#theologie | Explore Tumblr Posts and Blogs

whatlandremembers · 1 year

Text

01. LA MYTHOLOGIE

A Valarya, les dieux sont au nombre de deux. Jumeaux nés de la même mère, la Magie elle-même. Créatrice de toute chose, La Magie s'est tout d'abord attelée à modeler ses deux enfants, Ahara et Wilnir, les deux lunes de Valarya. Puis, suivant les pas de leur créatrice, les deux lunes ont créé à leur tour leurs propres enfants : les différents peuples de Valarya. Si la Magie a créé les Montagnes, les Courants, les Plantes et les Animaux, les lunes Ahara et Wilnir ont créé ensemble la plupart des Peuples qui parcourent Valarya. Seulement, les Astres foncièrement jaloux l'un de l'autre enfantèrent, dans l'ombre, deux peuples façonnés à leur image. Ahara créa les nymphes, personnification de la beauté. Tandis que Wilnir mit au monde les Orcs, personnification de la force.

Les historiens de Valarya pourraient vous dire que les jumeaux sont parfois loués comme la personnification de la Mère-Magie. Et que les peuples ont séparé les deux afin de pouvoir louer différents aspects de la Magie. Cette dualité permet de conserver une foi en la Magie-Mère.

AHARA. C'est la plus petite lune d'un jaune pâle, elle est également celle qui reste le plus longtemps dans le ciel et qui scintille d'une lumière plus importante la nuit. Ahara est la personnification du Malheur mais également de la Beauté. Elle représente également la Sagesse. Elle est la fille de la Magie.

WILNIR. Il est la plus grande lune aux reflets bleutés, qui semble souvent être brumeuse, même lorsque le temps est clair. Wilnir est, contrairement à sa soeur, visible tout au long de la journée mais disparait quelques temps la nuit. Wilnir est la personnification du Bonheur mais également de la Force, de la Nature. Il est le fils de la Magie.

ECLIPSE. Advenant tous les ans, la rencontre des deux lunes est une chose redoutée mais également attendue. En effet, il est dit que l'éclipse peut apporter extrême chance ou total malheur.

02. LE CULTE DE LUUR

◇ INTRODUCTION

A Valarya, la nuit est aussi vénérée que le jour. La peur que pourrait inspirer la pénombre est souvent dissipée par la lueur des deux jumeaux. Dans les anciens textes retrouvés dans les bibliothèques elfes, traduits de l'ancien valaryen, l'essence de la Magie Mère était décrite comme une luur, traduisible en valaryen plus moderne par la "lueur". Dans les textes anciens, on expliquait que cette lueur brillait à travers les deux lunes qui créèrent les peuples.

◇ LE CULTE DE LUUR

Le culte de Luur fut fondé sur le besoin de remercier, réverer la Magie Mère et ses enfants : Wilnir et Ahara. Le culte est basé sur la croyance que la luur est l'essence de toute chose, que lorsqu'un être meurt, il retourne à la Luur, la magie, la source. En donnant son importance à toute chose vivante, le culte de Luur est une religion basée sur l'acceptation et la bienveillance. En effet, en son sein, chacun peut devenir prêtre ou prêtresse, quelques soient ses origines sociales ou son peuple. Le culte est basé sur la générosité et la charité. Les plus nécessiteux sont souvent hébergés ou nourris par le culte.

Les prêtres et les prêtresses parviennent à lire des présages dans le placement des lunes, ces présages sont souvent cryptiques et complexes, permettant à ceux qui les reçoivent d'utiliser ces interprétations comme ils le souhaitent.

◇ ORGANISATION

Le culte est basé sur une hiérarchie simple, il existe 4 Grandes Prêtresses ou Grands Prêtres, un représentant pour les régions de : Kilrea (région ouest), Evesham (région nord), Nandaral (région est), Isachakan (région sud). Et un ou une prêtre.sse chargé.e d'officier les rites pour la Couronne d'Opale et de siéger au Conseil restreint. Il existe ensuite une multitude de prêtres et prêtresses au sein des lieux de cultes. Ceux-ci répondent aux Grand.e.s Prêtre.sse.s de leur région.

◇ LIEUX DE CULTE

Si on peut retrouver des lieux de culte dans toutes les régions de Valarya, et même des petits hôtels au sein des foyers, l'île sacrée du Temps au large d'Eredhel est bien le lieu de pèlerinage par excellence. Le temple est le plus grandiose du royaume et c'est en son sein qu'on y trouve la formation pour devenir prêtre et prêtresse ainsi que les écritures saintes de luur.

◇ RITES

PRÉSAGES. le culte est basé sur la lecture des présages, qui sont officiés par les prêtres et les prêtresses de Luur. Les présages permettent de répondre à des questions précises, mais ne sont pas limpides. Chacun peut demander un présage à un des membres du clergé de Luur, cependant, il n'est pas rare qu'ils ne trouvent pas grand chose.

MARIAGE. ce rite est officié par les nymphes, enfants d'Ahara, qui veillent sur la beauté et l'amour. Le culte de Luur leur a délégué officiellement la fonction après la Grande Guerre. Il est à noter que les prêtre.sse sont également libres de se marier et de fonder leur famille.

PÈLERINAGE. Les plus fervents des croyants de Valarya réalisent au moins une fois dans leur vie un pèlerinage sur l'île du Temps. L'été est la saison de la foi et il n'est pas rare que l'Île soit submergée de pèlerins ayant emprunté la route de la Pénitence pour se rendre au Temple.

PRIÈRES, DANSES ET CHANTS. la musique permet aux croyants de se rapprocher de la Magie Mère et des deux lunes, de nombreuses mélodies sont utilisées afin de prier les dieux. De nombreuses danses sont effectuées pour remercier Ahara et Wilnir lors des moments importants de la vie d'un croyant : la naissance d'un enfant, la mort d'un proche, le mariage ou encore lors de la prise de décision.

ABLUTIONS. Avant de rentrer dans un lieu sacré, les croyants doivent se laver les mains, le visage et la nuque pour se présenter sans aucun apparat.

#wlr #whatlandremembers #theologie #annexes #projet rpg #Forumactif #croyances

3 notes · View notes

lesliensdesarah · 1 year

Text

✧˚₊‧୭⁺‿︵ 𝐒𝐚𝐢𝐧𝐭 𝐓𝐡𝐨𝐦𝐚𝐬 𝐝’𝐀𝐪𝐮𝐢𝐧 ‿︵⁺୭‧₊˚✧

Entre 1266 et 1273, Saint Thomas d'Aquin rédigeait 𝑳𝒂 𝑺𝒐𝒎𝒎𝒆 𝑻𝒉𝒆́𝒐𝒍𝒐𝒈𝒊𝒒𝒖𝒆 un traité philosophique et théologique constitué (mais inachevé) de 3 parties.

Il propose une quantité incroyable de questions, regroupées par thèmes et répondant par, selon lui, les connaissances utiles au salut.

3 fois le volume de la #Bible, faisant de cet ouvrage un trésor de richesse intellectuelle, une collection de dissertations abordant tous les sujets que l'on puisse imaginer, traités avec précision et profondeur.

Dans l'un d'eux, il écrivait ceci :

“Il est plus beau d’éclairer que de briller seulement.”

Photo : Eglise de Doullens (80 Somme - France)

#catholique #saint thomas #theologie #philosophie #eglise

2 notes · View notes

probablyasocialecologist · 3 months

Text

#liberation theology

22K notes · View notes

twafordizzy · 2 days

Text

T.S. Eliot Fluistert van Onsterfelijkheid

bron beeld: thoughtco.com Fluisteringen van onsterfelijkheid Webster, bezeten door de dood, / Door elke huid de schedel zag, / Gestalten borstloos in de grond, / Terugleunend met liploos gelach. Bloembollen staarden als pupil / De kassen de ogen uit! / Hij wist: de geest hangt aan dood vlees / En scherpt zijn lusten en geilheid. Donne, neem ik aan, was ook zo een / Zonder een zinnensurrogaat; /…

View On WordPress

0 notes

thoughtfulvoidsong-blog · 19 days

Text

#theologie

0 notes

religion-und-gesellschaft · 2 months

Text

Ist Theologie eine Wissenschaft?

Ketzerpodcast | Episode S.55 Oktober 2023 138.2 Ist Theologie eine Wissenschaft? Ist Theologie eine Wissenschaft? Continue reading Ist Theologie eine Wissenschaft?

View On WordPress

#Ketzer-Podcast #Podcast #Religion #Theologie #Wissenschaft

0 notes

spielkritik · 2 months

Text

In eigener Sache: "Kirchengeschichte und Game Studies?" – Erkundungen zu Religion und Geschichte in Digitalen Spielen (04. bis 06. März 2024, Mainz)

Der 700. Beitrag bei SPIELKRITIK. Kirchengeschichte und Games – zwei Themenfelder, die auf den ersten Blick keine allzu großen Überschneidungen aufweisen. Dass es mehr Berührungspunkte gibt, als man vielleicht denkt, soll eine Tagung am Fachbereich Theologie der Johannes Gutenberg-Universität Mainz untersuchen, die dort in Kooperation mit den entsprechenden Fachbereichen der Universitäten…

View On WordPress

#christentum #fachkonferenz #game studies #Geschichtswissenschaft #KCD #kingdom come: deliverance #kirchengeschichte #mainz #mittelalter #religion #religionswissenschaft #spielmechanik #theologie

0 notes

prokopetz · 1 year

Text

Deity who's unacquainted with concept of evolution creating a world with, like, twelve different kinds of creatures, thinking "yes, that's a good number – nice and symmetrical", then going on vacation for a couple million years and being very upset at what's waiting for them when they get back.

#concepts #theology #evolution #worldbuilding #they keep throwing extinction events at the world in an effort to get a clean slate and start over #life just keeps getting weirder in response #they're practically at their wits' end #and that's a lot of wits to be at the end of

53K notes · View notes

saulsplace · 3 months

Text

De onkenbare wereld

In de politiek is het uitgangspunt dat de wereld in wezen kenbaar is voor het menselijk verstand. Politieke partijen presenteren voorstellen voor verkeer, de inrichting van het landschap, belastingmodellen – dit alles veronderstelt dat we weten hoe de wereld werkt. De dragende aanname is dat we kunnen voorzien wat de gevolgen van onze handelingen en voorstellen zullen zijn. Omdat de wereld waarmee we interacteren, zich niet voor ons verbergt maar zich aan ons onthult.

Nu is het relevant om op te merken dat politieke handelingen vaak ook onverwachte consequenties hebben, zoals bijvoorbeeld Hannah Arendt benadrukte. Maar zelfs als je dit element van de spontaniteit mede in aanmerking neemt, blijft het uitgangspunt van de in beginsel kenbare wereld overeind, met vanuit die kenbaarheid voorspelbare gevolgen. Anders zou je überhaupt geen oorzaak en gevolg kunnen verbinden binnen een politiek programma.

Renaissance

Heinrich Cornelius Agrippa, een Duitse occultist en Renaissance man, publiceerde in 1533 een drietal boeken waarin hij aanstipte dat het zojuist omschreven uitgangspunt, in feite een theologische aanname is. Hoe je omgaat met het bovenaardse, het buitenzinnelijke en het spirituele, bepaalt in feite je politieke grondveronderstellingen. Mogelijk zijn het juist de aspecten van het bestaan die het meest verborgen zijn en het meest ondoordringbaar voor het menselijk verstand, die in de praktijk het meest bepalen. Hier zien we hoe het woord ‘occluded’ (verborgen, want afgesloten), overloopt in het woord ‘occulted’ (verborgen, want bedekt).

Hierom neem ik de Renaissance als vertrekpunt van deze verhandeling. Want hier vonden ingrijpende verschuivingen plaats in het denkraam, waarvan we vandaag nog steeds echo’s en schokgolven voelen. De baringsweeën van de moderniteit en het moderne denken, zorgen ook nu nog voor ontwrichting en politieke instabiliteit.

Van ‘kroon op de schepping’ naar omhooggevallen aap

Hier komen we op de zogeheten ‘onttroningsnarratieven’. In de tijd van de Renaissance werd de mens gezien als een goddelijk wezen: de mens had de opdracht gekregen om – gelijk zijn schepper – zo perfect mogelijk te zijn, en alles uit zichzelf te halen. Neem nu Picco della Mirandola: deze Italiaanse humanist publiceerde een lofzang op hoe de mens zichzelf kan vormen en boetseren.

Bij het verwerkelijken van deze opdracht, maakt het echter uit of je de wereld om je heen überhaupt kunt begrijpen. Hierom was Agrippa’s occulte commentaar destijds een relevante kritiek, die in de verschuiving naar het moderne denken over maatschappij en politiek, is ondergeploegd.

Die ‘onttroning’ slaat er dus op dat het goddelijke menselijke zelfbeeld, een flinke knauw kreeg in de eeuwen die op de Renaissance volgden. We waren het lievelingskind van de Schepper, en werden stapsgewijs gedegradeerd tot een ongelukje van de evolutie, toevallig samenklonterende eiwitten in een uithoek van het heelal, opgeboerd door de kosmos vanuit het niets.

In politieke zin hebben we hier vandaag nog volop mee te maken. Neem nu onze illusie dat we de wereldwijde immigratieproblemen kunnen oplossen, dat we vrede tussen de onverzoenbare Israëliërs en de Palestijnen kunnen bewerkstelligen, dat we het mondiale klimaat kunnen bijsturen – dit gebrek aan realiteitszin is niet zomaar een gebrek. Het is een manifestatie van metafysisch narcisme: menselijke zelfoverschatting bewust tegen de klippen van de realiteit op. Om onze gekrenkte kosmische status te compenseren, wordt de galactische trivialiteit van de mens verdrongen met zelfoverschatting.

Meesters van de achterdocht

De degradatie van de menselijke goddelijkheid begon al in de Renaissance zelf, met Copernicus die duidelijk maakte dat de aarde niet het centrum van het heelal is. De aarde blijkt slechts één bol binnen een zonnestelsel dat weer één van vele zonnestelsels is. De mens was de kroon op de schepping met een unieke ziel, maar werd tot een massaproduct van de evolutie, verwant aan apen en primaten. De psychologie krenkte ons door bloot te leggen dat het rationele denken slechts het bovenste laagje is, met daaronder diepere drijfveren. Volgens Freud waren dat seksuele begeertes en verdrongen perverse lusten. Volgens Marx de hebberigheid, het streven naar bezitsvermeerdering en volgens Nietzsche de wil tot macht – in ieder geval werd de ratio, ons cognitieve vermogen, afgewaardeerd.

Marx, Darwin, Nietzsche en Freud worden ook wel de ‘meesters van de achterdocht’ genoemd. Er is wat voor te zeggen dat Agrippa een wegbereider was van de onttroningsnarratieven. Indirect komen we op de verborgenheid terug, omdat het cognitieve bouwwerk – waar onze meest verheven gedachten zich op richten – steunt op een obscuur gangenstelsel van verdrukte gevoelens, grillige driften en ontoegankelijke hunkeringen.

Metafysisch narcisme

Zoals ik tevens in Avondland en Identiteit (2015) heb uitgelegd, werd de mens van ‘gevallen engel’ tot ‘zelfoverschattende aap’. Die zelfoverschatting is precies waarom onze machthebbers plots menen, dat ze het mondiale klimaat kunnen beïnvloeden, waarmee we onszelf weer centraal binnen de kosmische orde positioneren. Wij zouden namelijk bepalen of er wel of geen zondvloed komt, wel of geen Apocalyps. Metafysisch narcisme dus – het zou weer allemaal van ons afhangen…

Klimaat: wij zijn overal verantwoordelijk voor! Migratie: wij kunnen alles oplossen – Wir Schaffen Das!

Op aanverwante beleidsvlakken zijn er genoeg equivalenten te vinden. Zoals dat we alle minderheden wel even zullen integreren. Of zelfs dat die integratie überhaupt niet nodig zou zijn, omdat de Westerse maatschappij zo superieur en humanitair zou zijn, wat vanzelf weer omslaat in woke-slachtofferdenken. Ook de hoogmoedige overtuiging dat de VN wel even vrede zal stichten in eeuwenlange complexe conflicten, is een uiting van metafysisch narcisme. Of: ‘wij zullen de armoede wel even oplossen’, leidend tot een geldverslindende bureaucratie, maatschappelijke ‘tegenprestaties’ die concurreren met betaalde banen, bodemloze putten in Afrika die met ‘ontwikkelingshulp’ worden gedempt, wat afhankelijk maakt en corruptie aanwakkert, enzovoorts.

Theologie

Is er een remedie voor dat metafysische narcisme? Ja die is er. Maar hiervoor moeten we teruggaan naar Agrippa’s wezenlijke commentaar waar in de moderne eeuwen die volgden, te makkelijk overheen gekeken werd. Hij is niet de enige, want ook de Duitse rechtsfilosoof Carl Schmitt hield zich ermee bezig. Van hem is de stelling dat politieke concepten in wezen theologische concepten zijn: begrippen ontleend aan een theologisch vocabulaire zijn overgezet naar een politieke praktijk. Laten we nu een blik werpen op de betekenis van negatieve theologie, om daarna de mogelijkheid te onderzoeken van een negatieve politieke theologie.

De negatieve theologie ontstaat op de kruising tussen enerzijds de mens die beseft dat zijn geesteskracht beperkt is, en anderzijds de onbevattelijke grootsheid van God. Op dit kruispunt wordt God iets dat per definitie aan ons bevattingsvermogen ontglipt, waar de mens geen positief gedefinieerde attributen meer aan kan toekennen. Dit maakt negatieve theologie tot een oefening in bescheidenheid: wij kunnen over God alléén in ontkennende eigenschappen spreken: de godheid is niet dit en is niet dat… De God van de negatieve theologie is de verborgen God, de God van de stilte, de God van de leegte, die de menselijke taal en het menselijke denken steeds overstijgt.

Nu we de negatieve theologie hebben neergezet, komen we tot de kernvraag van deze verhandeling: Als je de kenbaarheid van de wereld loslaat, op wat voor negatieve theologie kom je dan uit, en vooral: op welke politieke theologie? Dit dient om de menselijke zelfoverschatting en de politieke hoogmoed van het metafysische narcisme, te kunnen counteren met de nederigheid die wordt opgelegd door een versloten en deels onkenbare wereld.

Carl Schmitt brengt in dat het maken van een politieke voorstelling, überhaupt, veronderstelt dat de wereld toegankelijk en kenbaar is voor ons, als menselijke wezens die deze wereld bewonen. De inzet van onze politieke deliberatie is namelijk hoe wij deze kenbare wereld op onze wensen willen inrichten. Politieke deliberatie veronderstelt dat wij in staat zijn de resultaten van onze verrichtingen op een voorspelbare wijze te prognosticeren.

Tot besluit

Volgens de vroegmoderne filosoof René Descartes garandeert de goede God dat de waarnemingen van onze zintuigen, ook overeenstemmen met de werkelijkheid. In dit licht is de zojuist omschreven kenbaarheid dus een theologisch uitgangspunt – wat nu als je ook dit uitgangspunt in het negatieve trekt? Wat betekent het om de verborgenheid van de wereld als politiek uitgangspunt te nemen? Een occulte politieke theologie zou intransparantie huldigen als politieke waarde. Niet het toegankelijke parlement zou het bepalende politieke platform zijn, maar het geheime genootschap.

Wat gebeurt er met het concept ‘politiek’ als de mensheid tegenover een wereld staat die zich ondoordringbaar opstelt? Een wereld die resoluut weigert om voor mensen bewerkbaar te zijn? Een dergelijke niet-responsiviteit van de wereld, is nog niet binnen enig huidig politiek vocabulaire uitgedrukt. Maar als het zou lukken, dan hebben we daarmee een antwoord op het metafysische narcisme, omdat de mensheid weer tot nederigheid zou worden gedwongen.

Volg Sid Lukkassen via Telegram: https://t.me/SidLukkassen Steun Sid Lukkassen via BackMe: https://sidlukkassen.backme.org

#column #sid lukkassen #politiek #renaissance #spiritualiteit #occultisme #theologie #metafisica #globalisme #narcisme

0 notes

dag3103 · 7 months

Text

"Eine Kirche die ex-istiert. Versuch einer schwachen Ekklesiologie" – Mein Beitrag in der kleinen Schrift für Christian Bauer zu seinem 50. Geburtstag.

#artikel #theologie

0 notes

flashlivede · 5 months

Text

Theologin Käßmann verärgert über soziale Medien

Theologin Käßmann verärgert über soziale Medien | #MargotKäßmann #SozialeMedien #EKD #Pazifismus

Die Theologin Margot Käßmann hadert mit den sozialen Medien. “Sozial sind die nicht, da rotzen Menschen irgendeine Empfindung raus, ohne zu reflektieren”, sagte die frühere Ratsvorsitzende der Evangelischen Kirche in Deutschland und ehemalige Landesbischöfin der Evangelisch-lutherischen Landeskirche Hannovers der “Neuen Osnabrücker Zeitung” (Freitagausgabe). Die Menschheit sei “in einer Phase, in…

View On WordPress

#ekd #FLASH UP #soziale Medien #Theologie

0 notes

nbgblatt · 5 months

Text

Theologin Käßmann verärgert über soziale Medien

Theologin Käßmann verärgert über soziale Medien | #MargotKäßmann #SozialeMedien #EKD #Pazifismus

View On WordPress

#ekd #Nürnberger Blatt #soziale Medien #Theologie

0 notes

awakefor48hours · 4 months

Text

I saw a post about this so now I'm curious

New poll with more options if you want there

please consider reblogging for a larger sample size unless you're planning to say something that's anti-theistic

8K notes · View notes

thoughtfulvoidsong-blog · 20 days

Text

#theologie

0 notes

spn2006 · 4 months

Text

the fact that eric kripke isn't even christian really adds something to the way christianity is depicted on supernatural. because its really not about being christian at all, but about living in america, a country dominated by christianity, and having to decide for yourself how to handle that. faith is huge in supernatural, and the mythology of the show is very bible-centric, but notably, christ is never there. even sam, who starts out revering the angels, who once said he prays every night, doesn't actually call himself a christian or imply that he believes in jesus--the show is steeped in christianity and biblical lore and yet neither sam nor dean are christians. in fact, over and over again the church itself is depicted as a haunted house that sam and dean will only ever enter as strangers, as outsiders. priests, preachers, faith healers, chapels, crypts, etc. are all just iconography that create an intense sense of unease that sam and dean respond to instantly. as a jew, its very relatable. an essential part of living in america when you're not christian is that exact sense of unease, of knowing that the culture of your country has ensured that you'll get knocked over by christianity no matter where you go, that you'll see hundreds of people truly believing they're good people while doing awful things in the name of their god, and you have no choice but to confront that. kripke gets it

8K notes · View notes