#theater instituut nederland | Explore Tumblr Posts and Blogs

projectl · 2 years

Photo

Exhibition | In the pause of a gesture there might be an echo #3

11-25 June 2022, Arti et Amicitiae, Amsterdam opening hours: Tue-Sun 12:00 - 18:00

SIGHTLESS SEEING #5: REMEMBER BY HEART by Sarah van Lamsweerde

Immersed in the video-installation Sightless Seeing #5: Remember by Heart, we follow performer LEROY DE BÖCK deep into the collection of the former Theater Instituut Nederland (TIN). Guided by his physical memory, his senses, and by the careful keepers of the collection, we discover small openings in the closeted memories of generations of theatre makers and lovers. Remember by Heart allows us to explore stories of the past and future with our entire bodies. Concept and creation: SARAH VAN LAMSWEERDE, development and performance: LEROY DE BÖCK, camera and editing: ALINA OZEROVA. The tactile projection screen and costumes are created or assembled by JANNEKE RAAPHORST and textile design assistant TZVIKA GUTTER. The soundtrack is composed by LAM LAI, with additional recordings by MARTIJN TELLINGA. The tactile scale model in the film was designed by MARJOCA DE GREEF, SARAH VAN LAMSWEERDE, and ANASTASIJA PANDILOVSKA. Remember by Heart was filmed on location at IWO Boekendepot and Allard Pierson Museum. Many thanks to Gonneke Janssen, Hans van Keulen, Rogier Rompen and Martine Lunshof. For this work of art, no theatre heritage was handled directly or taken outside the archive. more info: https://www.arti.nl/tentoonstelling/in-the-pause-of-a-gesture-there-might-be-an-echo/?fbclid=IwAR1QQ44r-kYdheONpdsxZL-4JH7sqEuaOgXSn0z4QPdQ5D2p08jRnxs_7ws

#exhibition #sound design

0 notes

a--r--i--s · 3 years

Text

Affiche (superbe!) de Hans Bockting, pour Macbeth, Triad Stage Alliance, 1980, Theater Instituut Nederland, Amsterdam...

#graphisme #typographie #affiche

0 notes

portosaar · 5 years

Text

OPDRACHT CKV ANNA-LOUISE EN SAAR

Welke methodes zijn er allemaal voor CKV?

Palet, Contrast, stART, Kunst uit het vuistje.

Wat is de cultuurkaart en hoe werkt dat?

De CJP pas. CJP is een platform voor cultuurliefhebbers. We houden van cultuur in alle vormen en willen anderen inspireren om dat ook te doen. Daarom maken we een selectie uit het culturele aanbod en schrijven daarover in onze magazines, nieuwsbrieven en op de website. Ook organiseren we culturele events en werken we samen met culturele partners. Op die manier kunnen we korting geven op (film)festivals, concerten, theaters en musea. Inmiddels al meer dan 50 jaar. Onze missie is om cultuur toegankelijk te maken voor iedereen onder de 30 jaar, door flinke kortingen. Daar profiteren de culturele partners waar we mee samenwerken ook van. Want hoe meer (nieuwe) bezoekers, hoe meer inkomsten voor deze organisaties. Zo ondersteun je de culturele sector.

Wat is het Rotterdamse CKV model?

Het Rotterdams CKV is een collectief van specialisten op het gebied van kunst en cultuur in het voortgezet onderwijs van Rotterdam. Deze professionele leergemeenschap werkt dwars door muren heen en vormt met de meer dan 90 docenten en educatoren één vaksectie. Samen werken we aan versterking, vernieuwing en verdieping van het kunst- en cultuuronderwijs voor Rotterdamse jongeren. Dit doen we door het uitwisselen van ervaringen, realiseren van experimentele samenwerkingen in proeftuinen, het signaleren en implementeren van trends en ontwikkelingen en ons te laten inspireren en informeren door gastsprekers en voorlopers. Hiervoor worden jaarlijks minstens twee bijeenkomsten georganiseerd.

Wat bieden musea (in Rotterdam) aan voor CKV? min. 4.

1. Het Nieuwe Instituut is in Nederland dé plek voor ontwerp. Hier ontdekken leerlingen de gekste, mooiste en belangrijkste vragen en ideeën van ontwerpers. Deze gaan over de wereld om hen heen, de spullen die ze gebruiken, hun woonplaats én zichzelf. Zoom in op een thema dat jullie in de klas behandelen, zoals wonen in de toekomst, sociaal ontwerp en slimme technologie.

2. Voor primair en voortgezet onderwijs in de regio Rotterdam is het mogelijk om vanaf schooljaar 2019-2020 Boijmans in de Klas-lessen te boeken. Papegaai Paulo komt bij de allerkleinsten langs met beelden van dieren. Voor oudere leerlingen nemen we 17e eeuwse gebruiksvoorwerpen of surreële kunst mee. Daarnaast gaat ook de hoogwaardige reproductie – gemaakt door de Universiteit van Tokio – van de toren van Babel mee naar scholen en bieden we lessen met conceptuele kunst aan. De lessen worden gegeven in de klas door een ervaren museumdocent. De leerlingen bekijken de meegebrachte collectiestukken en iedere les bevat een activerende verwerking.

3. TENT presenteert in de tentoonstellingen een grote diversiteit aan kunstopvattingen, kunstenaars en materialen en heeft daarom ook een afwisselend en boeiend educatief programma. De educatieve activiteiten in TENT worden per tentoonstelling gebaseerd op de onderwerpen die de kunstenaars aansnijden. Dat zijn vaak maatschappelijk relevante onderwerpen zoals identiteit, geworteld zijn en je thuisvoelen. Maar het kan ook voorkomen dat kunstenaars leerlingen meenemen op een zoektocht naar inspiratie en materiaal.

4. Kunst… het woord kan zo intimiderend overkomen. Maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet! Zoals je (hopelijk) weet is MAMA een laagdrempelig platform voor hedendaagse kunst en populaire cultuur. Wij geloven dat kunst overal om ons heen is te vinden; in onze showroom maar vooral ook op de hoek van de straat. Daarom denken wij dat iedereen – bewust of onbewust – stiekem al een kunstliefhebber is. Maar heb je weleens stilgestaan bij de manier waarop je in gesprek gaat over kunst? MAMA houdt in ieder geval niet van suffe praatjes. Daarom zijn we op zoek naar mensen die op een prikkelende manier hun eigenwijze visie op kunst met jong én oud willen delen. Als onderdeel van het educatieteam ga je de dialoog aan met verschillende doelgroepen over hoe jij kunst ervaart.

Wat is het verschil tussen CKV in het VMBO en het HAVO/VWO?

Een VMBO klas zal een introductie naar alle kunstdisciplines krijgen waarbij de docent van een HAVO klas zelf de keuze kan maken tussen disciplines. De VMBO leerling wordt gemotiveerd om kunst te verkennen waarbij HAVO expliciet de aandacht op onderzoeken, reflecteren en en presenteren wordt gericht.

#AT

0 notes

timmietovenaar · 7 years

Photo

Week 12 | 20 - 26 maart Maandagochtend, koffie bij de Koekela en inspiratie opdoen voor de mogelijkheden rond het beschilderen/beplakken van het elektriciteitshuisje aan de Grote Visserijstraat. Mothership, bekend van de Markthal, heeft er wel ideeën bij. Die avond naar Kralingen voor de bestuursvergadering van HG Roterodamum waar ik als secretaris o.a. de vergadering notuleerde. Vanuit Apeldoorn, van de collega historische vereniging , een bijzondere brief met ingesloten een gedicht over- en foto's van het gebombardeerde Rotterdam. Dinsdag in Den Haag op #opendata promotie bij het Nederlands Instituut voor Militaire Historie. Oftewel op de kazerne. Met de collega's van het NIMH in gesprek hoe we bij het Nationaal Archief met name een grote hoeveelheid beeldmateriaal beschikbaar hebben gesteld als open data. Welke lessen zijn daaruit te leren? Einde van die middag een bijzondere bijeenkomst bij Museum de Delft. De Molukse gemeenschap herdacht daar de aankomst van het eerste schip met Molukse patrianten met de Kota Inten op 21 maart 1951. De gemeenschap wil ijveren voor een herdenkingsplek in het Lloydkwartier voor deze gebeurtenis. Donderdag was er bij de Machinist een inloopbijeenkomst rond het nieuwe bestemmingsplan Dijkzicht. Daar valt ook het nieuwe bouwplan Little C. onder. Aan centrumzijde van de Coolhaven is het de bedoeling om zo'n 320 woningen te bouwen. Interessant ook voor de ontwikkeling van het oostelijk deel van het Coolhaveneiland. Zaterdagavond nog één keer Snorro, de laatste waarin Noortje mee mocht spelen en dansen. Zo'n tweeënhalf uur genieten in de Schouwburg. Zondag de eerste trainingsloop voor de Roparun. Met een bescheiden clubje lopers en één ondersteunde fietser, notabene onze teamleider, zo'n 11 kilometer Middelland, Noord, Overschie, Nieuwe Westen en Delfshaven/Coolhaven rond.

#gif #Koekela #Mothership #Roterodamum #Molukken #de Delft #Kota Inten #Nederlands Instituut voor Militaire Historie #Snorro #Ro-theater #Schouwburg #Roparun #Team249 #de Machinist #Little C.#Dijkzicht #Bestemmingsplan

0 notes

peecee-columns · 4 years

Text

Nederlanders, let een beetje op elkaar

Afgelopen donderdag zat ik in de auto, op weg van school naar huis. De persconferentie met betrekking tot het tegengaan van het Coronavirus was aanstaande. Premier Mark Rutte en minister Bruno Bruins (Medische Zorg en Sport) kwamen aan het woord. De diverse aanpassingen op het dagelijkse leven werden besproken. Zo zouden vanaf heden onder andere geen evenementen met meer dan honderd personen doorgang mogen vinden. Concertzalen, theaters, bioscopen en dergelijke zouden op slot gaan tot de voorlopige datum van 31 maart. Ook werd gevraagd om zoveel mogelijk thuis te werken. En ouderen en zieke mensen bezoeken zou vanaf nu ook tot een minimum moeten worden beperkt.

Tot zover het begrijpelijke relaas. Echter, er was nog met geen woord gerept over het onderwijs. Een instituut waar dagelijks in het primair en voortgezet onderwijs en op de diverse mbo’s zo’n 230.000 mensen actief zijn als docent. Waar alleen al op de bijna zevenhonderd scholen voor voortgezet onderwijs in ons land bijna een miljoen kinderen zitten. En waar de ruim 6,7 duizend basisscholen dichtbevolkt zijn door onze jongste generatie leerlingen. Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit: de scholen hoefden geen drastische maatregelen te nemen, ze zouden open blijven en er zou gewoon lesgegeven blijven worden. Kinderen zijn immers het minst besmettelijk. En daarbij zouden te veel mensen gedupeerd worden wanneer de kinderen thuis zouden zijn.

Kortom, het onderwijs werd neergezet als een veredelde opvangplek om onze economie door te laten draaien. Wat vergeten werd, is dat de 230.000 werkzame docenten in de volle klassen en aula’s ook het virus kunnen oplopen en dit vervolgens weer mee naar huis nemen en kunnen overbrengen op ouderen en mensen met een verminderde weerstand. Een gevoel van onbegrip en verbijstering bekroop me. Hoe kon onze premier dit besluit zo stoïcijns over zijn lippen krijgen?

Het verantwoordelijkheidsgevoel van onderwijsmensen richting hun werkgever, leerlingen, ouders en collega’s is groot. Wij willen niet verplicht thuiszitten en de scholen zitten daarnaast uiteraard ook niet te wachten op een massale sluiting die verstrekkende gevolgen heeft op organisatorisch vlak en veel onduidelijkheden creëert voor alle betrokkenen. Maar wanneer ieders gezondheid op zo’n grote schaal in het gedrang komt, zullen er duidelijke en overwogen keuzes moeten worden gemaakt.

Ondertussen werd er dagenlang, on- en offline, gediscussieerd en steeg eveneens met de dag het aantal besmettingen. Zondagavond, even voor de klok van half zes, kwam tijdens een nieuwe persconferentie dan alsnog het hoge woord eruit. Naast het feit dat alle horecagelegenheden acuut voor drie weken zouden worden gesloten, zou dit ook gaan gelden voor alle onderwijsinstellingen, met ingang van maandag 16 maart. Er ging veelal een (digitale) zucht door het (onderwijs)land. De onzekerheid en verontrusting van de voorafgaande dagen werd in enkele zinnen bevestigd. Alsnog werd de noodkreet uit de onderwijssector gehoord.

Wat volgde waren opnieuw vragen. Want: hoe gaan we de komende tijd het dagelijkse leven beleven? Ontstaat er een nieuwe vorm van communiceren om onze leerlingen te begeleiden? Hoe kunnen we alle nieuwe onduidelijkheden die er heersen wegnemen, voor de leerlingen, ouders en onszelf? Voor mij persoonlijk staat voorop dat ik hoop dat we deze pandemie met z’n allen zo snel en gezond mogelijk te boven komen en dat we nieuwe krachten kunnen halen uit ieders flexibiliteit, overlevingskracht en het opgelegde zoeken naar verbinding. Wanneer dat lukt zullen we hopelijk over een aantal maanden met trots terug mogen kijken op wat we bereikt hebben met elkaar, in ons onderwijs en daarbuiten. Wat vaststaat is dat we dit niet alleen kunnen. Ik wil dan ook afsluiten met de troostende woorden die Bruno Bruins aan het eind van de persconferentie sprak: “Nederlanders, let een beetje op elkaar...”

#persconferentie Corona Rutte

0 notes

vivieleo · 7 years

Photo

Magic atmosphere - Red, Indoors , No People, Shadow, Couch, Day, Movie Time, Theater, Theatre, Movie Theater, Red, Light, Redlight, Watching A Movie at EYE - Film Instituut Nederland by Vivi Ele! on EyeEm

#Red #Indoors #NoPeople #Shadow #Couch #Day #MovieTime #Theater #Theatre #MovieTheater #Light #Redlight #WatchingAMovie

0 notes

garadinervi · 9 months

Text

Lies Ros, Rob Schröder, Frank Beekers / Wild Plakken, Voetnoten; Das Stück von der Liebe, De Dikke van Dale, Leeuwarden, 1986 [Theater Instituut Nederland, Amsterdam. NAGO – Nederlands Archief Grafisch Ontwerpers]

#graphic design #typography #poster #lies ros #rob schröder #frank beekers #wild plakken #de dikke van dale #theater instituut nederland #collectie nago #1980s

20 notes · View notes

peecee-columns · 4 years

Text

Nederland op slot, scholen open?

De afgelopen week heb ik met een aantal collega’s twee cursusmiddagen gevolgd op school. Uitgangspunt was hierbij de moderne persoonlijkheidstypologie van Carl Gustav Jung, de befaamde Zwitserse psycholoog en psychiater die de grondlegger is van de huidige analytische psychologie. Hij ontwikkelde een persoonlijkheidstypologie, waarbij mensen meer inzicht in zichzelf krijgen en op basis daarvan zichzelf verder kunnen ontwikkelen. In de handleiding van de cursus wordt uitgelegd ‘dat wanneer mensen een goed beeld van zichzelf hebben, zij ook beter effectieve strategieën kunnen ontwikkelen voor hun interacties met anderen’.

Tijdens deze bijeenkomsten kregen we door middel van oefeningen en het voeren van gesprekken inzichten aangereikt met betrekking tot ons persoonlijke functioneren. Hierbij werd voornamelijk gekeken naar het functioneren op de werkvloer, in ons geval dus de omgang met collega-docenten, de leerlingen en ouders. Tevens moesten we tussentijds, digitaal vijfentwintig eigenschappen ‘ranken’, in volgorde van heel toepasselijk tot niet of amper van toepassing. Een vernuft algoritme zorgde vervolgens voor de uitdraai van ons persoonlijke profiel, dat maar liefst bestond uit twee volle A4’tjes en nog een aantal bladzijdes met specifieke verwijzingen voor hoe je met jouw profiel in bepaalde situaties het beste kan handelen of hoe mensen het meest gepast naar jou toe kunnen handelen.

Uit dit persoonlijke profiel kwam uitermate treffend naar voren hoe wij, als docenten en mentoren van een klas, functioneren en welke belangen wij nastreven. Tevens hoorde bij dit persoonlijke profiel een bepaalde kleur. Uit de test kwam naar voren dat ik erg ‘groen’ ben. Enkele positieve kenmerken van groen zijn: zorgzaam, relatiegericht, harmonieus, ontspannen en geduldig. Een ander kenmerk van ‘groen-zijn’ betekent blijkbaar ook, dat je naast de positieve eigenschap van geduldig kunnen zijn, ook verrassend uit de hoek kan komen, met name wanneer je denkt dat je onrecht wordt aangedaan. Tja, ook deze eigenschap kon ik voor mezelf bevestigen.

Aansluitend op dit verhaal, zat ik donderdagmiddag in de auto op weg naar huis. Het was 15.00 uur en de persconferentie met betrekking tot het tegengaan van het Corona-virus was aanstaande. Er was deze dag, on- en offline, nogal wat rumoer geweest omtrent het wel of niet sluiten van de scholen in Nederland en de mogelijke consequenties daarvan. Mark Rutte en Bruno Bruins (Minister voor Medische Zorg en Sport) kwamen aan het woord. De diverse aanpassingen op het dagelijkse leven werden besproken. Deze waren niet mild. Zo zouden vanaf heden geen evenementen met meer dan honderd aanwezige personen doorgang mogen vinden. Dit houdt in dat concertzalen, theaters, bioscopen en dergelijke op slot kunnen gaan tot de voorlopig opgelegde datum van 31 maart. Heftig. Maar begrijpelijk in deze situatie. Ook werd ons verteld zoveel mogelijk thuis te werken, zeker wanneer je een kuchje, snotje of keelpijntje zou voelen. Begrijpelijk. En ouderen en zieke mensen bezoeken zou vanaf nu ook tot een minimum moeten worden beperkt. Verstandig, lijkt me zo, met het oog op het mogelijk overbrengen van een virus.

Tot zover het relaas. Echter, er was nog met geen woord gerept over het onderwijs. Een instituut waar dagelijks zo’n 230.000 mensen actief zijn als docent in het primair en voortgezet onderwijs en op de diverse mbo’s. Waar bijna een miljoen kinderen alleen al op de bijna zevenhonderd scholen voor voortgezet onderwijs in ons land zitten. En waar 6,7 duizend verschillende basisscholen dichtbevolkt zijn door onze jongste generatie leerlingen. Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit: de scholen hoeven geen drastische maatregelen te nemen, ze blijven gewoon open en er wordt gewoon lesgegeven. Kinderen zijn immers het minst besmettelijk. En daarbij zouden te veel mensen gedupeerd worden wanneer de kinderen thuis zouden zijn. Ouders zouden wederom moeten zorgen voor opvang of zelf ook thuis moeten blijven. Kortom, het onderwijs is een veredelde opvangplek om onze economie te handhaven en door te laten draaien. De 230.000 mensen die werkzaam zijn in het onderwijs kunnen daarnaast in de volle klassen en aula’s door het gehoest en genies ook een virus oplopen. En net als met een ‘gewone’ verkoudheid of griep nemen zij dit vervolgens mee naar huis en naar eventuele mensen die een verminderde weerstand hebben, oud zijn of luchtwegklachten hebben. Enfin, u begrijpt waar ik naartoe wil.

Wat u hopelijk ook begrijpt is mijn verantwoordelijkheidsgevoel richting mijn werkgever, de leerlingen, ouders en collega’s. Ik wil niet verplicht thuiszitten en miljoenen mensen beperkt en belast zien. De scholen zitten uiteraard immers ook niet te wachten op een massale sluiting; een consequentie die tevens voor de leraren en leerlingen wellicht zou gaan zorgen voor juist weer méér werk. Maar wanneer gezondheid in het gedrang komt, er zo opzichtig, ongenuanceerd en met veel dedain met twee maten wordt gemeten door onze belangrijkste gezagspersonen en daarnaast de uitspraken en handelingen ten opzichte van het (nihil) investeren in ons onderwijs nog vers in het geheugen zitten, verschiet mijn persoonlijke ‘groene’ profiel abrupt van kleur. Nadat tot tien tellen niet echt hielp, begon ik aan dit stuk, dat ik niet enkel en alleen voor mezelf tik, maar voor alle belanghebbenden en… nou ja, eigenlijk voor álle landgenoten. Want dit gaat uiteindelijk iedereen aan: oud, jong, ziek, gezond en alles daartussenin!

Wellicht zijn er nog aanpassingen in het beleid gekomen in de tussentijd van het schrijven van dit betoog en het moment dat u dit leest. Zo niet, dan wil ik afronden met een nuchtere uitspraak van Johan Cruijff, die voorop mijn persoonlijk uitgeschreven profiel staat afgedrukt: “Soms moet er iets gebeuren, voordat er iets gebeurt.” Laten we in dit geval vooral hopen dat er níets gebeurt, zodat we achteraf alsnog de belangrijke meneren gelijk kunnen geven en we er goed aan hebben gedaan om de scholen open te houden. Ik wens iedereen veel gezond- en wijsheid toe.

#onderwijs scholen Corona crisis

0 notes