There’s no skipping with this one, it might be good natured and calmly sweet but it’s tight and the pacing is excellent. It perfectly suited KBL’s short-length tendencies. Full review.

4. Light On Me (Korea Viki - Korea does an elegant pastiche of traditional live action yaoi but all tropes are cleverly deployed to bolster one of the most riveting love triangles ever put on screen… and I don’t like love triangles. LoM strategically tailors classic BL tropes to 2 different semes resulting in pristine pacing, plot, and character development, explicitly serving narrative (not just to tick boxes). LoM is a master class in this trope drops. (If you write fanfic or romance you should study this show.) Full review.

5. Takara-kun and Amagi-kun (Japan Gaga & Viki) - I gnawed on my knuckles and squealed a lot with this show. Reserved cool kid who must learn to communicate to keep the tiny disaster nugget he’s madly in love with. It is beyond charming: soft and gentle, packed with cuteness and high school angst, thirst, & yearning. Was there plot? Not really. Was it emotionally tense and paced well enough for me not to notice? Absolutely. Did I enjoy the hell out of it? Oh yes. Full review.

6. HIStory 2: Crossing the Line (Taiwan Viki) - super low stakes sweetest story of the bad boy who falls hard for the senior on the volleyball team and then works to earn his love. You know it’s Taiwan so the kisses are great but in this case it also ends well. Only trigger is that the side couple is the stepbrothers trope, and some don’t like that.

7. Cherry Magic (Japan indie subbed) AKA Doutei dato Mahoutsukai ni narerurashii - the sweetest, fluffiest, most charming bit of adorable ever, full of found family and pastry and serious slapstick, the characters are utterly bonkers, but cute about it.

8. Wish You (Korea Netflix or Viki, you want the movie version) AKA WISH YOU: Your Melody in My Heart - low stakes high pining romance about a pianist who falls in love with a busker who is on his way to being the next big idol.

9. Restart After Come Back Home (Japan indie subbed or Gaga?) - this one is perfect if you just want a beautiful loving movie, and one that is well filmed and complex enough to appeal to those who don’t normally watch BL or romance (if you have a reluctant partner).

10. You Are Ma Boy (Vietnam YouTube) - is there angst? Nope even what could have been angst (a gay idol) doesn’t materialize, it’s just cuties in a cafe confusing each other with cat & mouse games. The side het couple is a touch disturbing, tho.

Also Old Fashioned Cupcake, it's a bit more complicated than soft but a FANTASTIC binge watch.

(list updated May 2023, not responsible for ones that come after that date)

230 notes · View notes