Lunachicks - Light As A Feather
10 notes
·
View notes
Lunachicks interview scanned from Stubble music zine issue 13, 1995
79 notes
·
View notes
Lunachicks photographed in New York City on March 31, 1992. (L-R) Sydney Silver, Sindi Benezra, Becky Wreck, Theo Kogan and Gina Volpe. Photo by Ebet Roberts
#punk #punks #punkrock #womenofpunk #lunachicks #history #punkrockhistory
13 notes
·
View notes
Hey! I’m doing a whole round of illustrations of female muscians for a radio program, inspired by the idea of huevember (but modified for the number of illustrations i needed).
If you like it follow me anywhere!
Portfolio: http://cria-cuervos.tumblr.com
Facebook: https://www.facebook.com/criacuervos.diyf/
Instagram: https://www.instagram.com/criacuervos.diyf/
Behance: https://www.behance.net/cria-cuervos
1 note
·
View note
31) LUNACHICKS - żeńska grupa punk rockowa założona w 1987 roku w Nowym Jorku (USA). Rok później ustabilizował się skład: Theo Kogan (śpiew), Gina Volpe (gitara), Sindi Benezra (gitara), Squid Silver (bass) – studentki szkoły muzyczno-artystycznej oraz Becky Wreck (perkusja, pod koniec działalności zmieniły ją Chip English i Helen Destroy). Sindi odeszła w 1994 roku i zespół odtąd działał jako kwartet. Jak przystało na niezależne i pełne pasji punkówy, dziewczyny odrzuciły wszelkie schematy i połączyły pełen ekspresji i swoistego szalonego humoru przekaz z tradycją garażowego rocka, punk rocka, grunge i noise. Na scenie nowojorskiej zaistniały dzięki wsparciu Kim Gordom z Sonic Youth i debiutowały w kultowych klubie CBGB’s. Z czasem zaczęły grać koncerty w całych Stanach, m.in. w ramach tras Warped Tour czy Dropdead Live, w Europie i w Japonii. Czasem – chyba jednak niesłusznie - zaliczane do nurtu Riot grrrl, obok takich żeńskich formacji jak L7, Babes In Toyland czy Bikini Kill, zdobyły popularność w czasach eksplozji amerykańskiego punk rocka i grunge lat 90-tych. Na dyskografię Lunachicks składają się wydane w większości przez wytwórnie Go-Kart Records studyjne albumy: „Babysitters On Acid” (1990), „Binge & Purge” (1992), „Sushi A La Mode” (1993, maksisingiel wydany w Japonii), „Jerk Of All Trades” (1995), „Pretty Ugly” (1997) i „Luxury Problem” (1999) oraz koncertowy – „Drop Dead Live” (1998). W 2002 zawiesiły działalność, a Theo (prywatnie żona Seana Pierce z grupy Toilet Böys), dała się tę też poznać jako aktorka i modelka, utworzyła również eksperymentalną grupę Theo And The Skyscrapers. Na ten rok Lunachicks zapowiedziały natomiast reaktywację zespołu i koncerty.
0 notes
SINDI BENEZRA of THE LUNACHICKS
48 notes
·
View notes
Theo and Sindi with the Lunachicks 1989
Photos by Tom Bessoir
44 notes
·
View notes
Lunachicks 1989, photo by & ©Joe Dilworth.
4 notes
·
View notes
Lunachicks // Sept. 21, 1996
Photos by Matti Jokelainen
99 notes
·
View notes
Cover art of Cookie Moshter 7′ (1990).
46 notes
·
View notes
Sydney“Squid” Silver of the Lunachicks, NYC, 1997
Photo by Brian Garrity
18 notes
·
View notes
Theo and Sindi with the Lunachicks NYC 1995
Photo by Brian D Garrity
7 notes
·
View notes