Tumgik
#papel pintado barcelona
papelpintadoinfantil · 4 months
Text
Instaladores Papel Pintado Infantil - Empapelador Barcelona
En nuestro nuevo post, queremos hablaros de uno de los mejores equipos de aplicación de papel pintado infantil de la provincia de Barcelona, ojeando su pagina web y su profolio descubrirás cientos de ideas y casos reales de éxito en la instalación y aplicación tanto de murales como vinilos y papeles pintados. Empapelador Barcelona se posiciona como líder en la instalación de papel pintado en…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
papelpintadobarcelona · 6 months
Text
Papel Pintado Plantas Silvestres
Papel pintado Plantas Silvestres 281 Entramos de lleno en el otoño con novedades, en papel pintado Barcelona tenemos propuestas para decorar las paredes, que te gustarán. Destacamos el papel pintado Plantas Silvestres, un encantador diseño muy luminoso, que encontrará su lugar en todas las habitaciones en el hogar. Papel pintado de Naturaleza en el Dormitorio Un patrón perfecto para recrear un…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
ernestdescalsartwok · 11 months
Video
EL GUIXARÓ-PINTURA ART-COLONIA TEXTIL-PAISATGE-PASSEIG-ARBRES-ENTRADA-VIVENDES-AQUAREL·LA-PINTOR-ERNEST DESCALS por Ernest Descals Por Flickr: EL GUIXARÓ-PINTURA ART-COLONIA TEXTIL-PAISATGE-PASSEIG-ARBRES-ENTRADA-VIVENDES-AQUAREL·LA-PINTOR-ERNEST DESCALS- En una mañana con cielos grises por las nubes he pintado el paseo de entrada a las viviendas en la antigua Colonia Textil de EL GUIXARÓ en Puig-Reig, avenida con frondosos árboles que nos llevan hacia los edificios. Pintura a la acuarela sobre papel de 40 x 70 centímetros, la apagada luminosidad de la jornada ha hecho que los troncos resplandezcan en sus tonos casi blancos, logrando el contraste necesario con las hojas del arbolado y la s galerias del edificio. Paisajes de las Colonies Textils del Llobregat en la comarca de El Berguedà, interior de la provincia de Barcelona en la Catalunya Central.
0 notes
htca1 · 2 years
Text
PISCINAS DAS MARES
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Álvaro Siza, nació el 25 de junio de 1933 en una pequeña localidad cerca de Oporto, Matosinhos. Su mayor influencia fue el Coliseo Romano y fue el descubrimiento de Gaudí cuando solo tenía 15 años.
Se matriculó en Arquitectura, en la Facultad de Bellas Artes de Oporto (1966), tras visitar Barcelona. Fue profesor de la Escuela Superior de Bellas Artes entre 1966 y 1969, y de Construcción en la Escuela de Arquitectura desde 1976.
Realizó obras para la Universidad del País Vasco y fue nombrado doctor honoris, por la Universidad de Sevilla y de Granada, en 2013 y 2014 respectivamente.
Álvaro Siza Vieira llegó a convertirse en uno de los arquitectos europeos más influyentes en el último tercio del siglo XX.
Una de las primeras obras más famosas del autor, en la que a continuación nos enfocaremos, fue “La piscina das Marés” en Leça da Palmeira, Matosinhos, Oporto. Esta obra se encuentra frente a la costa atlántica sobre un macizo rocoso que obligó al arquitecto a estudiar el territorio marcando las distintas formaciones de rocas al no tener en cuenta la topografía del terreno. La construcción comienza en 1961 y hasta 1966 no se da por finalizada e inaugurada.
Tenía apenas 28 años cuando, en 1961, la Câmara Municipal de Matosinhos, su pueblo natal, le encargó el proyecto y la construcción de unas piscinas de agua salada junto al mar.
Durante la dictadura de Salazar, que perduró hasta la Revolución de los Claveles de 1974, se mejoraron mucho las infraestructuras, destacando en Oporto la construcción del puente de Arrábida en 1963.
Las Piscinas Das Marés es uno de los puntos principales de interés arquitectónico de la ciudad de Oporto. Esta obra está en contacto con el mar, sus muros se extienden hasta el océano y se unen con la roca natural para que visiblemente no se pueda diferenciar el final de lo artificial con el comienzo de lo natural. En esta piscina el agua no está contenida, nos contiene a nosotros. Aunque sus paredes son de hormigón pintado de azul, no sabríamos decir dónde están los bordes, dónde empieza y dónde acaba, estamos en la piscina y en el océano.
Cuenta con dos piscinas, una cafetería y unos vestidores.
La madera tratada de las puertas y la escasa arena que se cuela entre las rocas, donde extendemos nuestra toalla. Un agua muy salada en una piscina bastante grande, con profundidad entre el metro y los tres metros noventa. Y enfrente, el océano que sus olas rompen con las pieras de alrededor de la obra.
Los colores y texturas juegan un papel muy importante en la idea del autor en el proyecto, al igual que los de la naturaleza, están en constante cambio según las estaciones, las mareas, el clima, etc.
Los recorridos tratan de numerosas suaves rampas, logrando una armonía en el proceso que hubiese sido imposible mediante escaleras. El visitante desciende poco a poco y casi sin darse cuenta se pierde entre los muros de hormigón que componen los vestuarios y la cafetería para acabar llegando a las piscinas.
Se busca además dar una sensación de muerto e inanimado con muros de hormigón, carpintería de madera oscura y tejados de cobre, para al final pasar a estar vivo, siendo una parte misma del entorno.
BIBLIOGRAFÍA
  Siza, Trigueiros , L., & Trigueiros , L. (2004). Swimming pool on the beach at Leça de Palmeira = Schwimmbad am strand von Leça de Palmeira = Piscina na praia de Leça de Palmeira : 1959-1973. Editorial Blau.
Piscina des Marés - Ficha, Fotos y Planos. (2020, 23 octubre). WikiArquitectura. Recuperado 20 de septiembre de 2022, de https://es.wikiarquitectura.com/edificio/piscina-des-mares/
colaboradores de Wikipedia. (2022, 17 junio). Álvaro Siza. Wikipedia, la enciclopedia libre. Recuperado 20 de septiembre de 2022, de https://es.wikipedia.org/wiki/%C3%81lvaro_Siza
SALAMANCArtv AL DÍA. (2018, 16 agosto). Piscina das Marés, entre el océano y la roca. Recuperado 20 de septiembre de 2022, de https://salamancartvaldia.es/noticia/2018-08-16-piscina-das-mares-entre-el-oceano-y-la-roca-90198
Jot Down Cultural Magazine. (s. f.). Page Not Found. Recuperado 20 de septiembre de 2022, de https://www.jotdown.es/2013/07/si-van-a-oporto-y-solo-pueden-ver-una-cosa-visiten-las-piscinas-das-mares-de-alvaro-siza/+
0 notes
semillaygrano · 2 years
Photo
Tumblr media
EXPOSICIÓN #nocheenblanco y todo #septiembre EN SEMILLA Y GRANO. SOBRE MI: ¡Soy Elena y llevo pintando 🖌️🎨 desde que me sostengo en pie! Empecé pintando con los dedos sobre la pared de la cocina (mis padres ponían papeles para que pintara sobre ellos pero yo prefería los azulejos como lienzo) Más tarde sobre blocs de dibujo sentada en la cama mientras escuchaba música 🎧🎶(creo que el pintar sin destrozar nada tranquilizó a mis padres) Recuerdo��haber pintado a menudo las mascotas de la Exposición de Sevilla y de las Olimpiadas de Barcelona, se ve que me gustaba la farándula. También haber ilustrado muchos poemas de Lorca, para mi tenían algo muy onírico y me encantaba como escribía sobre la naturaleza, uno de mis temas preferidos. Más tarde decidí que quería dedicar mi vida al arte y estudie en Mérida un grado superior de Ilustración que me llevó a seguir con la carrera de Bellas Artes en Valencia. Mientras tanto he participado en mercadillos de Artesanía exponiendo mis dibujos, he participado en concursos de pintura con mayor o menor éxito y me he enfrentado a pintar cosas más grandes. A pesar de que a veces este mundo🌍 es duro y ya no pinto tanto como me gustaría, siempre tengo un huequito en mi cabeza para los 🖌️, los colores, 🌈  los experimentos y para llevar la ropa o la cara manchada de pintura. 🎨👩‍🎨🖼️ SOBRE LA EXPO: ¡Tengo un manía que provoca que mis hermanos me chinchen un poco!. Cuando estoy bebiendo líquidos en botellas🍶 de cristal, suelo 👀 el contenido por la boca de la botella en vez de mirar al trasluz lo que me queda. Mis hermanos se ríen y me dicen ¡Pero si la botella es transparente! Lo que ellos no saben es que cuando 👀yo veo otras cosas, cosas curiosas  dentro de los recipientes, animales encerrados o 🌱naciendo. Esto es más o menos lo que he querido representar en la exposición,  para que los demás puedan ver lo que yo veo dentro del vidrio.... #semillaygrano #granel #calidadagranel #saludagranel #zerowaste #badajoz #portugal #nocheenblanco #nocheenblancoBadajoz #septiembre  www.semillaygrano.com @garcia.gomez.elena1 (en Semilla y Grano) https://www.instagram.com/p/Ch48ifoKWEC/?igshid=NGJjMDIxMWI=
1 note · View note
Link
Cuando necesitas pintar piso Barcelona, nosotros te ofrecemos un servicio integral de pintura profesional para tu hogar. Solo tienes que contactarnos y nosotros te daremos un presupuesto ajustado a tus necesidades de pintura. Ponemos a tu disposición nuestra experiencia, el equipo y los materiales para que tu proyecto sea un éxito.
Cuando llega el momento de pintar tu piso, es importante contratar a una empresa en la que pueda confiar para completar el proyecto a tiempo, correctamente y salir del presupuesto. Garantizamos tu total satisfacción al realizar con nosotros tu proyecto de pintura de piso Barcelona
El mejor precio para pintar piso Barcelona
Podemos facilitarte un estimado aproximado de cuánto puede costar pintar tu piso antes de comenzar a pintar, con base a la cantidad de m2 que debemos cubrir. En otras ocasiones debemos solicitar más información sobre el tipo de estancias a pintar, tipos de colores a utilizar y si hay que pintar solamente paredes o techos.
En Pintores Económicos Barcelona pensamos que existen 3 elementos que deben formar parte de todo proyecto:
Profesionales experimentados.
Pinturas de calidad.
Las ideas de nuestros clientes.
Si falta alguno de estos elementos, no es posible darle el aspecto al piso que el cliente nos está solicitando.
Colores necesarios para decorar un piso
Contamos con una gran variedad de colores para que el cliente pueda elegir el color o los colores con el que desea que pintemos su piso. Por lo general, los clientes suelen escoger el color con el que se pintan las paredes, ya que los techos generalmente se suelen pintar de blanco.
No solo empleamos los productos más confiables y de la más alta calidad para darle a tu piso el aspecto que deseas, sino que nuestros profesionales te ayudarán en el proceso. Te ayudarán a determinar qué tonos, sombras o acabados pueden ser más beneficiosos al momento de pintar tu piso.
Colocar papel pintado en tu hogar
Las paredes de un piso tienen la ventaja de cambiar y transformar su espacio con la ayuda de pintura o papel tapiz. Por ejemplo, una habitación que se siente muy grande puede sentirse mucho más acogedora con un papel tapiz de tono oscuro con un patrón llamativo.
Cuando necesites de un profesional de la pintura para pintar piso Barcelona o colocar papel pintado, únicamente tienes que contactarnos en Pintores Económicos Barcelona.
Contáctanos y solicita tu presupuesto
Al final del día, los profesionales de Pintores Económicos Barcelona, nos preocupamos por saber que nuestros clientes están 100% satisfecho con los resultados obtenidos. Hacemos todo lo necesario para que siempre queden contentos con el trabajo que realizamos.
Para contactarnos solo tienes que utilizar el formulario web que se encuentra en nuestra página o escribirnos a nuestra dirección de correo electrónico que también encontrará allí.  Al contactarnos le suministraremos un presupuesto ajustado a sus necesidades lo más rápido posible y totalmente gratuito. Al pintar piso Barcelona siempre encontrará en nosotros su mejor elección, siempre cuidamos los detalles y estamos especializados en pintar cualquier tipo de ambiente de su hogar.
The post Pintar piso en Barcelona appeared first on Pintores Economicos Barcelona.
0 notes
Text
Necesitas precio para tu reforma
Quieres reformar tu casa, hogar u oficina y no sabes a que profesionales contratar.
En presupuestos gratis online te ayudaremos a conseguirlo.
Te daremos hasta 4 presupuestos totalmente gratis sin coste alguno y te ayudaremos a encontrar a tu profesionales de confianza y verificados, todos ellos con sellos de calidad.
Te ayudaremos a conseguir presupuesto gratis, cotización para tu reforma o precio y totalmente gratis, por ser tu.
 A  qué preguntas podemos responderte en presupuestos gratis online.
Te podemos ayudar a dar respuesta a un montón de dudas y consultas, de decoración, construcción, pintura, arquitectura o de cualquier tipo de gremio.
Cuál es el precio de una reforma
Cuánto cuesta una reforma integral
Qué precio tiene cambiar una bañera por plato de ducha
Cuál es el coste de cambio bañera por ducha y su precio
Precio de la reforma de una casa, lonja, piso o local.
Cuál es el precio de una reforma integral de 70 metros.
Qué precio tiene una reforma integral de una casa de 200 metros cuadrados.
El precio de reforma integral de un piso
Cuánto cuesta reformar un baño íntegramente.
Cuál es el precio que tiene reformar la cocina.
Reforma vivienda precio.
Click here for more info – Precio lacar puertas
  Cuáles son los presupuestos más habituales solicitados.
Te ayudaremos a orientarte sobre que presupuestos se solicitan más, en España, Madrid o Barcelona.
Precio de reforma parcial
El precio de talar arboles
Asimismo reforma de vivienda precio
Además reforma comercial local cuánto cuesta
Cuál es el precio de una reforma eléctrica y cuanto me costaría un electricista
Te asesoramos sobre el precio de eliminar gotelé o quitarlo, y  además de cuánto cuesta un pintor en tu ciudad.
Mudanzas en tu ciudad y su precio, como hacer una mejor mudanza y ahorrar en el intento
Trucos de cómo ahorrar o gastar menos en tu reforma, reformas integrales y demás obras.
El precio y coste de cambiar las ventanas de tu casa en aluminio o pvc.
Quieres cambiar tu caldera. Cuánto cuesta y cuál es la mejore, gas, gasoil, eléctrica o pellets.
 Presupuestos en Ciudades
Ofrecemos precios y presupuestos de reformas totalmente gratis en todas las ciudades de España y si vives en México también.
 Presupuestos de reformas en Madrid, Barcelona, Valencia, Bilbao, San Sebastián, Sevilla o Vitoria.
Además de precios, costes de reformas y obras en; Zaragoza, presupuestos en Málaga, precios de reformas en Murcia, Palma de Mallorca, Alicante, Córdoba, Valladolid, Vigo Gijón, La Coruña, Almería, Navarra, Pamplona, Aragón.
Vamos que damos precios de reformas y obras en toda España.
Asimismo en Granada, Santa Cruz de Tenerife, Canarias, Burgos y precios, en León, presupuestos en Cádiz o Palencia entre otros.
 Presupuestos gratis online para tus reformas, Qué precio tienen.
Antes de decidirte por un profesional pide tus presupuestos en nuestra página y te ayudaremos a decidirte.
Tendrás varios presupuestos y precios para tus reformas integrales, y decidirás mejor.
A qué profesionales puedo pedir presupuesto y precio para mi reforma.
Construcción
Construcción de casas
Excavaciones
Construcción de casas prefabricadas
Derribos
Construcción de piscinas
Levantamiento y construcción de muros
Construcción de Naves industriales
 Reformas y cuanto cuestan
Reformas de viviendas
Rehabilitaciones y reformas de cocinas
Reformas de baños
Comunidades de propietarios reformas
Reforma de locales comerciales
Naves industriales reformas
Reformas de oficinas
Remodelación de piscinas
Rehabilitación de edificios y fachadas
Mudanzas y precios
Mudanzas de viviendas
Servicios de guardamuebles
Mudanzas de oficinas
 Técnicos y precio
Arquitectos
Arquitecto técnico
Certificados energéticos
Decoradores
Delineantes
Geólogos
Ingenieros
Inspección Técnica de Edificios ITE
Licencias
Paisajistas
Peritos
Topógrafos
Obras menores
Aislamientos
Albañiles
Armarios
Carpintería de aluminio
Carpinteros de PVC
Carpintería metálica
Carpinteros madera
Cerrajeros
Cristaleros
Fontaneros
Hormigón impreso
Impermeabilizaciones
Insonorización
Marmolistas
Microcemento
Parquetistas
Pavimentos continuos
Pintores
Eliminación de gotelé
Papel pintado
Lacado de puertas y muebles
Lacados
Barnizados
Pladur
Poceros
Tapiceros
Tejados y cubiertas
Trabajos verticales
Yeseros
Instaladores
Aire acondicionado
Alarmas
Antenas
Ascensores
Calefacción
Chimeneas
Contra incendios
Domótica
Electricistas
Gas
Placas solares
Porteros automáticos
Puertas de garaje
Rótulos
Toldos
 Mantenimiento
Control de plagas
Fosas sépticas
Jardineros
Limpieza
Manitas
Mantenimiento de ascensores
Comunidades mantenimientos
Mantenimiento de Piscinas
Pulir suelos
 Muebles
Fabricación de muebles
Arreglos de muebles
Venta de muebles
 Y servicios de urgencia las 24 horas como cerrajeros, fontaneros o desatascos.
Find more Info here – Presupuestos reformas gratis
1 note · View note
anutoapp · 4 years
Link
Pintor profesional, papel pintado - Barcelona (Barcelona, españa) - Construcción (Empleo) [Anuto]
1 note · View note
papelespintados · 6 years
Photo
Tumblr media
Papeles Pintados Royal Damask Acabamos de presentar en nuestra tienda online un nuevo diseño de papel pintado que no deja a nadie indiferente se trata del modelo Royal Damask, un…
0 notes
papelpintadoinfantil · 3 months
Text
Papel Pintado Infantil en Terrassa
Renueva la Habitación de tus Pequeños en Terrassa con la Magia de Empapelador Barcelona ¡Hola a todos los amantes de la decoración infantil! En nuestro blog de Papel Pintado Infantil, queremos llevarte a una experiencia única en Terrassa de la mano de Empapelador Barcelona. mural infantil de papel pintado instalado por Empapelador Barcelona en Terrassa Descubre la Imaginación con Papel Pintado…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
papelpintadobarcelona · 5 months
Text
Fibras Naturales para Decorar Paredes, Papel pintado Golfe Du Bengale
Papel pintado Jardines Peradeniya_7594_04_06 Nos dirigimos hacia una extensa bahía en el Océano Índico, salpicada de pequeñas islas. Atracaremos en la mayor de ellas, Sri Lanka también conocida como la Isla resplandeciente, por su abundante vegetación compuesta de montañas, bosques y manglares ¿Nos acompañas en esta aventura? Papel pintado Imitación Panel Japonés_7597_23_44 La colección Golfe…
Tumblr media
View On WordPress
2 notes · View notes
dyskolo · 5 years
Text
Teatro, sexualidad y juego de máscaras
Tumblr media
Dyskolo edita El Público, obra teatral de Federico García Lorca
Enric Llopis. Rebelión
Una obra de teatro compleja, escrita en 1930 entre Nueva York y La Habana, en la que el autor introduce ideas del surrealismo (caballos blancos que hacen de público, tocan trompetas y hablan con el director de la pieza teatral), aborda la homosexualidad, el deseo, escenifica un juego de máscaras con figuras de pámpanos y cascabeles, un centurión, estudiantes, el pastor bobo y trajes de arlequín. Una obra en la que el autor se centra en el Teatro, en los papeles que representan el público y el dramaturgo, la realidad y la ficción, y en la que también están presentes los clásicos (Romeo y Julieta, de Shakespeare; la influencia de Seis personajes en busca de autor, de Pirandello, o las sugerencias freudianas).
Son algunos de los trazos con que Dyskolo presenta El Público, de Federico García Lorca; la editorial sin ánimo de lucro publicó la obra en octubre de 2018, casi dos años después de editar Poeta en Nueva York, coetánea de la anterior. Lorca le hace decir al director y protagonista, sentado y vestido de chaqué, en el primer pasaje de este drama en cinco cuadros: “¡Mi teatro será siempre al aire libre! Pero yo he perdido toda mi fortuna. Si no, yo envenenaría el aire libre”; también en uno de los parágrafos más reproducidos: “¡Hay que destruir el teatro o vivir en el teatro! No vale silbar desde las ventanas”. O “¿Qué hago con el público? ¿Qué hago con el público si quito las barandas al puente? Vendría la máscara a devorarme”.
A la transcripción completa del manuscrito no se tuvo acceso hasta 1976. Una de las singularidades de la obra -escrita en su mayor parte en un hotel de Cuba- es que el estreno internacional se produjo una década después, el 10 de diciembre de 1986 en el Nuevo Teatro Fossati de Milán, con la dirección de Lluís Pascual (también director del Centro Dramático Nacional) y Alfredo Alcón en el papel de director de escena (Federico García Lorca fue ejecutado 50 años antes en la carretera de Víznar a Alfacar –en la provincia de Granada- por orden de las autoridades franquistas). “El Público entusiasmó en su estreno mundial”, tituló el enviado especial de La Vanguardia Juan Anton Benach. En enero de 1987 la representación tuvo lugar en el Teatro María Guerrero de Madrid. “Nunca creí que El Público supusiera una obra homosexual, sino una tragedia del amor como acto incompleto o imposible; como un fracaso de la totalidad amorosa sexual, como aparece constantemente en su teatro de símbolos heterosexuales, sea La Casa de Bernarda Alba, Yerma o Bodas de sangre”, escribió el periodista Eduardo Haro Tecglen en la crítica teatral del diario El País; el escritor señaló como elemento medular del texto “la angustia entre lo real y lo fingido, tomada por la metáfora del teatro”.
Otro periodista, Lorenzo López Sancho, optó por un titular de línea gruesa en el ABC: “El Público, el provocador y escandaloso poema lorquiano, se presentó ayer en Madrid”; en la representación de Lluís Pasqual, el crítico del ABC observó “una revulsiva declaración de autenticidad humana y un juego de ocultamientos”. Además López Sancho subrayaba los puntos de conexión con Poeta en Nueva York y la ruptura que suponía El Público con el teatro que estaba representándose en Europa en los años 30; para este rompimiento, Nueva York se revelaba como una plaza central. No menos pródigo en calificativos fue el director Giorgio Strehler en la víspera del estreno de Milán, según publicó el Corriere della Sera y reprodujo el periódico monárquico: “Una gran metáfora del teatro y del eros y un delirio de la fantasía en el umbral de la guerra civil”.
El Teatro de La Abadía de Madrid acogió en 2015, durante un mes, la pieza de Lorca, con la dirección escénica de Àlex Rigola. En la presentación ante los medios informativos, el exdirector de la sección teatral de la Bienal de Venecia destacó un diálogo entre dos de los cinco estudiantes que aparecen en El Público: “¿Y si yo quiero enamorarme de un cocodrilo?/Te enamoras; ¿Y si quiero enamorarme de ti?/Te enamoras también, yo te dejo”. Rigola reprodujo asimismo las palabras de Lorca en una conferencia sobre Poeta en Nueva York: “Yo no vengo hoy para entretener a ustedes (…). Más bien he venido a luchar. A luchar cuerpo a cuerpo con una masa tranquila. Y yo necesito defenderme de este enorme dragón que tengo delante, que me puede comer con sus trescientos bostezos de sus trescientas cabezas defraudadas”. Es la relación entre el autor y su público.
El exdirector del Teatre Lliure de Barcelona señaló que la obra de Lorca fue también, en cierto modo, una crítica al público convencional y burgués, compartida con las vanguardias europeas de la época. En España, entre las representaciones más comerciales y de éxito estaban las de los hermanos Quintero y Jacinto Benavente, aunque aires renovadores –como la influencia surrealista- dejaban entreverse en piezas teatrales como El otro, de Unamuno (estreno en 1932), Lo invisible, de Azorín (1928); Los medios seres, de Ramón Gómez de la Serna (1929) y Un sueño de la razón, de Cipriano Rivas Cherif (1929); Àlex Rigola destaca asimismo a los escenógrafos Manuel Fontanals y Siegfrid Bürmann, y subraya que Federico García Lorca ya se había acercado a las nuevas tendencias y distanciado del teatro realista en El maleficio de la mariposa, El paseo de Buster Keaton o El amor de don Perlimplín con Belisa en su jardín.
Rigola resume El Público en dos tramas; una que toma el amor homosexual -y reivindica el amor como esencia- para trascender los límites de lo establecido; y otra que denomina artístico-social y que atraviesa toda la obra lorquiana: un teatro al gusto burgués y de la taquilla (teatro al aire libre), frente a otro que compromete íntimamente a su autor (teatro bajo la arena). La posición del autor de Romancero gitano puede leerse en la parte final de la obra, en un diálogo entre el director y el prestidigitador (otro de los personajes), en el que el primero afirma: “Y demostrar que si Romeo y Julieta agonizan y mueren para despertar sonriendo cuando cae el telón, mis personajes, en cambio, queman la corona y mueren de verdad en presencia de los espectadores”; a continuación el prestidigitador interpela con mirada fija al director: “¿Qué se puede esperar de una gente que inaugura el teatro bajo la arena? Si abriera usted esa puerta se llenaría esto de mastines, de locos, de lluvias, de hojas monstruosas, de ratas de alcantarilla”. A lo que el director responde, antes de empezar a llorar y que entre precipitadamente el criado: “Es rompiendo todas las puertas el único modo que tiene el drama de justificarse, viendo por sus propios ojos que la ley es un muro que se disuelve en la más pequeña gota de sangre”.
La profesora de Literatura Española en la UNED, María Clementa Millán, analiza el contexto literario y los contenidos en el artículo “‘El Público, de García Lorca: obra de hoy”, publicado en la revista Cuadernos Hispanoamericanos (1986). Señala precedentes del Siglo de Oro –como el auto sacramental El gran teatro del mundo (1655), de Calderón- en los que el autor hace uso del teatro para escenificar sus inquietudes. Asimismo El Público podría considerarse uno de los enlaces entre el teatro de vanguardia español anterior a la guerra de 1936 y el vanguardista de los años 60 y 70 (en estas últimas décadas destacaron autores como Manuel Martínez Mediero -también escritor de obras adscritas al realismo social- Ángel García Pintado y José Ruibal, autor de El Hombre y la mosca).
El Público pertenece a ese elenco de dramas que integran los problemas del espíritu, el mundo de las ideas y el inconsciente; a ese contexto, obras anteriores a 1929, corresponden La Esfinge y La Soledad, de Unamuno; Tic-Tac, de Claudio de la Torre, o Sinrazón, de Ignacio Sánchez Mejías. Además de la renovación temática, María Clementa Millán subraya –en El Público- las innovaciones formales de García Lorca para el “intrincado mundo que quiere representar (…); en el cuadro quinto de la obra coexisten tres ambientes y acciones distintas, aunque simultáneas”.
   El público
   Federico García Lorca
   Edición 1.0. octubre 2018
   epub: 369 Kb. / mobi: 417 Kb. / pdf: 67 pág.
Página del libro para descargar: http://www.dyskolo.cc/cat%C3%A1logo/lib047/
2 notes · View notes
hellothisisours · 3 years
Photo
Tumblr media
Este es el papel de regalo más bonito que he visto en mi vida. Reciclado, reutilizado y pintado a mano en casa por mi pareja y mi hija. Os dejo esto aquí hoy como recordatorio de que las cosas más bonitas no tienen por qué ser caras ni nuevas. Espero que todas las mamás tengan tiempo hoy para relajarse y divertirse con sus peques, Feliz dia! Vanessa Alves This is the most beautiful wrapping paper I have ever seen in my life. Recycled, reused and hand painted at home by my husband and daughter. I leave this here today as a reminder that the most beautiful things don't have to be expensive or new. Hope all the mums can take some time today to have some fun time with your kids! Happy Mother's day! Vanessa Alves (en Barcelona, Spain) https://www.instagram.com/p/COXsun3j4uP/?igshid=s6hfn9n3w3z6
0 notes
ernestdescalsartwok · 11 months
Video
VILADOMIU VELL-COLONIES-TEXTIL-ART-PINTURA-LLOBREGAT-EDIFICIS-VIVENDES-TREBALLADORS-PAISATGES-ARQUITECTURA-HISTORIA-PINTOR-ERNEST DESCALS
flickr
VILADOMIU VELL-COLONIES-TXTIL-LLOBREGAT-EDIFICIS-VIVENDES-TREBALLADORS-PAISATGES-ARQUITECTURA-HISTORIA-PINTOR-ERNEST DESCALS por Ernest Descals Por Flickr: VILADOMIU VELL-COLONIES-TXTIL-LLOBREGAT-EDIFICIS-VIVENDES-TREBALLADORS-PAISATGES-ARQUITECTURA-HISTORIA-PINTOR-ERNEST DESCALS- Paisajes con la arquitectura típica de les COLONIES TEXTILS del Llobregat en en el centro de Catalunya, los edificios de los trabajadores de las fábricas de la antigua Colonia de VILADOMIU VELL en Gironella, Comarca del Berguedà en la provinvia de Barcelona, permanecen para recordarnos el tiempo del esplendor industrial, las Colonias Textiles eran como pueblos en los que el trabajador vivía dentro del recinto, sus hogares forman verdaderos monumentos de la historia, aqui he pintado esta escena con los árboles que rompen las líneas del edificio, la luz del sol administra las perspectivas y los volúmenes otorgando profundidad visual. Pintura del artista pintor Ernest Descals sobre papel de 50 x 70 centímetros.
0 notes
praza-catalunya · 3 years
Text
O pintor Ramon Casas visita a cidade de Badalona
O Museu de Badalona, esa entidade asentada sobre os restos da vila romana de Baetulo, ten a boa idea de convidar a Ramon Casas a instalarse nas súas salas e compartir coa cidade badalonesa as súas afinidades artísticas e persoais. O resultado é unha exposición congruente, centrada nas relacións do artista con esa vila, e da calidade que se merece o autor de La Càrrega, o gran pintor modernista. As creacións plásticas de Casas son inocentes?
Lito Caramés
Tumblr media
Ramon Casas, Autorretrato, 1890
Ramon Casas visita Badalona. Museu de Badalona
Vuy toca'I dolsayner / á plassa hermosas ballas; / s'acollan ja'Is fadrins, / las ninas ja’s preparan. / ¡Y quina dansa hi há, / no's veu gayres vegadas! / —Qui'n es aquell minyó / que tréu la contradansa? / —L'heréu del Mas dels Oms, / -aquell que demà-s casa.— / Lo jove dolsayner / bé sab qui ab l'hereu balla! / Tarará, tarará, / lo so de la dolsayna, / tarará, tarará, / quans cors fá bategà  (Antoni Bori i Fontestà, Lo dolsayner (fragmento), Poema ganador da Flor Natural do ano 1883. Publicado en “El Eco de Badalona”, 1 de setiembre de 1883).
Finais do malévolo 2020, tempos de pandemia, de peche social e de negritude cultural. No medio deste triste panorama, o Museu de Badalona segue coa programación de exposicións temporais, optando nesta ocasión pola mostra Ramon Casas visita Badalona. A proposta baséase nunhas 20 pezas saídas do xenio e da cualidade técnica do editor (e propietario) da revista Pèl&Ploma. Entre as creacións é doado atopar pinturas ao óleo, debuxos e, por suposto, carteis; é dicir, as técnicas e xéneros artísticos máis empregados por Casas. As obras teñen procedencias moi diversas, unhas son préstamos de coleccións privadas e outras chegan de entidades e galerías (o MNAC ou a galería Gothsland). Precisamente Gabriel Pinós, o propietario da galería Gothsland e estudoso de Ramon Casas e mais da actividade cultural programada no restaurante Els Quatre Gats, colaborou na preparación da exposición (e mesmo ía ditar unha conferencia o día da presentación, actividade que se suspendeu polo incendio e mortes que aconteceron nesa vila). As obras expostas, tamén, permiten percorrer unha ampla cronoloxía, ou o que é o mesmo: admirar a evolución deste artista tan privilexiado para a pintura e o deseño. A pintura máis antiga é un autorretrato de cando Casas contaba 17 (1883) e ía á academia do pintor Carolus-Duran en París, e a máis recente (retrato de Glòria Codina Casas, sobriña) data de 1929, tres anos antes do seu pasamento, cando xa era un afamado artista.
O polifacético Ramon Casas tivo –entre directas e indirectas-- bastantes relacións coa cidade de Badalona, localidade próxima á capital catalá e con personalidade propia. O mesmo Joan Brossa deu testemuña dese feito: On es bada l’ona. Ramon Casas i Carbó (Barcelona 1866-1932) naceu nunha familia acomodada. O seu pai, Ramón Casas Gatell, dos Casas de Torrembarra, foi un indiano que se enriqueceu na provincia cubana de Matanzas. Unha das primeiras probas do nivel económico de Ramon Casas é o feito que aos 15 anos o pai mándao a París para estudar cos mellores artistas. Con quince anos! Outra proba da posición social da familia Casas i Carbó atópase en que para o panteón da súa prima, Mercé Casas i Carbó (morta en 1907), a familia encargoulle ao escultor Josep Llimona a súa obra hoxe máis coñecida: Desconsol, da que na actualidade hai varias copias. Pola outra rama familiar, en Badalona instalouse unha empresa téxtil, Carbó y Viñas (fundada no ano 1840) --a primeira en empregar o vapor nesta vila-- e na que ese Carbó era o avó materno do artista. As procuradas relacións con esta cidade, xa que logo, existían antes de nacer.
Tumblr media
 R. Casas, Glòria Codina Casas. 1922
Retratos. Familia Codina Casa
Casas va incorporar novetats entre les quals podem esmentar l’elegància formal, una poètica amb una paleta cromàtica molt rica, versàtil i de resultats molt efectius, i unes solucions tècniques i compositives que palesaven un alt domini dels recursos tècnics, fonamentats en l’existència d’una habilitat innata, un talent inigualable per al conreu de la pràctica pictòrica i una permeabilitat a l’assimilació de propostes estètiques més innovadores. (I. Domènech e F. Quílez no catálogo da mostra Ramon Casas: la modernitat anhelada, 2016).
Como facilmente se pode deducir das verbas dos comisarios da exposición Ramon Casas: la modernitat anhelada, programada –entre outras-- para conmemorar o 150 aniversario do nacemento do pintor, Casas foi no seu tempo un artista ben dotado para as artes plásticas, feito que mellorou cos estudos e dedicación. A súa vida profesional foi de éxito en éxito. Sorprende, por contra, un comentario que deixou o artista por escrito: queixábase do duro e difícil que lle era tocar a guitarra, cando debuxar e pintar se lle daban tan ben.
Volvendo á exposición Ramon Casas visita Badalona, e á relación do autor de La Càrrega con esta vila, a meirande parte das obras colgadas nas paredes do museo badalonés son retratos –xa en debuxos, xa en pinturas ao óleo--. Ramon Casas, como pintor que acabou por ser o preferido da burguesía catalá, dedicou tempo e esforzos a facer moitos retratos nos que as súas habilidades lle permitían (mesmo nos autorretratos) exhibir as variedades cromáticas e fasquías da personalidade da persoa retratada; algúns deles son verdadeiros estudos psicolóxicos. En relación con Badalona, Casas retratou ao señor Vincenç Bosch, o dono da empresa Anís del Mono, do que non só foi cliente senón que rematou por ter unha boa amizade; e ao actor Enric Borràs, amigo co que compartir tempadas en París.
Tumblr media
R. Casas, Santiago Codina Casas. 1917
Pero a parte máis ampla de pezas (e retratos) presentes en Ramon Casas visita Badalona son os que representan persoas da familia Codina Casas. Elisa Casas, irmá de Ramon, casou con Josep Codina Prat, de Badalona, de onde se deduce a relación do artista cos sobriños e demais familia. En concreto, na exposición hai un retrato de Josep Codina (debuxo coloreado sobre papel), outros de Elisa e dos fillos da parella. Dos fillos, Glòria e mais Santiago, hai concretamente dous debuxos a carbón que non foran exhibidos con anterioridade; son por tanto novidade total. De Glòria tamén hai unha pintura ao óleo. E de Elisa, a irmá, tamén se poden admirar outros dous retratos, moi diferentes entre si. Un deles é de Elisa como viúva, unha peza de corpo enteiro e de rigoroso negro, sobre o que emerxe a face abrancazada da muller apesarada. Exhibición de capacidades retratistas. Pola contra, Elisa é a protagonista doutro retrato ben distinto: colorista, de medio corpo, lucindo a xuventude. Nesta peza (préstamo da galería Gothsland) Casas fai gala da riqueza cromática que lle agrada: a cadeira presenta a tela dese amarelo que tanto admirou o artista nos cadros de El Greco, e o vestido de Elisa é unha sinfonía coral de azuis que clarean e escurecen ao ritmo das luces que inciden nas telas. Sabendo das querenzas de Casas por pintores españois, este retrato remite (aínda sen ser ningunha réplica) á excelsa pintura de Goya La Condesa de Chinchón).
O cineasta Harun Farocki (magnífica exposición hai catro anos na Fundació Antoni Tàpies) afirma contundente: unha imaxe nunca é inocente. Haberá algunha imaxe, algunha iconografía das moitas que creou Casas, que sexa inocente? Na mesma dirección o artista Golucho, comisario da mostra EROS. Tu cuerpo como excusa (MEAM), asevera no catálogo desa exposición: Lo que de bueno hay en un cuadro, nunca está pintado. Que agochan as múltiples pinturas de Casas? O sentido da vida? A alegría de vivir?
Tumblr media
R. Casas, Gloria Codina Casas, 1929
Ramon Casas, debuxos e cartelismo
Però si en un material, tècnica o suport Casas va captar l’esperit del seu temps va ser als cartells. La publicitat neix en aquell moment i Casas es converteix en un dels grans cartellistes de casa nostra. Al cartellisme es representen els canvis d’hàbits d’una societat. (Vicente de la Fuente Bermúdez, Vida quotidiana, Ramon Casas observador del seu temps, no catálogo da exposición Ramon Casas. La Vida Moderna, Museu del Modenisme, 2016).
Ramon Casas i Carbó pasa por ser o mellor pintor modernista de Cataluña. En cambio, moitos estudosos e estudosas das súas creacións -sen negar tal aserto- inclínanse por definilo máis como unha persoa moderna máis ca modernista. As liñas anteriores de V. de la Fuente Bermúdez van nesa liña: Casas tivo a habilidade de saber cara onde ían as sociedades pois en calquera faceta da vida apostaba polo novidoso: as bicicletas, os automóbiles, presentar ás mulleres libres, autónomas, conducindo, fumando, lendo, pintando.
As armas estéticas coas que contaba Casas para cativar ás familias burguesas eran a súa elegancia formal, austera incluso, que se apoiaba en boas solucións técnicas baseadas no dominio do seu oficio. Axudado por esas dotes especiais que posuía, Casas foi un pintor prolífico: cóntanselle máis de 1.000 óleos e o dobre de deseños, por non falar dos moitos carteis que confeccionou ao longo da súa vida. En Badalona, na exposición Ramon Casas visita Badalona tamén hai carteis, evidentemente. Casas bebeu directamente das influencias de Toulouse-Lautrec e a exactitude do trazo que define volumes de xeito sintético. Os poucos trazos -maxistrais- ao servizo da claridade da mensaxe.
O tema favorito de Casas –como de case todos os modernistas na súa fasquía publicista e ilustradora (paradigmático o caso de Alphonse Mucha)– é a figura feminina. A utilización da figura feminina para as imaxes das marcas industriais ten varias lecturas. Presentar as mulleres como membros da sociedade “moderna” (que fuman, beben, conducen) crea o efecto positivo de que as mulleres participan da vida activa, que son independentes, liberadas. Pero, esa mesma imaxe feminina, romántica, lánguida, sensual, que acompaña tabacos, licores, automóbiles, tamén insiste na imaxe de “muller-floreiro”. Os medios de comunicación social actuais non están libres destas imaxes estereotipadas e controvertidas. En Ramon Casas visita Badalona inclúense tres deseños que representan tres donas, unha cun volante nas mans, outra lendo, e outra pintando.
Tumblr media
R. Casas, Vicenç Bosch, 1897
Ramon Casas foi o gañador do concurso de carteis (1897-98) que a empresa do señor Vicenç Bosch convocou para publicitar o seu produto estrela, o Anís del Mono (na botella deste licor preséntase un mico coa face de Darwin, en clara referencia ás teorías da evolución. Desde hai uns anos, unha escultura dese simio adorna o Pont del Petroli). Casas presentou tres modelos e o vencedor foi, ademais, o que rematou por ser impreso en formato grande para a publicidade do licor. O cartel ganador -coñecido como Mona y Mono- forma parte agora da “visita” de Casas á vila baetuliana. Nesta obra, Casas presenta unha muller, vestida de manola, portando na man dereita unha copa de licor e coa outra vai agarrando un mico; sobre fondo azul, a muller loce un mantón amarelo-greco con forte contraste co resto da creación. A influencia de Mucha semella evidente.
Como curiosidade paga a pena lembrar un dos traballos que fixo Casas: o cartel para o Champagne Kola. Vigo. Desde 1900 o empresario vigués Salvador Aranda elabora unha mistura entre champagne e cocacola, un refresco que pasa por ser o primeiro champán fabricado en Galicia (como explica este artigo publicado na Voz de Galicia), e encargoulle a Ramon Casas un affiche para promocionar a súa bebida. Tamén está na mostra outro cartaz da empresa badalonesa: Silicatos Fuster (1897), empresa radicada en Badalona. Fuster, socio de Vicenç Bosch e o dono, daquela, do hotel Casa Fuster de Barcelona, seguramente fíxolle o encargo a Casas por mediación de Bosch.
Para completar a revista polos carteis presentes na mostra Ramon Casas visita Badalona cómpre facer referencia ao dos Jochs Florals de Barcelona (1908). Esta litografía tamén vai na liña dos cartelistas modernistas europeos, Mucha entre eles, e a muller reproducida alude a esculturas da época (á Estatua da Liberdade, regalada anos antes por Francia á cidade de New York?). A dona que serviu de modelo para este cartel é Júlia Peraire, a que foi modelo e logo muller de Ramon Casas. Júlia tivo ata hai ben pouco tempo mala prensa, fama de muller aproveitada, incluso desagradable. Júlia Peraire non foi ben vista nin pola familia Casas nin polos amigos do pintor, como mostra este parágrafo dunha carta que Joaquim Folch i Torres escribe a Miquel Utrillo: Casas corria per aquí amb la Júlia. No’ls he vist, en primer lloc per que no corro gaire pels bulevards, i en segon lloc perque la troballa amb tal companya tampoc m’era interessant. No ano 2016, coincidindo co Any Casas, nos Cercles del Liceu presentouse unha magnífica exposición sobre esta muller: Júlia, el desig. Isabel Coll, a comisaria desa mostra --tratando de liberar a Júlia do peso da súa fama-- escribiu no catálogo: El meu desig és posar Júlia al seu lloc, una noia molt lliure, sí, però perquè a la seva família li semblava bé el seu comportament. M'agrada això, la seva llibertat. Vull reivindicar-la com una dona de 17 anys a la qual em cansa que es dediquin adjectius que no són certs, i a la qual es menysprea per la seva llibertat.
A exposición Ramon Casas visita Badalona, no Museu de Badalona, é unha nova oportunidade para gozar da mestría artística deste artista que gostaba pedalear en biciv¡cleta e mais en tándem. Badalona ben val unha visita.
Lito Caramés
Tumblr media
R. Casas, Mona y Mono, 1898
 EXPOSICIÓN: Ramon Casas visita Badalona,  Museu de Badalona.
0 notes
azaredinteriorismo · 4 years
Photo
Tumblr media
Además de ser estéticamente agradables los cabeceros actúan como aislante termico y que mejor que decorarlo y ponerle algo de iluminación hermoso no!. Puedes jugar con algunos diseños de papel pintado. #habitaciondecorada #papeltapiz #iluminacion #cabecerosdecama #diseñohabitacion #decoracioninteriores #habitacionagradable #tapizpared #desingroom (en Barcelona, Spain) https://www.instagram.com/p/CFhzc_SFj3v/?igshid=r7n5h3egdr0t
0 notes