Koca bir enkaza dönüyorum...
47 notes
·
View notes
Yine gecenin bir yarısı,
Uyku tutmayan halimle oturuyorum balkonda.
Bakıyorum müptelası olduğum yıldızlara,
Tek yoldaşım olan o yıldızlara bakıyorum.
Gözlerimin altları mosmor,
Ruhum can çekişiyor,
Bedenimse dimdik hiçbir şey olmamış gibi ayakta.
Gözlerime bakan uykusuzluk der,
Gözlerimi gören ruh yorgunluğu der.
Zaten bu zamana kadar gözlerimi gören de olmadı.
Gördüklerini zannedenlere şöyle bi' bakıyorum,
Mazi olarak kalmışlardı benim için oysa.
Sadece biri var o mazide,
Ayrıntı olarak köşede duruyordu.
Bir o yaklaşmıştı gözlerimi görmeye.
O da gitmişti, başaramamıştı.
Sorun da etmedim zaten...
Sadece, küçük çocuğun duyduğu bir umut kırıntısı işlemişti kalbime,
Gittiğinde canımı yakan tek şey buydu,
Umut.
O gittiğinde umut etmeyi de bırakmıştım,
Artık hiçbir şeye umut etmiyordum.
Gerek de duymuyordum.
Umut etmek kadar aciz bir duygu yoktu kanımca,
Umut edecek kadar aciz duruma düşmemiştim daha da.
Bizim bir hikayemiz, romanımız yoktu belki de ama,
Bizim için yazılan küçük bir paragrafın sonu şöyle bitiyordu;
Sen geldin,
Umut ettim.
Sen gittin,
Umut etmeyi bıraktım.
3 notes
·
View notes
Nolur sevdiklerinizi kırmayın.Yarın ölürse çok ağlarsınız.Bir daha geri dönemez,sevemezsiniz onu,özür dileyemezsiniz
16 notes
·
View notes