#leon stynen

[onsomething]

Leon Stynen and Paul De Meyer | Saint Rita Church 1963-66 Harelbeke

Via

#architecture #Leon Stynen #belgium #Paul De Meyer #brutalism #church #ethereal #structure

[germanpostwarmodern]

SL58 Chair (1958) designed by Léon Stynen for Straatman, Loral en Cie.

#1950s #chair #furniture design #belgian design #design history #modern design #leon stynen

[scavengedluxury]

Casino in Knokke, Belgium, 1932. From the Budapest Municipal Photography Company archive.

#knokke #belgium #architecture #art decó #moderne #1930s #leon stynen

[wildoute]

#Leon Stynen #Paul De Meyer #Saint Rita Church #1963-66 #Harelbeke

[architectureofdoom]

Riverside Tower, Antwerpen, Leon Stynen & Paul De Meyer, 1968-72

#belgium #Architecture #housing

[arnauddeverre]

#Repost @the.radical.project ・・・ Brutalist Duplex Apartment in de Riverside Tower | Antwerp, Belgium | 2021 . [Studio Okami Architects / @studiookami] . The Riverside Tower is a high-rise development from the early 70s designed by Leon Stynen & Paul De Meyer, beautifully situated in the bend of the river Scheldt, a stone’s throw from the city center of Antwerp. It’s here, on the 13th floor, that founding partner Bram Van Cauter of Studio Okami Architects renovated a duplex to match the brutalist tower which he calls his home. . The rough concrete is balanced out with a peach-colored liquid floor trough-out. The new staircase was moved to the far corner of the room allowing for a better flow and reconnection with the views from the top windows when ascending to the upper floor. Text description by the architects | Visit www.theradicalproject.com to read more about the project. . Source: www.archdaily.com / @archdaily + www.studiookami.com Photography by: Olmo Peeters / @oooolmoooo + Matthijs van der Burgt / @matthijsvanderburgt Staircase manufacturer: @stielatelier . . #interiordesignmagazine #interiorrenovation #renovationproject #theradicalproject #brutalism #brutalistarchitecture #interiorstylist #interiordesignideas #interiorhome #interioroffice #interiordesigns #architecture_hunter #archi_features #architecturemagazine #architects #staircasedesign #stairs #interiorstyle #interiorliving #interiordecoration #interiorarchitecture #moderninteriordesign #houseinterior #officedecor #architexture #archidaily #interiordecor (à Anvers, Belgique) https://www.instagram.com/p/CfO5ktqK-o5/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#repost #interiordesignmagazine #interiorrenovation #renovationproject #theradicalproject #brutalism #brutalistarchitecture #interiorstylist #interiordesignideas #interiorhome #interioroffice #interiordesigns #architecture_hunter #archi_features #architecturemagazine #architects #staircasedesign #stairs #interiorstyle #interiorliving #interiordecoration #interiorarchitecture #moderninteriordesign #houseinterior #officedecor #architexture #archidaily #interiordecor

[tobebuild]

BP Building, Antwerp Léon Stynen 1963

#antwerp #belgium #leon stynen #1960

[sheslostctrl]

St Rita church in Harelbeke, Belgium by Leon Stynen and Paul de Meyer.

Photos: Tim van de Velde

via.

#architecture #design #interiors #church #Belgium #concrete #Leon Stynen #Paul de Meyer

[danismm]

Elsdonk Residence arch: Leon Stynen, c: Belgium, y: 1934

#leon stynen #architecture #belgium #1930s

[flichtle]

BP BUILDING Leon Stynen & Paul de Meyer architects. Antwerp, 1960. #stynen #demeyer #antwerp @antwerpen @stad_antwerpen @docomomointernational #heritage #modernism #modernmovement https://www.instagram.com/p/CRqyXedshy9/?utm_medium=tumblr

#stynen #demeyer #antwerp #heritage #modernism #modernmovement

[dromik]

Leon Stynen & Paul De Meyer | BP Building | Antwerp, Belgium | 1960-1963

[germanpostwarmodern]

Van Thillo House (1937) in Antwerpen, Belgium, by Léon Stynen

#1930s #house #modernism #modernist #architecture #belgium #architektur #antwerpen #leon stynen

[bucksramblings]

Saint Rita Church, Harelbeke, Belgium - Leon Stynen and Paul De Meyer.

[innovatietrends]

I see it, I like it, I want it, I copy it: Innovatie en IER

In de discussie over de creatieve sectoren en intellectuele-eigendomsrechten (IER) verwijst men steevast naar Zuid en Oost Aziatische landen, waar handelsmerken, auteursrechten en octrooien minder beschermd lijken en namaak frequenter voorkomt. Het is voor vele kunstenaars nog een rem om bestaande creaties te verspreiden of nieuwe zelf te creëren in deze werelddelen. Maar is dit wel terecht? Moet de afwezigheid van IER werkelijk een nadelig effect hebben op artistiek werk? Er komt namelijk ook kritiek op de artistieke beperkingen die het strikt aanhouden van IER met zich meebrengt . Zijn IER met andere woorden een vloek of een zegen voor de creatieve sector?

Same, Same but different

Enkele maanden geleden kwam aan het licht dat de Belgische kunstschilder Christian Silvain in conflict was gekomen met Ye Yongqing. Deze Chinese kunstenaar zou werken maken die verdacht lijken op de schilderijen van Silvain. De gelijkenissen tussen Silvain en Yongqing zijn inderdaad opvallend. Beide kunstenaars gebruiken kenmerkende figuren zoals de vogel, het nest en de bomen, maar ook de kleuren en composities vertonen sterke gelijkenissen.

Zowel Silvain en Yongqing zijn ondertussen 30 jaar professioneel actief als kunstenaar. Galerijhouder Jos Depypere stelde in zijn onderzoek vast dat Silvain zes jaar eerder begon met schilderijen. Depypere vermoedt dat Yongqing een van de exposities van Silvain wereldwijd heeft bijgewoond of een catalogus heeft bemachtigd. Daarna zou de imitatie begonnen zijn.

Het Belgische designbedrijf Tribù is al jaren actief in Azië. Hun productie gebeurt voor meer dan de helft in Indonesië en China. Ook zij spanden in 2016 een rechtszaak aan tegen twee Chinese producenten, wiens producten verdacht veel gelijkenissen toonden met Tribù’s Tosca-collectie, getekend door de Italiaanse designer Monica Armani.

Het is een verhaal dat we in het westen wel vaker horen. Het is ook de reden waarom westerse kunstenaars weigerachtig staan om producten of kunst op grote schaal te verhandelen in Azië.

From Russia with love

De vraag is of dergelijke imitaties een negatief effect hebben op de kwaliteit van het artistieke werk. Ye Yongqing is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een invloedrijke Chinese kunstenaar en is zelf curator. Een schilderij van hem gaat op veilingen bij de bekende veilinghuizen Sotheby’s en Christie’s de deur uit voor bedragen tot 400.000 euro. Tribù kent een jaarlijks groeiritme van meer dan 20% en kon de afgelopen jaren rekenen op mooie referentieprojecten, zoals het Ritz Carlton op het Rode Plein en het nieuwe hoofdkwartier van Apple in Cupertino.

Een van Vlaanderen zijn grootste architecten, Leon Stynen raakte in 1925 tijdens de Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes van Parijs dermate geïnspireerd door het Sovjet-paviljoen van de Russische architect Konstantin Melnikov, dat hij een groot deel van zijn stijl en vormen overnam. Met de strenge, mondiale auteursregels tegenwoordig, zou dit misschien niet mogelijk zijn geweest. Stel je even voor wat dit had betekend voor de Vlaamse architectuur. Léon Stynen is een van onze grootste architecten in Vlaanderen, met een oeuvre dat meer dan 50 jaar omvat. Hij drukte zijn stempel dermate op het Vlaamse architectuurlandschap met gebouwen als het BP-gebouw en DeSingel in Antwerpen, het Casino in Oostende en de Sint-Ritakerk in Harelbeke. Zou Stynen zich niet in dergelijke vrijheid hebben kunnen ontwikkelen, had Vlaanderen nooit zulke architecturale rijkdom gekend.

Het gebrek aan wettelijke bescherming van IER, met inbegrip van handelsmerken, auteursrechten en octrooien, was tijdens de Koude Oorlog trouwens wel vaker een bron achter innovatie en evolutie. Tijdens de wapenwedloop en de race naar de maan stalen Russische en Amerikaanse spionnen constant technieken en productplannen van elkaar om hun werking te perfectioneren. Zonder van elkaar over te nemen had onze technologie nooit zover gestaan als vandaag.

In 1921 verkocht Federick Banting, na het ontdekken van insuline, het patent voor een dollar aan de Universiteit van Toronto. Op deze manier werd een levensreddend medicijn op grote schaal beschikbaar. Diabetes, een ziekte die al sinds 1500 voor Christus beschreven werd en altijd een dodelijk gevolg had, werd hierdoor in enkele jaren tijd een chronische en behandelbare ziekte wereldwijd.

It’s all about the money

Het ontbreken van IER kan men evengoed zien als een bevordering van innovatie en creativiteit, in plaats van een belemmering ervan. Waarom zetten we als samenleving dan wereldwijd zo hard in op protectionisme? Zelfs het veelgeplaagde China zet tegenwoordig, zoals alle landen, de wettelijke bescherming van handelsmerken, auteursrechten en octrooien, hoog op de agenda. Het antwoord is simpel: geld.

SABAM omschrijft auteursrechten als een rechtmatige vergoeding, die wordt uitbetaald als het werk van de auteur gereproduceerd of in een publieke ruimte gebruikt wordt. Die vergoeding is belangrijk. Ze stelt de scheppende kunstenaars in staat hun inkomsten te verwerven en op het artistieke terrein actief te blijven.

De denkoefening wordt pas echt interessant als we deze financiële motivatie zouden weghalen. Als artiesten 100% vergoed zouden worden via overheidssubsidies, zou IER overbodig worden en kan de kunstensector volledig vrij toestaan om van elkaar te leren, te inspireren en over te nemen. Momenteel staan cultuursubsidies wereldwijd onder druk wat tot rechtstreeks gevolg heeft dat kunstenaars hun inkomsten onzekerder worden en ze juist meer inzetten op een strengere bescherming van intellectuele-eigendomsrechten. Het is dit artikel haar overtuiging dat dit juist een averechts effect zal hebben op de creatie en innovatie van artistiek werk.

We moeten kunst dus uit het marktsysteem durven halen en kunstenaars volledig verlonen via openbare middelen. Zo verwijderen we de belangrijkste incentive achter IER en kunnen we werken aan een innovatieve en bloeiende cultuursector. Een antikapitalistisch kunstbeleid is daarbij niet zo absurd als het lijkt . In 2019 stond China op de eerste plaats in het UNCAD (United Nations Conference on Trade and Development) rapport voor landen met de snelst groeiende creatieve sectoren ter wereld.

Stef Vonk is 28 jaar en werkt als beleidsmedewerker voor het Departement Cultuur, Jeugd en Media waar hij o.a. mee de innovatie binnen de creatieve sector van Vlaanderen opvolgt.

[eugenio-cappuccio]

Leon Stynen   Woning Janssens in de Ruytenburgstraat, 1936.

[culturenetwork]

leon stynen architect