Eskiden yani daha küçükken ben, yağmurlu havaları çok severdim. Hava biraz gri oldu mu yağmur yağsın fırtına çıksın şimşekler çaksın diye dua ederdim. Şimdi büyüdüm o yağmurlu fırtınalı havalarda yola çıkıyorum. Üniversiteye gidiyorum her gün 2.5 saat gidiş 2.5 saat dönüş. Çok zor doluyor belki benim o yaşlarımdaki küçük bir çocuk hala cama çıkıp fırtına olsun diye dua ediyor, esen her rüzgar, bir öncekinden daha sert olunca hevesleniyor o manzarayı izliyor. Bense şimdi yağan her damlaya küfür edecek seviyeye geldim. Soğuk, donuyorum, yoruluyorum, ıslanıyorum, hastalanıyorum...
Büyümek çok farklıymış ben sevmedim o yaşlarıma dönmek istiyorum. Evden hiç çıkmamın gerekmediği yağmurdan keyif aldığım şimdek çakmasını sevdiğim zamanları geri istiyorum. Ben büyümeyi hiç sevmedim!