#zijderoute

[vrijaziatisch]

Ga mee op reis met het Kunstcafé Langs de Zijderoute  - Rebonieuws.nl

"Bodegraven– Op vrijdagavond 2 februari is er weer een Kunstcafé avond in het Evertshuis. Deze keer met René Moorman die u meeneemt op een reis langs een stuk van de Zijderoute. Via prachtige beelden en muziek reist u door de geschiedenis, kunst, culturen en religies."

[outhis]

Other things I liked in 2023

The trips I made to Athens, Basque Country and Hamburg.

A couple of beautiful documentaries, including White Balls on Walls, and A President, Europe and War;

On television: Langs de Nieuwe Zijderoute, Onze Man bij de Taliban and, of course, The Great British Bake Off.

The books I read, including Tomorrow, Tomorrow and Tomorrow by Gabrielle Zevin, Pineapple Street by Jenny Jackson and World Within a Song by Jeff Tweedy.

The concerts I went to, including Personal Trainer (in Paradiso), Father John Misty (in de Melkweg), Wilco (in Tivoli) and Slow Pulp (in Paradiso).

The theatre shows I went to, including Every Brilliant Thing, Women in Troy, As told by our mothers and Happy Days.

Films: Aftersun, Sick of Myself, Oppenheimer, Killers of the Flower Moon, Past Lives, May December and Stop Making Sense.

The podcasts I listened to, including De Erfenis, Ad Lucem, The Retrievals, BBC: Believe in Magic, De Kunst van het Verdwijnen and Land of the Giants: The Twitter Fantasy.

The series I watched: How to with John Wilson, Daisy Jones & The Six, the final season of Succession, the second season of The Bear, and Fleishman is in Trouble.

#2023 #favourites

[fransopdefiets]

Het masterplan

De resterende dagen van de vakantie van 2023 heb ik natuurlijk niet in ledigheid doorgebracht. Ik was immers weer lekker ingefietst en begon meteen plannen te maken voor volgend jaar. Is dat niet een beetje vroeg, zult u denken. Nou ik vind van niet. Volgend jaar ga ik met pensioen en dat betekent dat ik ongeveer half mei op kan stappen en in theorie nooit meer hoef af te stappen. Dat laatste is om een aantal redenen niet mijn plan, maar ik vind wel dat ik dit keer een extra groot plan moet uitvoeren. Het ultieme pensioenplan, zal ik maar zeggen. Tenslotte ben ik nu nog fit genoeg voor een bijzondere onderneming (of twee of drie). 

Maar waar gaat een mens dan heen? Aan de zijderoute naar Peking of een rondje Afrika ben ik mentaal nog niet toe, maar een trip van een paar maanden lijkt me wel wat.  Omdat ik vlak voor de zomer vertrek, vallen Midden en Zuid-Europa af. Daar mag je temperaturen boven de veertig graden verwachten met ernstige oververhittingsverschijnselen of uitdroging tot gevolg, als je niet al voor die tijd door een bos- of bermbrand verteerd wordt. Trouwens, het omgekeerde komt daar ook voor, in juli kun je in Italië knock-out geslagen worden of al je botten breken door hagelstenen zo groot als tennisballen. Of verzuipen in de modderstroom van een overgelopen rivier na heftige regenval.  Schotland en Ierland zijn dan meer geschikt qua klimaat, maar weer wat klein voor mijn ambities.  En zo, starend naar de kaart van Europa, viel opeens het kwartje. Natuurlijk, je moet groot denken, Hoving! Scandinavië! Dat is groot, mooi en koel!  En ik had deze woorden nog niet opgeschreven of de storm Hans trok over Noorwegen en Zweden en liet een spoor van vernielingen in de vorm van overstromingen en aardverschuivingen achter zich. 

Zo ontstond, al dan niet tegen beter weten in,  het volgende plan, pak de Bosatlas er even bij. Ik fiets van Zaandijk naar Hirtshals in het noorden van Denemarken. Daar neem ik de boot naar Kristiansand in Noorwegen. Dan volg ik de Eurovelo 1 langs de westkust naar de Noordkaap. Daar aangekomen maak ik een selfie met het monument en fiets dan via het begin van de Eurovelo 7 (Noordkaap-Malta) door de kop van Finland en dan langs de Sverigeleden 1 naar Haparanda aan de Botnische golf. Vervolgens zak ik af langs de Zweedse Oostkust en ga dan zo’n beetje diagonaal via Linköping naar Gothenburg of Malmö. En dan ben ik al weer bijna thuis!  Alles bij elkaar zo’n 8 a 9.000 kilometer en goed voor pakweg 4 maanden fietsen. Nou hoor ik sommigen van jullie al denken, wat een praatjesmaker, dat redt ie nooit. Nou ja, daar ga ik dan achterkomen, maar dat is nog geen reden om er niet aan te beginnen. 

Ik heb er nu al zin in en moet nog tien maanden wachten voor ik kan vertrekken. Die kan ik fijn besteden aan het vervolmaken van mijn uitrusting, de aanschaf van muskietennetjes, een grote beurt voor de fiets, het infietsen van een nieuw zadel en het werken aan mijn conditie. In de komende afleveringen ga ik wat dieper in op de verschillende onderdelen van de route.

[i-think-pictures]

#Phoneography #mobiele telefoon fotografie #mobile phone photography #Smartphoneography #smartphone fotografie #smartphone photography #travel #reizen #reisen #voyage #viajar #travel photography #reisfotografie #silk road #zijderoute #Kazachstan #Kazakhstan #China #Altynkol #Azië #Asia #station #gare #Bahnhof #estacion #train #trein #zug #Bahn #railway

[ourwrall1world-blog]

Europa kijkt met argwaan naar de Nieuwe Zijderoute

Europa kijkt met argwaan naar de Nieuwe Zijderoute

[ad_1] https://images4.persgroep.net/rcs/oux51Rp3fQA4yz8fR55PKG3JHUU/diocontent/63432713/_fitwidth/642/?appId=f215d2ebdcdad4aa3dc78550c5970d02&quality=0.90&format=jpg [ad_2] Bron: http://www.demorgen.be/

View On WordPress

#argwaan #De #Europa #kijkt #Met #naar #nieuwe #Zijderoute

[fietskriebelskos]

Podcastaflevering 16

Met Het Fietske Naar Singapore Op 11 maart 2019 stapte een Eindhovense voor een jaar op de fiets. Een jaar lang geen werk,  geen sores, gewoon reizen, fietsen… Angela Viljeer vertelt in deze aflevering over haar reis van Eindhoven naar Singapore. Ze vertelt over de aanleiding en natuurlijk over hoe Turkije en Iran was, de oude Zijderoute werd gevolgd, Turkmenistan, verder Centraal Azië in. China…

View On WordPress

#fietsvakantiepodcast

[wij-zijn-op-reis]

[dodoens365-blog]

311. Van Bockweydt

Boekweit, Fagopyrum esculentum

Deze was een kleine uitschuiver in het Cruydeboeck! Boekweit wordt wel gegeten zoals een graan, maar is het helemaal niet. Boekweit groeit als een wat tere plant met vrij grote, hartvormige bladeren. Hij is een telg van de Duizendknoopfamilie en dus een broertje van zuringen en rabarber.

Dit gewas met zijn beukennootvormige zaden groeide oorspronkelijke in het droge deel van China. Pas in de middeleeuwen werd het via de zijderoute naar onze streken gebracht. In Dodoens’ tijd is het een zeer algemene teelt op de arme gronden in de Kempen. Boekweit hoeft geen bemesting, waardoor ook keuterboertjes zonder vee voor de mestproductie, dit gewas kunnen telen.

Echt een mirakeloplossing is dat echter niet. Boekweit is heel gevoelig voor weersomstandigheden. Bij late nachtvorst is de hele oogst verloren. Omdat het ook pas laat in het seizoen kan worden gezaaid, is het dan te laat om nog een andere teelt te proberen. Maar als je te arm bent voor betere oogsten, grijp je alles wat je kan krijgen… Omwille van die misoogsten werd de betrouwbaardere aardappel later zo populair.

Boekweit heeft toch ook voordelen. Het behoeft geen teeltwisseling en is een goede groenbemester en stuifmeelleverancier. Bovendien is het zeer voedzaam. Boekweitgrutten zijn vrijwel even voedzaam als granen. Ze bevatten wel de nodige lysine, maar geen gluten. Daarom is boekweit sinds Dodoens’ tijd bekend in grutten, pap of brij en pannenkoeken, maar niet in brood. De goede dokter geeft aan dat het makkelijk verteert, maar alweer, veel voeding is er volgens hem niet aan…

Toch is boekweit nog steeds populair: Japanse sobanoedels, Kasja-grutten, poffertjes, boekweitpannenkoeken, de Nederlandse balkenbrij… blijven toch in de culinaire traditie.

[drugsinceu]

Het vroegste bewijs dat men cannabis rookte is nu ontdekt in oude graven in China

Sporen van krachtige wiet werden geïdentificeerd in 2500 jaar oude houten voorwerpen begraven onder mensen die langs de zijderoute Silk Road in China woonden. Het vroegste directe bewijs voor menselijke consumptie van cannabis als medicijn is ontdekt op een 2500 jaar oude begraafplaats in Centraal-Azië, volgens een onderzoekspaper dat gisteren is gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances. Terwijl cannabisplanten en zaden zijn geïdentificeerd op andere archeologische vindplaatsen uit dezelfde algemene regio en periode - inclusief een cannabis 'lijkwade' ontdekt in 2016 - is het in elke van die context onduidelijk of de veelzijdige plant werd gebruikt voor psychoactieve redenen of voor andere rituele doeleinden. Een internationaal team van onderzoekers analyseerde het interieur en de inhoud van 10 houten kommen die zijn opgegraven uit graven op de begraafplaats Jirzankal, een locatie op het Pamir-plateau in het huidige West-Chinese land. De kommen bevatten kleine stenen die waren blootgesteld aan hoge hitte, en archeologen identificeerden ze als vuurpotten voor het branden van wierook of ander plantaardig materiaal.

Locatie van de Jirzankal begraafplaats in China, waar de ontdekking is gedaan. Toen de chemische analyse van de vuurpotten onthulde dat negen van de tien ooit cannabis bevatten, vergeleken de onderzoekers de chemische handtekening van de monsters met die van cannabisplanten die 1000 mijl naar het oosten waren ontdekt op de begraafplaats Jiayi, in graven die dateerden van de achtste tot de zesde eeuw voor Christus. Ze zagen dat de Jirzankal-cannabis iets had wat de Jiayi-hennep niet deed: moleculaire overblijfselen van tetrahydrocannabinol, of THC-de chemische stof die verantwoordelijk is voor de psychoactieve effecten van cannabis. De cannabissoort die bij Jiayi wordt gevonden, bevat geen THC en zou voornamelijk zijn gebruikt als een bron van vezels voor kleding en touw, en als voedingsrijk oliezaad. De Jirzankal-cannabis bevat hogere niveaus van geest veruimende verbindingen dan tot nu toe op een oude site zijn aangetroffen, wat suggereert dat mensen opzettelijk cannabis soorten voor een krachtige high konden kweken, of wilde planten selecteren waarvan bekend is dat ze dat effect produceren. Cannabis staat bekend om zijn 'plasticiteit' of het vermogen van nieuwe generaties van planten om verschillende kenmerken van eerdere generaties weer te geven, afhankelijk van blootstelling aan omgevingsfactoren zoals zonlicht, temperatuur en hoogte. Wilde soorten cannabis die op grotere hoogte groeien, kunnen bijvoorbeeld een hoger THC-gehalte hebben. Meer hierover op NationalGeographic (EN, bron) en Science Advances (EN, bron) Read the full article

#cannabis #China #educatie #hennep #onderzoek #thc #Wereldwijd

[wimvandedonk]

Dat loopt als een trein- tussen Tilburg en Chengdu.

‘s-Hertogenbosch, 21 mei 2019- Tussen Tilburg en Chengdu in de Chinese provincie Sichuan bestaat sinds enige tijd een rechtstreekse treinverbinding voor goederenvervoer. Die verbinding is onderdeel van de nieuwe Zijderoute.

Het belang van die treinverbinding werd onderstreept door een bezoek van de partijsecretaris van Sichuan, Peng Qinghua. Na een bezoek aan de trein uit China in Tilburg werd hij door de commissaris ontvangen.

#ontvangsten

[i-think-pictures]

#Phoneography #mobiele telefoon fotografie #mobile phone photography #Smartphoneography #smartphone fotografie #smartphone photography #silk road #zijderoute #China #Kazakhstan #Kazachstan #altynkol #container #containers #cargo #vracht #cargo train #vrachttrein #rail #rails #railway #railways #spoor #track #Azië #Asia #Xinjiang #infrastructure #infrastructuur #infra

[jeankoning]

... On Twitter...

Het oude Europa is in verval en de economische voorspoed in Azië, Afrika en Zuid-Amerika gaat aan onze neus voorbij, betoogt de Britse historicus Peter Frankopan. Kijk de aflevering 'De nieuwe zijderoute' via: https://t.co/fNEM3TkdFn #Tegenlicht pic.twitter.com/MbgonaKbAe

— VPRO Tegenlicht (@VPROTegenlicht) February 2, 2019

#IFTTT #Twitter

[adriaanmeij]

Europa sta op!

Na mijn aanvallen op zakentycoon Trump die met iedereen ruzie zoekt en mijn afkeer van het fascisme in China is het tijd voor enige zelfreflectie. Hoe staat de vlag er in Europa bij?

De door de wol geverfde ICTmanager Jan Poort (1944) die inmiddels 13 jaar in de Verenigde Staten woont en de Amerikaanse en Nederlandse nationaliteit heeft, ziet “een strompelend Europa met een EU-organisatiemodel dat niet meer werkt. Europa is slechts een grote consumentenmarkt, militair kreupel en in de NAVO afhankelijk van de Verenigde Staten. Het Nederlandse leger is een grap. Europa loopt aan het handje van de USA als het om handelsverdragen gaat”.  Kan Frans Timmermans het tij keren?

Ik beweeg me op het terrein van grote wereldwijde economische en geopolitieke vraagstukken: op de tast. Ik zie, hoor en lees dat er een nieuwe paradigma verschuiving gaande is. In de jaren tachtig hadden we het hier ook over. Internet zou alles veranderen, globalisering leidde tot opkomst van het Oosten en ondergang van het Westen. De Club van Rome dicteerde grenzen aan de groei.

 Het kwam er allemaal en de groei stagneert hier weer. Het neoliberalisme is uitgewerkt en dan zoeken Amerikaanse leiders ruzie om fors in de defensie-industrie te kunnen investeren. Daar profiteren de grote investeerders van. Nu zitten we weer in een verdere paradigmaverschuiving. In 2025 wordt China echt de grootste wereldeconomie. Onze mooiste stranden van Europa overspoelen we zelf met gekocht levensgevaarlijk piepschuim en consumententroep uit China.  

 Historici zoals Peter Frankopan, die van de nieuwe zijderoute, sluiten een Chinees-Amerikaanse oorlog allerminst uit. Soms heb ik het rotgevoel dat mensen en hun leiders weer naar een oorlog beginnen te verlangen. Ik vind in onze turbulente wereld houvast in een parlementaire democratie, de Nederlandse Grondwet, de rechtsstaat, economisch liberalisme, sociaal-democratie. Daarbinnen streef ik in de kantelende wereldeconomie naar een Democratisch Federatief Europa als tegenwicht tegen de opkomst van het Aziatische economische bassin met China als superkracht. Het is ver weg en lijkt een verloren wedstrijd.

 De nationalistische trend is tegen mijn opvattingen. Nationalisten baseren zich op kortzichtig eigenbelang: eigen volk eerst. Zij verdelen, ik wil verbinden. Hoewel de economische schaalvergroting onverminderd doorgaat is de trend in de richting van populisme en nationalisme met de natiestaat als bekroning daarvan. Dat is een gevaarlijke trend weet ik nog uit WOII.

 Het Verenigd Koninkrijk wil weer een natiestaat worden, of Catalonië of Nederland onder Wilders of Thierry Baudet, die een Nexit wil en met 15 zetels de derde plaats scoort in de peilingen. Europa ontwikkelt zich allerminst in de richting van een democratisch eFederatie naar Amerikaanse model die een tegenwicht kan vormen tegen alle hele en halve dictaturen in het Oosten. De nationalisten hebben circa 20% van alle stemmen en groeien. Hongarije en Polen zijn nationalistisch.

 Voor het FD interviewt Jan Fred van Wijnen 21 december de Britse historicus Peter Frankopan (1971) en kopt: “onze westerse politici doen er niet meer toe in de wereld”. Het is geen bemoedigend vooruitzicht voor Frans Timmermans (1961, PvdA) die nu net voorzitter van de Europese Commissie wil worden.

 Frankopan sluit een oorlog allerminst uit. Daarbij is het de vraag of de VS een oorlog met China in de Zuid-Chinese zee kan winnen. Er gaat jaarlijks voor $3.700 miljard over die zee. We zagen hoe een fractie daarvan onze eilanden besmeurt. Volgende week gaan de Amerikanen opnieuw naar China om te proberen de handelsoorlog in de fles terug te krijgen, maar Trump heeft te veel vijanden. “Voorbij Turkije hebben we geen vrienden”, zegt Frankopan in het FD.

 Frans Timmermans is socialistisch en sociaaldemocratisch top-kandidaat om voorzitter te worden van de Europese Commissie. Hij gaat ervoor, draait zich tot het uiterste op voor speeches, maar lijkt na afloop ook in elkaar te zakken. Hij is kwetsbaar in een Volkskrant interview met Marc Peeperkorn dat strategische diepgang mist. De verkiezingen zijn in mei 2019, maar niets wijst erop dat de sociaaldemocraten deze gaan winnen, integendeel. En dan nog is de vraag wat de regeringsleiders willen.

Indrukwekkend is Timmermans visie niet. Aanpassen is het kernwoord. Daar win je de oorlog niet mee. De opkomst van het nationalisme en de natiestaat is het angstbeeld. Hij drukt zich ongenuanceerd uit in scherpe tegenstellingen. Net als bij Mark Rutte groeit zijn pro-Europese denken in de richting van Europese soevereiniteit om veiligheid, klimaat, defensie, migratie, technologie, energie en andere hedendaagse kernthema’s aan te pakken.  

Hij in de Volkskrant: “Rutte is veranderd van euroscepticus naar ­agnost tot ‘pro-Europeaan’. In een paar jaar tijd. Omdat hij ziet dat Europese samenwerking landsbelang is. De EU pakt de macht terug, ten dienste van jouw lotsbestemming, van jouw toekomst. De sociaaldemocratie heeft het altijd moeilijk als de politieke strijd zich toespitst op nationale identiteit. Sociaal­democraten willen verenigen, nationalisten verdelen”. Leg dat maar eens uit in de Alimentatiestraat in Nieuwegein of het Bijstandsplein in Zwolle.