Θύμισέ μου πως φιλάς.. και όσες λέξεις δεν μπορώ να πω θα φροντίσω να μου τις κλέψεις
— @villymantz
1 note
·
View note
8hmhseté moy argotera na kanw post ayto to stixaki ap' to palio palio sxoliko an8ologio p leei gia to karpoyzi
1 note
·
View note
Κι όσο κι αν τάχα γυρνάω σελίδα, γράφω τα ίδια
Πιστεύοντας πως θα με συγχωρέσει το κάρμα
@solmeister13 - Μέχρι το θάνατο
269 notes
·
View notes
"Ποτέ μη λες ποτέ και πάντα παπούτσια που δεν πλένονται μονάχα αυτά περπατά.. "
" Δε φέρνουν ευτυχία τα φράγκα. Μα δεν ξέρω ευτυχισμένους που να ζούνε σε παράγκα. "
~ Toquel - Papoutsia / Den Exw Xrono
8 notes
·
View notes
Μου 'χει τύχει να μείνω μόνη. Τόσο μονη που πια η λεξη μοναξιά είχε μετατραπεί σε αντάξιο συνώνυμο της ζωής μου.
Δεν υπάρχει μοναξιά στον έρωτα, ειπαν. Ο έρωτας δεν νιωθεται μόνος, δεν είναι δυνατό να εννοηθεί πλάι στον φόβο της μοναξιάς. Μονάχα καταστρέφεται ολοσχερώς σφυρηλατώντας κάθε λογική εξήγηση του "εμείς", που πλέον μονάχα ματώνει. Σου μιλάω για αίμα. Για μια αιμορραγία μόνιμη που ποτέ στο τέλος δεν συνοδεύεται απο ουσιαστικό θάνατο.
Μια αιμορραγία μονιμη να σιγολιώνει την καρδιά πιο πέρα απο τα πέρατα της ρουτίνας και της απελπισίας. Λέξεις δίχως νόημα και αρετή. Λέξεις δίχως αξία και χρυσά λογια. Μονο επιχρυσωμένες καταστάσεις χωρίς ουσία επιχρυσωσης.
Καηκα ολοσχερώς, είπα. Καηκα απο ερωτα και αγάπη πριν το λυκόφως στολίσει την πόλη, πριν η πληγή ματωσει και πριν το αίμα της βάψει κόκκινη την βροχή.
Εσταξαν σταγόνες, λιγες απο αίμα, λιγες απο βροχή και λιγες απο δάκρυα. Το κάθε συναίσθημα αντικατοπτρίζεται σε λιγες σταγόνες ουρανού. Ειτε θλιβερό,ειτε χαρούμενο, ειτε λιγοστά επίγειο.
Ζαλιζομαι, έγραψα και ενω το μελάνι μου ηταν μαυρο, οι τελειες μου χρωματίζονταν κόκκινες και γινόντουσαν μαύρα κόμματα που πονουσαν πιο πολύ απο την ζωή μου.
Τσαλακωσα την σελιδα και όταν πλέον τα γραμματα ηταν δυσνόητα, πίστευα οτι γράφτηκε μια άλλη ιστορία, μα το σφάλμα μου ηταν δεδομένο. Τσαλακώνοντάς την με ματωνα περισσότερο, δεν με λυτρωνα. Κι αυτό ηταν το λάθος μου, γιατί ο πόνος ήταν ζωγραφισμένος ουτως ή άλλως και το τσαλακωμα εκτός απο έντονο τον έκανε βαθύ. Βαθύ, σκούρο κοκκινο... Και το αίμα μου ίδιο χρωμα είχε πανω στο ξυράφι, μα δεν θυμάμαι να πονουσα ψυχικα όταν βγήκε καθε του σταγονα απο μέσα μου.
Δεν μου απαντησες ουτε τώρα που είμαι ντυμένη με κόκκινα πέπλα αίματος, φως μου...
Τι έχει εκείνη και κλαις?
Ημουν ανεπαρκης και αυτό θα στο πει η κάθε σταγόνα αίματος που θα δεις στο πάτωμα.
Σ' αγαπάω τώρα που ποναω. Εσύ?
10 notes
·
View notes
Have you ever noticed that that the production of disney channel movies and series make the actors' faces smooth so we can't see their pimples? Like wtf? Is it so bad if someone have pimples? Should we feel bad about ourselves if we have?
1 note
·
View note
Κιτρινισμένη η σκέψη σου
Κιτρινισμένη σαν χαρτί
Γι’ αυτό ο έρωτας σου αργοπεθαίνει
αργοσβήνει δεν μπορεί
Το άδικο στο σώμα, Rous
3 notes
·
View notes
Κάτσε σκέψου τι άνθρωποι ήρθαν.
Τι άνθρωποι έφυγαν.
Τι έμαθες από τον καθένα από αυτούς.
Τώρα σκεψου:
Ποιοι εμειναν;
Ποιους μπορείς να κρατήσεις από όσους έμειναν;
Ποιους έδιωξες εσύ;
Ποιους μπορείς να φέρεις πίσω;
Κι αν αύριο κάποιος πεθανει;
Δε θα το μετανιώσεις που δεν του είπες κάτι σημερα;
Μην χάνεις χρονο.
Ζήσε.
Vs
514 notes
·
View notes
Ξέρεις ότι κάτι μέσα σου έχει σπάσει όταν ακόμη και το να ανασαίνεις σε πονάει
Σοφία Στρ.
135 notes
·
View notes
Ακομα σε σκέφτομαι και ας έχει περάσει καιρός από τότε που μιλήσαμε τελευταία φορά...μου ειναι λίγο ως πολύ δύσκολο θα έλεγα..με είδες μια τελευταία φορά με κοίταξες με ένα βλέμμα που ποτέ δεν θέλω να ξεχάσω...
σε ξανά ερωτεύτηκα όπως την πρώτη φορά...
τα μάτια μου ήταν γεμάτα νοσταλγία,πόνο,θλίψη,αναμνήσεις,αγάπη,έρωτα...μα έφυγες,
ποσό ήθελα να σε φωνάξω και να σου πω "στάσου,περίμενε,-πάμε μια βόλτα;"
μου λείπεις πολύ και ας μην νιώθεις πια...
23 notes
·
View notes