Tumgik
#powstanie listopadowe
polish-spirit · 5 months
Text
Tumblr media
Obchody 105 rocznicy wybuchu powstania listopadowego w Warszawie (1935).
46 notes · View notes
surfingkaliyuga · 1 year
Photo
Tumblr media
"Легион отчаянных / Legion of the Desperate" Viktor Lyakhor 2019
More commonly known as Pułk Desperatów (Regiment of the Desperate), it was a volunteer unit formed during the Polish November Uprising. The formation was led by captain Józef Zieńkowicz. The Desperate were easily recognisable for their sombre black uniforms adorned with skulls, bones, and a crimson cloak with a black collar. Their side caps and cuirassier helmets also bore the skull insignia.
The illustration comes from Lyakhor's own book, Военная история Беларуси. Герои. Символы. Цвета (Military History of Belarus. Heroes. Symbols. Colors). The publication has been banned by the Belarussian authorities as "extremist content" for deviating from the official, pro-Russian vision of history.
24 notes · View notes
gdanskstrefa · 1 year
Text
Polski bohater Wiosny Ludów
Postacią godną przypomnienia jest patron jednej z ulic Dolnego Wrzeszcza, Ludwik Mierosławski. Był człowiekiem nietuzinkowym, o bogatej osobowości i licznych zainteresowaniach. Był dowódcą wojskowym, teoretykiem wojskowości, działaczem niepodległościowym, a także wynalazcą, pisarzem i poetą. Mierosławski przyszedł na świat 17 I 1814 r. we francuskim mieście Nemours w rodzinie  polskiego…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
cyberkultura · 1 year
Text
Listopadowe przymrozki
Mgliste i coraz krótsze dni w aurze opadłych niemal doszczętnie i zalegających pod nogami brązowych liści, ogołoconych gałęzi drzew i pojawiających się na żółtej trawie kryształków lodu, to nie dla wszystkich przyjemny krajobraz. Listopad dla ludzi pracy przede wszystkim jest kojarzony z dwoma wolnymi dniami, dającymi jakiś wyjazdowy potencjał przed zimą, choć pora ta jest tak wybitnie…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
balladyiromanse · 7 months
Text
Tumblr media
isnt the fact that this poem is about adam mickiewicz totally crazy
11 notes · View notes
alenaphale · 2 months
Text
now i believe it is time to elaborate a little on the subject (everyone in this au is just so chaotic)
• there is one particular rule that not a single meeting of les amis fails to follow — the musicians always complain about professor javert. they literally cannot shut up.
• the artists could never understand their complaints, however, because valjean is such an amazing mentor — he never shouts, never makes any negative remarks, only gives soft suggestions and guidance. and they all respect him greatly, because he really is a professional, to that extent that he can interpret the rules in his own way.
• still, grantaire is systematically late for plein-airs, his hair and clothes in horrible disarray, his head still dizzy from the previous night’s party, but no one can blame him, honestly, because, despite his absolute lack of self-discipline, he somehow manages to get good grades (and not only because of valjean’s soft-heartedness and compassion. i swear.)
• enjolras is always pissed because everyone thinks he follows javert’s instructions blindly at the rehearsals — but he doesn’t, they just have very similar understanding of how an orchestra should work (although, of course, enjolras is more inclined to suggestions from the members, whereas javert is merciless towards ones who ‘cannot even play their part right’). enjolras always stands up for his colleagues, but honestly he never succeeds, for javert’s authority and experience are unquestionable.
• marius is always late for the rehearsals. there have been endless times combeferre sat in his chair in cold sweat, white-knuckled grip on his violin and the bow, knowing that javert will definitely notice poor bloke’s absence and then it will be over for them all.
• during the classes grantaire draws endless portraits of enjolras instead of actual assignments. valjean only sighs at this.
• marius and courfeyrac share an apartment and this is actually so terrible because marius is helpless and courfeyrac is irresponsible but the latter still manages to do the chores while the former is locked in his room for hours staring blankly at the wall. occasionally courfeyrac knocks on his door to bring him some dinner made of the leftovers from the fridge. marius answers with extremely sad and honestly pathetic violin solo.
• joly and lesgles also share an apartment, but in a completely different way. bossuet’s room is a mess and his shirt stains the moment he pulls it out of the laundry, joly cleans the flat in its entirety at least twice a week. bossuet breaks a cup or a plate on a regular basis and burns the pans, joly cooks the most healthy and hearty dinner one can imagine, leaving the kitchen counter perfectly clean. bossuet is always late to classes even if they leave the flat together. bossuet cuts his finger and doesn’t do anything about it, joly shows him a video with horrifying outcome of not washing your fruits properly. sometimes while watching something they fall asleep together in joly’s room, and for once bossuet doesn’t fall from the bed and joly is totally okay with being so close to another human being.
• feuilly made an installation of powstanie listopadowe for his term project. then bossuet ruined it while just walking past it on the exhibition and feuilly was swearing at him in polish for good fifteen minutes.
• combeferre is the one who prints out the scores for the whole orchestra. sometimes he forgets which one was the original — with all the marks javert left for every party — and spends the whole night copying the marks with his own hand. sometimes he hates being a concertmaster, but in the end he does it all out of good will only.
• sometimes when a meeting is over, enjolras and combeferre wait patiently (or not, if courfeyrac and grantaire are too enthusiastic to spend a little more time with them) until everyone takes a bus or a train home, and then they just wonder aimlessly through the streets, discussing everything and nothing in particular. sometimes they talk eagerly to the very break of dawn, and then they still have to show up for the rehearsal strictly at nine o’clock.
there is more to come! in the next post i will probably write about valvert because i love them dearly and of course they are insane even here.
12 notes · View notes
ponyatowski · 15 days
Note
Łempicka, matejko :)
łempicka: if you were to plan and execute an art exhibition (and had unlimited funds and connections etc), what would be the theme and what pieces would you exhibit?
my entire answer just fucking Evaporated so i had to rewrite this. thats fine
OOH idealnie pytanie mialem nadzieje, ze ktos mi je wysle hehe. ostatnio ojciec pokazal mi swoj pomysl na ogromna wystawe nokturnów i wschodow slonca, wiec to bylby moj pierwszy wybor…a jesli nie nokturny to Morze. najwieksza wystawa obrazow o morzu jakie mozna sobie wyobrazic. moglbym patrzec godzinami na łódki na wodzie, wiec w sumie nie musialaby byc typowo morska. rzeki, jeziora, impresjonistyczne kałuże rowniez milo widziane.. jestem prostym czlowiekiem woda przemawia do jakichs moich pierwotnych instynktów
matejko: what is your favourite period in history?
czuje sie bardzo underqualified zeby moc w ogole stwierdzic aleeee chyba pierwsza połowa xix wieku (powstanie listopadowe moje ukochane) no i moze przelom xviii i xix🤔 tyle godzin swojego zycia poswiecilem na czytanie wojny i pokoju ze posiadlem zbyt obszerna wiedze na temat wojen napoleońskich i teraz juz chyba sie z tego nie wyczołgam. this is a cry for help <- guy who read w&p and thought „WOW the only thing i need now is even more napoleon”
dzięki za pytania!! :^)
1 note · View note
wyjatkoworealistycznie · 11 months
Text
𝐿𝒶𝓁𝓀𝒶
Akcja powieści rozgrywa się w latach 1878-79, wielokrotnie wspomniane są faktyczne wydarzenia, które miały miejsce w przeszłości, np. powstanie listopadowe, styczniowe, Wiosna Ludów, wojny napoleońskie. Ze świata realnego zaczerpnięte zostały także takie wątki jak proces o kradzież lalki, gościnne występy aktora Rossiego w Warszawie. Narracja jest „przezroczysta”, czytelnik nie odczuwa jego obecności. Cechuje ją zwięzłość wynikająca z eliminacji tego, co nie wymaga uwagi. Jasność stylu realizowana jest dzięki wykorzystaniu współczesnego, prostego języka. Umiejscowienie narratora na zewnątrz opisywanego świata, jako znawcy życia pokazuje jego obiektywność. Wiele czasu przeznacza opisom miejsc spotkań bohaterów. Znajdują się np. Krakowskie Przedmieście, Aleje Ujazdowskie, Łazienki Królewskie, czy niektóre miejsce na Powiślu, które istnieją do dziś. Odzwierciedla je z niezwykłą dbałością o szczegóły.
Opisując przedmioty i stroje bohaterów również, zwraca uwagę na detale, zwłaszcza obrazując kreacje panny Łęckiej. Prus, dodając do utworu „Pamiętnik starego subiekta”, posłużył się narracją pierwszoosobową, gdzie Rzecki często relacjonuje wydarzenia, w których sam brał udział, albo o których usłyszał od innych. Zabieg ten sprawia, że nie musi wypowiadać obiektywnych sądów, dlatego też np. wyraża swoją niechęć do Izabeli. Dowiadujemy się również o przeszłości Wokulskiego.
Fabuła oparta jest na zasadzie przyczynowo skutkowej oraz prowadzona jest w sposób chronologiczny. Wydarzenia przedstawione są z zasadą następstwa czasowego i obejmują lata 1878-1879. Retrospekcje występują w różnych miejscach powieści, wprowadza je „Pamiętnik starego subiekta”. Głównym wątkiem powieści jest niespełniona miłość Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej i jego starania o zdobycie jej serca.
Główny tok wydarzeń przedstawia narrator trzecioosobowy, czyli wszechwiedzący. Bohaterowie przedstawieni są w sposób realistyczny. Wokulski, Izabela, czy Rzecki to postaci wielopłaszczyznowe, indywidualności. Postępują w zależności od swego charakteru, woli, zdolności. Bohaterowie „Lalki” to bardzo duża i bardzo zróżnicowana grupa. Widzimy zarówno arystokrację, jak i mieszczaństwo, ubogą szlachtę oraz ludzi najbiedniejszych, studentów, kupców, prawników, lekarzy, wynalazców, polityków, a nawet prostytutki. Autor pokazuje nam funkcjonowanie społeczeństwa polskiego odnośnie konkretnej epoki. Bohaterowie reprezentują różne warstwy społeczne, tworząc panoramiczny obraz społeczeństwa — kolejna cecha powieści realistycznej. Dialogi bohaterów dostosowane są do pozycji społecznej oraz osobowości postaci, dlatego przypominają one naturalną mowę. Wypowiedzi są proste, używane jest potoczne słownictwo oraz są nacechowane emocjonalnie. Na przykład arystokraci ubierają się adekwatnie do swojego statusu, wypowiadają się również starannie i elegancko, w odróżnieniu od występującej biedoty. Świadczy to o tym, że uczestnicy są wiernym odwzorowaniem postaci realnych, lecz posiadają r��wnież cechy indywidualne, które ich wyróżniają.
Temat ten został urozmaicony o wiele wątków pobocznych (np. losy Rzeckiego, nierówności społeczne, sytuacja mniejszości żydowskiej) oraz epizodów (np. wynalazek Geista). Oznacza to, że powieść jest wielowątkowa, obfita w epizody. Świat przedstawiony w „Lalce” jest zgodny z zasadą mimesis, czyli naśladownictwa, „kopiowania” rzeczywistości. Powieść prezentuje wydarzenia fikcyjne o wysokim stopniu prawdopodobieństwa życiowego. Wiele epizodów, jak występ Rossiego, czy proces o kradzież lalki, ma swoje źródło w prawdziwym życiu Warszawy. Autor zrealizował postulat „naukowości literatury”. Przeprowadził wnikliwą analizę życia społecznego w drugiej połowie XIX w. oraz problematyki epoki.
0 notes
polish-spirit · 1 year
Photo
Tumblr media
Obchody 105 rocznicy powstania listopadowego w Warszawie (1935).
18 notes · View notes
surfingkaliyuga · 1 year
Photo
Tumblr media
“Krakus z Korpusu G-ła Dwernickiego / Krakus from Gen. Dwernicki’s Corps” Jan Feliks Piwarski c.1831
9 notes · View notes
fryderyk-chopin · 3 years
Text
''Wchodzę w Twe położenie: żaden teraz Polak spokojnym być nie może, kiedy idzie o śmierć lub życie jego ojczyzny. Życzyć jednak należy, abyś na przyszłość pamiętał, kochany przyjacielu, żeś wyjechał nie po to, aby tęsknić, lecz aby w swej sztuce ukształcić się i zostać pociechą i chwałą swojej rodziny i kraju.''
— Stefan Witwicki, odwodząc Fryderyka Chopina od powrotu do kraju w celu dołączenia do powstańców przeciw rosyjskiej tyranii, 6 lipca 1831
25 notes · View notes
pol-ski · 4 years
Text
Tumblr media
Antonina Tomaszewska (1814–1883) was a Polish noblewoman. She participated in the November Uprising against the Russian Empire; her actions during the revolt led to her being cited as an example of female heroism in the Polish independence movement.
In the Polish struggle for liberation, women were present in the ranks of conspirators, and occasionally in the ranks of insurgents as well.
Mickiewicz (June 17, 1842):
''Such is the inevitable path of humanity: first, it is necessary to make a sacrifice in order to acquire a certain right. In this way, the Polish woman secures her emancipation; she has greater freedom than women anywhere else... In Poland, the woman takes part in conspiracies along with her husband and her brothers; she gives help to prisoners, putting her life in jeopardy; she is tried as a traitor of the state and exiled to Siberia... Small wonder that she does not lack the courage to mount a horse and to lead troops to battle... I repeat: the great issue of the emancipation of women is much more advanced in Poland than in any other country.''
During the era of the January Uprising in the 1860s, the Russian essayist Nikolai Vasylyevitch Berg commented: 'The Polish woman is an eternal, implacable and incurable conspirator'.
Immediately after the November Uprising of 1830, in his correspondence with Ivan Pashkievich (who he had put in charge of Poland), Tsar Nicholas I wrote explicitly: ''I fear women! That devilish nation always acted through them!''
'That devilish nation always acted through them!' 😂😈💪🇵🇱
28 notes · View notes
tauremornalome · 5 years
Note
Dobra, daj tę listę nieoczywistych przyczyn upadku powstania
Proszę Państwa! Oto nieoficjalna i bardzo subiektywna lista hermetycznych insajd dżołków przyczyn upadku powstania listopadowego, o których nie uczono was w szkole, a które objawiły przede mną lata spędzone na czytaniu wikipedii oraz pamiętników z epoki:
1. W grudniu 1830 niestety nikt nie wziął na poważnie całkowicie poważnej propozycji w.k. Konstantego, żeby napisać do cara, że właściwie to nie ma żadnego powstania, pfffff, podłe plotki, w warszawie spokój, a co tam u ciebie braciszku? xoxo Konstanty
1.2 Nikt też niestety nie wpadł na to, na co wpadł Konstanty w Nocy listopadowej Wyspiańskiego :/ *
2. 29 listopada, aby dać sygnał do rozpoczęcia powstania, oprócz osławionego browara na Solcu podpalono również kręgielnię w okolicach Łazienek. Też bym się nie chciała przyłączyć do powstańców, jakby mi już na starcie podpalili browar i kręgielnię.
3. Mój ulubiony szef sztabu rosyjskiego K.W. von Toll zwany przeze mnie Rekinkiem no wyguglajcie go jaki jest kjut co prawda popisowo wnerwiał Dybicza, utrudniając mu kierowanie kampanią, ale po śmierci Dybicza z Paskiewiczem dogadywał się już jakoś odrobinkę lepiej i jemu za bardzo nie przeszkadzał. I nawet pozwolił nazwać wymyślony przez siebie trik na pokonanie Polakuf "manewrem Paskiewicza". Rekinku jak mogłeś :((
4. Iwan Paskiewicz podczas oblężenia Warszawy oberwał kulą w rękę zamiast w gupi ryj, w efekcie czego resztą nawalanki kierowały ze strony rosyjskiej osoby bardziej kompetentne od niego.
5. Jak Joachim Lelewel pobił się na posiedzeniu rządu z Adamem Jerzym Czartoryskim to niewystarczająco mocno mu przyłożył.**
Honourable mention #1: Paweł Jerzmanowski, jakkolwiek zarąbiaszczym szwoleżerem za czasów napoleońskich by nie był, niezbyt umiał organizować przemyt broni :(
Honourable mention #2: "MOSKALE RŻNĄ NASZYCH W ŁAZIENKACH" to strasznie głupia rzecz do skandowania w nocy.
*tzn. na obranie Konstantego krulem powstaniującej Polski
** Nie znoszę AJC, więc mam święte prawo obwiniać go o wszystko. Jakby mu Lelewel mocniej dał po gębie, to powstanie tylko by na tym skorzystało, fight me
22 notes · View notes
poezja-polska · 5 years
Text
Winkelried dzidy wrogów zebrał i w pierś włożył, Ludy! Winkelried ożył! Polska Winkelriedem narodów! Poświęci się, choć padnie jak dawniej! Jak nieraz!
Juliusz Słowacki, Kordian
23 notes · View notes
gdanskstrefa · 2 years
Text
W nocy z 29. na 30 listopada 1830 roku w Warszawie
W nocy z 29. na 30 listopada 1830 roku w Warszawie
W nocy z 29. na 30 listopada 1830 roku w Warszawie grupka sfrustrowanych perspektywą długoletniego braku awansów oficerskich i podnieconych różnymi mniej lub bardziej sensownymi ideami i spiskami wewnętrznymi i zewnętrznymi podchorążych Wojska Polskiego oraz zawsze chętnych do rozróby studentów, z trudem podpaliła browar na Solcu i zamordowała z zimną krwią siedmiu doskonałych (choć po prawdzie…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
zyciestolicy · 2 years
Text
Samolot z trumną ze szczątkami Maurycego Mochnackiego wylądował w Warszawie
Samolot z trumną ze szczątkami Maurycego Mochnackiego wylądował w Warszawie
Na wojskowym lotnisku Okęcie w Warszawie wylądował w sobotę samolot CASA lecący z Francji z trumną ze szczątkami działacza emigracyjnego, pisarza, uczestnika i kronikarza Powstania Listopadowego Maurycego Mochnackiego. W ostatniej drodze do ojczyzny towarzyszyli Mochnackiemu żołnierze oraz delegacja z Polski, na czele z pełnomocnikiem rządu ds. Polonii i Polaków za Granicą Janem Dziedziczakiem, a…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes