allahblnzvrsn-blog - Tumblr blog

allahblnzvrsn-blog · 7 years

Text

02.12.2016 1 saatlik uykudan sonra gün aymıştı. Ama sadece gün aymıştı. Dün okulda yaşadıklarımdan sonra. Dün gece çektiğim acı az gelmiş belli ki. 1 saatlik uyku fazla gelmiş. Öylece durmadan hıçkırarak ağlamalarım, sesimin çıkmaması için elimle ağzımı kapatmam, çok kısa mesafede attığım voltalar, bir rulo peçete bitirmem, yatakta durmadan dönüp dolaşmalarım, evin içinde gezinmelerim, kafamın içinde bağıran sesler , o lanet diyaloğu tekrarlayıp nefes alamamam, yutkunamamam, geçmişe iç çekmem yetmemiş.

Zorbela kalktım yataktan. Bedenim o kadar uyuşmuş ki hazırlanabilmeme engeldi. Uyuşmuş bedenimle o lanet okula gitmek için çıktım evden. Oyalana oyalana , farklı yollara saparak okula geç kalmaya çalıştım. Ne kadar geç gitseydim o lanet okula o kadar iyiydi. Ama sadece beş dakika geç kalabilmiştim lanet binaya. Ayaklarım geri geri gitsede girdim kapıdan içeri. Merdivenlerden çıkarken sanki her an tüm kemiklerim kırılacakta yere serilip ölecekmişim gibiydi. Ölmeyi tercih ederdim yukarı çıkmaya. Çıktım ama, lavaboya gittim önce . Dua ettim Alaha bana yardım etmesi için. Bana bu gücü vermesi için. Kalbim yerinden çıkacakmışçasına idi. Kapıyı çaldım ve girdim içeri. Lanet binanın lanet hocasıylaydı dersimiz. R* nin yerine baktığımda yerinde değildi. Daha gelmemişti.Kimseye günaydın bile demeden yerime geçtim hemen. B*ve br* arkasına döndüğünde yüzümü öne eğip bana baktıklarını farketmemişim gibi bomboş olan masaya bakıyodum. Sırf lanet binanın lanet hocası “ne diye yazmıyosun hadi defterini çıkar yaz” diye zırvalamadan defterimi çıkardım. Çantamı biraz kurcaladıktan sonra renkli kalemlerimi de bulmuştum. Bi tanesi maviydi hatta. O kalem benim umudum gibiydi. Çok sevmiştim o kalemi. Aldım mavi kalemi elime tam yazacaktım ki kapı çaldı. Ve r * geldi. Geldi yerine geçti. Ve tekrar o lanet diyalog bağırmaya başladı kafamda. Tam göğsümün üzerine bişey oturdu. Bi sıkıntı oturdu. Bacaklarım titremeye başladı. Sonra eğdim kafamı öne yazı yazdım ders bitinceye kadar. Ders bitti. Konu açıldı. R* o alaycı tavrıyla bana ve kızlara tekrar anlattı. R* güldükçe göğsüme bişeyler batıyodu. Anlatması bitice R* ve B* tahtanın önündeki yerde garip garip hareketler yapmaya başladılar.Sonra peteğe doğru ilerlediler. Hiç biri gelmedi yanıma . Bi nasılsın diye bile sormadılar . Bi an artık bırakacak gibi oldum gözyaşlarımı. Tuttum kendimi sonra kalktım sıradan, çıktım sınıftan. Gül ve Mervenin sınıfına gittim. Günaydın dediler. Sadece tebessüm ettim. Hatırlamadığım bi kaç bişey daha söylediler ama ben yine kafamı sallayarak cevap verdim. Gül bişeyler olduğunu anladı. Neyin var dedi. Cevap veremedim. Kolumdan tuttu ve dışarıya götürdü. Ne oldu, dedi. Anlattım bende kesik kesik cümlelerle. İnanmadı oda benim gibi. Şakadır, dedi. İnanmıyorum o kıza zerre kadar .dedim. Boşver, sanane , ne bok yerse yesin, sabane ondan, üzülmeni gerektirecek bişey yok , kes şu suratının halini , diye tatlı saydırdı.Konuşması bitince o gün ilk defa güldüm. Girdi koluma üst kata çıktık. Dolandık biraz orda, sonra sıkıldık tekrar kendi katıöıza indik , ordanda bi alt kata biraz gezindik öyle. İyi gelmişti bana. Sonra zil çaldı. Kendi sınıflarımıza döndük.

0 notes

allahblnzvrsn-blog · 7 years

Text

01.12.2016 Konu;yunus Öğle arası olmuştu ,çıkıp kantine yemek falan yiyecektik kızlarla .Çıktık sınıftan işte merdivenlerdeyiz .Çıktım son basamağını merdivenin.Kantine döndüm. İşte o an kalbim yerimden çıkacakmış gibi, gerçekten midemde uçan kelebekleri hissettim, sanki vücudumdaki bütün kanım çekilmişte eksiklikten üşüyormuşum gibi. Sonra bi ses geldi . İçime dokundu ses. Yutkunamadım ,boğazım düğümlendi , gerçekten dizlerimi hissemedim bi an, sonra derin bi iç çekmek zorunda kalıp masaya oturdum. Her zaman oturduğumuz masa doluydu.Haliyle başka masaya oturduk. Tam karşısındaki masaya .Sırtını dönüktü bize .Gri hırkası vardı üstünde.Saçları her zamanki gibi - dağınık -.Ellerini cebine yerleştirmiş salaş bi şekilde oturuyordu.Arada ellerini çıkarır telefonla uğraşmak amaçlı.Sonra tekrar eller cebe yerleşiyordu tabi. Yalnızdı.

Bizim masa boşalınca oraya geçtik. Yemek bekliyoduk, o da oyle.

Zafer (yunusun kuzeni ) ve birkaç kişi geldi yanına .Oturdular biraz. Yemek geldi onlara biraz sonra bizede geldi. Zafer ve öbürleri kalktı ve kalkmak istemeyen yunusu da biraz çaba sonucu kaldırdılar . Terasa çıkacaklardı galiba. Sonra yemek bittikten sonra kütüphaneye indik bizde. Kütüphanenin kapısını açtım, içeri girdim ve oda ordaydı evet ordaydı ,en az bi ders kalacaktı orda .

Aldım çantamı yer bulmaya çalışıyorum. Yer yok kütüphanede zorbela bulduk bi yer . Bizim kızlar da tam arkasına oturmuş. Ben de iki sıra geride sağındaki sıraya.Geldi sırasının önüne bi bana bi kızlara baktı . Ve eşyalarını toparladı . Elinde ki kitap ile surayı işaret edip istiyosan geçebilirsin gibi biseyler söyledi. Ben onun yerine; o da benim yerime oturdu. Geçerken ki yaptığım aptallıktan bahsetmek istemiyorum ama bi aptallık yaptım. Oturduk yerlerimize. Zil çaldı , kütüphaneyi bi sessizlik kapladı. Soru çözmeye başladı , ben de başladım .Yine bişeyler dinliyodu . Parlak siyah bi kulaklık ile. Soru çözerken o kadar tatlı, mahsum görünüyo ki .Kendine hakim olup bakışlarını üzerinden çekmek mümkün olmuyo.

Ve bi ders bitti . Yukarıya cıktı . Sonra gelmedi.

Ta ki iki ders sonra . Gelmemesi daha iyi olacaktı belki de .O cesareti bi daha bulamayacak tı belki de . Ama geldi.

Zaferi durağa kadar bırakıp geri dönecekti. Biz de r* ile yukarı çıkacaktık. Koluna girdim r* nin. Kapıya doğru ilerliyoruz .R* telefonla uğraşıyo tabi. Daha dışarı çıkmadan r* “ahhımadah ” gibi seslerle gerdi döndürdü bizi . Ne olduğunu anlamadım . Sonra r* sıraya oturdu. Ne olduğunu sordum. R* bana yarı alaycı, yarı mutlu, biraz heyecanla, yunus kulağıma eğilip senden hoşlanıyorum dedi, dedi. Ve ben o an yalan söylediğini düşündüm r* nin . “Hayır inanmıyorum yalan söylüyosun tabikide yine kandırıyosun beni tabi ” gibi sözcükler çıktı ağzımdan .

Yukarı çıktık sonra .Ben hala aynı şeyleri o da aynı şeyleri tekrar edip duruyoruz. Aşağı indik sonra biraz oturduk zil çalmamıştı daha . Ben kafamda olayı tekrar edip duruyorum. Olabileceği düşüncesi girdi aklıma. Sonra bi an eşyalarımı toplayıp çantamı alıp bi hızla çıktım dışarı. Merdivenlerden inerken bacaklarımı hissetmiyodum . Her an düşeceşmişim gibi . Dışardayım artık. Düşmeden varmıştım dışarıya. Nefes alabiliyodum az biraz. Bir kaç adımdan sonra yine çıktı karşıma .Hiç bakmadan yürüyecektim aslında. Ama olmadı. O benden önce davranıp zaferle birlikte yürüdü . Bende sadece arkasından bakıp ağlayabildim.

Eve gidecektim . Yol boyunca r* nin söylediği kelimeler bağırıyodu kafamda . O anı hayal ederken bile içim içimden gidiyodu . O an önüme gelen herşeyi dağıtmak istiyodum. Hunharca bağırmak, ağlamak istiyodum.

Ama sadece sessiz bir şekilde ağlayarak yürüdüm.

0 notes