Tumgik
#korkular
jupiterliyazar · 7 months
Text
Gerçekler düşündüğümüzden çok daha farklı. Korkular büyüttüğümüzden çok daha küçük.
35 notes · View notes
mania-kolektifdergi · 8 months
Text
ACI GERÇEKLERE SAĞIR KULAKLAR
Hareket halindeki bir trenin içinde düşmekten kaçınıyorsun. Sürekli meşgul olman lazım. Boşluktan, boşluğu dolduracak zaaflardan korkuyorsun. Özgür olduğunu sanıyorsun ama ağa düşmüş balık gibi çırpınıyorsun “normal” hissetmeye. Stabil olmak için ne zamandır efor harcıyorsun? Beyninde kötümser solucanlar, yeni konmuş amaçlar, hep yürümek zorunda olmak hırpalar. Kork! Saçma şeylerden değil, seni tetikte tutacaklardan kork. Korku güçlü kılmaz ama tetikteki bir insanın kontrolü güçten daha kıymetlidir. Farkında olursan zaaflarının, zayıf noktalarını birleştirir doğrularını oluşturursun. En büyük hata, doğrularının değişmeyeceğini sanmaktır. Dönüştürdükte geliştirirsin. Neden hep daha iyisi? Şu anda olduğun kişiyle yetinmez daha nitelikli olmayı hedeflersin. Çünkü ne kadar kültürlü olsan da, hayvansal bir egoya sahipsin. “Mükemmel” olmak için kusurlarından utanırsın. Kusurlarını kabul etmiyorsan onlar senden utansınlar.
-Shaggy
23 notes · View notes
Text
Hastayım..değişik değişik sesler geliyor dışardan korkuyorum..😩
yada ben paranoyakım..
7 notes · View notes
oluruvar · 7 months
Text
Hayatın birbirine yaklaşan pütürlü gri duvarlar gibi üstüme üstüme geldiği, yanlış olduğum ya da hiçbir yere uyum sağlayamayacağımı hissettiğim, her şeye geç kaldığımı düşündüğüm ve panik dalgalarının vücuduma hızla yayıldığı bi zamandan geçiyorum. 2023 yılında bir Türk genci olarak mezun olmak, hele de çok da önemli olmayan bi üniversiteden (ülkede zaten cidden hakkıyla eğitim veren üniversite var mı tartışılır) ve çok da önemli olmayan bi bölümden mezun olmak insanı iliklerine kadar aciz hissettiriyor. Ben çok korkuyorum. Hayatımı yanlış yaşamaktan, istemediğim bir yola sapmaktan deli gibi korkuyorum. Tutkularımı bulabildiğime bile inanmıyorum. Evet, çocukluğumdan beri isteyerek ve düzenle yaptığım tek şey yazı yazmak. Yazı yazmasam kendimi eksik hissederim, benim bi uzvun gibi yazmak. Peki bunu nasıl işe dönüştürebilirim böyle bir dönemde? Çoğu konuda insanların çoğundan farklı düşünen, yaratıcı ve mizahi yönü yüksek bi insan olduğumu düşünüyorum. Araştırma yapmak, farklı konularda okumalar yapmak, farklı türlerde videolar, belgeseller, dizi ve filmler izlemek ve üstüne düşünüp yeni fikirler bulmak, üstüne yazılar yazmak evet çok hoşuma gidiyor. Peki bunlar yaşamımda nasıl bir getiri sağlayabilir bana? Benim gibi kaç insan var, bunlar herkesin özelliği diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Hayatım boyunca yazı yazmak istediğime eminim. Yazar olmayı çok çok istiyorum mesela lakin bunun için zaman, para ve alan gerekiyor. Bu yaşında gelir elde edebilecek bir yazar olamayacağım belli. Benim içerik üretmem gerekiyor gibi geliyor, bunu hissedebiliyorum. Öğrendiğim şeyleri insanlara anlatmak için yanıp tutuşuyorum ama bunu gelir elde edecek şekilde nasıl yapacağımı bilemiyorum. Ciddi ciddi YouTube kanalı açmayı, video ve canlı yayın yapmayı düşünüyorum mesela ama bu mu gerçekten asıl istediğim yoksa en uygun ve kolay yola mı gidiyor aklım? Ben zorluğa razıyım ama bi yandan da hiçbir yere varmayacak bir yola girmekten de çok korkuyorum. Aile baskısı "boşa zaman harcadın" lafını duymak fikri bile tüm bedenimi geriyor. Küçük bir ilçede yaşamanın tüm dezavantajlarını yaşıyorum. Katılabileceğim stk bile olmaması, kendimi geliştirebileceğim hiçbir şey olmaması, hatta kafa dağıtacak hiçbir şey olmaması beni içten içe çürütüyor. Hiçbir imkan yok burada. Başka bi şehre taşınmam bir ihtiyaç, ailemden ayrılmak benim için bir ihtiyaç ama ev fiyatları?? Kendine uygun olmayan bir iş bulma zorunluluğu?? Sonra enerjini kaybedip kendini unutma süreci ve hayatının ellerinden kayıp gitmesi... Nasıl yaşamak lazım bu hayatı?? Ne yapmamız gerekiyor?? Kendimi geliştirmek istiyorum, donanımlı ve topluma faydalı bir insan olarak yetiştirmek istiyorum kendimi ama yanlış kararlar alıp yitip gitmekten çok korkuyorum
10 notes · View notes
gecenaz · 7 months
Text
Yine yoldayım,gidiyorum.Bu sefer sadece öleceğimi düşünüyorum.Bir gün öleceğimi…
Sanırım o kadar da korkmuyorum,artık.
8 notes · View notes
iiremliy · 8 days
Text
Veda eden ben değildim korkularımdı… Bunu bir tek sen anlamadın…!
3 notes · View notes
sutusevin · 1 month
Text
Korkuyorum.
Birini daha kaybetmekten,
Başaramamaktan,
Tekrar aynı şeyleri yaşamaktan,
Huzuru bulamamaktan.
5 notes · View notes
kitabinsonu · 9 months
Text
İki iple bağlanan kuklalar
Sen ben değil hepimiziz onlar
10 notes · View notes
duygulumelodi · 9 months
Text
Korkuda insana herşeyi yaptırıyor.
12 notes · View notes
jupiterliyazar · 7 months
Text
Korkular her zaman var. Her şeyi aşmak için.
26 notes · View notes
sona1adim · 3 months
Text
Milyonlarca parçaya bölündüm ben
2 notes · View notes
Text
Çok kaşındığım bi olaydı abi sen ne demeye kuzenine uyuyosunki tam olarak şimdi şöyle oldu;
Ben tatil için işte halamgile gittim tamam mı kuzenle falan vakit geçireyim diye neyse işte halamlara geldik kucaklaştık bi öyle,biraz vakit geçirdik.Akşam gelmiştim zaten onlara da babam bırakmıştı.Bi yarım saat sonra falan işte halamı ev sahibi aradı"Gelin bize oturalım"diye biz kuzenle eh meh ettik gelmicez diye halam da çok ısrar etmedi.Tabi napıcaz biz orda koca karıların içinde.Neyse o gitti ,kuzenle bizde odaya geçtik.Yatağın altından Ouija Board çıkardı."O ne lan, ne ara aldın onu" dedim."İnternetten sipariş ettim" dedi.Dedim bu mal herhalde,kendi içimden.Koydu masaya tahtayı,"Gel ruh çağırmayı deneyelim" dedi.Bende dedim "yok artık abartma,mal mısın kızım sen ölmek mi istiyorsun"dedim.Dinlemedi beni çok ısrar etti,tahtanın ne olduğunu biliyodum ama hiç denememiştim.Aslında birazda korktum çünkü okuduğum bazı yazılarda ölümle sonuçlanan olabiliyomuş diye hatırlıyorum.Abi bi insan niye ruh çağırmak ister ki lan,manyak olmalı herhalde.Neyse işte internetten baktım nasıl yapıldığına.Perdeleri kapattık;olurda camda biri belirir de kafayı yeriz diye.Kuzenim işleri fazla abartarak 3 mum getirdi işte,hatta masayı bırakıp tahtayı yere koydu.Birazda alan açtı işte mumları üçgen olacak şekilde koydu ama daha yakmadık.Önce ışıkları kapatalım dedik ama korktuk iyice o yüzden kapatmadık.Daha sonra işte biz mallar gittik mumları yaktık bişiler söylemeye başladık.
Ouija Board:Ouija(Wiji/Wici) İngilizcede ruh çağırma anlamına gelir.Ouija board bir çeşit ruh çağırma ritüelinde kullanılan tahta.Bunu kullanarak ruh çağırılabileceğine inanılır
PART 2 İÇİN YORUMA "REZ"YAZIN YADA 10 LİKE GELSİN :>
14 notes · View notes
huzursuzrahibe · 2 years
Text
"Hiç kimsenin ilgisine ihtiyaç duymadığın gün olgunlaşırsın. Hiç kimseden beklentiye girmediğin gün yara almazsın. Hiç kimseye bağlı kalmazsan kazanırsın."
Tumblr media
32 notes · View notes
e-l3thallust · 11 months
Text
korku filmi izlemeyi seven kız korkubuddy istiyorum. erkeksiz sadece kız kıza slaylemece arkadası yok mudur???
Tumblr media
8 notes · View notes
derdiderun · 1 year
Text
Tumblr media
Müslüman Olmak Neydi?
Beşir adlı sahâbî, biat etmek, tabi olmak üzere Efendimiz (sallallâhü aleyhi vesellem)'e geldi:
-Ey Allah'ın Rasulü, hangi esaslar üzerine biat edeceğim, diye sordu. Efendimiz (sallallâhü aleyhi vesellem) buyurdu:
-Tek olan, ortağı bulunmayan Allah'tan başka ibadete layık ilah olmadığına, Muhammed'in Allah'ın kulu ve elçisi olduğuna şahadet getirir, namazı vaktinde kılar, farz olan zekatı verir, Ramazan orucunu tutar, Allah'ın evini hacceder, Allah yolunda cihat edersin.
Beşir (radıyallahu anh):
-Ey Allah'ın Rasulü, ikisi hariç hepsine gücüm yeter. Ancak ikisine takat getiremem. Bunların birisi zekât. Vallahi, on taneyi dahi geçmeyecek devem var. Onlar da ailemin ihtiyacını karşılıyor... Diğeri de cihattır. Ben korkak bir adamım, halbuki insanlar harpten kaçanın Allah'ın gazabına uğrayacağını söylüyor. Ben endişe ediyorum, savaş başladığında nefsim hesabına korkarak firar edebilirim, dedi.
Bunun üzerine Efendimiz (sallallâhü aleyhi vesellem), mübarek elini yumdu, sonra açtı ve şöyle buyurdu:
-Beşir! Zekât yok, cihat yok... Peki, o zaman ne ile cennete gireceksin?
Beşir (radıyallahu anh):
-Elini uzat ey Allah'ın Rasulü! Söylediklerinin hepsi üzerine biat edeyim.
....
Ne oldu Beşir? Can korkusu, mal korkusu nerede?
Müslüman olmak tüm korkuları Allah korkusunda eritmekti.
| Yola Çıkmak - Zehra Korkmaz
20 notes · View notes