Tumgik
#hoopt
zoueriemandzijnopmars · 10 months
Text
(Voor context zie de NOS/Nu.nl/Volkskrant/AD/Telegraaf/RTL)
21 notes · View notes
smithsparker · 1 year
Text
HAHAHAHAHA WAT GOED
8 notes · View notes
healution · 4 days
Text
M'n knieën moeten intussen toch al wat sterker zijn?
0 notes
posititties · 1 year
Text
het probleem zit dus niet in de dingen die er vroeger zijn gebeurd en ik kan nog zo hard weer mn best doen om dat te “verwerken” maar dat heeft allemaal geen zin want het probleem zit niet in al die dingen maar in mij en de persoon die ik ben
0 notes
nicoscheer · 6 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
instagram
Do you want to discover what bands @mileskane listens to while ironing his shirts? Then listen to this episode of the music podcast @kendedital with the nicest and funniest guy in the music business!
We had a blast! 🫶🏽
-
"I'm willing to play anywhere. Even now, if I were offered a gig at the pub across the street, l'd take it. I simply love playing. If you asked, I'd play right this moment. I just love playing, I'm not arsed. It's what it's all about." X
-
Miles when being asked about AM’s new sound:
mk: "you gotta respect it, you know, like, that's me bro, i'm always gonna have his back, you know what i mean? yeah and i respect for a big band to follow their gut. that's what al does and you gotta respect it whether you like it or not. it's kind of what all great artists do."
interviewer: "like it's cool that you kinda... you want to fucking do it so you do
mk: "yeah, man, that's me boy. if he wants to sing french or sing nigerian, i'm gonna have his back, you know what i mean?"
-
🫶🏽🫶🏽🥹🥹🥺my boys
Like I hate it that he’s always asked bout AM and TLSP cause he’s promotion his solo tour but this is 😘
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
So you’re telling me they are literally promoting Miles and Liam djing with a Tlsp pic 😭😭🫠🥺
Imagine if Alex were you just casually show up behind that DJ booth
with his bosom friend Alex Turner
At Crammerock we saw him strolling backstage. We decided to put on our naughty shoes and ask him. He turned out to be very amable and he was immediately enthusiastic about our concept,
Tumblr media
So, you set out on your own
You shut up shop, you're leavin' home
You feel no need to settle down
In the crippled crook of your earth bound town
And you've been down this road before
Which is not to say you're bored
Or that you shouldn't want for more
It's just your expectations should be lower
There must be somethin' more than this
More than ideal homes or domestic bliss
What is there left for you to do
'Cause you've seen the future and it's nothin' new
And you've been down this road before
Which is not to say you're bored
Or that you shouldn't want for more
It's just your expectations should be lower, should be lower
And you've been down this road before
Which is not to say you're bored
Or that you shouldn't want for more
It's just your expectations should be lower, should be lower
Tumblr media
Apparently wasn’t happy with the text placement so had to repost it 🤣🤣🥹
His eyebrow slit and bear looking fucking clean
Also I hate everybody who lives close to Gent or Sheffield
Tumblr media Tumblr media
Miles last night with chef Tom brown and Jay Forrester at the opening of Tom’s new oyster bar (pearly queen shoreditch/ where Tom and friends repeatedly posted that the logo outside is the new bat signal 🤨y’know like miles guitarist said that the mirrorball is their bat signal) (also the fact that Tom reposted the pic of them via puppetspaces ig)
instagram
The pictures of Miles with Tom and Jay
instagram
So proud of him selling out within less than two hours
instagram
Miles helping Tom with taste testing
instagram
I love that as soon Chef Tom Brown is involved everybody starts using Miles’ music; here a custom knife made for TB using troubled son
instagram
A nice recap of the opening night, the way Miles disappears in that hug with Tom is 🥹🥹🥹
26 notes · View notes
ochtendstorm · 6 months
Text
elke seconde schreeuwt wilt, verlangt, hoopt, roept in nood
elke minuut tikt verder ik wil, ik wil, ik wil hoor jij mij? zie jij mij? help jij mij?
een uur verder mag ik? zou ik? ben jij er nog?
ik wil toegedekt worden in constante troost ik wil houvasten - vastgehouden worden, altijd
9 notes · View notes
mjomjomjo · 11 months
Text
Hey Buddy,
Hoe gaat het met je? Ik heb gehoord daje op de berg gaat, das crazy! I hope you get all the lessons you want/ need. Ik weet da de Geneytouse weg gaat, dus zou je voor mij een keertje dag willen zeggen tegen de plek? I won’t make it there.
Ik had vannacht een droom, een crazy speciale droom. Ik droomde da we eindelijk het gesprek hadden waar ik al maanden eigenlijk op hoopte dat we gingen hebben. Tis echt grappig, maar mijn “droom” is in werkelijkheid gekomen in de vorm van “een droom” Hahah.
Anyway, we were back together, Ma breaking up. Ik voelde jouw ontevredenheid en je pijn, en ik sprak met je over wat we waren en wat we konden zijn, en hoe die niet echt pasten. Dichtbij, maar nie helemaal. I won’t describe it too much, maar alles draagde bij aan de boodschap van de droom. Waar we ons bevonden, hoe groot we waren ten opzichte van elkaar,…. Ik kan het niemeer helemaal recallen maar het gevoel en besef is gebleven. “Ookal dachten we echt dat het zou werken, toch waren we anders dan wat we verwachtte”.
Ik las je Twitter en het voelt dubbel. Eenderzijds support ik je in het uiten van je emoties, you go girl. Maar ik heb ook veel kwetsende dingen gezien. Dingen die me echt wel pijn deden. 
Denk je niet dat dit de comments zijn die iemand net traumatisen? Diegene die jou spijtig genoeg hebben moeten vormen. Ik weet nog hoe je vertelde over de anekdote hoe Jules die andere meisjes op de fuif kuste nadat jullie uit elkaar waren? Ik las je post over “me and the guy I told him not to worry about” en ik kan echt enkel zien dat de twee acties op elkaar trekken.
Sure, iedereen mag doen wat die wilt, tis een vrije wereld. Misschien had je niet naar die fuif moeten gaan waar hij ook was. En uiteindelijk deed hij gewoon wat goed voelde, wat hij wou. Maar het zou u pijn doen. And he knew that.
Sure, je mag doen wat je wilt, tis een vrije wereld. Misschien had ik niet naar je Twitter moeten kijken. En uiteindelijk deelde je gewoon wat goed voelde, wat je wou. Maar het zou me pijn doen, and you knew that.
Daarnaast was het wel exact wat ik nodig had, om je van me af te kunnen zetten, maar ik ga er geen dankjewel voor zeggen Hahah. Tjongejonge.
Ik heb lang getwijfeld na onze break up of ik je als eigenlijk als vriend zag. Wat zat er voor mij onder die diepe laag van romantiek, spanning, de droom over een toekomst tesamen? Bleef er iets over van onze vriendschap als we dat wegnamen? 
Yes, ik zie je doodgraag als vriend. Je was daar op m’n quest, jij op de mijne. Je was m’n buddy. Die ene persoon waar ik mee leefde op een plek die niemand anders kende. My friends will never understand how special that was. 
Hoe toepasselijk ook dat je deze zomer zelf op quest gaat. Je was er op het eerste jaar, en het laatste! Again, say bye to the place for me please.
I won’t be visiting Tumblr anymore. Of iets anders om te weten hoe het met je gaat, pinky promise buddy. Imma give you you’re space back. Respectfully fuck Thimo and you maar at the same time, enjoy. 
Oke what about a cheesy way of finishing this, im getting emotional already. Holy shit. Ik heb nooit de lyrics gelezen en Dees is Wa ik altijd hoorde, een kleine mashup van mezelf so to speak.
“This is the first day of my life”
You were the first day of my life,
I wasn’t born before I met you,
I went out in the rain, suddenly everything changed
They're spreading blankets on the beach
This is the first day of my life
I’m glad I didn’t die before I met you”
It’s not finished but that’s okay, those are the important parts.
Thank you so much for everything,
Enjoy your life
Buddy
14 notes · View notes
fagdyk · 2 months
Text
Hoopte eigenlijk dat rosario eruit ging zodat het internet op zijn kop lag
5 notes · View notes
oldsailors · 3 months
Text
7 februari Montpellier
Gisterenavond pizza gegeten jn het oude centrum van Avigliana. In een oude jelder zat een moderne pizzeria, met keiharde houten stoelen, Rietveld had er plezier aan beleefd. Tot onze verbijstering verkochten ze er alleen bier bij het eten, wijn was niet te krijgen.
We zijn een kwartier onderweg naar de start, als onze gastheer Giorgio belt. Hij heeft een koptelefoon gevonden, un appareil pour ecouter, zoals hij het in zijn gebrekkige Frans noemt. Dat zijn mijn Shokz en daarvoor gaan we wel terug, maar eerst halen we de opdracht van vandaag.
Omdat we zoveel vertraging hebben, om 09.20 rijden we opnieuw weg van de Bnb, besluiten we de lange route te nemen.
Onderweg naar Frankrijk via Cesana komen we de eerste pechvogels tegen. Op verschillende plekken staan groepjes autos langs de weg, waarvan één met een opgeslagen motorkap en groepjes mannen met gereedschapskisten er omheen.
Om 11.00 koffie in Montgenièvre, een van de weinige plekken waar volop sneeuw ligt. Er wordt druk geskied en er is zelfs een skibrug over het dorp.
We zij heel content met onze keuze voor de lange route, er zijn tal van trajecten met haarspeldbochten, soms over akelig smalle weggetjes, waar je hoopt geen tegenliggers te zien. We rijden via Cesana naar Briançon, dan langs het Lac de Serre-Ponçon weer de bergen in. Onderweg lunchen we op een heuvel in gezelschap van een team uit Boxmeer. We zitten in de zon en het is een graad of 17.
Als het donker wordt, zijn we ter hoogte van Avignon en we besluiten om de laatste omweg naar het strand onder Montpellier over te slaan. In het donker valt daar ook niet zoveel van te zien.
2 notes · View notes
homoerotisch · 5 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
De monsterzege van de PVV is slecht nieuws voor Nederland
Dit is het dagelijkse commentaar van NRC. Het bevat meningen, interpretaties en keuzes. Ze worden geschreven door een groep redacteuren, geselecteerd door de hoofdredacteur. In de commentaren laat NRC zien waar het voor staat. Commentaren bieden de lezer een handvat, een invalshoek, het is ‘eerste hulp’ bij het nieuws van de dag.
Zelden heeft een verkiezingsuitslag Nederland meer verdeeld dan de monsterzege van de Partij voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders woensdag. Uitzinnig gejuich over de eigen winst bij PVV (37 zetels), die met vooruitziende blik voor het eerst in jaren een eigen uitslagenavond had georganiseerd. Maar ook bij nieuwkomers Nieuw Sociaal Contract van Pieter Omtzigt (twintig zetels) en de BoerBurgerBeweging van Caroline van de Plas (zeven zetels). De keerzijde waren de ontzetting, het verdriet en het ongeloof bij onder meer GroenLinks-PvdA (25 zetels), D66 (negen zetels) en ChristenUnie (drie zetels).
Die ontzetting betreft niet zozeer de ‘Geert Milders’, het welhaast sympathieke katten knuffelende broertje van Wilders dat met een ogenschijnlijke redelijkheid de afgelopen weken handig gebruik maakte van de hem geboden ruimte in de campagne. Nee, de schrik betreft vooral de échte PVV, die al bijna twintig jaar lang consequent een politiek voorstaat van anti-Europa, het rigoureus schrappen van klimaatmaatregelen, bezuinigingen op cultuur en bovenal: van het uitsluiten van bevolkingsgroepen op basis van geloof en afkomst. Dat is en blijft ronduit ongrondwettelijk en verwerpelijk.
De opkomst van de PVV, en ook van NSC, mag geen verrassing heten. De winst van de twee is een rechtstreeks gevolg van jarenlange uitholling van de ideologische politiek. Burgers vertrouwen de overheid niet meer en dat is mede te danken aan dertien jaar politiek pragmatisme zonder oog voor de samenleving van Mark Rutte. Veelzeggend was wat dat betreft zijn weigering woensdag om commentaar te leveren op de verkiezingsuitslag.
Maar het is niet alleen Rutte die de kiezer boos en teleurgesteld verder weg heeft gejaagd uit het politieke midden. Ook coalitiegenoten CDA, D66 en ChristenUnie speelden het spel van politiek opportunisme jarenlang mee. Ferme beloftes over een nieuwe bestuurscultuur, waarmee D66 de vorige verkiezingen inging en won, verdwenen bijvoorbeeld al snel in de prullenbak. Zo bezien is het verklaarbaar dat de oude coalitie gezamenlijk bijna veertig zetels inleverde. Een ongekende afstraffing.
Wat Wilders ook in de kaart heeft gespeeld is de onwil of de angst om de zegeningen en de noodzaak van internationale samenwerking te benoemen. Kiezers, zo is blijkbaar de analyse, willen geen sterker Europa, hebben niets met internationale samenwerking en sluiten liever de ogen voor geweld dat burgers wordt aangedaan in oorlogsgebieden. Door om electorale redenen af te zien van een hard inhoudelijk debat hierover, en deels zelfs mee te gaan in de analyse dat de problemen in de zorg, op de woningmarkt en in de bestaanszekerheid mede veroorzaakt zijn door migratie, speelde progressief Nederland de conservatieve partijen met hun valse nostalgische nationalisme onbedoeld in de kaart.
Het verst hierin ging de VVD, die na het vertrek van Rutte hoopte met een nieuw gezicht en een onversneden rechts geluid door te kunnen als grootste machtspartij. Al in de staart van de campagne kon worden vastgesteld dat het geflirt van lijsttrekker Dilan Yesilgöz met de PVV en het spelen met vuur door het centraal zetten van het thema migratie in de campagne, in het gezicht van voorheen de liberalen was ontploft. Kiezers zijn niet gek, en diegenen die daadwerkelijk tegen migratie en tegen Europa zijn, wendden zich massaal tot de partij die dat onderwerp al bijna twintig jaar succesvol weet uit te buiten: de PVV. De VVD maakte Wilders, die onder Rutte jarenlang gedwongen aan de zijlijn stond, weer politiek relevant door hem de ruimte te bieden mee te gaan regeren en de campagne-agenda cadeau te doen.
Nu de stemmen geteld zijn begint de traditionele fase van de coalitievorming. Om meerdere redenen zal die ingewikkeld worden. Los van de vier ‘grote’ partijen (in volgorde PVV, GroenLinks-PvdA, VVD en NSC), is er nauwelijks een partij met enig gewicht te vinden in de Kamer. De versplintering is niet afgenomen, nog altijd zijn er vijftien partijen die volgende week hun opwachting maken in de blauwe Kamerbankjes.
Wilders is nu eerst aan zet, hij zal moeten proberen partijen te overtuigen met hem samen te werken. Een half uur na het sluiten van de stembussen zei Wilders al dat hij premier voor alle Nederlanders wil zijn en geen besluiten te zullen nemen die tegen de grondwet ingaan. Dat is een gotspe: de rechtsstaat is geen knopje dat je situatieafhankelijk aan of uit kunt zetten.
Wilders zei ook dat het nodig was om over schaduwen heen te springen, en dat gold wat hem betreft voor zowel de PVV als voor andere partijen. NSC en BBB toonden zich woensdag beide bereid in elk geval te gaan praten met Wilders. Het land moet bestuurd worden, zegt Omtzigt. Dat klinkt uiterst verantwoordelijk, maar toch niet tegen elke prijs. Juist van NSC mag verwacht worden dat de bescherming van de rechtsstaat een ononderhandelbaar punt zal zijn. Of de VVD bereid is onder Wilders te dienen blijft voorlopig ongewis. Yesilgöz durfde na de voor haar dramatische uitslag die beslissing niet op eigen houtje te nemen, zij wil eerst de fractie horen. Ter linkerzijde van de VVD is er nul bereidheid om met de PVV in zee te gaan. Als de traditie overeind blijft dat de grootste partij ook daadwerkelijk gaat regeren, wacht Nederland dus een radicaal rechtse coalitie.
Per saldo is de winst van de PVV slecht nieuws voor Nederland. Een partij die willens en wetens tweederangs burgers creëert op basis van afkomst of religie, die Nederland weg wil halen uit de Europese Unie, die de hulp aan Oekraïne direct wil stopzetten, die de pijlers van de democratie aanvalt („nep-parlement”, „D66-rechters”), die de persvrijheid niet serieus neemt („Journalisten zijn - uitzonderingen daargelaten - gewoon tuig van de richel”). Een partij ook die intern geen democratie of inspraak duldt, die openlijk aanschurkt tegen Vladimir Poetin, die nauwelijks economische plannen noch ervaren mensen heeft om Nederland door de onzekere toekomst te loodsen. Om nog maar te zwijgen over de rol die Nederland internationaal kan spelen. Of beter: niet meer kan spelen. Sommige schaduwen zijn te groot om overheen te springen.
Al deze bezwaren tegen de PVV doen niets af aan de legitieme keuze van ruim twee miljoen kiezers, die met hun stem aangeven genoeg te hebben van de manier waarop er de afgelopen dertien jaar politiek is bedreven. Hun signaal is helder, begrijpelijk ook en daar moet naar geluisterd worden. Niet alleen door Wilders, maar door alle partijen. Het stemt wel treurig en zorgelijk dat Nederland het zo ver heeft laten komen.
4 notes · View notes
beerspanl · 3 months
Text
6 redenen om de Good Beer Spa te bezoeken en waarom u Beer Spa-therapie moet volgen
Tumblr media
Stel je een plek voor waar de rijke geschiedenis van het brouwen gepaard gaat met de rust van een spa, waardoor een ervaring ontstaat die het normale leven volkomen overstijgt. Van verwennerij tot ontspanning, in dit verhaal gaan we op de reis van bierspatherapie. Dit concept overstijgt het louter brandmerken van hoe heerlijk bier en welzijn in plaats daarvan voor u kunnen worden gecoöpteerd.
Betreed een ruimte waar de gouden gloed van bier het warme comfort van warmwaterbronnen ontmoet. En het is niet alleen maar een leuk toevluchtsoord; er is een nieuwe manier om te ontspannen die zowel fysiek verkwikkend is als behoorlijk geruststellend voor de geest. Laten we de bierspa in Brussel eens in detail bekijken.
Uniek spatherapieconcept:
Ten eerste biedt de Good Beer Spa een individueel en ander soort spa-therapieconcept dan je in andere winkels aantreft. Centraal in het concept staat het 'bierbad': een kans voor gelukkige feestgangers om te ontspannen in een poel met zorgvuldig bereid warm water en pils.
Deze unieke vorm van therapie streeft ernaar de verfrissende effecten van bier te interpreteren als een genezende eigenschap op zichzelf, waarbij de logica erachter vrijwel gelijk staat aan de traditionele westerse geneeskunde.
Huidverjonging met bier:
Eén reden om, althans gedeeltelijk, een bierspabehandeling te zoeken, zijn de voordelen van de huidverzorging. De Good Beer Spa selecteert bieren van hoge kwaliteit met een rijke moutsmaak, waarvan wordt gedacht dat ze voedende antioxidatiesequenties en vitamines voor de huid bevatten. Met de twee samen, badend in warmte en bier, blijft de huid vochtig en zijdezacht, een zoet gevoel van wedergeboorte.
Stressverlichting en ontspanning:
De bierspa-therapie gaat verder dan de voor de hand liggende fysieke voordelen en is ontworpen voor mentale ontspanning en stressverlichting. De hulpverlenende ingrediënten van het bier zorgen voor een vredige sfeer: toevoegingen als hop zorgen voor rustgevende omzwervingen op de omweg van het leven.
Met een vriendelijke glimlach op het gezicht kan de warme en gastvrije sfeer in de spahal het algemene ontspanningsniveau verhogen. Dit is een ideale plek voor een korte onderbreking van uw drukke schema.
Aromatherapie en ontmoet de zintuigen:
Bij de bierspatherapie van het merk zijn alle zintuigen betrokken. Wanneer gasten in een bierbad wegzakken, dompelen ze zich onder in een wereld van geuren. We combineren deze aromatische ervaring met het tastbare plezier van het onderdompelen in warm, rustgevend bier.
Daarom verbetert het de spa-therapie voor een werkelijk wonderbaarlijk gevoel. Gasten worden uitgenodigd om het zintuiglijke avontuur aan te gaan en te eindigen met een bezoek aan de Good Beer Spa in Brussel, dat in sommige gevallen werkelijk onuitwisbare herinneringen achterlaat!
Aanpasbare spa-pakketten:
De Good Beer Spa biedt verschillende aanpasbare spa-arrangementen voor gasten die hun ervaring op maat willen maken. Of u nu een bierliefhebber bent die zoveel mogelijk tijd aan het bierbad wil doorbrengen of gewoon op zoek bent naar beide, de spa biedt allerlei mogelijkheden.
U kunt kiezen uit een volledig assortiment massageruimtes, maar de spa biedt ook gezichtsbehandelingen en traditionele saunatherapieën. Gasten kunnen hun spa-agenda afstemmen op hun ontspanningsdoelen.
Sociale en plezierige ervaring:
Biertherapie in de Good Beer Spa is niet alleen een ervaring van individuele ontspanning, maar ook een sociaal en ontspannen avontuur. De spa is perfect voor vrienden, geliefden of zelfs individuele reizigers om samen te komen en te genieten van de unieke charme van bierspatherapie. Het gelach en het gezelschap tijdens deze spasessies zijn een welkome ervaring die het waard is om te onthouden.
Conclusie
De combinatie van de pittige smaak van bier en de verfrissende kwaliteit van water is wat de Good Beer Spa hoopt dat uw problemen zal wegnemen - hoewel de waarheid wordt verteld, gebeurt dit één voor één. Good Beer Spa is een vakantie die zowel lichaam als geest nieuw leven inblaast. Dus als u op zoek bent naar een goede bierspa in Brussel, dan bent u hier aan het juiste adres.
Zorg ervoor dat u door het assortiment prachtige houten accessoires van GoodBeer Craft bladert voordat je weggaat. Deze unieke items belichamen een heerlijke en tijdloze charme, waardoor uw kleding een boost krijgt en u met vertrouwen een statement kunt maken.
2 notes · View notes
dickvanas · 3 months
Text
Joost Klein wint de Popprijs 2023
Tumblr media
De 26-jarige Klein maakte het afgelopen jaar volgens de jury impact „met liedjes waarin op unieke wijze de tijdsgeest wordt gevangen.” Ook boekte hij internationaal succes in de hitlijsten en triomfeerde hij op talloze podia. In het juryrapport staat dat Klein een artiest is „die als geen ander de tijdsgeest aanvoelt en vertaalt in zijn werk, zowel qua vorm als wat betreft inhoud. Zijn liedjes verhalen over ernstig persoonlijk leed, zijn geestelijke problemen en de chaos van jong zijn anno 2024, maar zijn nooit gespeend van humor en bieden zijn luisteraars naast relativering en herkenning ook hoop. Muzikaal heeft Joost een eigen signatuur, waarin de constante stroom van prikkels, een korte aandachtsspanne en zelfspot verklankt worden in aansprekende liedjes.”
Wachttijden
Joost Klein heeft na het winnen van de Popprijs op Eurosonic Noorderslag een kleine sneer uitgedeeld naar de politiek. De zanger en artiest, van wie bekend is dat hij kampt met geestelijke problemen, vindt dat de wachttijden in de zorg veel te lang zijn. „Een middelvinger in de lucht, fuck wachten!”, zei hij. „De zorg moet sneller!”
Klein deed zijn oproep nadat hij zijn eerste nummer gespeeld had. „Ik kan het niet geloven, ik ben echt heel dankbaar”, zei hij over het winnen van de Popprijs. „Het voelt gewoon allemaal niet zo echt, maar daar weet m’n therapeut vast een antwoord op.”
Nadat Klein als winnaar werd uitgeroepen zei hij in eerste instantie dat hij vooral „heel erg dankbaar” is dat hij „eindelijk op een Wikipedia-pagina mag staan met Spinvis en De Jeugd Van Tegenwoordig”, verwijzend naar de winnaars van de Popprijs uit respectievelijk 2006 en 2011. Daarna riep hij de aanwezigen op om vaker naar elkaar om te kijken.
Bespreekbaar
„Ik wil dit moment ook gebruiken om hier te vertellen dat je niet alleen bent. Jarenlang spookten er hele nare dingen door m’n hoofd en ik heb gelukkig m’n muziek gevonden.” De artiest, die in mei Nederland vertegenwoordigt op het Eurovisie Songfestival, hoopt met zijn liedjes „wat meer dingen bespreekbaar te maken.” „Ik hoop dat jullie soms je omgeving en je vrienden een simpele ’hoe gaat het’ geven. Ik denk dat dat soms een heel groot verschil kan maken. Dankjewel Nederland.”
Klein maakte aanvankelijk YouTube-video’s onder de naam EenhoornJoost maar richtte zich in 2016 volop op een muziekcarrière. De afgelopen jaren bracht hij onder meer de albums Albino, 1983 en Fryslân uit. Sinds vorig jaar is hij ook in de Duitstalige landen bekend. Hij scoorde er met het nummer Friesenjung, een samenwerking met de Berlijnse rapper Ski Aggu, een enorme hit. Het lied is een bewerking van Englishman in New York van Sting. In december werd bekend dat Klein komend jaar voor Nederland naar het songfestival gaat.
Kanshebbers
Het is de 37e keer dat de Popprijs, een van de meest prestigieuze Nederlandse muziekprijzen, is uitgereikt. De prijs gaat jaarlijks naar de band of artiest die het afgelopen jaar de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse popmuziek. Dit jaar werden naast Joost de namen van onder anderen Froukje, Suzan & Freek, Acda en de Munnik en Wende genoemd als mogelijke kanshebbers. De prijs, een beeld van kunstenaar Theo Mackaay, gaat gepaard met een cheque van 10.000 euro.
De Popprijs 2022 ging afgelopen jaar naar de Haagse band Goldband. Het jaar daarvoor ging de muziekprijs naar DI-RECT. Ook onder anderen Ronnie Flex (2018), The Opposites (2013), BLØF (2003), Anouk (2001) en Herman Brood (1989) staan in het rijtje van eerdere winnaars.
Bron: Telegraaf, Door Dick van As
2 notes · View notes
healution · 1 month
Text
TATE MCRAE IN DE SOUNDTRACK VAN DERTIGERS YESSSSS
0 notes
devosopmaandag · 4 months
Text
Ontvang in eenvoud dit geschenk van het toeval
Mijn vroegste herinneringen aan de laatste dag van het jaar zijn gevuld met kinderlijke opwinding, met een huis vol mensen, muziek, vrolijkheid, dwaze spelletjes, de lekkerste dingen en vader die te veel dronk. Dan wilde hij dansen, vervolgens werd hij sentimenteel tot tranen aan toe, en tot slot viel hij in de stoel in slaap. Moeder werd dan altijd boos maar was ook toegeeflijk. Ik schaamde mij voor die vreemde man die toch mijn vader was. Misschien omdat dit een patroon was dat jaren aanhield, drong iets van het verstrijken van de tijd door in dat kind dat ik was. Alweer een jaar voorbij. Ik ben nooit gevoelig geweest voor dat sentiment. Vaders ritueel op die avond was de uitdrukking van zijn hang aan het leven. Op zijn sterfbed was hij soms een bang kind.
Op de een na laatste avond van dit jaar had ik behoefte aan wat frisse lucht. Ik ging een tijd op het dakterras van ons tijdelijk onderkomen staan. Er was amper wind, de lucht was vochtig. Twee lantaarns brandden in een bijna zwarte wereld. Er leek niemand thuis te zijn in het huis onderaan de weg. Ik stond zo een tijdje en haalde extra diep adem. Er was niets te horen, behalve het ruisen van een beekje. Ik dacht niet na over het afgelopen jaar, laat staan over het verstrijken van het leven. Ik stond daar en zag mijzelf staan. Dat was meer dan voldoende.
Door een hinkstapsprong in mijn hoofd was ik enkele dagen terug beland bij de dichter Carlos Drummond de Andrade*. Ik zocht een gedicht ergens voor, kwam een ander gedicht tegen dat ik ooit al eens markeerde en vervolgens een gedicht dat ik nooit echt las. Het heet 'Jaarwisseling'**. Ergens in dat gedicht staat de regel: “ontvang in eenvoud dit geschenk van het toeval”. Dat doe ik. Ergens in dat gedicht staat ook “de troost van zich bedrinken”. Dat ik nog eens mijn vader en een Braziliaanse dichter samen zou brengen!
Er rest mij niets dan het gedicht voor u over te typen en u te waarschuwen dat alles erin zit wat het overdenken van het leven met zich mee kan brengen (met excuses voor een vos die veel langer is dan ik mezelf altijd toesta).
De laatse dag van het jaar
ís niet de laatste dag van de tijd
Andere dagen zullen komen
en nieuwe dijen en buiken zullen je de warmte des levens mededelen
Je zult monden zoenen, papieren verscheuren,
reizen maken en vieringen bijwonen van
zoveel verjaardagen, doctoraalexamens, promoties, glorie, zoet
dood met orgelspel en koraal,
dat de tijd meer dan vol zal zijn en het het roepen niet hoort,
het onherroepelijke huilen
van de wolf in eenzaamheid
De laatste dag van de tijd
is niet de laatste dag van alles.
Er blijft een franje van leven
waar twee mensen gaan zitten
een man en zijn vijand,
en vrouw en haar voet,
een lichaam en zijn herinnering,
een oog en zijn glans,
een stem en haar echo,
en wie weet misschien God...
Ontvang in eenvoud dit geschenk van het toeval.
Je hebt verdiend nog een jaar te leven.
Je zou wel altijd willen leven en de droesem der eeuwen drinken.
Je vader is dood, je grootvader ook.
In jou zelf is al veel gestorven, of anders loert het op de dood.
Maar hoe dan ook, je leeft, voor de zoveelste keer,
en je hoopt, glas in de hand,
straks te ontwaken.
De troost van zich bedrinken.
De troost van dansen en schreeuwen,
de troost van het biljart,
de troost van Kant en van de poëzie,
allemaal... en geen enkele brengt uitkomst.
Komt de ochtend van een nieuw jaar.
De boel is afgewassen, opgeruimd.
Het wrakke lichaam herstelt zich in
schuim.
De zintuigen funktioneren vlot,
De mond vreet leven.
De mond stikt in het leven.
Het leven gulpt uit de mond,
lekt de handen, het plaveisel,
Het leven is dik, vettig, dodelijk, gluiperig.
* Carlos Drummond de Andrade (1902-1987)
** vertaling August Willemse (1936-2007)
2 notes · View notes
michelristenpattsworld · 11 months
Text
Hope nope
But staying alive is enough worth living for
My life as a musician
Tumblr media
In de jaren ‘90 was ‘t:
Muziek maken en een hoop leuke dingen doen..Maar:
Waarom slaat het nou niet aan? Veel spelen en vooral: blijven hopen, doorzetten en niet zeiken.
——////——///
2000-2015:
Hoopte ik alleen nog maar dat ik met muziek maken zonder uitkering zou kunnen rondkomen. En wie weet..een beetje spelen met eigen muziek en goede muzikanten. Dat lukte gedeeltelijk..Maar wel met elke keer de angst je huis uitgezet te worden. En ten koste van elke denkbare vriendschap.
—-///—-///—
2023
Ik hoop alleen nog maar dat ik in leven blijf.
Such a beautiful decline..
—-///—-///——-///—-///——-///—-///—
And I, I've been lonely
And I, I've been blind
And I, I've learned nothing
So my hands are firmly tied
To the sinking lead weight of failure
I've worked hard all my life
Money slips through my hands
My face in the mirror tells me
It's no surprise that I am
Pushing the stone up the hill of failure
And they tempt me with violence
And they punish me with ideals
And they crush me with an image of my life
That's nothing but unreal
Except on the goddamned slave ship of failure
And I'll drown here trying
To get up for some air
But each time I think I breathe
I'm laid on with a double share
Of the punishing burden of failure
I don't deserve to be down here
But I'll never leave
And I, I've learned one thing
You can't escape the beast
In the null and void pit of failure
Hmm-hmm-hmm
When I get my hands on some money
I'll kiss its green skin
And I'll ask its dirty face
"Where the hell have you been?"
"I'm the fuel that fires the engines of failure"
And I'll be old and broken down
And I'll forget who and where I am
I'll be senile, or forgotten
But I'll remember and understand
You can bank your hard-earned money on failure
I saw my father crying
I saw my mother break her hand
On a wall that wouldn't weep
But that certainly held in
The mechanical moans of a dying man who was a failure
My back hurts me when I bend
'Cause I carry a load
And my brain hurts like a knife-hole
'Cause I've yet to be shown
How to pull myself out from the sucking quicksand of failure
Hmm-hmm-hmm
Some people lie in Hell
Many bastards succeed
But I, I've learned nothing
I can't even elegantly bleed
Out the poison blood of failure
youtube
6 notes · View notes
isrnws · 5 months
Text
De volledige open brief van President Biden over de USA politiek tegenover Israël en Palestina
Opinion  Joe Biden: The U.S. won’t back down from the challenge of Putin and Hamashttps://www.washingtonpost.com/opinions/2023/11/18/joe-biden-gaza-hamas-putin/ De Bron is de publicatie in de Washington Post. Om de vertalingen mogelijk te maken citeren we de volledige tekst. Het toont wel duidelijk aan dat er nog steeds een groot vertrouwen is in de mogelijkheid van de Palestijnse Autoriteit om het beheer van Gaza over te nemen wanneer duidelijk is dat ze dit momenteel niet kunnen in de Westbank sinds het vredesakkoord. Hij hoopt dat met vernieuwde steun en begeleiding dit 'regime' zoals andere corrupte regimes op termijn kan omgebouwd worden tot een volwaardige democratie die terrorisme niet langer ondersteunt. Het is tevens duidelijk dat de situatie in Gaza slechts een stuk is op een veel groter schaakbord en dat Hamas en zeker de Palestijnen daar een onbeduidend onderdeeltje van zijn nu ze niet langer de regionale en wereldvrede in gevaar brengen. Dit kan natuurlijk veranderen maar momenteel ziet het er niet naar uit. begin citaat " Today, the world faces an inflection point, where the choices we make — including in the crises in Europe and the Middle East — will determine the direction of our future for generations to come. What will our world look like on the other side of these conflicts? Will we deny Hamas the ability to carry out pure, unadulterated evil? Will Israelis and Palestinians one day live side by side in peace, with two states for two peoples? Will we hold Vladimir Putin accountable for his aggression, so the people of Ukraine can live free and Europe remains an anchor for global peace and security? And the overarching question: Will we relentlessly pursue our positive vision for the future, or will we allow those who do not share our values to drag the world to a more dangerous and divided place? Both Putin and Hamas are fighting to wipe a neighboring democracy off the map. And both Putin and Hamas hope to collapse broader regional stability and integration and take advantage of the ensuing disorder. America cannot, and will not, let that happen. For our own national security interests — and for the good of the entire world. The United States is the essential nation. We rally allies and partners to stand up to aggressors and make progress toward a brighter, more peaceful future. The world looks to us to solve the problems of our time. That is the duty of leadership, and America will lead. For if we walk away from the challenges of today, the risk of conflict could spread, and the costs to address them will only rise. We will not let that happen. That conviction is at the root of my approach to supporting the people of Ukraine as they continue to defend their freedom against Putin’s brutal war. We know from two world wars in the past century that when aggression in Europe goes unanswered, the crisis does not burn itself out. It draws America in directly. That’s why our commitment to Ukraine today is an investment in our own security. It prevents a broader conflict tomorrow. We are keeping American troops out of this war by supporting the brave Ukrainians defending their freedom and homeland. We are providing them with weapons and economic assistance to stop Putin’s drive for conquest, before the conflict spreads farther. The United States is not doing this alone. More than 50 nations have joined us to ensure that Ukraine has what it needs to defend itself. Our partners are shouldering much of the economic responsibility for supporting Ukraine. We have also built a stronger and more united NATO, which enhances our security through the strength of our allies, while making clear that we will defend every inch of NATO territory to deter further Russian aggression. Our allies in Asia are standing with us as well to support Ukraine and hold Putin accountable, because they understand that stability in Europe and in the Indo-Pacific are inherently connected. We stand firmly with the Israeli people as they defend themselves against the murderous nihilism of Hamas. On Oct. 7, Hamas slaughtered 1,200 people, including 35 American citizens, in the worst atrocity committed against the Jewish people in a single day since the Holocaust. Infants and toddlers, mothers and fathers, grandparents, people with disabilities, even Holocaust survivors were maimed and murdered. Entire families were massacred in their homes. Young people were gunned down at a music festival. Bodies riddled with bullets and burned beyond recognition. And for over a month, the families of more than 200 hostages taken by Hamas, including babies and Americans, have been living in hell, anxiously waiting to discover whether their loved ones are alive or dead. At the time of this writing, my team and I are working hour by hour, doing everything we can to get the hostages released. And while Israelis are still in shock and suffering the trauma of this attack, Hamas has promised that it will relentlessly try to repeat Oct. 7. It has said very clearly that it will not stop. The Palestinian people deserve a state of their own and a future free from Hamas. I, too, am heartbroken by the images out of Gaza and the deaths of many thousands of civilians, including children. Palestinian children are crying for lost parents. Parents are writing their child’s name on their hand or leg so they can be identified if the worst happens. Palestinian nurses and doctors are trying desperately to save every precious life they possibly can, with little to no resources. Every innocent Palestinian life lost is a tragedy that rips apart families and communities. Our goal should not be simply to stop the war for today — it should be to end the war forever, break the cycle of unceasing violence, and build something stronger in Gaza and across the Middle East so that history does not keep repeating itself. Just weeks before Oct. 7, I met in New York with Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu. The main subject of that conversation was a set of substantial commitments that would help both Israel and the Palestinian territories better integrate into the broader Middle East. That is also the idea behind the innovative economic corridor that will connect India to Europe through the United Arab Emirates, Saudi Arabia, Jordan and Israel, which I announced together with partners at the Group of 20 summit in India in early September. Stronger integration between countries creates predictable markets and draws greater investment. Better regional connection — including physical and economic infrastructure — supports higher employment and more opportunities for young people. That’s what we have been working to realize in the Middle East. It is a future that has no place for Hamas’s violence and hate, and I believe that attempting to destroy the hope for that future is one reason that Hamas instigated this crisis. This much is clear: A two-state solution is the only way to ensure the long-term security of both the Israeli and Palestinian people. Though right now it may seem like that future has never been further away, this crisis has made it more imperative than ever. A two-state solution — two peoples living side by side with equal measures of freedom, opportunity and dignity — is where the road to peace must lead. Reaching it will take commitments from Israelis and Palestinians, as well as from the United States and our allies and partners. That work must start now. To that end, the United States has proposed basic principles for how to move forward from this crisis, to give the world a foundation on which to build. To start, Gaza must never again be used as a platform for terrorism. There must be no forcible displacement of Palestinians from Gaza, no reoccupation, no siege or blockade, and no reduction in territory. And after this war is over, the voices of Palestinian people and their aspirations must be at the center of post-crisis governance in Gaza. As we strive for peace, Gaza and the West Bank should be reunited under a single governance structure, ultimately under a revitalized Palestinian Authority, as we all work toward a two-state solution. I have been emphatic with Israel’s leaders that extremist violence against Palestinians in the West Bank must stop and that those committing the violence must be held accountable. The United States is prepared to take our own steps, including issuing visa bans against extremists attacking civilians in the West Bank. The international community must commit resources to support the people of Gaza in the immediate aftermath of this crisis, including interim security measures, and establish a reconstruction mechanism to sustainably meet Gaza’s long-term needs. And it is imperative that no terrorist threats ever again emanate from Gaza or the West Bank. If we can agree on these first steps, and take them together, we can begin to imagine a different future. In the months ahead, the United States will redouble our efforts to establish a more peaceful, integrated and prosperous Middle East — a region where a day like Oct. 7 is unthinkable. In the meantime, we will continue working to prevent this conflict from spreading and escalating further. I ordered two U.S. carrier groups to the region to enhance deterrence. We are going after Hamas and those who finance and facilitate its terrorism, levying multiple rounds of sanctions to degrade Hamas’s financial structure, cutting it off from outside funding and blocking access to new funding channels, including via social media. I have also been clear that the United States will do what is necessary to defend U.S. troops and personnel stationed across the Middle East — and we have responded multiple times to the strikes against us. I also immediately traveled to Israel — the first American president to do so during wartime — to show solidarity with the Israeli people and reaffirm to the world that the United States has Israel’s back. Israel must defend itself. That is its right. And while in Tel Aviv, I also counseled Israelis against letting their hurt and rage mislead them into making mistakes we ourselves have made in the past. From the very beginning, my administration has called for respecting international humanitarian law, minimizing the loss of innocent lives and prioritizing the protection of civilians. Following Hamas’s attack on Israel, aid to Gaza was cut off, and food, water and medicine reserves dwindled rapidly. As part of my travel to Israel, I worked closely with the leaders of Israel and Egypt to reach an agreement to restart the delivery of essential humanitarian assistance to Gazans. Within days, trucks with supplies again began to cross the border. Today, nearly 100 aid trucks enter Gaza from Egypt each day, and we continue working to increase the flow of assistance manyfold. I’ve also advocated for humanitarian pauses in the conflict to permit civilians to depart areas of active fighting and to help ensure that aid reaches those in need. Israel took the additional step to create two humanitarian corridors and implement daily four-hour pauses in the fighting in northern Gaza to allow Palestinian civilians to flee to safer areas in the south. This stands in stark opposition to Hamas’s terrorist strategy: hide among Palestinian civilians. Use children and innocents as human shields. Position terrorist tunnels beneath hospitals, schools, mosques and residential buildings. Maximize the death and suffering of innocent people — Israeli and Palestinian. If Hamas cared at all for Palestinian lives, it would release all the hostages, give up arms, and surrender the leaders and those responsible for Oct. 7. As long as Hamas clings to its ideology of destruction, a cease-fire is not peace. To Hamas’s members, every cease-fire is time they exploit to rebuild their stockpile of rockets, reposition fighters and restart the killing by attacking innocents again. An outcome that leaves Hamas in control of Gaza would once more perpetuate its hate and deny Palestinian civilians the chance to build something better for themselves. And here at home, in moments when fear and suspicion, anger and rage run hard, we have to work even harder to hold on to the values that make us who we are. We’re a nation of religious freedom and freedom of expression. We all have a right to debate and disagree and peacefully protest, but without fear of being targeted at schools or workplaces or elsewhere in our communities. In recent years, too much hate has been given too much oxygen, fueling racism and an alarming rise in antisemitism in America. That has intensified in the wake of the Oct. 7 attacks. Jewish families worry about being targeted in school, while wearing symbols of their faith on the street or otherwise going about their daily lives. At the same time, too many Muslim Americans, Arab Americans and Palestinian Americans, and so many other communities, are outraged and hurting, fearing the resurgence of the Islamophobia and distrust we saw after 9/11. We can’t stand by when hate rears its head. We must, without equivocation, denounce antisemitism, Islamophobia, and other forms of hate and bias. We must renounce violence and vitriol and see each other not as enemies but as fellow Americans. In a moment of so much violence and suffering — in Ukraine, Israel, Gaza and so many other places — it can be difficult to imagine that something different is possible. But we must never forget the lesson learned time and again throughout our history: Out of great tragedy and upheaval, enormous progress can come. More hope. More freedom. Less rage. Less grievance. Less war. We must not lose our resolve to pursue those goals, because now is when clear vision, big ideas and political courage are needed most. That is the strategy that my administration will continue to lead — in the Middle East, Europe and around the globe. Every step we take toward that future is progress that makes the world safer and the United States of America more secure." Einde Citaat Read the full article
2 notes · View notes