damdumca

[damdumca]

hayat işinde tatile çıkmak

[damdumca]

Uyandığımda aklıma düşen ilk şey;

Elimi de kolumu da bağla hadi

Bir odaya bir ömür hapset hadi

Becerebilirsen zapt et hadi

Yangınım çok büyük, oooof …

[damdumca]

Bir zamanlar diye başlamayacağım söze, merak etmeyin.Ama bir zamanlar ile başlayan çoğu masalları ve hikayeleri hep sevmişimdir.Ne yazık ki bizim hikayemiz, şu zamanlarda geçiyor. Milenyum çocukları yada gençleri her neyse. Kim ne derse desin, iki bin yılı ve sonrasında doğan her çocuk yada gençliğini ikibinli yılların başlarında geçirenler, hayata her açıdan geriden başlıyor veya başlayamıyor desek daha doğru olur. Zamanın yuttuğu çocuklarız biz. Bir zamanlar ile başlayan hikayelerde olmayacağız. Eskiden bu vardı, şöyle şeyler yapardık ile başlayan cümlelerde kuramayacağız. Hatırlamıyoruz çünkü. Biz çocukken ne yapardık, ne izlerdik, büyürken etrafımızda neler vardı hatırlamıyoruz. Unutmak zorunda kaldık. Umursamamak zorunda kaldık. Her şey bir anda o kadar hızlı gelişti ki, biz o hızla gelişen, ilerleyen dünyaya yetişeceğiz diye oturup çocuk olmayı, ergen olmayı, genç olmayı atladık. Biz bunları atlayınca yetişkinler yerimizi boş bırakmadı tabi. Z kuşağı adı altında tüm milenyum gençlerini yaftalarlarken, aslında biz gençlerden daha şuursuzca, boş işlerin peşinde koşanlar, hep bu yaftalayanlar oldu. Zannetmeyin ki bu onlar için kötü bir şey. Bizler yaşayamadığımız ergenliğimizin, gençliğimizin içimizde kalan yaraları kabuk bağlasın diye çabalarken, onlar çeşitli sosyal mecralarda saçma videolar ve içerikler çekip izleniyorlar diye zengin oldular. Ne yazık ki bizlerde saatlerce onları izlecek boş zaman vardı.Yanlış anlamayın sakın. Kimseyi kınadığım yada eleştirdiğim yok. İzleyenler de haklı. İnsan bu zamanda ne yapabilir ki başka. Bir işe girip iş öğrenmek istesen. Önünde bir sürü engel. Biri torpilli olanı alır diğeri deneneyimsizsin diye anında çizer üstünü. Okumak istesen, lisanslı işsizsin. Hayallerini gerçekleştirmek istesen, ne cebinde paran var ne de imkanın. Seni desteklemek yerine, köstek olan çevren var sadece. Alıp başını gitmek, az dışarı çıkıp bir şeyler yapmak istesen, bir adımın yirmi lira artık. Bahane, bahane diyorum bazen bu düşüncelerime. İnsan kafasına koyduğu şeyi illaki gerçekleştirir, bir yolunu bulur. Kendini bu gibi bahanelerin arkasına saklama diyorum mesela. Ama en sonunda dönüp dolaşıp aynı şeyleri düşünürken buluyorum yine kendimi. Belki de hevesimiz çabuk kırılıyordur artık. Belki de her şey için bu kadar uğraşacak gücü kendimizde bulamıyoruzdur. Açıkcası bende bilmiyorum. Zaten kimsenin de bir şey bildiğini zannetmiyorum.

#sözler #düşünce #kısa sözler

[damdumca]

[damdumca]

[damdumca]

[damdumca]