barvaparamaz

[barvaparamaz]

BEAT ŞİİRLER 2: DÜNYANIN BÜTÜN ZENCİLERİ

(Ceyhun Atuf Kansu'dan araklama içerir)

“Bana zencileri getirin, dünyanın bütün zencilerini

Sadece onlar taşısın cenazemi”

Sokak çocuğu Selami'nin son sözleri...

Dünyanın bütün zencilerini diyorum

Bütün zencileri getirin buraya

Sadece kara derilileri değil,

Bütün hor görülenleri getirin

Tüm yok sayılanları diyorum

“Allahın üvey çocukları”nı işte lan!

Yüzünde acı bir bayrak gibi sallananları diyorum

Son bir kez daha küfred'icem kapitalizme ve size

Sonra siktirip gid'icem bu lanet gezegenden

Dünyanın bütün zencilerini diyorum

Sokak zencilerini getirin buraya

Bir imla hatası gibi hayat defterine yazılan

Annelerinin karnından yekten kovulanları

Dayakla gübrelenmiş, küfürle sulanmış

Deve dikenlerini diyorum

Arabeskin en yelda bahçesinde

Tarumar hecelerle tarihini andığımız

“Hatamla sev beni” diyenleri getirin bana

“Anamı sikti Aşk benim” diyenleri getirin

Dünyanın bütün zencilerini diyorum

İnşaat zencilerini getirin buraya

Gurbete yaslanmış düşleriyle

Vuslatı harf harf ören ağır işçileri getirin

Kravatlı gavatların “amele” diyerek horladıkları

Merdiven silen zencileri getirin bana

Açlığa barikat avuçlarıyla kahraman

Çocuklarının üstünde kartal kanadı ablaları getirin

Dünyanın bütün zencilerini diyorum

Katledilmiş, asimile edilmiş, sürülmüş zencileri

Kürdistan'da katledilmiş tüm ah kuşlarını getirin bana

38'de Dersim'den sürülmüş kan revan harfleri

1915'de kırdığınız soydakileri hani bir de

Dünü Ermenice, Süryanice, Rumca susan dağları getirin

Dünyanın bütün zencilerini diyorum

Ben bir orospu çocuğuyum, gam hamalıyım

Acılarımı kazıdım göğün seyir defterine

Ama kimse sallamaz beni ahım yeri göğü inletse de

Ne çok yıkık duvar üşür içimde

Ne çok örselendi adımın güdük atlası

Dünyanın bütün zencilerini diyorum

Acıyı ertelemek için damarıma zıkkımlandığım bu bok

Aşırı doza erdi bu sefer, bilmem tahammüden miydi

Ama ben her zencinin ahında yaşarım siz görmeseniz de

Gün gelir tüm zenciler hesap sorar mülkiyet ve zulüm ustalarına

Ağır tonajlı aç kaldım, piç kaldım bu sokaklarda

Bilir bunu topyekün ısırgan geceler ve sokak köpekleri

Anam bile acımaz halime, mezarımı ancak serçeler arar

Ben bir doğdum binbir öldüm her gün zalim gezegeninizde

Anasını sikeyim kapitalizminizin, mülkiyet oburluğunuzun

Siktirip gidiyorum işte kahrımı kara vicdanınıza ayna tutarak

Yeter, şimdi dandik gazete kağıtları örtün üstüme

Nasıl olsa belediye kaldırır çokkimsesiz cesedimi

Dünyanın bütün zencilerini getirin buraya

BARVA PARAMAZ

Haziran 2015

“Allahın üvey çocukları”: Yılmaz Odabaşı

“Hatamla sev beni”: Orhan Gencebay

“Anamı sikti Aşk benim”: Serkan Engin

#barva paramaz #beat şiir #beat poetry #sokak çocukları #şiirheryerde