#schrijversvantumblr

[zielsvlucht]

Mooi meisje op de trein Wie je ook mag zijn Het spijt me dat ik keek En dan je blik ontweek Had ik wat meer moed Dan kwam ik je tegemoet En vertelde ik allerlei dingen In de hoop je hart te winnen

(16/03/2024)

#nederlands #vlaams #schrijfsel #schrijven #schrijversvantumblr

[ongerijmd]

Hobbytelescoop

Of ik ooit een vallende ster heb gezien. Nee, zeg ik, denkend aan de keer dat je ineenzakte tegen de badkamerdeur, als een hoopje kleren dat gedachteloos was neergegooid. Ik draai om je heen als een elektron, je treedt buiten je oevers zoals toen we geitenhersenen zagen liggen in een Franse supermarkt en je je afvroeg waar geiten over dromen. Ik lees je handen als een boek, ook zo kun je bidden: met je blote vuisten opgeheven als vlaggen in de wind, strijdbanieren in een oorlog die jij alleen kent. Vormen van de oude dingen hebben groeven in je huid gesleten, als rivieren die hun baan in het landschap kerven. Verlangen houdt niet op aan het eind van de wereld, vroeger dachten ze dat je eraf zou vallen als je maar ver genoeg ging. Je hebt het geprobeerd, maar de aarde bleek toch onontkoombaar. Er zit een stukje hemel in je dat naar huis wil, je tuurt door je hobbytelescoop om het gat tussen de sterren te ontdekken.

#poëzie #poezie #eigen #gedichten #gedicht #dichter #dichters #schrijversvantumblr #dichtersvantumblr #poetry #free verse poetry #dutch #poetsoftumblr #writersoftumblr

[childtraumaloss]

Ik vul gaten

Lege dagen

Oorverdovend in mijn hoofd

Gaten met vragen

Gaten die vragen

Naar herkenning

Naar erkenning

Naar gewoon een beetje mens kunnen zijn

Gewoon een klein straaltje zonneschijn

Een beetje minder zielenpijn en meer tevreden tijd in mijn hoofd

Ik vul gaten

Dag op dag

Geluidloos sluimer ik door het leven

Mijn leven weggegrepen

Vrijheid maar niemand die mij ziet

Misschien ook nog wel erger dan vastzitten in mijn eigen wereld

Vast blijven houden aan wat niet is of zal zijn

Niet vast kunnen houden aan mijn eigen handgrepen

Los zijn van de maatschappij, niet onvoorwaardelijk zijn

Altijd alleen met mijn pijn

Verleden tijd

Tijd van onzichtbaarheid

En ze zeggen verleden is voorbij

Niets meer om nu nog bang voor te zijn

Maar angst overheerst mijn lijf

Niet omdat herinneringen blijven

Niet omdat de toekomst zich afvraagt waar ik blijf, waarom ik verstijf

Angst en verdriet omdat niemand mij nog ziet

Een rode draad tijdloos samengespannen

Mijn tijd onzichtbaar gespannen

Ik wil dat het verdwijnt

Ik niet meer ondoorschijnend

Ik wil onzichtbaarheid verdwijnen

Maar toch steeds weer, zichtbaar verkleinen

Altijd weer onzichtbaar wegkwijnen

Zichtbaar verloren

Maar altijd ongezien, onopgemerkt

Onzichtbaar geworden

Verloren strijd en hoop dat steeds verder sterft

Onvervulde behoeftes gestorven

Onvervulde verlangens bleven leven, maar ik,

Ik bleef altijd onopgemerkt, onopgemerkt neergestreken

#schrijfsel #schrijven #nederlandse woorden #nederlands #nederlandstalig #gedachtenspinsel #gedachtes #gedichten #gedachten #gedicht #schrijfsels #schrijversvantumblr #verdriet #verloren

[kuroichox]

Koraal vertelt een verhaal.

Het verhaal van de vis.

De vis van nu,

Maar vooral van vroeger.

Rood, oranje, geel en groen.

Een leven in blauw en indigo,

Tot dat alles grijs wordt.

Dat is het verhaal van de mens.

- losse gedachten

(tijdens een saaie les)

#nederlands #woorden #poetry #gedachten #gedicht #schrijversvantumblr

[goldn-curls]

kunnen we een serie zijn en geen film? want ik wil duizenden seizoenen waarin ik u mag zoenen

yours, sincerely

#schrijversvantumblr #schrijfdan #makersgonnashare #poesie #dichten #lief

[stormvanwoorden]

Ik leer genieten, zie dan

zonnestralen in mijn schoot

wolken in mijn handen

#nederlands #mijn #tekst #teksten #schrijfsel #schrijven #schrijver #schrijvervantumblr #schrijversvantumblr #woorden #woordjes #zinnen #zinnetjes

[mediatheek98]

#nederlands #woorden #gedicht #poëzie #nederlandstalig #mensen #het leven #collage #schrijfkunst #schrijversvantumblr

[megamagizonnestralen]

“Ik wil leven, ik wil schreeuwen, ik wil delen, ik wil dansen met bezwete mensen om ze daarna hartstochtelijk voor één nacht te zoenen, ik wil rennen, springen zelfs, al heb ik geen conditie, ik wil lopen en zeulen en praten en knuffels geven, ik wil lachen, nog wat meer lachen, boeken lezen, gedichten schrijven en ik wil stilstaan, uitkijken over het water en huilen tot alles wat ik sinds het begin der dagen met me meedraag meevloeit met de Maas.”

#nederlands #nederlandse taal #poetry #gedicht #literature #poëzie #schrijfkunst #schrijversvantumblr #schrijfsel #schrijfsels #schrijver #schrijven #dichtersvantumblr #dichten #gedachtespinsels #gedachtegang #gedichten #gedachten #woordkunst #wensen #liefhebben #liefde #leven #levenskunst #rotterdam

[woordengolf]

“Joni!” Ik kijk verschrikt op als ik mijn naam hoor. “Ik weet niet waar jij met je gedachten zat?” Mijn collega kijkt me lichtelijk verbaasd aan terwijl ik wegkijk van de smeulende sigarettenpeuk die ik eerder op de grond heb gegooid. De sierlijk kronkelende rook had voor een volle minuut mijn aandacht en ik staarde als een bezetene naar de grond. Moet er bijzonder uitgezien hebben. “Ja, sorry.” zeg ik volledig onterecht. “Was even uitgeschakeld.” “Je pauze is al ff voorbij hè? Ik zou maar snel naar binnengaan voordat die Dikke terug is.” zegt mijn collega met een grijns op zijn gezicht. “En hoezo rook je nog steeds, ezel?” Mijn collega stapt vanuit het deurkozijn terug naar binnen terwijl ik de tegels van de restauranttuin bekleed met een smerige rochel. Ruikend naar een melange van Red Bull en tabak keer ik terug naar mijn werkplek. Sinds een drie maanden werk ik in de keuken van het Italiaanse restaurant op de hoek. Sapori heet het. Ik was klaar mijn krantenwijk en de krantenwijk met mij. Onze relatie was kortstondig en saai. Vandaar dat ik een carrièreswitch heb gemaakt naar de culinaire sector. Ik werk nu als afwasser en dat is ook saai. Het voordeel is dat ik warm binnen sta in plaats van in de kou buiten fiets, en ik kan onbeperkt mozzarella naar binnen proppen. Love it. De sfeer in het restaurant is zowel voor als achter de schermen leuk. Er hangt een gemoedelijke sfeer en de Italiaanse tunes vullen de stilte op. In de keuken is het ook altijd lachen. De koks zijn vaak elkaar aan het kloten of ze imiteren de Dikke. Zo noemen we mijn baas die ook veel mozzarella naar binnen heeft gepropt. Hij is een echte rasondernemer. Dit is zijn derde restaurant en zijn manier van zakendoen is bewonderenswaardig. Hij ziet kansen waar anderen ze laten liggen. Bovendien hij is een lul, dat moet je ook wel zijn om een drietal succesvolle restaurants op te zetten. Je moet schijt hebben aan wat anderen van je denken. Je moet iemand zonder schuldgevoel voor ‘achterlijke mongool’ kunnen uitschelden als diegene een bord laat vallen op de witte tegelvloer in de keuken. Om maar een voorbeeld te noemen.  De Dikke maakt graag aan me duidelijk dat ik een groentje ben in het vak. Hij vindt dat ik mijn strepen nog moet verdienen en dat iedere gerespecteerde chefkok als afwasser begonnen moet zijn. Je kunt je plek bovenaan de rots pas claimen wanneer je eerst onderaan hebt gestaan, terwijl je ondergeplast wordt door de meer ervaren medewerkers. Ik sta op dit moment dus tot mijn enkels in de plas van mijn collega’s, maar het is altijd nog beter dan mijn krantenwijk. Ooit heb ik de Dikke gezegd dat ik graag mezelf zou ontwikkelen in de culinaire wereld. Het snijwerk lijkt me vooral leuk. Een mooie snijtechniek ziet er indrukwekkend en zelfverzekerd uit vind ik. Het vlijmscherpe wapen met totale beheersing gebruiken is een skill die ik graag wil bezitten. Thuis heb ik stiekem al wat geoefend op een ui, maar met die botte messen van mijn moeder blijft een mooi eindresultaat uit. 

Terwijl ik op de achtergrond mijn collega’s hoor lachen om flauwe keukenhumor doe ik wat ik de afgelopen drie maanden heb gedaan. Ik sta in de hoek van de keuken vaat te schrobben en buiten het feit dat ik nog niet echt bij de harde kern hoor, sta ik ook nog eens afgezonderd van de groep. Ik wacht nog steeds op het moment dat ik de vetste opmerking van de dag maak zodat iedereen beseft dat ik geen kneus ben. De dag duurt lang. Ik voel de vermoeidheid in mijn ogen branden en laat mijn ogen even dichtvallen en het voelt goed. Langzaam open ik ze weer en het felle keukenlicht komt hard binnen. Een grote geeuw met bijpassend geluid verlaat mijn mond. Enkele gaaptranen vormen zich in de hoeken van mijn slaperige ogen. “Ja hallo!” buldert de Dikke. “Ik betaal je niet om te slapen hier hè!” Ik schrik me de tyfus. “Nee sorry, Gijs, heb het even zwaar.” zeg ik eerlijk. “Als je klaar bent met deze batch kun je wel ff die bak uien snipperen, gaat dat lukken? Laat maar eens zien wat je in huis hebt. En als je moet janken wordt het trakteren hè!” Ik voel de energie ineens terugkeren in mijn lijf. Eindelijk kan ik iets anders dan die verdomde afwas, die afwas die me de afgelopen 3 maanden totaal hersendood heeft gemaakt. Bij elk bord stierven er honderden hersencellen en werd ik een stukje simpeler. “Natuurlijk kan ik dat, geen probleem!” zeg ik met een zelfverzekerde lach op mijn gezicht. “Thanks, Gijs!” Ik droog mijn handen af nadat ik de laatste batch heb afgewassen. Nonchalant probeer ik naar de bak met uien te lopen, midden in de keuken. Het voelt alsof ik een tjokvol voetbalstadion binnenloop waarbij alle ogen op mij gericht zijn en het publiek mijn naam scandeert. “Snipper die uien, Joni, oh, oh, Joni!” zingen ze in koor, terwijl ze met vlaggen zwaaien. Mijn fantasie slaat weer eens ouderwets op hol. Het zijn maar uien, de tering. Ik voel de ogen van mijn meer ervaren collega’s branden in mijn rug, of verbeeld ik me dit maar?  Met een licht trillende hand pak ik een mes van de magneetstrip op de muur. Het voelt zwaar en het handvat ligt perfect in de hand. Dit komt goed. 

Ik begin de uien te snipperen en merk dat mijn zelfvertrouwen met de seconde groeit. Als ik om me heenkijk merk ik dat mijn collega’s zijn druk bezig met hun eigen werk, wat mijn hartslag wat doet verlangzamen. Ik kan dit, dit heb ik vaker gedaan. De berg met gesnipperde delen ui groeit en ik ben tevreden met de dikte van de stukjes. Netjes Joni, netjes. Ik lach om een grap van een collega en vul hem gevat aan. De rest lacht ook. Fuck, dit gaat lekker. 

Achter me hoor ik een luide knal. Scherp en blikkerig, maar bovendien gruwelijk hard. Tegelijkertijd voel ik een stekende pijn door mijn lijf schieten. Zo’n pijn waarvan je instant misselijk wordt. Ik voel dat ik controle verlies over mijn evenwicht. Alles wordt raar en geluiden komen anders binnen. Ik snap er niks van. Ik begin te zweten en merk dat het zwart voor mijn ogen wordt. Alles gaat snel, of juist langzaam. Ik ben in de war en de war is in mij. Ik val op de grond en het vingerkootje dat ik zojuist van mijn hand heb gesneden valt naast me neer. Het laatste wat ik zie is de braadpan die sous-chef Léon op de harde tegelvloer heeft laten vallen. 

#nederlands #kortverhaal #verhaal #schrijversvantumblr #schrijven

[zwartewolk]

Van alles wat ik dit jaar verloren heb, mis ik mijzelf het meest.

-27 november 2020

#nederlands #schrijfsel #gedachtenspinsels #gedachtengang #gedachten #gedachtespinsels #schrijversvantumblr #schrijven #schrijversvaninstagram

[mindful-but-heartless]

Niet voor elkaar

Ik heb mezelf beloofd vanaf het moment dat ik geen woorden meer vond, te stoppen met zoeken naar toch de juiste. En ik denk dat ik daar geen woorden voor nodig heb om dat te beseffen.

Jij en ik waren twee verloren stukjes die in elkaar probeerde te klikken met de afgebroken kantjes. Maar jammer genoeg had ik dat pas later door, want nu is het moeilijker om weer heel te zijn.

Het feit dat wij elkaar hebben gevonden, brengt me een warm gevoel en heb nergens spijt van. Ik wil nu alles proberen recht zetten en opnieuw beginnen. Niet als mensen die iets hadden en alles awkward maken, maar als goeie vrienden. Want dat waren wij ooit en waardeer ik het meeste.

~M"M

#writing #gedachtegang #abstract #words #art #nederlands #gedichten #liefde #poëzie #gedachten #woordjes #woorden #woordkunst #schrijversvantumblr #schrijfsel #schrijven #liefhebben #vrienden #liefdesbrief #realiteit #relatie #relationship quote #zelfliefde #zelfacceptatie #zelfvertrouwen #verloren #verlangen #verliefd #vergeten #verleden

[zielsvlucht]

Altijd in jouw baan

Altijd in de baan van jou

Altijd in de ban van jou

Altijd jou willen omhelzen

Zoals de ringen saturnus omhelzen

Altijd dat zwevende gevoel

Voeten van de grond

Hoofd in de wolken

Hart in de sterren

En de ruimte tussen ons

#nederlands #schrijfsel #gedicht #gedachten #Vlaams #schrijven #schrijversvantumblr #sterren #ruimte

[ongerijmd]

Hutspot

Je bent precies een bus te laat, schraapt de bloesem van je ongekreukte lichaam dat nog nooit heeft hoeven buigen. Vroeger was iemand een vriendje als je bij hem thuis had afgesproken, nu weet ik niet goed wat we zijn. Je probeert mijn vouwen weg te strijken, brandt me met je warme handen. Ik doe zo veel ijsklontjes in je glas dat er nauwelijks cola bij past, je slikt er per ongeluk eentje in en voelt hem door je slokdarm naar beneden glijden. Nu weet je wat ongemak is, misschien dat je nu de woorden doorbijt die al weken op je tong liggen te wachten. Je trekt me naar je toe en we dansen langzaam door de kamer, ik kijk recht in de inkeping boven je borstbeen. Het doet me denken aan het juskuiltje dat mijn vader in de hutspot maakte. Ik voel de neiging om je plat te prakken zodat je sneller afkoelt, nee te zeggen nog voor de vraag geklonken heeft.

#poëzie #poezie #poetry #eigen #gedicht #gedichten #dichter #dichters #dutch #nederlands #nederland #dichtersvantumblr #schrijversvantumblr #poetsoftumblr #writersoftumblr

[sterrenzien]

#nederlands #gedicht #gedichten #poëzie #tekst #dutch #woordjes #zinnetjes #woorden #gedachten #sociale media #schrijven #schrijversvantumblr #schrijfsels #dit is van 2018 en was bedoeld voor de schoolkrant #die is toen nooit uitgekomen dus heb ik hier niks meer mee gedaan #hmmm nogal dramatisch #haha mooie ballon he #beetje uitgerekt

[kuroichox]

Volgende week ga ik naar de zee.

Ik wil met mijn voeten in het water staan. Voelen hoe het zand onder mijn zolen wordt weggevaagd.

Ik wil mijn verdriet weg wassen. Mijn verleden. Mijn gedachten. Mijn gevoelens. Wie ik wil zijn. Wie ik moet zijn. Ik wil mijn pijn verdrinken. Jou laten zinken tot de bodem van de zee.

Ik wil verdwijnen in de golven. Mezelf verstikken tot er geen lucht meer overblijft. Tot ik helemaal leeg ben.

Zonder belast.

Zonder angst.

Tot dat het zout alle gebroken stukken bijeen smelt en ik terug heel ben. Terug één ben. Terug genoeg ben.

Volgende week ga ik naar de zee ...

... en dan was ik mezelf weg.

#Nederlands #schrijven #gedicht #poëzie #woorden #schrijversvantumblr

[stormvanwoorden]

Zouden de wolken ook (willen) verdwijnen als ze onzeker zijn over hun vorm?

#nederlands #mijn #gedachten #tekst #teksten #tekstje #zinnen #zinnetjes #woorden #woordjes #schrijfsel #schrijfsels #schrijven #schrijver #schrijvers #schrijvervantumblr #schrijversvantumblr