Tumgik
#querido diario
margilalima92 · 2 days
Text
Tumblr media
56 notes · View notes
caostalgia · 8 months
Text
Querido Diario
Recuerdame nunca a costumbrarme a las personas, porque al final siempre terminare como al inicio...
Totalmente sola.
| Sea & Sun
222 notes · View notes
palavrasqueferem · 3 months
Text
eu tentei
te encantar com a minha beleza
porque no fundo
eu tinha medo
de não ter mais nada
interessante
para oferecer
56 notes · View notes
softaikiria · 1 month
Text
Querido Nadie;
No me invites a tomar vino porque eso significa que estaré desnuda pidiéndote otro beso. Me he vuelto inhumana, básicamente invencible, entonces comencé a buscar con qué enfermarme y elegí volverme a enamorar. Nadie ha venido por mí esta noche, en la calle del frente no me espera ningún hombre y nadie se comerá mis dolencias y me arrancará el corazón. Y mientras vos beses mis pies y caderas, yo deseare verte por mi vida entera y mientras vos besás mis manos y repetís cuan suave soy. . . en tu hogar hay alguien esperando.
¿Oh, seré yo una mujer destinada a ser la otra? Quien se entera muchos días luego y llora. ¿Oh, seré yo la chica que ahora no espera nada? Me han arrebatado el corazón de las peores maneras y ya no hay nada. Ven a casa y devora mis dolores, has que desaparezcan las inseguridades y permíteme volver a sentir con inocente ingenuidad. Ya no hay tranquilidad en mi mente e inquieta pienso al verte ¿quién es realmente la otra mujer?
39 notes · View notes
somente-frases · 24 days
Text
⁠Você já viu o nascer do sol?
É a transição de temperatura
Onde o calor do sol
Aumenta o calor de sua gostosura
Seu corpo e suas linhas
São totalmente detalhadas
O corpo de uma Deusa
Que é linda e admirada
Sua beleza me encanta
Seu sorriso me alegra
Seu corpo me aquece
E você toda me completa
28 notes · View notes
laescritorasecreta · 25 days
Text
Algunas veces nosotros nos guardamos muchos sentimientos o historias que nos pasan en el día porque sentimos que no queremos cargar a nadie con eso, que esas personas no deberían saber de nuestros sufrimientos o tristezas, por más que sean las mejores personas que existen en tu vida.
Pero hay veces que decides decirles algo con tal de recibir un consuelo a cambio o un consejo y lo que recibimos en un regaño... No saben lo mal que puedo estar por eso que acabo de contarles y lo que recibo es un llamado de atención?? Después se preguntan por qué no les decimos nada!
30 notes · View notes
sinfonia-relativa · 8 months
Text
Querido Diario
De nuevo me encuentro en un bloqueo de letras en el cuál no sé cómo plasmar cada sentimiento que tengo aquí atorado en el pecho.
| Sea & Sun
62 notes · View notes
s-e-r-de-luz · 7 months
Text
No sé cómo dejarte ir.
42 notes · View notes
Text
Notas sobre isso
Olá estranho, ainda não nos conhecemos e talvez, ou melhor, provavelmente, eu esteja escrevendo para ninguém, já que ainda não tenho certeza se irei publicar esta nota, ou caso eu publique, se alguém irá lê-la. Mas para todos os efeitos: Olá, meu nome é Victória, mas pode me chamar de V. Eu raramente publico meu verdadeiro nome, mas desta vez será diferente.
Sempre gostei de escrever. Quando pequena escrevia em cadernos, não era algo constante, então eu não o chamava de diário, porque para mim era “quase” um. Por medo de outros lerem o que eu escrevia, o que acontecia quase sempre, quando adolescente comecei a escrever no computador, ou nas notas do celular. Foi mais ou menos nessa época que assisti a uma série da mtv onde a protagonista escrevia seu diário em um blog, achei a ideia incrível, até tentei fazer igual, mas não durou muito. Na época eu não sabia exatamente sobre o que escrever e a maior parte do que escrevia eu acabava por apagar logo depois.
Depois de adulta, ou quase isso, eu escrevia para aliviar a mente, novamente não era um diário, era quase isso, escrevia para organizar os pensamentos (coisa que faço até hoje e é muito útil) e principalmente escrevia desabafos e pensamentos, que acabavam indo tudo para a lixeira pois eu nunca conseguia reler ou editar essas notas, sem me sentir extremamente mal, foi uma época um pouco difícil. Depois disso passei a evitar escrever. Usava a escrita só para organizar meus pensamentos e apesar de sempre sentir uma necessidade imensa de pôr as palavras para fora, evitava ao máximo. Com tudo, voltei a escrever recentemente e pensei “por que não postar algumas coisas online?”. 
E foi assim que acabei por aqui. Ainda não sei bem o que irei postar e muito menos qual será a estética do blog, mas gostaria que aqui fosse um pequeno cantinho meu. Então, para quem, e se, estiver lendo isso, seja muito bem vindo(a).
Já me desculpo aqui pela minha gramática/composição de texto, estou voltando a escrever agora e provavelmente estou bem enferrujada.
10 notes · View notes
annetorres-blog · 2 years
Text
NO HABRÁ DICIEMBRE, NO HABRÁ PARÍS
Cuando pienso en ti mi cuerpo se vuelve gaseoso y siento cosquillas y ganas de reír: tu aliento en mi cuello. Entonces, solo besarte la boca, las manos, los ojos. Recuerdo el viento en la cara y tus palabras de aquella noche, todavía cercana. No me queda ninguna duda: te amo. Te amo con todo mi cuerpo que es lo único que puedo ofrecer de verdad. Te llevo pegado en los tobillos, en los brazos, en los dedos. Te llevo en las sienes, en las piernas, te llevo, sobre todo, en los labios o ensortijado en el pelo... Mientras siga sintiendo tus caricias sobre la piel no te habrás ido, por eso, las voy a guardar en esta especie de santuario del recuerdo. Ahí quedarán porque no habrá diciembre y no habrá París. O, al menos, para nosotros. Ambos lo sabemos. Así, evoco a cada rato tus dedos sobre mi cuerpo. Dormir acurrucada en tu pecho, esa es la única certeza que necesito para sentirme fuerte y hermosa. Recuperar la juventud y la valentía idiota. No obstante, David: no habrá diciembre y no habrá París. Y ambos lo sabemos. Es cierto, hemos derribado un muro y... ¡Qué felicidad! Qué alegría encontrarte en la mañana y besarte despacio... Pero no quiero. No quiero ser otra más entre la media docena de amantes que encuentras en Tinder. No quiero verlo. No quiero ver como te compras una esposa filipina. Siempre, mucho más dócil y solícita. Más bella, más joven, más todo. David, mi amor, no habrá diciembre y no habrá París. Y ambos lo sabemos. Y es mejor así. Yo no quería. No quería besarte. No quería dormir contigo. Nunca responderte de nuevo, pero, paradójicamente, siempre vuelvo. Y, esta vez, te quedarás para siempre. También, ambos lo sabemos. David, mi amor, no habrá diciembre y no habrá París, porque tú quieres perderte en la selva. Y, creo, que ni siquiera sabes lo que buscas en cuestión de mujeres... Por eso, mi vida, no habrá diciembre y no habrá París... Solo ese desayuno en la churrería, cuando tú me cogías la mano, me besabas despacio y parecía que me querías...
Tumblr media
248 notes · View notes
eldiariodecielogris · 5 months
Text
hoy tuve una cita y ya recordé porque no salgo con nadie en primer lugar...
17 notes · View notes
margilalima92 · 16 days
Text
A gente se fecha porque todo dia vemos o desinteresse estampado na cara das pessoas… Gente fazendo o mínimo e esperando que o outro faça o máximo. A gente se fecha, pois dar o melhor é cansativo também.
3K notes · View notes
salvatorelanghford · 8 months
Text
Ano novo, vida nova?
A ideia de termos uma data compartilhada mundialmente para ter aquela chance que todos querem e precisam de mudar me deixa fascinada. Mas, o que me deixa ainda mais chocada é que todos tem o seu ano novo particular, em outras palavras, o seu aniversário.
Acredito que não chegamos a ver o potencial escondido nos aniversários, talvez por essa ideia não ser propagada dessa forma. Acho que se as pessoas vissem dessa forma, a quantidade delas que não gostam dos seus aniversários seria reduzida. De qualquer forma, não é o ponto que eu queria alcançar.
Ultimamente eu venho me decepcionando com as pessoas, e comigo também. Eu não tenho o poder de mudar outras pessoas, só a mim mesma, e que oportunidade melhor de tentar isso do que agora? Claro, ninguém muda do dia para a noite, mas gosto da ideia de que o amanhã é construído no hoje. valorizar as pessoas que genuinamente gostam de mim e entender que nem sempre as ações que as pessoas tem comigo diz algo sobre mim, e sim sobre elas. Entender que algumas coisas não valem o trabalho que elas dão para manter, e tudo bem. Enxergar que as decepções levianas de agora podem ser um sobre aviso do universo para que coisas piores não aconteçam.
No espírito de ano novo pessoal, eu sinceramente espero amadurecer alguns bons hábitos e valorizar o bom da vida ao invés de focar só no que eu acho que falta, que não está bom...
Precisava escrever, sinto falta daqui.
Saudosos abraços aos que se deram ao trabalho de me ler até aqui.
17 notes · View notes
theevil-fairy · 10 months
Text
Presa num ciclo que não tenho motivação para sair.
23 notes · View notes
softaikiria · 13 days
Text
Querido Nadie
No me dejes hoy, la belleza de lo cotidiano está desvaneciéndome, se hace pólvora a mi alrededor. No me quedará de otra hoy que sucumbir a la melancolía de lo inexistente. No me dejes en este día gris, déjame acurrucarme en tu pecho y sollozar en silencio. Creí esta vez que serías el indicado y no he hecho más que volver a fallar. Mi corazón inédito se rompe en lagos de lágrimas sin escurrirse tranquilas, se rompen contra el suelo sin parar. Es mi alma ahora marchita, me duele respirar.
¿Si te miro a los ojos verás amor o solo la pena que hay en mi corazón? Mi centro desequilibrado sueña con volverte a hablar y besarte aunque sea una vez más. ¿Por qué no viniste a verme ayer? Te esperé con la cama hecha, huele a mí y mis lamentos. ¿Por qué no vienes a verme hoy? No saldré a ningún lado por si gustas pasar hoy, mañana o algún día perdido de la semana. Estaré aquí, ven. Te espero, espero por amor. Dame un granito de tu tiempo, suspiro con los hombros pesados que me quieras, que te intereses, ¿no es mi risa lo suficientemente dulce? ¿Cuándo bese tus párpados no te llego mi amor? Desconocido, déjame amarte.
Cuan rota estoy, volver a enamorarme. Dios ha sido injusto, te puso en mi camino y en un suspirar me arrebato las esperanzas. He mirado a la esquina de casa con entusiasmo infantil verte pasar y con una flor en la mano llegar.
He sido burlada por la vida, no hay amor para mi solo soledad.
21 notes · View notes
sleephappy-15 · 11 days
Text
ACEPTÉ dejarte ir, acepté que por más que quería salvarnos, no podía si tú no querías, entendí que tú me soltaste mucho antes.
Así que espero encuentres tu felicidad y que mi ausencia te dé la paz que mi amor NUNCA pudo ❤️‍🩹
Ferts
3 notes · View notes