hit-theroad

[hit-theroad]

Don’t be sad that it’s over, be glad that it happened

Daar zit je dan, je laatste blog te schrijven in je laatste vliegtuig. Dit voelt onwijs raar. 27 vluchten, in 276 dagen. 9 maanden was dit mijn leven, en dat laat ik over een paar uur helemaal los. Om eigenlijk het roer weer om te gooien terug naar mijn oude vertrouwde leventje. Iemand tijdens mijn reis heeft ooit gezegd ‘Don’t be sad that it’s over, be glad that it happened’. Dit probeer ik al heel mijn reis vol te houden als ik weer afscheid moet nemen van toffe mensen of plekken. Maar nu moet ik toegeven dat ik er veel moeite mee heb, even verdrietig zijn dat dit mooie avontuur tot een einde loopt mag wel toch? Maar niet te lang want ik weet dat ik straks in Nederland iedereen weer lekker een dikke knuffel kan geven, en dat maakt het allemaal gelukkig veel dragelijker!

 Ik wil iedereen nog één keer onwijs bedanken voor alles (pas op mensen nu wordt het sentimenteel).

Om te beginnen met de belangrijkste mensen uit mijn leven; mijn geweldige familie en vrienden. Zonder jullie had ik die 9 maanden waarschijnlijk nooit volgehouden of was ik er misschien überhaupt nooit aan begonnen! Je wil niet weten hoeveel een klein berichtje soms kan betekenen. Ze hebben mij er vaak doorheen gesleept op de momenten dat ik het zwaar had. Aangezien deze reis de beste keuze uit mijn leven is geweest, hoop ik dat jullie ook snappen hoeveel jullie voor mij betekenen! Een en al liefde :D

 Verder natuurlijk de mooie mensen die ik ontmoet heb tijdens mijn trip. Als ik terug denk aan momenten in mijn reis denk ik daarbij gelijk aan de mensen die erbij waren. Een plek kan mooi zijn, maar het kan onvergetelijk worden met geweldige mensen om je heen. Van iedereen leer je iets nieuws en dat vond ik een van de mooiste ervaringen, elke keer opnieuw. Misschien heb ik maar een paar uur met je gespendeerd, een dag een weekend of een paar weken. Ik wil je bedanken, je hebt iets toegevoegd en dat was top.

 Als laatste een geweldig applaus voor de mensen die mijn blogs hebben gelezen. Dat moet een enorme bevalling zijn geweest, met de enorme lappen tekst, de onregelmatigheid van mijn posts en soms het geklaag van mij terwijl ik verdorie aan de andere kant van de wereld zat te genieten en jij zat te zwoegen achter je laptop. Respect voor jullie en bedankt voor het lezen!

Zo dat was het dan. Mijn reisje rond de wereld. Ik heb genoten, ik heb geleefd, ik heb alles gedaan wat ik wilde doen, en ik zou het zo nog eens doen (sorry mam). Het is tijd om doei te zeggen.

Kom maar op met die frikandellen, kaas en flessen wijn(#fitgirl). Kom maar op met al die knuffels van iedereen. Ik ben er klaar voor.

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]

[hit-theroad]